آینده (عباس عبدی)

⭕️پاسخ ساده است چون ازدواج کم شده. ‏سال ۱۴۰۲ نسبت سال ۱۴۰۱ حدود ۶ هزار طلاق و حدود ۴۰ هزار ازدواج کمتر شده. پس نسبت طلاق به ازدواج کمتر نشده که بیشتر هم شده. از ۰/۳۶ به ۰/۴۲ رسیده است. مقامات سیاسی متوجه نقایص این دستاوردسازی‌ها باشند.

🔴صنعت دستاوردسازی 🔺اعتماد ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘متأسفانه یکی از ویژگی‌های بارز جناح حاکم دستاوردسازی است، که به علت فقدان دستاوردهای ملموس و قابل توجه، با تفسیر و تعبیرهای گوناگون می‌کوشند که برای دولت و مجلس دستاورد تعریف کنند. 🔘امسال وارد سومین سال اجرای قانون فرزندآوری و جوانی جمعیت هستیم. قانونی که به لحاظ مصارف و منابع مالی یک فاجعه بود و از حیث اصول کلی حاکم بر آن نیز غیر قابل پذیرش است، ولی مهم‌تر از همه فقدان اثرگذاری این قانون است. به همین علت اگر توجه شود، افراد دولت و مجلس در باره موفقیت‌های این قانون که دست‌پخت مشترک اصول‌گرایان است، هیچ ادعایی که نشانگر موفقیت باشد اظهار نمی‌کنند، و این به منزله شکست طرح فرزندآوری است ولی به جای اعلام شکست طرح و توقف آن، همچنان آن را ادامه می‌دهند، به امید آنکه یا بعداً موفق شود! یا شرایطی پیش آید که مجبور به اقرار شکست نشوند! 🔘با این حال طی روزهای گذشته دیده شده که برخی از منسوبین وزارت بهداشت و درمان، کوشیده‌اند که در این مورد نیز دستاوردسازی کنند و اجرای قانون را موفقیت‌آمیز جلوه دهند. از جمله مقام وزارت بهداشت و درمان ادعا کرده که: ▪️«شیب کاهش جمعیت بسیار تند بود و اکنون کند شده است، وقتی آمار کاهش جمعیت را از سال ۱۳۹۹ مشاهده می‌کنیم، این آمار هرچه به ۱۴۰۲ و امسال نزدیک می‌شویم، کندتر شده و به یک چهارم آمار پیش از آن رسیده است. اگر قانون جوانی جمعیت نبود، قطعاً شاهد کاسته شدن از نرخ کاهش جمعیت نبودیم.»▪️ 🔘مدیری دیگر از وزارت بهداشت اضافه کرد: ▪️«در سال ۱۳۹۵ نرخ باروری به ۲.۱۲ و در سال ۱۴۰۰ به ۱.۶۵ رسید که با ابلاغ قانون جوانی جمعیت و سلامت خانواده در این سال، نرخ باروری در سال ۱۴۰۱ با روند افزایشی به ۱.۶۶ رسیده است.»▪️ می‌خواهند بگویند که اجرای قانون فرزندآوری مانع از روند کاهشی گذشته شده و شدت کاهش را کم کرده است و به عنوان دستاورد دولت معرفی کرده‌اند. این ادعا چند ایراد دارد که به آن پرداخته می‌شود. 🔘۱ـ مطابق برنامه توسعه باید نرخ باروری به ۲٫۵ برسد. این حجم بزرگ از اتلاف منابع مالی برای این نیست که کمتر از یک‌صدم! به نرخ باروی اضافه یا از روند کاهشی فرزندآوری به میزان اندکی کم شود، اگر اینطور پیش برود ۸۰ سال دیگر به نرخ مورد نظر خواهیم رسید. طرح فرزندآوری برای تغییر روند کاهشی و حتی افزایشی شدن آن بود و نه کاهش بسیار اندک و‌ موقتی. https://telegra.ph/صنعت-دستاوردسازی-05-07

⭕️آمار فوت شدگان سال ۱۴۰۱ برابر ۴۱۸۷۳۷ نفر بوده در سال ۱۴۰۲ به ۴۴۲۱۹۳ نفر با حدود ۵/۶ درصد افزایش رسیده است. در حالی فوتی‌های کرونا در سال ۱۴۰۱ هنوز تمام نشده بود. ‏آیا وزارت بهداشت پاسخی برای علل این افزایش دارد؟

⭕️نماینده مجلس: امروز اگر حجاب در کشورمان جلوی برهنگی را گرفته است، نتیجه آن آمارهای بسیار پایین‌تر کشورمان به نسبت کشورهایی است که درگیر آزادی های ظاهری اما مخرب باطنی هستند. ‏مگر چنین آمارهایی در ایران تولید می‌شود؟ ‏چون آمار نیست مشکلی هم نیست!! اگر آمار تولید شود سکته می‌کنند.

⭕️الگوی چینی با برداشت اصولگرایانه. ‏اگر چین می‌خواست مثل اصولگرایان برای حل مشکل آلودگی هوا، خودروی برقی وارد کند باید ده‌ها میلیارد دلار هزینه می‌کرد. ولی بخشی از آن را همراه با سرمایه‌گذاری کشورهای پیشرفته صرف توسعه صنعتی کرد. اکنون هم مشکل خود را حل کرده و هم بازار صادراتی دارد.

🔴پیش‌بینی دو دانش‌آموز 🔺اعتماد ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘اخیراً یک فیلم کوتاه یک دقیقه‌ای بازنشر شده که دو دختر خانم دبیرستانی به مدت یک دقیقه در باره فشارهای اجتماعی نسبت به دختران حرف می‌زنند. این فیلم تولید سال ۱۳۸۲، یعنی ۲۱ سال پیش است. هر دو دختر خانم که حدود ۱۵ تا ۱۷ ساله هستند با حجاب و مقنعه کامل و روپوش مدرسه بدون ذره‌ای آرایش به خوبی و مسلط حرف می‌زنند. 🔘آنان فشارهای اجتماعی را به خوبی به فنر تمثیل می‌کنند. جامعه را متحول می‌دانند که اگر فشار نباشد مردم خود را تطبیق می‌دهند. ولی اگر جلوی این فنر گرفته و فشرده شود، به جایی می‌رسد که دیگر، توان حفظ آن را ندارند و یک باره فنر باز می‌شود. آنان قاعده‌ای را با زبانی ساده توضیح می‌دهند که؛ «مردم از آنچه منع می‌شوند به آن حریص‌تر می‌شوند.» سپس شرح می‌دهند که چرا مردم به سوی تبلیغات ماهواره‌ای می‌روند؟ 🔘اینها عین جملات آن دو دختر خانم نبود ولی مضمون دقیق آنها است. ای کاش می‌دانستیم که اکنون آنها کجا هستند؟ چه پوششی دارند؟ چه تفکری دارند؟ و آیا همچنان با همان آرامش و متانت سخن می‌گویند یا به افرادی عصبی تبدیل شده‌اند؟ پس از رها شدن این فنر در سال ۱۴۰۱ چه رفتاری از خود نشان داده‌اند؟ اکنون نمی‌دانیم که آن دو دختر خانم چه وضعی دارند؟ ولی از روی موارد مشابه فراوان آنها که در دور و نزدیک می‌بینیم، می‌توانیم بگوییم که سرنوشت آن نسل به کجا رسیده است؟ 🔘آنان متولدین دهه ۱۳۶۰ بودند که اواخر جنگ به دنیا آمدند. در دوره اصلاحات به بلوغ رسیدند. ولی هیچ کس وقعی به سخنان بدیهی آنان نداد. آنان در آن مقطع زمانی دانش‌آموزانی عادی بودند؛ نه مدرک دانشگاهی داشتند و نه تجربه عمیق سیاسی و اجتماعی، ولی با همان چند سالی که در متن جامعه حضور داشتند، به صورت شهودی و حسی متوجه شده بودند که تحت فشار اجتماعی هستند. 🔘آنان چنین می‌اندیشیدند که تحت فشارند که چگونه فکر کنند، چه بپوشند، کجا بروند، کجا نروند و... و این را حس می‌کردند، که این فشارها در حال افزایش است و می‌دانستند که به جایی خواهد رسید که دیگر سیاست‌مداران و پدرخوانده‌های جامعه قادر به نگهداری این فنر در حالت فشرده شده نخواهند شد، خسته می‌شوند و دیر یا زود این فنر رها خواهد شد، و آنگاه باطن جامعه آشکار می‌شود. باطنی که شاید در یک فرآیند طبیعی و متعارف به گونه دیگری ظاهر شود. 🔘این نسل اعم از دختر و پسر و البته دختران بیش‌تر، نادیده گرفته شدند ولی کسی توان حذف آنان را نداشت و ندارد به همین علت در فردای برداشتن اهرم از روی فنر، به میدانی پرتاب می‌شوند که خواسته خودشان نبوده است. 🔘پرسش این است که چرا گوش شنوا و سازوکاری مناسب برای شنیدن آن نجواهای آرام وجود نداشت تا با بحران ۱۴۰۱ مواجه نشویم؟ یکی از بدترین اشتباهات رایج ساختار سیاسی این است که اعتراضات ۱۴۰۱ را ساخته و پرداخته دشمنان کشور و بیگانگان معرفی کرد. گزارش رسمی بی‌خاصیت و گمراه‌کننده‌ای که در خصوص این اعتراضات تهیه و منتشر شد، دقیقاً بر همین محور تهیه شده است. 🔘شاید تهیه‌کنندگان گزارش حق داشته باشند، زیرا هیچ درکی عینی از جامعه ندارند، ولی آنچه که در سال ۱۴۰۱ رخ داد، تحقق پیش‌بینی ساده این دو دختر خانم دبیرستانی بود که ۲۰ سال پیش از آن به شکل ساده و صمیمانه‌ای بیان کردند. 🔘گزاره‌های آنان برای همیشه صادق است. جامعه مثل یک استخر آب است که نمی‌توان آن را در یک پارچ قرار داد. برای حکمرانی معقول و متعارف و مورد حمایت مردم و اینکه کارآمد باشد باید سعه صدر و سعه فکر داشت. نمی‌توان جامعه جدید را که هر لحظه تحت تأثیر عوامل و متغیرهای گوناگونی است، در یک چارچوب بسته و محدود خلاصه کرد. بویژه وضعیت زنان بسیار حساس است. هم از منظر جایگاه اجتماعی و هم از زاویه وضعیت اقتصادی و نیز حقوق خانوادگی. 🔘شاید متولیان رسمی گمان کنند که برای زنان جایگاه مهمی قایل هستند. این فایده ندارد. زنان خودشان جایگاه مورد نظر را تعریف می‌کنند. سیاست‌های جاری در ایران به نسبت متضاد و متناقض است. ولی بیش‌ترین تناقضات سیاستی و حتی حقوقی در مسأله زنان است. امروز حکومت به پوششی از زنان رضایت می‌دهد که ۲۰ سال پیش آن را کفرابلیس می‌دانست. ولی رسیدن به این پوشش با هزینه‌های زیاد برای دو طرف بوده، و هنوز هم معلوم نیست که چند سال بعد به کجا برسد؟ در حالی که همین پوشش‌های متعارف را می‌توانستند با همراهی و همکاری مردم حفظ کنند و حتی در همین حدود رعایت شود. از این سوراخ برای چندمین بار گزیده نشوید.

🔴عقل هم خوب چیزی است 🔺اعتماد ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘جناح نواصول‌گرایان حاکم گمان می‌کنند، می‌توانند و می‌باید هر چیزی را که نمی‌پسندند نثار دیگران کنند، بدون اینکه اندکی تأمل نمایند که تبعات حرف‌ها و کارهایشان چیست؟ فقط دوست دارند نیش بزنند، نیشی که اقتضای طبیعت آنان است تا از روی درایت و آینده‌نگری. جالب است که نعمت عقل بیش از هر چیز دیگری میان انسان‌ها به نسبت برابر توزیع شده است و فقط می‌ماند که افراد تا چه اندازه از این نعمت انحصاری بشر استفاده کنند. ظاهراً قصدی برای این بهره‌مندی از آن نیست. 🔘ماجرا این است که آقای مهدی نصیری اعلام کرده که برای یک سفر خانوادگی مدتی را عازم کانادا شده‌ است. وی در چند سال اخیر مواضع به نسبت رادیکالی علیه ساختار موجود داشت و آشکارا هم بیان و تبلیغ می‌کرد. اتفاقاً مواضعی که داشت بخش اصلی اصلاح‌طلبان با آن همراهی نمی‌کردند، هر چند از این نظر که وی منسوب به جناح اصول‌گرا بود و این حرف‌ها را می‌زد، غیرمنتظره نیست که برخی از اصلاح‌طلبان هم مثل اغلب مردم استقبال می‌کردند، چون این مواضع از سوی خود اصول‌گرایان یا منشعبین آنان زده می‌شد. 🔘ولی آقای نصیری هیچ نسبتی با اصلاح‌طلبی به عنوان یک مجموعه‌ای با پیشینه‌ای فکری و سیاسی نداشت و هنوز هم به لحاظ مبانی فکری به مجموعه اصولگرایان نزدیک‌تر است. البته این فقدان نسبت را نه به عنوان نقطه قوت ایشان می‌گویم و نه به عنوان نقطه ضعف، بلکه یک واقعیت است. 🔘ایشان تا زمانی که ایران بودند مواضع رادیکال خود را اظهار می‌کردند، مواضعی که اگر یک نفر از اصلاح‌طلبان اندکی از آن مواضع را می‌گرفت، در چشم به هم زدنی بازداشت و بازجویی می‌شد و جایش در زندان بود. اتفاقاً بهترین دلیلی که وی منسوب به اصلاح‌طلبان نیست، همین مصونیت سیاسی و قضایی ناگفته و نانوشته‌ای است که در عمل، مجموعه اصولگرایان از آن بهره‌مندند. 🔘البته آقای نصیری ارتباطات گوناگونی داشت، با اصلاح‌طلبان هم نشست و برخاست داشت، همچنان که با دیگران داشت ولی هیچ‌گاه به عنوان یک فعال اصلاح‌طلب نه خودش را معرفی می‌کرد و نه کس به چنین صفتی او را می‌شناخت. شاید هم سعی می‌شد که با چند تن دیگر از دوستان خودشان، جریانی بجز اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان راه بیندازند که نمی‌دانم چرا نشد یا شاید هم از ابتدا در پی آن نبودند. 🔘حالا و پس از طرح رویکردی سیاسی از جانب او، یک روزنامه وابسته به جناح نواصولگرایان نوشته است که: ▪️”مهدی نصیری «باطن» اصلاح‌طلبان است که «ظاهر» شده است و حالا اصلاح‌طلبان که سال‌هاست با باطنی غیر از شخصیت متظاهرشده خود با مردم و نظام روبه‌رو شده‌اند، از اینکه یک تازه‌وارد قواعد بازی را رعایت نکرده (یا هنوز نیاموخته) و باطن آنان را آشکار کرده است، به‌شدت دلخور و هراسان شده‌اند و در اقدامی سیستمیک هر روز یکی از آنان، تکذیب و رد و تکفیر نصیری را برعهده می‌گیرد. غافل از آنکه وقتی چندین سال است تریبونی برای اظهارات او شده‌اند، حالا که یک‌باره نصیری به صحرای سلطنت و براندازی و ضدانقلابی‌گری محض زده است، دیگر کسی از اصلاح‌طلبان نمی‌پذیرد که نصیری را از خود ندانند.“▪️ 🔘ابتدا بهتر بود که پیشتر با دوستان خود هماهنگ می‌کردند، زیرا اغلب کسانی که موضع مطلوب رسمی گرفته‌اند به درخواست دوستان همان روزنامه بود. مگر آنان که نقدی بی‌طرفانه داشتند. علت نیز روشن است. من در گفتگوی با خبرآنلاین در همین مورد گفتم که چرا جناح حاکم در این موضوع سکوت کرده است؟ در درجه اول چون حرف‌های خودشان در نقد آقای نصیری را موثر نمی‌دانند. به علاوه نمی‌خواهند شرمندگی حضور وی در جناح متبوع را یادآور شوند و مسئولیت افکار و رفتار متضاد خود را بپذیرند، افکار و رفتاری که موجب اینگونه ریزش‌ها شده است. اگر آقای نصیری جایی در میان اصلاح‌طلبان برای خودش می‌یافت احتمالاً به آن سوی آب نگاه نمی‌کرد. 🔘گرچه این نحوه نوشتن ناشی از بی‌صداقتی و دورویی است، ولی بی‌عقلی نیز در آن موج می‌زند. چرا؟ فرض کنیم که ادعای نویسنده درست باشد. آیا یک لحظه پیش خود فکر نکرده که اگر اصلاح‌طلبان هم سلطنت‌طلب شده باشند، حتماً افراد با گرایش‌های فراتر از اصلاح‌طلبی هم شده‌اند، پس چه کسی برای سیاست رسمی می‌ماند؟ 🔘شما که حداکثر ۱۵ درصد (با ارفاق) بیش‌تر نیستید، آن هم ۱۵ درصد که به لحاظ متغیرهای اصلی جامعه جزو بخش‌های ضعیف‌تر و کم‌اثرتر است. اگر اندکی، فقط اندکی درایت بود، حتی باید آقای نصیری را هم به نحوی توجیه و اصرار می‌کردید که وی هم طرفدار سلطنت نیست، حالا یک حرفی زده، وقتی دید که نظراتش درست نیست برمی‌گردد و... ولی به جای اینها یک مجموعه اصلی انقلاب که بسیار فراتر از کل اصول‌گرایان هستند را نیز باطن‌شناسی می‌کنید، و نصیری را باطن آنها می‌دانید. 🔘🔘آی‌کیو، در اندازه گنجشک هم نیست.

⭕️مردها فحاشی می‌کنند زنها را محروم می‌کنند. این خلاصه سیاستگذاری علیه زنان است. ‏خوب اگر جرات دارید مردان را محروم کنید.

⭕️نتیجه مالیات بر «عایدی سرمایه» کنار گذاشتن هر گونه سیاست اقتصادی منجر به مهار تورم است. چون دولت یک بار از راه تورم جیب مردم را خالی می‌کند و برای بار دوم هم از طریق مثلا «عایدی سرمایه» که همان تورم است. مهار تورم یعنی حذف این دو منبع درآمدی.

‍ 🔴حاکمیت قانون مسأله اصلی است و نه خودِ قانون بارها نوشته‌ام، مسأله اصل ما فقدان حاکمیت قانون است که ماهیتا مقدم بر محتوای قانون است. این نکات مصداق آن است. عوامل تضمین کننده و تحقق بخش حاکمیت قانون اساسی بیرون از آن است. به همین دلیل است که قانون اساسی مشروطه هم در رژیم گذشته اجرا نمی‌شد. مشکل اصلی مصدق، امینی، قوام و سایر نخست‌وزیران مستقل با شاه این بود که معتقد بودند مطابق قانون، او باید سلطنت کند و نه حکومت به همین دلیل هم لزومی به پاسخگو بودن او نیست، ولی شاه همه حکومت را می‌خواست. تا هنگامی که مسأله حاکمیت قانون حل نشود هر تغییری در قانون آب در هاون کوبیدن است. @abdiabbas