🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

​​Хозир қулоғим остига шапалоқ тушишини кутиб турган хам эдимки онам билан дадам бирдан кулиб юборишди! Маълум бўлишича онам мени "дардимни" дадамга айтгач олиб бермасликларини билиб йиғлаб кетганимдан кейин,орқамдан дадамни юборган эканлар. Дадам дўконга бориб энди кирмоқчи бўлганларида мен отилиб дўкондан чиқиб кетибман. Сотувчи ортимдан қувмоқчи бўлганида эса дадам китобни пулини берибдилар. Улар мендан бир нарсани - айбимни бўйнимга олишимни кутишган экан холос! Шундан кейин отам менга бир гапни айтдилар: - Ўғлим,ўғирлик энг жирканчли одат! Агар бирор нарсани астойдил хохласанг уни ўзинг ярат! Ярата олмасанг ишлаб пул топиб сотиб ол! Аммо хеч қачон ўғирлама!!! Менинг биринчи ва охирги ўғирлигим шу билан якунланди! Бугун ўғлимга китоб олиш учун китоб дўконига кирар эканман ўша таниш ҳид димоғимга урилди. Янги китоб ҳиди! Абдулла Омон 🌸 @Solixa_Ayol 🌸 Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг! 👇👇👇 БОСИНГ! https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK

📝Энг кўп ОРЗУ қилган нарсангни ярат! Ярата олмасанг сотиб ол! Сотиб хам ололмасанг ЎҒИРЛА!!! - қамалгунингча у СЕНИКИ бўлади!!!... Ўшанда 10 ёшда эдим. Мактабимиз бозор яқинига жойлашганлиги учун уйга қайтиш ва мактабга келишга бозор оралаб ўтиб келардим. Бозор гавжум,бир-бирига қулоқ солмайдиган харидорлар ва сотувчиларнинг чинқириғи билан авж! Ўшандай кунларнинг бирида бозорнинг четроғида, мактабимизга яқин жойга бир ажойиб дўкон очилди. Янги дўконлиги учун ўқувчилару-ўқитувчилар,чолу-кампирлар билан тўлди. Табиийки биз болаларни хам эътиборимизни тортди. Икки-уч кун ўтгач,одамлар оқими камайиб,бу дўкон хам бошқа дўконлардек бўлиб қолди. Энди мен хам бу ерга киришим,томоша қилишим мумкин эди. Шундай кунларни бирида мактабдан қайтиб,дўкон ичига кириб томоша қилаётган хам эдимки,кўзим бир ажойиб нарсага тушди. У шунчалик чиройли,юзи ялтираган,менинг ёшимга мос эдики,анча вақт кўзимни узмай қараб қолдим. Биринчи марта бу нарса ўзимники бўлишини астойдил ОРЗУ қилдим!!! Уйга келдим хаёлимда шу! Овқатлансам хаёлимда шу! Ухласам тушимда хам ўша нарса! Аммо афсус у меники эмас!... ...Мактабга бордим. Синфхонага кирсам,хамма болалар синфдошим Алишерни ўраб олган. Алишерни дадаси махалламиздаги энг бой одамлиги,шунинг учун хам ягона ўғли бўлган синфдошимга "оғзидан чиққан" нарсани мухайё қилиши сабабли у хар куни бир янги нарса олиб келиб бизга мақтанарди. У билан унча келишмасдим. Мақтаниши,гердайиши ёқмасди. "Бугун нима янги нарса олиб келибди экан?" деб ўйлаб у томонга қарадим. Қарадимда юрагим ғалати бўлиб кетди. Мен ОРЗУ қилган нарса Алишерни қўлида турарди! - Дадам кеча менга мана буни олиб келибдилар! Бир тийинга қиммат нарса! Шуни ўрнига " Лего " олиб келмапсиз деб роса жанжал қилдим!- деди Алишер гердайиб... ...Эҳ бир кам дунё! Сен болалигимда хам,хозир хам шунақасан! Ночорларга ОРЗУ бўлган нарсани,бойнинг қўлига ЎЙИНЧОҚ қиласан!... ...Орадан неча кун ўтди билмадим. ОРЗУЙИМ кун сайин кучайиб бораверди. Бир кеча туш кўрдим.Тушимда дадам менга шу нарсани совға қилибдилар! Уйимиздаги холатни яхши билганлигим учун "Барибир олиб бермайдилар" деб юргандим. Бугун чидолмадим "дардимни" онамга айтдим. Биз шунақа эдик, дадамни қараши,салобати босарди.Хеч нарсани улардан сўрай олмасдик,онамга айтардик! Кутган жавобимни олдим... Мактабга йиғлаб кетар эканман дадамни ёмон кўриб кетдим! Бир кунгина Алишерни дадаси дадам бўлиб қолишини астойдил хохладим!... ...Дўконга кириб ОРЗУйимга анча вақт қараб қолдим. Дўкончи чалғиганидан фойдаланиб сумкамни очдимда,уни тез олиб сумкамга солдим! Дўкондан ўқдек отилиб чиқиб кетдим. Сумкамни махкам қучоқлаб қўрқув ва йиғи аралаш қочиб борар эканман, "хозир тутиб олади! Ушласа ўлдиради" деган хаёл тинчлик бермайди. Ана ушлади! Елкамга қўл тегиб, қаттиқ ушлади! Кўзларимга ёш аралаш: - Илтимос урманг амаки!-деб кўзларимни чирт юмиб ортимга бурилдим. Кўзимни очиб қарасам дадам! - Нега югуриб юрибсан кўчага?! Нега йиғлайсан?! Яна боллардан калтак едингми?! Эркак бўл ўғлим! Хеч қачон йиғлама,-дедилар. Уйга тезроқ боришимни айтиб,ишга кетдилар!... ...Уч кун халоватим бўлмади! Уч кун ухламадим! Уч кун дадамни эшикдан важохат билан кириб онамга қарата " Қани ўғри боланг! Олиб кел олдимга " деб бақиришини,кейин ўлгунимча дўппослашини кутдим! Уч кун уйдан хайдалишимни кутдим! Абгор бўлдим. Фақат кечаси хамма ухлагач,чироқ ўчирилгач сумкамни очаманда ОРЗУйимни хидлайман холос. Янгилигидан ундан ажойиб хид таралади. Охир чидолмадим. Хар кун ўлгандан бир кун ўлган яхши деганларидек бир кун кечки овқатга ўтирган вақтимиз йиғлаб юбордим. Бурчакка тик турганча йиғлаб хаммасини айтиб бердим. Қахр билан қараб турган дадам: - Олиб кел менга уни!-дедилар. Сумкамни очдимда ОРЗУЙИМНИ чиқариб дадамга бердим. Бу - юзига қалпоқли бир бола қўрқинчли махлуқни елкасига миниб олган расми бор Худойберди Тўхтабоевнинг " Сариқ девни миниб " китоби эди!

#Ҳикоя Ит аёлга шунчалик содиқ эдики, болани ўзи билан қолдириб, тезда дўконга кетди. У ҳар доим болани ит билан ухлаб ётганини кўриш учун қайтиб келади. Фожиали нарса юз берди. Аёл, ҳар доимгидек, чақалоқни бу содиқ итнинг қўлига қолдириб, дўконга кетди. У қайтиб келганида, у даҳшатли манзарани топди ва фалокат юз берди. Чақалоқ бешикда йўқ эди, унинг тагликлари ва кийимлари парча-парча, ётоқхонанинг ҳамма жойида қон доғлари бор эди. Шок ҳолатида қўрқиб кетган аёл болани қидира бошлади. Тўсатдан у каравот остидан қонга беланиб чиққан содиқ итни кўрди, гўё ҳозиргина таом егандек оғзини ялаб олди. Аёл итнинг боласини еганига амин эди. ✅ДАВОМИН👇🥺….

​​Эшиги тагида одам кўп, милиция ҳам шу ерда, докторлар ҳам шу ерда. Дилдора ўзини ўзи осиб қўйган эди. Воқеа айнан шундай бўлмаган, лекин бир ойча олдин бир келинчак (шахси ва турар жойи сир бўла қолсин) шунга ўхшаш вазият қурбони бўлди. У келинчак ўлиб кетди. Лекин у профиль ҳамон очиқ турибди. Одамлар кўришда давом этмоқда. Бир кишини нафсини деб бир оила бузилди, бир киши ўлиб кетди, бир қанча кишини бошига ташвиш тушди. Буларни бари сизу биз суйиб кирадиганимиз, мана шу одноклассникида бўлаябди! Очинг Кўзингизни азизлар! Хулоса ҳар кимни ўзидан. Аллоҳ таоло барчамизга офият берсин, дунёвий фитналардан барчамизни асрасин! Аъмин! 🌸 @Solixa_Ayol 🌸 Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг! 👇👇👇 БОСИНГ! https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK

📝Ургимчак туридан яралган сиртмок. (бўлган воқеа, персонажлар ва воқеалар ривожи ўзгартирилган) - Дилдора, югур Шавкат телефон қилаябди, деб чақириб қолди қайнонаси. Дилдора шошилганча “Алооо” деб жавоб берди. “- Жоним соғ саломат юрибсанми, уйлар тинчми? Мен ҳам яхшиман, ишлаб юрибмиз, ишларим яхши, маошимизни ҳам вақтида бераябди энди. Биласанми, Дилдор, сюрпризчам бор сенга... Иккита планшет олдим. Бирини қўшнимиз Анвардан сенга бериб юбордим, эрталарга етиб боради. Сенга однодан профиль очиб, тайёр қилиб бериб юбордим. Кирасан, ҳар кун гаплашаверамиз, деб Шавкат янгиликдан Дилдорани хушнуд этди. Шавкат билан Дилдорани тўйига атига 6 ой бўлганди. Тўйгарчиликда бир оз қарздор бўлиб қолишиб, Шавкат Россияга ишлаб келиб қарзларни тўлаш учун кетганди. Мана аллақачон 7 ой бўлибди кетганига. “Эртасига Анвар келибди, Анвар келибди” деб қўшнилар Анварларникига Анварни кўришга чиқишди. Дилдора ҳам тезроқ планшетини олиш учун Анварларникига чиқди. Анвар бир зумда симкарталарни қўйиб, настройкаларини тўғирлаб, интернетга киришни тушинтириб планшетни эгасига топширди. Ажойиб нарса экан. Дилдора эри ишдан бўшаши билан бемалол гаплашар, худди ёнида ўтиргандек хис қиларди. Кунлар шу зайлда ўта бошлади. Бирдан эри чиқмай қўйди. Икки уч кун кутиб телефон қилди. Телефони ишламаябди. “Чиқиб қоларлар” деб кутиб юрди. Шавкатдан дарак йўқ. (Аслида Шавкат Москвада кавказликлар билан бирга руслар билан уришиб полиция ҳаммасини олиб кетганди. “Уйдагиларга индаманглар” деб бирга турадиган ҳамхоналарига қаттиқ тайинлаб кетганди). Дилдора яна бир бор кириб кўрди. “Ия онлайнларку”, деб юборди Шавкатни профили ёнида ёниб турган сариқ рангни кўриб. Дарҳол ёза бошлади. Шавкат бўлиб ўтган ишларни тушунтириб, “сени жуда соғиндим. Бир илтимосим бор, икки учта чиройингни намойиш этадиган суратлар тушиб жўнат”, деди. “Жиннимисиз, кимга сурат олдираман бу холатда, шармандамисиз” деди Дилдора уялиб. “Қўлингда планшетинг бор, ойнага қарайсанда олаверасан уйимизга кириб олиб”...Дилдора эрини талабидан норози бўлсада соғинганини тушиниб икки учта пикант суратлар олиб профилига қўйди. Дархол Шавкатга ёзди. “Кўринг, фақат биров кўрмасин, ўзингиз шарманда бўласиз”... Шавкатни профилида қаламча қимирлай бошлади... Дахшат! Дилдора кўзларига ишонмасди! “Қулоқ сол қушча, Шавкат тюрмада, мен уни ҳамхонасиман. Планшетини ташлаб кетиб зап иш қилдида, суратларингни кўрдим, гўзал экансан. Эрингни номидан ёзаётган мен эдим. Ҳамма ёзишмаларингни ҳам ўқиб чиқдим. Шавкат сени жуда-жуда севаркан. Эринг билан тинч тотув яшашни истасанг, ҳар ой менга эринг юборган пулдан, кўпмас, 10 минг жўнатасан, бўлмаса суратларингни оммага намойиш қиламан”...Дилдора шоша пиша суратларни профилидан удалить қилди. Лекин кеч бўлганди. У нотаниш одам уни суратларини аллақачон ўзига кўчириб олганди. Боши қотиб қолди. Бу Дажжол қаерда қараб турган экан. Ўзини қўярга жой топмасди. Шарт эгаси эса ҳар ярим соатда ёзиб тинч қўймасди. Дилдора ночор рози бўлди. Уйдан секин 10 минг рубль олиб, дажжол айтган счетга жўнатди. Орада Шавкатни қўйиб юборишди. Лекин озод бўлиш учун 3 минг доллар тўлабди. Икки уч ой уйга пул жўната олмади. Профилига кира олмай, бошқа профиль очиб Дилдора билан гаплашиб турарди. Ой охир бўлиб, шантажчи яна пайдо бўлиб Дилдорадан яна пул талаб қила бошлади. (У аллақачон бошқа шаҳарага ўтиб кетганди). Дилдора пул йўқлигини, эрини холати унга яхши маълумлигини айтиб, “кутиб тур” дея уни тинчлантирмоқчи бўлди. Лекин у тушунишни ҳам истамади, ғирт маст эди. “Мени яхши билмас экансан, ярим соатдан кейин сени бутун мамлакат танийди” дедида, кириб олиб катта гуруҳлардан бирини албомига Дилдорани аврати ярим очиқ суратларини қўйиб тагига номини ёзиб- ёзиб қўйди... Беномуслар ҳам кўп экан.. класслар қордек ёғилиб келарди... Тез вақт ичида бу суратлар Шавкатгача етиб келди... У шок холатда қолди. Уйига телефон қилди. Дилдорага бақириб бўлаётган ишларни сўраб кетди. Дилдора тушунтиришга уринди, лекин Шавкат гап эшитадиган холатда эмасди. ​​Эртасига бориб билет олиб хотин билан ажрашиш учун етиб келди... Кеч қолибди.

Ro'mol o'rashni hohlaysizku lekin o'rashni bilmaysizmi?🌷 Bu kanal aynan siz uchun🤩 1000 xildan ortiq ro'mol o'rash usullari🌝💕 Tafsiyam...🥰 tezroq obuna bo'ling🌸

​​-- Раҳмат духтир яхшиман. -- Бу бошқа гап....ҳаммаси яхши кетяпти...дам олаверинг... У палатадан чиқиб кетиш эшиги томон жўнади. Зуфар бошини буриб қарамоқчи бўлди....яна хотини Роза кўринди. Аммо у бироз бошқача эди олдинги ёдидагисига қараганда. Шу ерда у тушундики бу туш эмас. У хотини яна кетиб қолмаслиги учун краватидан туриб қўлидан тутиш учун турмоқчи бўлди. Ундан кечирим сўраш учун....ҳаммасини тушунтириб бериш учун....Аммо оғриқ йўл қўймади ўрнидан туришга. Қийналиб инқиллаб яна урина бошлади ўрнидан туришга. -- Зуфар ака....бемалол ётаверинг, мен қочиб кемайман.- деди хотини. -- Роза... -- Сиз яхшимисиз.... -- Роза, сен қаерда эдинг, қандай келиб қолдинг? Сенга кўп нарсаларни айтишим керак. Мен айбдорман....мен куп гуноҳлар қилдим. Мен сени изладим....ўғлим иковларингни қидирдим... -- Биламан....- дея жиддий ҳолда унга қараб турарди. -- Қаердан биласан ? -- Ўғлим гапириб берди...ҳаммасини, сизни дўстингиз ҳақидаям...сиз яхши инсон эеанингизниям.... -- Ўғлим....?Тушунмаяпман ҳеч нарсага... -- Руслан....- Роза ортга бурилиб ўғлини чақирди. Руслан отасининг кравати ёнига яқинлашиб келди. -- Салом отажон... Зуфар бобо ҳаммасини дарров тушунди. У ҳеч нарса демади. У фақат йиғлади. Бақувват эркак қирқ ёшдан ўтган...ўрмонда фақат броконерларгина эмас, ҳатто айиқлар ҳам ундан қўрқардиган эркак ётган жойида йиғларди. Руслан ишлари сабаб чиқиб кетди. Туни билан унинг краватида Роза унга тикилиб суҳбатлашди....Зуфар эса унинг қўлидан тутиб олган ҳечам қўйворгиси келмасди. Уларнинг бир бирларига айтадиган гаплари кўп эдики, бедор тунлар етмасди. Орадан бир ойлар ўтгач, Зуфар оқсаганча яна қишлоқ дўконига озиқ овқатга борарди. Бир қўлида суянадиган таёқ бўлса, иккинчи қўлида эҳтиёткорона хотинини қўлидан ушлаб олганди. Улар турмуш қуришлари шарт эмасди. Нимага дейсизми.....чунки улар ажрашишмагандида..... Мана яна бир ҳикоям яхшилик билан тугади....раҳмат эътиборларингиз учун. Айтмоқчи.....ҳикоям ёққан бўлса лайк ва коментларингизни кутиб қоламан...... Крикдуши 🌸 @Solixa_Ayol 🌸 Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг! 👇👇👇 БОСИНГ! https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK

Ўзаро суҳбатда Русланнинг яхши кўрган қизи борлигини ва онаси ҳам борлигини билди. Уларни уйлари бу ердардан беш юз километр узоқликда эканлигини билди. Зуфар бобо ҳам ўзи ҳақида кўп гапириб берди, аммо шахсий ҳаёти ҳақида миқ этмади. Шундай кунлардан бир куни ўрмонни айланиб юришганди. Кутилмаганда броконерларга дуч келиб қолишди. Улар ов қилишга крлишган экан. Руслан улардан қўлидаги қуролини топширишини сўради. Аммо улар ароқ ичиб олишганди....унинг бу гапига хохолаб кулганча жавоб беришди холос. Шунда Руслан елкасидан милтиғини секин тушурди...милтиқ доим ўқланган бўларди. Зуфар ҳам шундай қилди. Шунда броконерлардан бири улардан ажралиб чиқиб уларни ёнига келди. -- Ўзларинг қуролларингни тушуринглар, бу ерда биз кўпчиликмиз...ҳоҳласак бу ерда сизларни ҳеч ким топа олишмайди.- деди. -- Сен бизни қўрқитмагин...биз қўрқиш ёшидан ўтганмиз. Сизларни албатта топишиб қамашади.- деди унинг гапига жавобан Зуфар Руслан олдинга қадам босиб: -- Қани қуролларингни ерга қўйинглар, сизларга яхши бўлади. Жазо енгилроқ бўлади шундай қилсаларинг!- деди уларга. Броконерлардан бири милтиғини ташлагандек бўлдию.....хатарни сезган Зуфар Русланни пана қилиш учун сакради. Ўқ овози эшитилди. Зуфар бобо ерга йиқилди... Броконерларни каттаси бақириб юборди. -- Ахмоқ...сен нима қилиб қўйдинг? Аммо ўша эркак ўзи ҳам тушунмай қолди нима бўлганига. Қўрққанидан дағиллаб қолди. Қўрқитмоқчи бўлганди аммо ўқ отилди. Руслан Зуфар ётган жойга тиззанлаб ўтирди. Ўқ теккан ярасини боғламоқчи бўлдию, кейин бошини кўтариб : -- Нега қараб турибсилар? Қани машиналаринг? Тез касалхонага олиб бориш керак! - дея бақирди. Барчаси чопқиллаб қолишиб, устидаги курткаларини ечиб ерга тўшашди ва Зуфарни ётқизиб кутариб олиб кетишди. Машина томонга олиб боргунча Зуфар Русланни қўлини қўйвормади. Машинага ётқизиб шаҳарга касалхонага олиб кетаётганида, Зуфар Русланга энгашишини ишора қилди. -- Сенга бир гапни айтмоқчиман....агар мен ўлсам қалбим хотиржам бўлиши учун. Русланнинг кўзи жиққа ёшга тўла эди. У бошини эгиб Зуфарни тинглай бошлади. Зуфар деярли шиворлаган овозда хотини ва ўғли ҳақида унга гапириб берди. -- Ҳеч қачон хотинимни севишимни тўхтатмаганман ва ўғлимни ҳам. Фақат уларга айтолмайман. Кечирим сўрай олмайман улардан тушуняпсанми...Менга ваъда бер, сен уларни топишга ҳаракат қилгин, мени сўзларимни уларга албатта етказгин....ваъда бер!..... Русланнинг ёноқларидан кўз ёши дув дув тўкиларди. -- Ваъда бераман.... Лекин аллақачон Зуфар бобо ҳушини йўқотиб бўлганди. Шунда Руслан ҳайдовчига: -- Тезроқ ҳайдасангчи...тошбақага ўхшаб юрдинг бунчааа...- дея бақирарди. Зуфар ётган жойида қийналиб зўрға кўзини очди. Қарасаки унинг кўз олдида хотини Роза турибди. -- Тушунарли....демак ўлибман ва нариги дунёга тушдим, бўлмаса хотиним қаердан келиб қолади....дея кўзини яна юмди. Демак хотиним ҳам ўлибди....афсусс ҳаммасига ўзим айбдорман.....- деди хаёлида. Лекин кимдир уни елкасидан силкилагандек бўлди. -- Уйғонамиз, уйғонамиз! Зуфар яна кўзини очди. Оқ халатда бир эркак рупарасида тарарди. Демак у тирик....туш кўрибди холос. -- Ўзингизни қандай ҳис қилаяпсиз?- савол берди духтир.

Ҳозир боришим билан хотинимдан кечирим сўрайман....бошқа бир қултум ҳам ичмайман...милтиқниям йўқотаман....дея. Афсуски хотини ўғилчаси билан у ерда ҳам йўқ эди. Розанинг холаси унга жахл билан боқди ва деди : -- Жияним шаҳарга кетди менимча... балким янаям узоқроққа кетгандир...Менга айтмади, мен ундан яхши қолинг холажон... менимча энди бошқа кўришмасак керак деган сўзларини эшитдим холос.- дея овози буғулиб, унинг тумшиғини олдидан эшикни қаттиқ ёпди. Зуфар энди хотини ва ўғилчасини излай бошлади. Ҳаммани оёққа турғазди....ўзи кўп марта шаҳарга бориб излаб келди. Аммо ҳеч ким кўрмаган, ҳатто ҳеч қандай из ҳам йўқ. Шу тарзда орадан йиллар ўтиб кетди. Унинг хотини ва ўғилчасидан эса дарак бўлмади. Қишлоқда эса ҳамма унга қарғишга ўчраган одамга қарагандек қарашарди. Худди мана шундай пайт ўрмонга кўчиб ўтиши ҳам унга тўғри қарор бўлди. Лекин барибирам қишлоқ дўконига озиқ овқат харид қилгани боришга тўғри келарди... бундан қочиб қутулиб бўлмасди. Биласизми... у савдо дўконига кирганида одам бўлса ҳам жимиб қолишарди. Ҳамма уни чиқиб кетишини кутишарди. Чунки ҳамма бундан йигирма йил олдин бўлган воқеани эслаш.....жудаям оғир эди. Мана бугун ҳам қишлоқ дўконига боришига тўғри келди. Эртага унга шаҳардан ёрдамчи келиши керак бўлиб, энди бир ўзига эмас шеригигаям озиқ овқат керак бўларди. Ёрдамчиси эндигина билим юртини тамомлаб ёзги амалиётга келаётганди. Ҳеч бўлмаганда ёзда ёрдамчи керак эди....қишдаку иш кам бўлади ўзиям эпларди. Тўғри келаётган ёрдамчими ёш ўсмир....ҳеч бўлмаса тез ҳаракат қилиб юрар. Зуфар бир ўзи ўрмон хўжалигини атрофни тўлиқ айланишга улгуролмасди. Броканерлар эса кўп келишарди ҳар томонлардан. Кейинги кун тушга яқин унинг кулбаси ёнига хўжалик раиси хизмат машинасида келиб тўхтади. Унинг ичидан ўрмон хўжалиги раиси чиқиб келди. -- Қандай зўра сени кулбанг бобой.... - деди раис. -- Раис сиз гапни айлантирмангда тезроқ айтинг.....қачон келади менга ваъда қилинган ёрдамчи? -- У мен билан келаётиб, ўрмон бошланишида тушиб қолди. Айтдики, ўзи ён атрофни кузатиб айланиб келаркан. -- Адашиб қолмаса бўлгани..... -- Ҳа йўқ....у топиб келади адашмайди. Жудаям зийрак йигит...бутун йўл давомида мени саволларга кўмиб ташлади. Қани бирор нарса пиширмадингми....қоринни пўстаги чиқиб кетдику.... Зуфар бобо кулбасидан ташқарида турган стол устидаги дастурхонга пиширган овқатни, нон ва бошқа егуликларни чиқариб қўйди. Энди ўтириб овқатланишмоқчи эдиямки, сал нарироқдан ёш йигит кўринди. Зуфар бобога дарров ёқди ёрдамчи йигит. Баланд бўйли, бақувват.....қарашлари жудаям жиддий. Улар қўл беришиб танишиб ҳам олишди. Унинг исми Руслан экан. Худди шу ерда кўпдан бери яшайдигандек киришиб кетди. Тушликдан бош товламади. Улар яхши иштаҳа билан дастурхон бошида овқатланишди... суҳбат қуришди. Ўрмонни айланиб келгунича кўп нарсаларни эслаб қолганлигини айтди. Зуфар ҳеч нарса демасдан уни эшитди. Йигитга ўрмон ёқиб қолганлиги шундоққина кўриниб турарди. Бу эса энг асосийси эди. Бошлиқ машинасида қайтиб кетди. Энди иккаласи қолди. Зуфарга Руслан ҳечам ҳалақит қилмасди. Аксинча унга ҳатто суҳбатдош бўларди. Иш бўйича тажрибалари бўйича суҳбатлашишарди. Орадан бир ой ўтгач, янаям яқинроқ дўстлашиб олди. Ҳамма жойларни бирга айланишиб кузатишди.

📝ҚУВИЛГАН...... (2- қисм) (воқийлик асосида ёзилди) Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.... Ассалому алейкум дўстларим... Соғ саломатмисизлар.... Ҳикояларимни ўқиётган барча инсонларга ўз миннаторчилигимни билдираман... Бобом раҳматли бу воқеани чиройли қилиб айтиб берганди...мен эса сизларга ҳавола қиламан... марҳамат Зуфар аслида кўп ичмасди. Байрамларда оз моз ичарди холос. Ичган куни эса эрталаб уйғониш жудаям қийин бўларди. Ўша куни туни билан ухлади... тонгга яқин уйғонди. Томоғи қуриб сув ичкиси келиб хотинини чақирди. -- Роза....сув бер менга томоғим қуриди.- дея ётган жойида гапирди. Уни бу сўзига жавоб келмади. Кўзини зўрға очиб қарасаки ҳеч ким йўқ. Кейин эса деворда осиқли турган милтиқни кўриб кечаги барча нарсани эслади....афсусланди. Кейин эса....хафта ўтди, соғинчдан, зерикди. Негадир томоғидан на сув на егулик ўтарди.....Уйни йиғиштира бошлади. Стол устидаги баъзи нарсаларни шкаф жавонига қўяётиб бир қоғоз жилдли ҳужжатлар солинган нарсага қўли тегиб кетди. Қизиқиб қўлига олди.... бу ўғлининг , Розани ўғлини медицина картаси экан. Ташлаб юбормоқчи эди....аммо негадир очди. У жамламанинг очганидаёқ биринчи бетида шундай сўзлар ёзилган эди. бола муддатидан олдин туғулган .... -- Муддатидан олдин туғилган...? Рафик хиёнат қилган деганмиди.... Зуфар югурганча уйдан отилиб чиқди. Қишлоқ кўчасидан чопқиллаб кетаётганини кўрган қишлоқ аҳли....бу яна ичиб олдими? деб ўйлашди. У эса тўғри Рафикларни уйига томон югуриб борди. Тўғри ҳовлисига кириб борди....уй деразасидан ажабланиб Рафикни онаси қараб турарди. -- Хола ассалому алейкум....Рафик қаерда? -- Уйда сени дўстинг! Мана ҳар куни ичавериб безор қиворди....отаси тирик бўлганда бироз ҳайиқиб ичмасмиди...нима ишинг бор эди унда? Зуфар онахонни сўзларини охиригача эшитмасдан , уйни кириш эшигини очди. Рафик стол атрофида ўтирар, олдида бир шиша ярми ичилган ароқ ҳам турарди. Эшик очилган овозини эшитиб, бошини кўтариб норози кайфиятда унга қаради. Зуфар эса жахли чиққанидан қўлини мушт қилиб..... -- Қани жонажон қадрдон дўстим менга айтчи....мени хотиним ким билан юрганини? Унинг кетидан Рафикни онаси ҳам кириб келди. Рафик индамасдан жим ўтирарди. -- Қани жавоб бер мени саволимга дедим... мени хотиним кимдан орттирган экан боласини? Шу ерда онахон уларни суҳбатига аралашди. -- Ҳеч ким билан юргани йўқ!- ва ўғли томон бурулиб... гапини давом эттирди .... -- Нимага жимсан ахмоқ бола! Қани гапириб бер яқин дўстингни хотинини изидан қанча югурганингни. Гапириб бер у аёл сендан нафратланиб узоқ кетганини....сен эса уни ортидан ғийбатчи аёлларга ўхшаб ҳар хил булмағур ёлғонларни тарқатиб юрганингни.....виждонсиз. Бечора бояқиш қўлидаги гўдаги билан қаерларда қийналиб юрибдийкана..... Зуфар оёғини тагидан ер узоқлашиб кетаётгандек ноқулай ҳис қилди ўзини. Рифат бўлса ингичка овозда..... -- Мен доим Розани севардим, мен уни бахтли қилардим! У эса доим сенга....сен ҳайвонга қарарди! Сен унга лойиқ эмассан....- деди. Зуфар унинг охирги сўзларини эшитмадиям. У қўшни қишлоқ томон югуриб кетди. Роза яшаган холасининг уйига томон чопқиллаб борарди. У югуриб бориш чоғида хаёлидан минг хил фикрлар ўтди.