محمود فرجامی

چون دیرزمانی در مغاک در نگری وحید نیز در تو در می‌نگرد!

ابتذال شر، شروران مبتذل، رفح در جریان چند شورش و جنبش مردمی اخیر در ایران، از واژگانی که افتاده بود توی دهان عده‌ای و عین نقل و نبات پرتاب می‌کردند «ابتذال شر» بود. اصطلاح جالب و عمیقی که هانا آرنت در کتاب «آیشمن در اورشلیم» آن را مطرح کرد. آرنت که خودش یهودی و از قربانیان غیرمستقیم هلوکاست بود به بهانه و با بررسی دفاعیات آیشمن (از آمران اصلی هلوکاست) در دادگاه، سعی کرد نشان دهد که شرارت‌های بزرگ در تاریخ بشر را نه متعصبان یا بیماران با مشکلات روانی بلکه مردم عادی رقم زده‌اند. مردمانی عادی که دنباله‌روی استدلال‌های دولت‌ملت‌هایشان شده‌اند و آن باورها و تلقینات را به اجرا درآورده‌اند. به همین دلیل، از نظر این مردم اعمالشان رفتاری طبیعی بوده‌است. یعنی آنها طوری سرسپرده و سودایی شدند که شرارت برای آنها پیش‌پا افتاده و عادی و «امری مبتذل» شد (Banality of evil). مردمانی که به راحتی به آدمکشان بی‌جیره و مواجب بلندپایگان حزب نازی بدل شدند مردمانی بس عادی بودند که عامل شر شدند و ابتذال ماجرا این فرایند بود نه خود شرارت. ولی برای کسانی که از صبح تا شب، و خصوصا شب تا صبح در شبکه‌های اجتماعی و زیر لحاف صرفا با فحش دادن و اتهام زنی علیه این و آن به مبارزه مشغول بودند این اصطلاح چیزی بود در مایه اینها: سلبریتی خائن، نایاکی (دقیقا با لحن ساواکی، وقتی قرار بود انقلابیون مسلمان دوآتیشه ۵۷ و ۵۸ بریزند توی خیابان و یکی را بدون این که فرصت حرف زدن داشته باشد تکه پاره کنند)، اسهال‌طلب، چپول، قاسم چک‌مثبت، پرستو (یعنی فاحشه خواندن زنی که از او خوشمان نمی‌آید و آن هم نه فقط جنسی، بلکه مامور اطلاعاتی جمهوری اسلامی...)، استمرارطلب... اوج ابتذالی که آرنت می‌دید این بود که چطور مثلا یک کارمند بازنشسته و پدربزرگ مهربان، تحت تاثیر ایدئولوژی نازیها به جوخه‌ای می‌پیوندد که کارش کشتن یهودیان فرودست فلان روستاست و این کار را نه جنایت که نوعی مبارزه میهنی می‌بییند. آرنت اگر زنده بود و می‌دید که گروهی -باز هم آریایی!- مبارزه میهنی‌شان به توجیه جنایت‌هایی شنیع‌تر می‌رسد حتما دنبال واژه‌ای مبتذل‌تر می‌گشت. واقعیت این است که بسیاری از ما نه از سر سپردگی به باور یا رویایی ملی یا دینی، که از سر لجبازی با سیستمی که نه دینی است و نه ملی، به شروران مبتذل بدل گشته‌ایم. اشراری که از شدت بی‌مایگی، به کشته شدن پانزده هزار کودک قهقهه سر می‌دهند و بعد با وحشت به تاریکی نگاه می‌کنند مبادا کفتار دوروبر باشد! مبارزانی که خیلی مغموم‌طور، عکس کیان پیرفلک را دست گرفته‌اند بروند دور آتش اجساد اطفال ارودگاه رفح برقصند و از ابتذال شر حرف بزنند! @FarjamiMahmud

در فکرم کلاسهای آنلاین آموزش طنز و کمدی‌ام را به زودی برگزار کنم اما شک دارم که ماه‌های ژوئن و ژوییه (حدودا از اواسط خرداد و تیر) زمان مناسبی باشند برای این کار. نظری دارید؟ خود شما اگر قرار باشد در یک دوره آموزشی دلخواه، و صرفا از روی علاقه، ثبت‌نام و شرکت کنید چه زمانی را ترجیح می‌دهید؟ برای خود من «دلخواه» و «علاقه» به «هرزمانی/هرچه‌زودتر بهتر» رهنمون می‌شود ولی خب آدمها معمول عاقل‌تر و بابرنامه‌ترند.

تصاویری که از جنایت اسراییل در رفح منتشر شده بقدری دردناکند که حتی با هشدار هم نمی‌توانم منتشرشان کنم. یکی جسد بی‌سر کودکی را در میانه ارودگاهی که در آتش می‌سوزد به دست گرفته. گوشت تن آدم فرو می‌ریزد. واقعا دیگر چه جنایتی مانده که نکرده باشند؟ همزمان آمریکا اعلام کرده مجازات و تنبیه دادگاه بین‌المللی لاهه که علیه اسراییل رای داده را در دست بررسی دارد. جنایت چنان فجیع و وقاحت چنان عظیم است که آدم می‌ماند چه بگوید.

حیات و ممات رییسی در از هردری‌وری نسخه ویدیویی: https://youtu.be/ccHw7KyYnQE?si=38G0iuarhSOeZ_3B نسخه شنیداری: https://open.acast.com/public/streams/65b2d28b8a9ba300167f242a/episodes/665626535166a80012a163cd.mp3

برادرم مجید که در مشهد زندگی می‌کند از یکی دو دقیقه مسیری که در یک خیابان رانندگی کرده فیلم برداشته و این چیزی‌ست که از اسراف و هدر دادن پول مردم و آسیب‌زدن به محیط‌زیست دیده می‌شود... نشانه دیگری از تیول دیدن این مملکت و امکاناتش توسط کسانی که انگار به ایلغار آمده‌اند. چند صدهزار میلیارد تومان باید اینطور حیف و میل شود برای کاری مطلقا بیفایده؟ (ویدیو را استوری کرده در اینستاگرام با توضیحات دیگری. من دانلود کردم و اینجا با توضیح خودم می‌گذارم)

شاعری چیره‌دست، برای سالروز تولد من چنین سرود: به درد بی‌مکانی مفتخر محمود فرجامی که شد تبعید و چون ما در به در، محمود فرجامی خلاف قشر طنازان که بنشینند، سرپا شد برای طنز سرپایی پدر، محمود فرجامی برای مجلس ترحیم و عقد و ختنه‌سوران هم پکیج کاملی از هر نظر محمود فرجامی اگر هم مجلس رقص و طرب برپاست، جخ بهتر همیشه حاوی قر در کمر، محمود فرجامی ادا کن ذکر «یا محمود ادخلنی» که بگشاید برای رفع شر ذکرش سپر، محمود فرجامی برای هر غم و دردی شفا بوده‌ست تحقیقاً به جز کووید، کاینجا بی‌اثر محمود فرجامی همین یک‌دانه دُر باشد، ولیکن فحش‌خور باشد لذا افتاده نسلش در خطر محمود فرجامی شهید مدح نامت من، مدیح ناتمامت من فراتر بوده از این مختصر، محمود فرجامی (طاها میرحسینی) -------------- ضمن تشکر از شاعر عزیز و تاسف از این که دست و بالم بسته است تا بفرمایم دهان و همه حفره‌هایش را از یاقوت و زمرد و الماس پر نمایند؛ چند نکته‌ای را لازم می‌دانم متذکر شوم: * طنزسرپایی ترجمه شاعر از استندآپ‌کمدی است. * متاسفانه پکیج من برای ختنه‌سوران هنوز کامل نشده. الکی دعوت نگیرید مشغول ذمه شوم. چوبکاری فرموده‌اند. * متاسفانه قر در کمر این بنده مدتهاست خشکیده و از ابتدا هم از هنر رقص بی‌بهره بوده‌ام. ولی اگر خانم خیلی جذابی هستید و مثلا با بیکینی در کنار ساحلی مرا دیدید و خواستید به یکی از رقصهای آمریکای لاتین دعوتم کنید تعلل نورزید. همه می‌دانیم در چنان حالتی چوب در رقص آمد و چالاک شد به قول شاعر، من هم که کمتر ز چوبی نیستم حنانه شَم حنانه شم، باز به قول شاعر. * ذکر «یا محمود ادخلنی» ذومنظورین و خصوصا ذوجهتین است. قبلش خوب فکر کنید مصداق «چی می‌خواستیم چی شد» نشود. البته ضمن احترام به همه تمایلات. * برای خلاف ادعای شاعر، اینجانب برای کووید هم صاحب اثر بوده به یاری جدم آب دهانم روغن بنفشه می‌بوده باشد. مجرب است. * بین فحش‌خوری و برافتادن نسل ارتباطی منطقی وجود ندارد. از نظر عملی هم ابطال آن را نشان داده‌ام. ** آن چیزی که سپر شده در کلام و بر زبان شاعر ذِکر است، نه ذَکَر (انشالله). البته رندی شاعر محسوس و ماجور است.

🗣سفارش دادن کتاب طنز در و بر اسلام🗣 دوستانی که خواهان این کتاب هستید توجه داشته باشید که الان نسخه‌های اندکی مانده. اولویت با کسانی است که زودتر فرم را پر کرده باشند. اطلاعات بیشتر در لینک آمده است. https://forms.gle/REMz676wYPXnUnvEA

عزیزانم چهارم خرداد که معمولا ۲۵ام ماه مه می‌شود وگاهی مثل امسال ۲۴ام، سالروز تولد من است. هرسال دوستان زیادی در این روز به من تبریک می‌گویند که قدردان همگی هستم و از محبت هر دوست دیده و نادیده‌ای خوشحال می‌شوم. خواستم خواهش کنم اگر امشب و فردا می‌خواهید تبریک بگویید، بجایش یا به همراهش، نظری بنویسید درباره کاری، حرفی، اثری از من که به خاطرتان مانده. امیدوارم آن اولین چیزی که به خاطرتان می‌آید مثبت و خوب باشد، اما بد و ناراحت‌کننده هم باشد برایم مفید است بدانم. بهرحال روی نظر شما تامل می‌کنم و می‌آموزم. با مهر و سپاس محمود