Monafit

امیدوارم لذت ببرید از این پادکست و ترجمه💎🫡

امروز یک روز فوق‌العاده است و همه چیز در دنیای من خوب است، هرچه این تصدیقات واضح تر باشند، بیشتر با آرزوهای واقعی خود هم‌آهنگ می‌شوید. در نهایت، این مراقبه را با یک مناجات ادغام کنید، به آرامی به خودتان یا در ذهنتان بگویید: «سپاس از جهان که این یا چیز بهتری برای زندگی من را ممکن کرده است.» احساس کنید که کلمات شما به انرژی و فرکانسی درخشان تبدیل می‌شوند، در حالی که این دعا را به کیهان رها می‌کنید. به آرامی چشم‌هایتان را باز کنید و اطمینان مطلق و آرامی را که در گفتگوی مقدس با جهان شرکت کرده‌اید را در دلتان حمل کنید. بدانید که این فقط یک تمرین لحظه‌ای نیست، بلکه یک گفتگوی پیوسته است، یک گفتگویی که هر زمان که به نیازتان برسد می‌توانید به آن بازگردید. وقتی که به زندگی در همین لحظهٔ فعلی فکر می‌کنید، مثل یک راز ساده اما عمیقی است که افراد دانا همیشه آن را می‌دانند. وقتی واقعاً به آنچه که در حال حاضر اتفاق می‌افتد تمرکز می‌کنید، مثل آن هست که تمام جهان را در آغوش گرفته‌اید. بگذارید سپاسگزاری را هم فراموش نکنیم، سپاسگزار بودن مثل داشتن یک ابزار ویژه است که روح شما را به همان ریتم که جهان است، تنظیم می‌کند، وقتی خودتان را در واقعیت واقعی سپاسگزاری می‌کنید، مثل این است که به آسمانها فریاد می‌زنید. من برای چیزهای خوب آماده‌ام و آماده به اشتراک‌گذاری آنها هم هستم. هر سپاسگزاری مانند یک کلمه جادویی است که برای همیشه باز می‌گردد و به شما فرصت‌های بیشتری برای شادی می‌آورد. می‌بینید، ما همه از همان مواد ستارگان، زمین، آسمان، درختان و شما ساخته شده‌ایم و همگی مثل یک خانوادهٔ بزرگ متصل به هم هستیم. به یاد داشته باشید که آنچه که شما انجام می‌دهید بر همه و همه چیز اطراف شما تأثیر می‌گذارد، تو فقط دنیا رو از دور نگاه نمی‌کنی، بلکه کمک می‌کنی که همان شکلی که هست، شود. به یاد داشته باش که افکار، کلمات و احساساتت مثل یک گفتگو با جهان هستند؛ وقتی مثبت و روشن در مورد آنچه که می‌خواهی، باشی، جهان به خواسته ات گوش می‌دهد.

می‌دانید می‌توانید جملات تلقینی را تا ابد مناجات کنید یا تابلوی اهداف را با تصاویر بی‌پایان زندگی رویایی‌تان پر کنید، اما اگر با آرزوهای خود از لحاظ معنوی هم‌آهنگ نباشید، ممکن است هرگز به ثمر نرسند. به تنظیم رادیویی به ایستگاه رادیویی مورد علاقه‌تان فکر کنید. آیا تا به حال سعی کرده‌اید یک برنامه رادیویی را گوش دهید اما رادیو به فرکانس اشتباه تنظیم شده بود؟ فقط صدای نویز و پارازیت هست، درسته؟ هماهنگی معنوی درست همینجوری عمل میکند. عموماً این هماهنگ سازی شامل رهایی از انرژی‌های ارتعاشی پایین مانند ترس، شک و حسادت است که کانال روحی شما را آلوده می‌کنند. فقط زمانی که در فرکانس بالاتری ارتعاش می‌دهید، می‌توانید به واقعیتی معنادار با جهان تعامل کامل داشته باشید، آن زمان جادو اتفاق می‌افتد و آن جملات تلقینی و تابلوی اهداف به ابزارهای قوی تبدیل می‌شوند، نه فقط فکری آرزومندانه. پس شما تابلوی اهداف ایجاد کرده‌اید و روزانه جملات تلقینی را تکرار می‌کنید، بعد از آن چه؟ عزیزان ، به یاد داشته باشید که به واقعیت پیوستن رویاها یک خیابان یک طرفه نیست، بلکه یک رقص الهی است. آخرین باری که به تنهایی رقصیدید و آن را به عنوان یک شراکت نامیدید کی بود؟ برخی فرض می‌کنند که مانند سفارش از یک کاتالوگ کیهانی است، انتظار دارند که کیهان آرزوهایشان را پشت در بگذارد بدون هیچ مشارکت دیگری از طرف آنها، در همین‌جاست که سوتفاهم رخ می‌دهد، می‌بینید که کیهان دستگاه فروش تنقلات نیست، بلکه مانند یک هم‌رقص در یک رقص است، انتظار دارد که متقابل باشد، یک تبادل و انتقال انرژی، شما یک درخواست ارسال می‌کنید و کیهان ممکن است یک فرصت، یک دیدار اتفاقی و یا حتی یک وضعیت چالش‌برانگیز برای آزمایش ذهن شما و آماده‌سازی شما برای آرزوهایتان ارسال کند. اقدامات، تصمیمات شما و بله تمرکز و جملات تلقینی مثبت شما باعث میشود رقص ادامه پیدا کند. کیهان علاقه‌ای به یک شبه های موفق ندارد، به دنبال یک رابطه بلندمدت بر پایه احترام متقابل و تبادل انرژی است، ممکن است به نظر برسد که وظیفه سنگینی پیش رو داریم تا این هم‌آهنگی معنوی رقص مداوم را بهینه‌سازی کنیم یادمان باشد که ما همیشه از راهنماها و معلمان زیادی حمایت می‌گیریم. هم در دنیای فیزیکی و هم غیر فیزیکی همیشه آماده‌اند تا ما را یاری دهند. بله، در واقع هرگز در این مسیر تنها نیستیم. راهنمایان معنوی ما، فرشتگان و حتی تجربیات زندگی‌های گذشته، ثروتی از حکمت و دیدگاه را ارائه می‌دهند. این انرژی‌های محبت‌آمیز به صورت ظریف ما را حمایت می‌کنند، همزمانی‌ها و رویداد اتفاقی را فراهم می‌کنند که به عنوان نشانه‌های راهنما بر روی مسیر ما خدمت می‌کنند. به خاطر داشته باشید، هر قدمی که برمی‌دارید، فقط یک پیشروی نیست. این یک اظهار نیت است که شما آماده رشد، آماده تغییر و آماده درون‌گرایی‌های بی‌حد و مرز زندگی‌تان هستید و این حقایق را پذیرفتن، به خاطر داشته باشید که تجسم رویاها و راستای معنوی، همیشه خطی نیست. چرخش‌ها، پیچ و خم‌ها و میان برها می‌توانند حتی جوینده گان مخلص‌تر را نیز سردرگم کنند. گاهی مشکلات واقعی مشکلات نیستند.آن‌ها فقط زنگ خطر هستند. آن‌ها ما را متوقف میکنند اما فکر کنید که شاید راه زندگی‌مان را باید کمی عوض کنیم. آن‌ها را به عنوان اشتباه نبینید. به آن‌ها را به عنوان میان برهای ویژه بنگرید که چیزی مهم به ما یاد می‌دهند. آن‌ها به ما کمک می‌کنند تا بهتر شویم و زندگی‌مان را به شکلی که می‌خواهیم ترتیب دهیم. زمان‌های سخت شما مجازات نیستند. واقعاً درس‌های مخفی هستند. اجازه دهید یک نیایش و تکنیک مدیتیشن را به اشتراک بگذارم که نه تنها مرا تسلی داده است بلکه توازن روحی من را بهبود داده است. ابتدا در جایی آرام و بی‌صدا بنشینید که توسط دیگران مزاحمت نشوید، چشم‌های خود را ببندید و شانه‌های خود را ریلکس کنید و سه نفس عمیق بکشید، از طریق بینی خود نفس بکشید و از طریق دهان خود بازدم کنید و احساس کنید که شکم خود را با هر نفس بالا و پایین می‌کنید. با هر بازدم خود را تصور کنید که هر تنش در بدن و ذهن شما دور شود، شاید شما از خود بپرسید که اهمیت نفس عمیق چیست؟ بهشون اینجوری فکر کنید که این دم و باز دم ها کلیدهایی هستند که درهای معنوی شما را باز می‌کنند. وقتی احساس می‌کنید که بدن و ذهن خود آرام است. شروع به تصور نمایید که آرزوهای خود را تصور می‌کنید. گویا بخشی از واقعیت شما هستند، خود را ببینید که زندگی که می‌خواهید را زندگی می‌کنید. خواه تجربه گردن عشق باشد، خواه ثروت مالی، سلامتی یا هر نعمت دیگری. شادی، خوشبختی و سپاس را احساس کنید، و به خود آرام بگویید که من شایسته این هستم من پذیرای چیزهای خوب و فراوانی هستم که کاینات به من می دهد.

تا به حال تعجب کرده‌اید که چرا برخی از افراد به نظر می‌رسد که آرزوهایشان به راحتی و به سادگی به واقعیت می‌پیوندند؟ شاید شگفت‌زده شوید که یکی از موانع شایع برای بسیاری، زبانی است که در نیایش ها یا جملات تلقینی خود استفاده می‌کنند. جهان مفهوم آینده را نمی‌فهمد؛ بلکه به طور ابدی بر پایه حال حاضر استوار است. بنابراین وقتی می‌گویید امروز یک روز فوق‌العاده خواهد بود، در واقع شادی خود را به طور نامحدود به تعویق می‌اندازید. جهان این را می‌شنود و فکر می‌کند که شما یک روز فوق‌العاده در آینده ناپیدا و زمانی که واقعاً به وقوع نمی‌پیوندد را درخواست کرده‌اید. بنابراین به جاش به خودت بگو امروز روز فوق العاده ای است ، حتی اگر وضعیت فعلی شما ایده‌آل نباشد. اعلام حال حاضر به شکل مثبت، ارتباط نوسانات شما با آرزوهایتان را همگام می‌کند. کلمات شما دنیای شما را شکل می‌دهند، بنابراین انتخاب زبان خود را با دقت انجام دهید. این مانند یک گفتگوی مقدس بین شما و کاینات است. اهمیت دارد که در زمان حال باقی بمانید. افکار و احساسات روزمره‌تان مانند دعاهای مداومی هستند که به کاینات فرستاده می‌شوند، و وقتی که در فرکانس مناسب و زمان مناسب ارسال می‌کنید، کاینات نمی‌تواند جلوی شنیدن شما را بگیرد. آیا احساس می‌کنید که به طور مکرر بررسی می‌کنید که آیا آرزوهایتان به واقعیت پیوسته‌اند یا خیر، و احساس ناامیدی می‌کنید زمانی که آنها به سرعت به وقوع نمی‌پیوندند؟ شما تنها نیستید، بی‌صبری یکی دیگر از موانعی است که در تلاش برای به واقعیت پیوستن رویاهایمان با آن مواجه می‌شویم. ما همه این حس رو تجربه کرده ایم ، درخواست کردن چیزی و سپس به طور مشتاقانه بررسی کردن آن که آیا به وقوع پیوسته یا نه. وقتی که چیزی به طور فوری به واقعیت تبدیل نمی‌شود، شک و ناامیدی وارد می‌شود. درک کنید که کاينات زمان خاص خود را دارد. ما درگیر تعیین زمان ظهور چیزی در زندگی خود نیستیم. ما درگیر تعاملات هماهنگ الهی هستیم، بنابراین چرا برخی از تأییدات شما به نظر می‌رسد که در گوش‌های کیهان سنگین می‌افتند؟ اغلب به این دلیل است که شما نه تنها در زمان آینده درخواست می‌کنید بلکه منتظر نشسته و به طور بی‌تفاوت منتظر آن هستید که آرزویتان به طور خودکار به دستتان برسد. این نحوه عملکرد کیهان یا خدا نیست. درک کنید که در لحظه‌ای که یک آرزو را می‌پذیرید، در حقیقت قلمرو کوانتومی آن ایجاد شده است، آنجاست و منتظر شماست که با فرکانس آن همگام شوید. جهان ما جهانی از رزونانس است، مانند یک مسیر لغزشی. اگر فرکانس ارتعاشی شما دچار شک و بی‌صبری شود، آرزوی شما سخت‌تر می‌تواند به واقعیت منتقل شود. شما باید به اعتقاد خود تکیه کنید که این مال شماست. باید به زمان الهی اعتماد داشته باشید و بدانید که آنچه که متعلق به شماست، راه خود را به سمت شما خواهد یافت…

تا به حال تعجب کرده‌اید که چرا برخی از افراد به نظر می‌رسد که آرزوهایشان به راحتی و به سادگی به واقعیت می‌پیوندند؟ شاید شگفت‌زده شوید که یکی از موانع شایع برای بسیاری، زبانی است که در نیایش ها یا جملات تلقینی خود استفاده می‌کنند. جهان مفهوم آینده را نمی‌فهمد؛ بلکه به طور ابدی بر پایه حال حاضر استوار است. بنابراین وقتی می‌گویید امروز یک روز فوق‌العاده خواهد بود، در واقع شادی خود را به طور نامحدود به تعویق می‌اندازید. جهان این را می‌شنود و فکر می‌کند که شما یک روز فوق‌العاده در آینده ناپیدا و زمانی که واقعاً به وقوع نمی‌پیوندد را درخواست کرده‌اید. بنابراین به جاش به خودت بگو امروز روز فوق العاده ای است ، حتی اگر وضعیت فعلی شما ایده‌آل نباشد. اعلام حال حاضر به شکل مثبت، ارتباط نوسانات شما با آرزوهایتان را همگام می‌کند. کلمات شما دنیای شما را شکل می‌دهند، بنابراین انتخاب زبان خود را با دقت انجام دهید. این مانند یک گفتگوی مقدس بین شما و کاینات است. اهمیت دارد که در زمان حال باقی بمانید. افکار و احساسات روزمره‌تان مانند دعاهای مداومی هستند که به کاینات فرستاده می‌شوند، و وقتی که در فرکانس مناسب و زمان مناسب ارسال می‌کنید، کاینات نمی‌تواند جلوی شنیدن شما را بگیرد. آیا احساس می‌کنید که به طور مکرر بررسی می‌کنید که آیا آرزوهایتان به واقعیت پیوسته‌اند یا خیر، و احساس ناامیدی می‌کنید زمانی که آنها به سرعت به وقوع نمی‌پیوندند؟ شما تنها نیستید، بی‌صبری یکی دیگر از موانعی است که در تلاش برای به واقعیت پیوستن رویاهایمان با آن مواجه می‌شویم. ما همه این حس رو تجربه کرده ایم ، درخواست کردن چیزی و سپس به طور مشتاقانه بررسی کردن آن که آیا به وقوع پیوسته یا نه. وقتی که چیزی به طور فوری به واقعیت تبدیل نمی‌شود، شک و ناامیدی وارد می‌شود. درک کنید که کاينات زمان خاص خود را دارد. ما درگیر تعیین زمان ظهور چیزی در زندگی خود نیستیم. ما درگیر تعاملات هماهنگ الهی هستیم، بنابراین چرا برخی از تأییدات شما به نظر می‌رسد که در گوش‌های کیهان سنگین می‌افتند؟ اغلب به این دلیل است که شما نه تنها در زمان آینده درخواست می‌کنید بلکه منتظر نشسته و به طور بی‌تفاوت منتظر آن هستید که آرزویتان به طور خودکار به دستتان برسد. این نحوه عملکرد کیهان یا خدا نیست. درک کنید که در لحظه‌ای که یک آرزو را می‌پذیرید، در حقیقت قلمرو کوانتومی آن ایجاد شده است، آنجاست و منتظر شماست که با فرکانس آن همگام شوید. جهان ما جهانی از رزونانس است، مانند یک مسیر لغزشی. اگر فرکانس ارتعاشی شما دچار شک و بی‌صبری شود، آرزوی شما سخت‌تر می‌تواند به واقعیت منتقل شود. شما باید به اعتقاد خود تکیه کنید که این مال شماست. باید به زمان الهی اعتماد داشته باشید و بدانید که آنچه که متعلق به شماست، راه خود را به سمت شما خواهد یافت…

زندگی چه هدفی دارد؟ واقعیت این است که: خلقت پیشاپیش همیشه بدون هدف بوده است. هدفی وجود ندارد که جهان هستی به سمت آن حرکت کند. آری... حرکت میکند، ولی نه به سمت هیچ هدفی، ارزشی دارد، ولی آن ارزش در انتها نیست؛ ارزشی_ذاتی_است. مثلا تو عاشق کسی هستی. آیا این سوال را پرسیده ای، عشق برای چه هدفی وجود دارد؟” ذهن، ذهن حسابگر حتما سوال میکند، ”#عشق چرا؟ منظور از #عشق چیست؟ اگر بتوانی پاسخ بدهی، آنگاه یک چیز قطعی است که تو #عاشق نیستی. اگر بتوانی هدف را نشان بدهی، آنوقت #عشقی وجود ندارد، یک تجارت است، یک معامله است وقتی که خوشحال هستی آیا پرسیده ای که: ”هدف از خوشحال بودن چیست؟” آیا خوشحال بودن میتواند هدفی داشته باشید؟ وقتی که شاد هستی هرگز این سوال را نمیپرسی زیرا مسخره است. خود شادی هدف است، هدفی برای آن نیست. زندگی مانند #عشق است، مانند شادمانی است. زندگی همان جهان هستی است. بدون هدف، و زمانی که این را درک کردی، روش زندگی ات کاملا تغییر خواهد کرد، . تو بخاطر هدف های شخصی در تنش هستی، چیزی باید به دست بیاید. آنگاه ذهنی بدست آورنده و طماع تولید میشود که همیشه سعی دارد چیزی را به دست آورد. و هر زمان که چیزی به دست بیاید ذهن بازهم سوال میکند، ”خب حالا چی...؟ حالا چی باید به دست بیاید؟” این ذهن به دست آورنده هرگز مسرور نخواهد بود، همیشه در تنش خواهد بود. زندگی هدفی ندارد و زیبایی آن همین است. اگر زندگی هدفی داشت، آنوقت بی رحم و بیهوده میشد. #زندگی_یک_تجارت_نیست، #یک_بازی_است. در هندوستان ما آن را "لیلا leela" خوانده ایم. لیلا یعنی یک نمایشنامه ی الهی... گویی که خدا بازی میکند. یک انرژی است که سر ریز است، نه برای منظوری، فقط از خودش لذت میبرد، فقط یک کودک خردسال است که بازی میکند؛ به چه منظور؟ دویدن دنبال پروانه ها، جمع آوری سنگهای رنگین در ساحل، رقصیدن در زیر آفتاب، دویدن زیر درختان، جمع کردن گلها ... به چه منظوری؟ اگر این را از یک کودک بپرسی. طوری به تو نگاه خواهد کرد که گویی احمق هستی. نیازی به هدف نیست....

توده‌ی مردم می‌گویند برای یک دنیای خوشبخت نیاز به یک انقلاب اجتماعی هست. اما انسان بیدار می‌گوید که برای خوشبختی انسان به یک انقلاب فردی نیاز هست. دنیا هرگز خوشحال و شادمان نخواهد بود، هرگز چنین نبوده و هرگز چنین نخواهد بود. دنیا باید که ناشاد باشد،‌ فقط افراد هستند که می‌توانند شادمان باشند. خوشبختی پدیده‌ای فردی و شخصی است. برای خوشبخت بودن نیاز به آگاهی و معرفت هست. نیاز به آگاهی عمیق است؛ نیاز به هشیاری است. دنیا هرگز نمی‌تواند شاد باشد زیرا هشیاری ندارد. جامعه یک روح ندارد، فقط انسان روح دارد. ولی پذیرش این برای انسان معمولی ــ انسانی که به درون نپرداخته است ــ بسیار دشوار است زیرا او عادت کرده که همیشه وضعیت، شرایط و دیگران را مسئول بدبختی خود بداند. #اﺷﻮ

ربودن آزادی برای جان شرط لازم برای آزادی حقیقی، این است که تصمیم بگیرید دیگر نمی خواهید رنج ببرید. شما بایـد تـصـمـيـم بگیرید که می خواهید از زندگی تـان لـذت ببرید و دلیلی برای فشار روحی، درد درونی یا ترس وجـود نـدارد. مـا هـر روز باری را بر دوش می کشیم که نباید بر دوش بکشیم. می ترسیم به اندازه کافی خوب نباشـیـم یـا ناموفق باشیم. ما ناامنی، اضطراب و خجالتی بودن را تجربه می کنیم. می ترسیم آدم ها از ما رو برگرداننـد، از مـا سـوء استفاده کنند یا دیگر دوستمان نداشته باشند. همه این عواطـف بـه شـدت بـر مـا سنگینی می کنند. در حالی که می کوشیم روابط پذیرا و پر مهری داشته باشیم و در تلاشیم موفق شویم و خودمان را ابراز کنیم، همزمان باری درونی را بر دوش می کشیم. این بار، ترس از تجربه درد، نگرانی یا غم است. ما هر روز یـا ایـن بـار را حس می کنیم یـا خـود را از حس کردن آن حفظ می کنیم. این بار، چنـان عامل اصلی و مؤثری ست که ما حتی از دامنه نفوذ آن آگاه نیستیم. وقتـی بـودا می گوید «زندگی سراسر رنج است»، به همین نکته اشاره دارد. مردم نمی دانند چه اندازه رنج می کشند، زیرا هرگز رنج نکشیدن را تجربه نکرده اند. برای درک بهتر این موضوع، وضعیتی را مجسم کنیـد کـه نـه شـما و نه هیچ یک از آشنایانتان هرگز سلامت نبوده اید. هر کسی همواره چنان بیماری های شدیدی داشته است که به سختی توان بیرون آمدن از تخت را دارد. در چنین جهانی، فقط کارهایی انجام می شوند که در نزدیکی تخـت ممكـن باشند و کسی وضعیتی جز ایـن را نمی شناسد. هـمـه آدم هـا باید کل انرژی شـان را فقط صرف به این سو و آن سـو کشیدن بدنشـان کـنـنـد و هیـچ درک و مفهومی از سلامت و سرزندگی وجود ندارد. ایـن شـرايط دقيقـاً وضعیت انرژی های ذهنی و عاطفی سازنده روان شماست. حساسیت های درونی، شما را در رویارویی لحظه به لحظه و مداومی از رنج کشیدن قرار می دهند. شما یا می کوشید به رنج کشیدن پایان دهید و پیرامونتان را بـه منظـور دوری از رنج کنترل کنید یا نگران رنج کشیدن آتی هستید. این وضعیت چـنـان رایج و گسترده است که آن را نمی بینید، همان گونه که ماهی، آب را نمی بیند. شما فقط هنگامی متوجـه رنـج کشیدن خود می شوید که وضعیت بدتر از شرایط عادی شـود. هنگامی به مسأله داشتن اعتراف می کنید که وضعیت چنان به هم می ریزد که تأثیری ملمـوس بـر رفـتـار روزانه تان می گذارد. در حالی که در حقیقت، شما طی زندگی عادی تان، پیوسته با روان خود مسأله دارید. برای درک بهتـر ایـن نکته، رابطه خود با ذهنتان را با رابطه خود با بدنتان مقایسه کنید. شما در شرایط عادی و سالم، بـه بـدنـتـان فکر نمی کنید. بدون آن کـه بـر بـدن متمركز باشید، در پی کارهای خود راه می روید، رانندگی می کنید، به شغلتان می پردازید و بازی می کنید. شما فقط هنگامـی بـه بـدنـتـان فـکـر می کنیـد کـه مسـأله ای وجـود داشته باشد. در حالی که پیوسته در باره سلامت روانی تـان فـکـر می کنیـد. مـردم مـدام چنین فکرهایی در سر دارند: «اگر غافلگیر شوم، چه می شود؟ چه باید بگویم؟ اگـر آمـاده نباشم، خیلی دستپاچه می شوم.» این وضعیت، رنج کشیدن است. این گفت و گوی درونی اضطراب آور که بی وقفه است، نوعی رنج کشیدن است: «آیا به راستی می توانم به او اعتماد کنـم؟ اگر سپر دفاعی ام را زمین بگذارم و از من سوء استفاده شود، چه کنم؟ هرگز نمی خواهم ایـن تجربه را تکرار کنم». این درد اجبـار بـه فـکـر کـردن مـداوم در باره خودتان است. مایکل سینگر