متروکه

زبان قاصره :((( اروپای لامصب، گشادیتو جمع کن کار کن یه ذرهههه.

یه لذت دیگه هم بعد سفر هست که من خیلی دوستش دارم. اون لحظه‌ایه که همه چی رو گذاشتی سر جاش، لباسای کثیف در حال شسته شدنه، چایساز رو میذاری جوش بیاد که تا از حموم برمی‌گردی چایی بزنی و میری بعد از چندین روز یه حموم داغ و راحت بدون نگرانی بابت تمیزی میکنی، تنت رو درست میشوری، اسکراب میکنی، ماسک میزنی، به پوستت رسیدگی میکنی و خوشبو و براق از حموم میای بیرون. میای چایی رو میزنی بر بدن، و می‌شینی روی مبل از سفر توی کانالت مینویسی. اون لحظه هزاران بار تقدیم تو باد :)))

انقدر این جمع بالغه، که امروز نشستیم با هم صحبت کردیم که به چه چیز همدیگه حسودیمون میشه. و خب این صحبتیه که من قبلا با هیییچکس نداشتم. یعنی نشده بود به کسی حسادت کنم سر چیزی، و بتونم باهاش صادقانه صحبت کنم سرش. حالا البته حسادت کلمه سنگینیه و تعابیر مختلف داره. توی تعریف ما حسادت یعنی این که تو چیزی که کس دیگری داره رو دوست داشته باشی که داشته باشی، بدون این که آرزو کنی کاش اون نداشتش، یا کاش از اون میگرفتن به من میدادن. صرفا اینطوریه که بخوای تو هم داشته باشیش.

ما وقتی اومدیم این خونه جدیدمون، همه وسایل قدیمی علی رو رد کردیم رفت و یواش یواش وسایل جدید خریدیم. وسایلمون الان همه کمتر از ۲ سالشونه و خب خیلی کم استفاده شدن. برای همین وارد خونه میشی همیشه یه بوی چوب به علاوه بوی نو بودن میزنه توی صورتت که من عاشق این بو هستم. خیلی خیلی حس خوبی بهم میده. قشنگ برام تعریف بوی خونه‌ست.

رسیدیم خونه بالاخره. و واقعا هوم سوییت هوم 💫

عکس یادگاری از جمعی از طرفداران برند دلنشین هامتو 😁

سوییس در حوالی تهران

چکدرمه 😍