منابع

اسطوره‌ی صبر و حوصله‌ای که درباره‌ی این موارد توی روان و خیلی از موارد دیگه صحبت کرده و منابع جمع کرده: https://linktr.ee/dr_inna?lt_utm_source=lt_share_link#83239550

تست‌های شخصیت https://docs.google.com/document/d/1kbUZXd_PctFz0uVQltKBjnuC4z2S7Dy4H123I8KRH0o/edit?usp=drivesdk

افسانه‌های روان https://docs.google.com/document/d/1RoJ9O5fh3gkwjias9Regu_XLf81a_ZNwJIfoNqsSoYU/edit?usp=drivesdk

اگه شما هم مثل منید و تا فرایندها و اتفاقات سلولی مولکولی رو نبینید، نمی‌فهمید، نینجا نرد نجات‌دهندست. با انرژی عجیبش واقعا باعث می‌شه آدم آخر سر بفهمه چخبره! قبلا هم ازش پلی‌لیست‌های دیگه‌اش رو گذاشتم. یه نگاهی بندازید.

ناج استاک امسال از نیم ساعت دیگه شروع میشه. دیدن آنلاین آن رایگان است و از لینک زیر میتوانید ببینید: https://nudgestock.com/watch/

یکشنبه، این موضوع رو در‌پزشکی مستقیما بررسی می‌کنیم تا در دو جلسه‌ی آینده، به این دید در روان‌شناسی و روان‌پزشکی بپردازیم.

برعلیه جهان‌شمولی ما به خوبی از میزان تنوع انسانی باخبریم. از اینکه حتی خود ما نیز زمانی که در خانواده هستیم، در یک‌گروه، زمانی که در محل کار یا دانشگاه هستیم در یک‌گروه و در میان دوستان در یک گروه دیگریم. به خوبی می‌دانیم محله‌مان از گروه‌های متفاوتی تشکیل شده. برای مثال، کسانی که با گروه جاهل‌ها، رفت و آمدی داشتن، به خوبی می‌دونن که یک پدیده‌ی "لوکال" و مختص به یک‌ منطقه محسوب می‌شن که حتی توضیحشون به یک خارجی، کار تقریبا غیرممکنی محسوب می‌شه. با این‌حال، مصرانه در علوم‌شناختی و روان‌شناسی به دنبال گزاره‌های جهان‌شمولی می‌گردیم تا انسان را توصیف کند و همگان را در بر بگیرد! در این‌باره، قرار است بیش از پیش صحبت کنم و توضیح بدیم چرا حتی رفرنسی مثل DSM5 تنها برای همان جایی که از آن متولد شده، یعنی آمریکا، آن‌هم بر روی قشر خاصی که عموما مطالعه شدند، کارکرد دارد. کدام منطق، رفرنس یا حتی اثباتی وجود دارد که بنابر یک تحقیق، در دانشگاه استنفورد، من ایرانی نیز، نتیجه‌ی یکسانی داشته باشم؟ از کجا معلوم یکسان بیمار شویم؟ از کجا معلوم درمانمان یکی باشد؟ از کجا معلوم که من هم رفتاری یکسان از خود بروز بدهم؟ آیا یک تحقیق بر روی دانشجویان دانشگاه طهران، می‌تواند برای تمامی گروه‌هایی که در طهران زیست می‌کنند، توضیح‌دهنده باشد؟ آیا می‌توانیم بگوییم جاهلین نیز از یک متد رفتاری برخوردارند؟ و اصلا، اگر‌چنین تنوعی را به چشم، با قوم‌شناسی، آمار و مستندات می‌بینیم، چه اصراری داریم در‌ پی شناختی جهان‌شمول باشیم؟ تا کمتر هزینه دهیم؟ تا کمتر کار کنیم؟ تا درک را ساده‌تر‌کنیم؟ متاسفانه جهان، برحسب تنبلی ما کار نمی‌کند. شاید وقت آن است که بپذیریم هر گروه، هر محیط، هر قوم، یا شاید حتی هر فرد، نیازمند متدی منحصر به فرد است و لزوما، قرار نیست این متد، بر روی دیگری، جواب بدهد. شروع صحبت درباره‌ی این مسیر، از این وبینار، آغاز می‌شود: برعلیه جهان‌شمول‌گرایی! پ‌ن: تلاش ما برای پیدا کردن یک توصیف، توضیح، تعریف، نسخه، روش و... جهان‌شمول، نوعی نگاهی استعمارگرایانه به جهان است که می‌گوید به صورت پیش‌فرض من بر دیگری، به دلیل تمدن یا معیار ایکس و ایگرگ برتری دارم و باید تعریفی ارائه کنم تا همگان را در بر بگیرد. نوعی بردن "یک ایده" آن هم از یک ملت، به تمام جهان است. چه کسی گفته که این ایده برتر است؟ چه کسی گفته برای همگان صدق می‌کند؟ و چه کسی گفته که همگان، آن‌ را می‌پذیرند؟ برعلیه این همسان‌سازی مدرن و خوش‌رنگ و لعاب، هوشیار باید بود، قیام باید کرد.