CINEMANIA | سینمانیا

‍ اگرچه هشدارهای دیستوپیایی [جرج] اورول و [آلدوس] هاکسلی بسیار متفاوت از یکدیگرند، اما آنچه در نهایت آن‌ها را مشترک می‌سازد، درک این مورد است که ابداً اهمیتی ندارد که جامعه‌ی همه‌شمول که جهان را کنترل می‌کند تا چه میزان لیبرال، دلکش و خوشایند است، چرا که همانْ سرآخر تهدیدی است تمامیت‌طلبانه برای آزادی و عزمِ آفرینندگی. از این رو، برای شکفتنِ آزادی و خلاقیت، جهان باید متفرق بماند و از درجاتی از اختلاف و عدم توافق میان حوزه‌های مختلف اجتماعی-سیاسی و جهان‌های فرهنگیِ متنوع پشتیبانی کند. اینْ لزوماً به این معنا نیست که باید مانع از تشکیل دولتی سیاره‌ای بر روی زمین شد، اتفاقاً این رژیمْ باید یکی از بسیار رژیم‌های سراسر منظومه‌ی شمسی باشد، از جمله یک دولت مستقل و خودمختار بر روی مریخ، و شاید شورشیان لیبرتارین یا آنارشیستی که در کمربندِ سیارک‌ها مستقرند و [هرازگاهی] مجبورند از استقلال‌شان در برابر قصد زمینی‌ها و مریخی‌ها برای به‌کنترل‌درآوردن‌شان دفاع کنند. اگر دامنه‌ی زندگی انسان محدود به زمین باقی بماند، این به معنای ممانعت از انقیاد کلِ گونه‌ها به یک شکل واحد از قدرتِ حاکم ــ‌به هر نحوِ ممکن‌ــ است. □ قطعه‌ای از فلسفه‌ی آینده، جیسون رضا جرجانی @CineManiaa | سینمانیا

به‌عنوان یک نویسنده‌ی مذهبیْ قریحه‌ی کی‌یرکگور در آشکار کردنِ وحشتی ویژه برای تجربه‌ی مذهبی بود. کی‌یرکگور در بازگویی داستان ابراهیم و اسحاق، نه بر ایثارگری قهرمانانه‌ای که ابراهیمْ تمایل به انجامِ آن دارد، که بر فروماندگی او در تصمیم‌گیری، عمل و باور کردن تمرکز می‌کند. به او دستور داده شده تا به نام خدای سخت‌دل پسرش را ذبح کند، اما هیچ دلیلی برای انجامِ این کار وجود ندارد، حتی خودِ ایمان. ابراهیم قهرمان نیست بلکه سردرگم و گیج است و هراسان از نظمی ناانسانی، خودفرمان و مطلق، که بکلی با جهان انسانیِ خانواده، جامعه و ژست‌های مرسوم و به‌روال دینی بیگانه است. برای کی‌یرکگور، این شبِ تاریکِ عذاب، مرارت و ول‌شدگی لحظه‌ای کلیدی است - آن هم نه به این دلیل که راهی‌ست برای تصدیق ایمان دینی، بلکه به این دلیل که ایمان دینی را نامحتمل، غیرضروری، پست و فاقد معنی جلوه می‌دهد. □ قطعه‌ای دیگر از بدبینی کفاره‌ای نوشته‌ی یوجین تکر □ نقاشی: Abraham and the sacrifice of his son Isaac, Bartolomeo Cavarozzi, c. 1598 @CineManiaa | سینمانیا

نگاهی انتقادی به اندیشه‌ی ایرانشهری سید جواد طباطبایی سروش سیدی @chaosmotics

اکران شور (اشتیاق) / ژان لوک گدار یکشنبه ۱۷ تیر ساعت ۱۸ از ده فیلم برتر سال نشریه کایه (رتبه دو) برنده جایزه تکنیکال از جشنواره فیلم کن لینک خرید بلیت https://www.tiwall.com/p/passion

سکانسی از فیلم جدیدم با نام ، کرگدن ها خاورمیانه را فتح کردند. امیدوارم حوصله کنید و ببیند ، بی ارتباط با احوالات امروزمان نیست. لطفاً از هدفون استفاده کنید.

"از دل ظلمت غیرقابل‌تصور فراسوی درخشش جزامی آن شعله‌ی سرد، از دل فرسنگ‌ها فرسنگ ژرفنای دوزخی که در آن رودهای نفت به شکلی غریب می‌غلتید، فوجی از موجودات بالدار مرکب رام و دست‌آموز بی‌صدا و بدون اینکه توجهی جلب کنند، با ضرباهنگی منظم در پرواز بودند، چنان که هیچ چشم سالمی نمی‌توانست‌ هرگز آنها را کاملا درک کند و هیچ مغز سالمی هرگز نمی‌توانست کاملا به یادشان آرد‌. نه کلاغ بودند نه موش کور نه شاهین نه مورچه نه خفاشان خون‌آشام و نه انسان‌های تجزیه‌شده، بلکه چیزی که نمی‌توانم و نمی‌بایست به یاد آورم. به سستی به پیش می‌غلتیدند، نیمی با پاهای تارعنکبوتی و نیمی با بال‌هایی غشایی، و چون به فوج انبوه شرکت‌کنندگان در مراسم رسیدند، این هیاکل رداپوش آنها را گرفته بر ایشان سوار شدند، و یک‌به‌یک در امتداد رود ظلمت به پیش راندند، به درون مغاک‌ها و سردابه‌های وحشت که در آن چشمه‌های زهر به آبشارهای مخفی هولناک می‌ریخت". اچ. پی. لاوکرفت، مناسک @chaosmotics

در صحنه‌ای از رمان شیاطین، یک نفر مبلغ انجیل‌فروش، استپان تروفیموویچ را در بستر مرگ ملاقات می‌کند و برای او داستان اجنه‌ای را می‌خواند که در جسم خوکی حلول می‌کنند. چشمان مرد محتضر باز می‌شود و در حالتی از رؤیا در می‌یابد که روسیه همان انسانی است که اجنه در جسمش حلول کرده‌اند و خود او و پسرش پیوتر ــ‌که عقیده دارد برای پاکسازی در اروپا باید دست به کشتاری میلیونی زد‌ــ و دیگر رادیکال‌ها و نیهیلیست‌ها همان خوک‌هایی هستند که اجنه در جسم‌شان حلول کرده‌اند و در سراشیبی تند، با سر به سوی دریا می‌شتابند، و آن هنگام که آنان آلوده به ننگ از این دنیا بروند، روسیه شفا یافته و سربلند در پای مسیح زانو خواهد زد. عکس: تصویری از دست‌نویس داستایفسکی برای رمان شیاطین (1871-1870) @CineManiaa | سینمانیا