آموزه های سازمانی

دنیا را کسانی که بی‌تفاوت تماشا می‌کنند، نابود می‌کنند! 🔸از روی این جمله راحت رد نشوید. برگردید و یک بار دیگر این جمله را بخوانید. یکی از ریشه‌های فقر، ناکارآمدی و عدم توسعه‌یافتگی همین بی‌تفاوت بودن‌ها و خود را به کوچه علی‌چپ‌زدن‌ها است. گاهی اوقات اصولا بی‌تفاوت بودن و تظاهر به بی‌تفاوتی تبدیل می شود به یک پرستيژ اجتماعی. یعنی اینکه من چیزهایی می‌دانم که شما نمی‌دانید! من می‌دانم نمی‌شود و شما نمی‌دانید و به همین خاطر بیهوده تلاش می‌کنید! بی‌تفاوتی می‌شود یک مصداق خلاف جریان آب شنا کردن. فراگیری این پدیده بسیار خطرناک است. 🔸اما به خاطر بسپاریم سراشیبی سقوط یک جامعه از آن جایی آغاز می‌شود که امیدواری کم‌رنگ می‌شود و راه بی‌تفاوتی باز می‌شود. ◀️ تجویز راهبردی: 🔸چه باید کرد؟ لازمست کوچه علی چپ را گِل گرفت و ذهن را از «کوچه علی چپ» به «بزرگراه مسوولیت» هدایت کرد. چگونه؟ با تمرین‌های کوچک. اگر همه ما در قبال مسائل روزانه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، حساس/مسوول/با تفاوت (بر عکسِ بی‌تفاوت) باشیم جهان بهتری پیشِ روی ماست: ▪️آشغالی که در خیابان ریخته شده و می‌توانیم برداریم، اما برش نمی‌داریم. ▪️کتاب هایی که در کتابخانه های ما خاک می‌خورد و می‌توانیم آن را به کتابخانه‌های عمومی هدیه دهیم. ▪️زباله های تر و خشکی که می‌توانیم آنها را در پلاستیک‌های مجزا تفکیک کنیم اما نمی‌کنیم. ▪️لامپی که در پارکینگ خانه ما روشن مانده است و می‌توانیم خاموش کنیم اما نمی‌کنیم. ▪️ایده یا انتقادی که می توانیم برای مدیرمان بفرستیم اما نمی فرستیم. ▪️نکته ای که بلدیم و می‌توانیم آن را با دیگران به اشتراک بگذاریم اما تنبلی می‌کنیم. 🔸کافی است بی‌تفاوت نباشیم. تغییرات بزرگ از تجمیع همین تغییرات کوچک آغاز می‌شود. قرار نیست همه ما یک مصلح اجتماعی بزرگ یا یک کارآفرین اقتصادی جهانی باشیم. کافیست به اندازه یک آشغال جمع کردن، یک کتاب هدیه دادن، خاموش کردن یک لامپ یا ارسال یک ایده در ساختن فردایی بهتر نقش آفرینی کنیم. 🔸درست زمانی که همگی دم از ناامیدی می زنند و بر طبل بی تفاوتی می‌کوبند وظیفه شما دو برابر می شود: هم خودتان نباید بی‌تفاوت شوید و هم باید دیگران را به باتفاوتی (بر عکسِ بی‌تفاوتی) تشویق کنید. این نکته بسیار مهم را به خاطر بسپارید: بی‌تفاوت‌ها هیچ‌گاه نتوانسته‌اند در دنیا تفاوتی ایجاد کنند. نگذارید بی‌تفاوتی و بی‌تفاوت‌ها سرنوشت شما را رقم بزنند. ✍ دکتر مجتبی لشکربلوکی (با تلخیص) کانال آموزه های سازمانی @orgteachings

انیمیشن کوتاه «Cogs 2017» آنقدر شجاع باشيد تا زندگى خلاقانه اى داشته باشيد، رشد و تعالی بيرون زدن از منطقه امن عادتهاست.... @orgteachings

🔺مرد مرغداری بود که هر بار سیلی می آمد و مرغداری‌اش را آب فرا می‌گرفت، مرغ‌هایش را به زمین‌های مرتفع‌تر می برد. بعضی سالها صدها مرغ او می‌مردند، زیرا نمی‌توانست آنها را به موقع ببرد. 🔺یک سال سیلی شدید خسارت هنگفتی بر او وارد کرد، به خانه اش برگشت و با ناامیدی به زنش گفت: دیگر تمام شد؛ من نمی‌توانم زمین فعلی را بفروشم و زمین بهتری بخرم. زنش با خونسردی گفت: اُردک بخر. ◀️ زمانیکه مشکلی برایتان پیش می آید، بجای ناامیدی، بر روی راه‌حل تمرکز کنید. کانال آموزه های سازمانی @orgteachings

مهارت تاب آوری چیست؟ ﺗﺎﺏآوری ظرفیت گذشتن از دشواری پایدار و ترمیم خویشتن است. این ظرفیت می تواند به فرد کمک کند پیروزمندانه از رویدادهای ناگوار زندگی بگذرد و با وجود قرار گرفتن در معرض تنش های شدید، شایستگی های اجتماعی، تحصیلی و شغلی خود را ارتقا ببخشد و متمایز شود. ◀️ ویژگی‌های افراد تاب‌آور چیست!؟ 🔺احساس ارزشمندی: پذیرفتن خود به عنوان فردی ارزشمند، احترام قائل شدن برای خود و توانایی‌های خود، سعی در شناخت نقاط مثبت خود و پرورش دادن آنها و از طرف دیگر شناخت نقاط ضعف و کتمان نکردن آنها. 🔺مهارت حل مسئله: افراد تاب‌آور ذهنیتی تحلیلی – انتقادی نسبت به توانایی‌های خود و شرایط موجود دارند، در مقابل شرایط مختلف انعطاف پذیرند و توانایی شگفت انگیزی در پیدا کردن راه حل های مختلف درباره یک موقعیت یا مسئله خاص دارند. 🔺مهارت های اجتماعی: افراد تاب آور مهارت های ارتباط با دیگران را خیلی خوب آموخته اند. آن ها می توانند در شرایط سخت هم شوخ طبعی خودشان را حفظ کنند، با دیگران صمیمی شوند و در مواقع بحرانی از حمایت اجتماعی دیگران بهره ببرند، ضمن اینکه می توانند سنگ صبور خوبی باشند. 🔺خوش بینی: اعتقاد راسخ به این که آینده می تواند بهتر باشد و احساس امید و هدفمندی، از ویژگی های دیگر افراد تاب آور است. این افراد باور دارند که می توانند زندگی و آینده خود را کنترل کنند. 🔺همدلی: افراد تاب آور توانایی برقراری رابطه توأم با احترام متقابل با دیگران را نیز دارند. کانال آموزه های سازمانی @orgteachings

نیرویی که از ۱۰۰ نفر بهتر است! استخدام یک نیروی قابل‌اعتماد یعنی حصول اطمینان از اینکه او صادق و شریف باشد؛ یعنی: ▪️حتی وقتی کسی حواسش به او نیست، به استانداردها و اصولی پایبند باشد. ▪️باوجدان و وظیفه‌‌‌شناس باشد. ▪️مطمئن باشید که درست قضاوت می‌کند و به آنچه می‌‌‌گوید عمل می‌کند. ▪️نیازی به نظارت بر او یا مدیریت ذره‌‌‌بینی او نداشته باشید ▪️اهداف تیم را درک کند و به اندازه شما به کیفیت کار اهمیت دهد. 🔺"وارن بافت" این ویژگی را بسیار ارج می‌‌‌نهد تا جایی که در نامه‌‌‌ای به سهامداران در سال ۲۰۰۳، عقد قرارداد با شرکت مک‌‌‌لین وابسته به والمارت را به عنوان مثال آورد. یک قرارداد عظیم با یک شرکت بزرگ. فرآیند تایید قاعدتا باید کلی طول می‌‌‌کشید. ده‌‌‌ها وکیل باید تک تک قراردادها و اسناد و توافقات را می‌‌‌خواندند. یک لشکر حسابدار باید تک تک آیتم‌‌‌ها در صورت‌های مالی شرکت را بررسی می‌کردند، و‌ میلیون‌‌‌ها دلار و ماه‌‌‌ها زمان لازم بود تا پروسه کامل شود. 🔺اما "وارن بافت" تنها با صرف دو ساعت، یعنی در یک جلسه دو ساعته و یک دست دادن، قرارداد را نهایی کرد. او می‌‌‌گوید: «بررسی خاصی نکردیم. می‌‌‌دانستم که همه چیز دقیقا همانی خواهد بود که والمارت گفته بود. و همان‌طور هم شد.» 🔺یک جلسه دو ساعته و دست دادن و تمام؟ تصور کنید که چقدر زمان و پول و زحمت هدر می‌‌‌رفت اگر بافت به طرف مقابل اعتماد نداشت. جلوگیری از اتلاف این همه سرمایه، صرفا به این خاطر بود که یکی از طرفین مطمئن بود طرف مقابل به حرف‌‌‌هایش عمل می‌کند. 🔺در مورد استخدام هم همین است. داستان بافت نشان می‌دهد که اعتماد چه اهرم قدرتمندی است که با اتکا به آن، با تلاشی ناچیز می‌توانید نتایج عالی بگیرید. بهتر است یک کارجوی کم تجربه اما صادق، مبتکر و باهوش را استخدام کنید. به هر حال اگر او سابقه خودجوش بودن و اخلاق‌‌‌مداری و تشخیص مشکل را داشته باشد، احتمالا عملکرد بالایی نیز خواهد داشت. بدون اعتماد، داشتن یک تیم با عملکرد بالا ممکن نیست. کانال آموزه های سازمانی @orgteachings

حداقل دستمزدها در ایران و کشورهای منطقه کانال آموزه های سازمانی @orgteachings

راهنمای جامع از بین بردن انگیزه کارکنان! 🔸کارمندان ما پرهزینه ترین «دارایی‌های انسانی» شرکت‌های ما هستند و از دست دادن کارکنان شرکت، یکی از ویرانگرترین اتفاقاتی است که می تواند برای هر شرکتی رخ دهد. مدیران باید برای حفظ بهترین کارکنانشان، به طور پیوسته نگاه دقیقی به خود و فرایندهای شرکت خود بیاندازند. 🔸فهرستی که در ادامه خواهید خواند، لیستی جامع از مهم‌ترین و پر بسامدترین عللی است که می‌توانند بهترین کارکنان شما را وادار به ترک شرکت کنند. اگر می‌خواهید انگیزه کارکنان خود را از بین ببرید، می توانید به بی‌توجهی نسبت به این موارد ادامه دهید: 🔺گوش نکردن به صحبت ها و دغدغه‌های نیروها گوش نکردن به دغدغه ها و درد دل های نیروی انسانی شما، باعث استیصال و از بین رفتن ایمان آنها به رهبر سازمانشان خواهد شد. یک مدیر کاربلد به خوبی می‌داند هر یک از اعضای تیمش چه اوضاعی دارد، در زمان مناسب راهنمایی‌های لازم را به او می‌کند و در صورت نیاز پشت او می‌ایستد. 🔺استفاده نکردن از استعدادهای فردی کارکنان نیروی بااستعداد شما در صورتی که احساس کند استعدادهایش بلااستفاده مانده‌اند، در نهایت شرکت شما را به دنبال عرصه بهتری برای درخشش بیشتر ترک خواهد کرد. 🔺ناسپاسی بابت کارهای انجام شده یک رهبر خوب برای شناخت و به رسمیت شناختن زحمات و موفقیت‌های اعضای تیمش زمان می‌گذارد. قدرناشناسی نسبت به تلاش هر یک از اعضای تیم، عملکرد آنها را کاهش خواهد داد و در نهایت بر پیشرفت سازمان شما اثر منفی خواهد داشت. 🔺پنهان‌کاری و دریغ کردن اطلاعات دریغ کردن واقعیت ها از کارکنان، مساوی خلق نسخه های ساخته و پرداخته شده ی خود آنان از واقعیت خواهد بود. عدم انتقال اطلاعات حیاتی و مهم به کارکنان و دور نگه داشتن آنها از آنچه در سازمان می گذرد، تنها به از بین رفتن وفاداری آنها نسبت به شما و کل سازمان منجر خواهد شد. 🔺ارائه پاسخ های سربالا رهبران موفق، از ارائه پاسخ های صریح و سرراست و اطلاعات مثبت یا منفی به کارکنان خود ترسی ندارند. عدم توانایی در ارائه پاسخ درست در زمان درست، به بی‌اعتمادی اعضای تیم منجر خواهد شد و راه ارتباطی آنان با شما را مسدود خواهد کرد. این بی‌اعتمادی عملکرد آنها را کاهش خواهد داد و به سازمان آسیب خواهد زد. 🔺عدم انتقادپذیری دریغ کردن حق اظهارنظر از اعضای تیم، اعتماد آنان را از بین خواهد برد و باعث می شود در زمان لازم همراهی آنان را نداشته باشید. 🔺مقایسه اعضای تیم با یکدیگر به رخ کشیدن موفقیت‌های برخی اعضای تیم پیش اعضای دیگر، یا نشان دادن عملکرد ضعیف برخی از آنها به دیگران غیر از نابود کردن انگیزه کارکنان شما نتیجه دیگری در بر نخواهد داشت. 🔺سوگلی داشتن در میان اعضای تیم امتیاز دادن مداوم به برخی اعضای مشخص و دعوت از آنها در جلسات و نظرخواهی‌ها، یا تقدیرهای چندباره از تلاش های آنان، حس بدی در دیگر اعضای تیم به وجود خواهد آورد. از طرف دیگر، این کار مشارکت دیگر کارکنان را به شدت کاهش خواهد داد. 🔺غرق کردن کارکنان در کاغذبازی هرچه انجام کارهایی مثل مرخصی گرفتن یا تأیید فرایند های کاری سخت تر باشد، انگیزه کارکنان شما پایین‌تر خواهد بود. پیچیده و زمانبر کردن کارها در هر مرحله‌ای، اشتیاق کارکنان شما را از بین خواهد برد. 🔺متهم کردن کارکنان متهم کردن کارکنان در مواقعی که اوضاع خوب پیش نمی‌رود، ریسک پذیری و خلاقیت و توان حل مسأله‌ آنان را از آنها خواهد گرفت و به خلق یک محیط کاری منفی و خالی از احترام دامن خواهد زد. 🔺بی‌عدالتی و تبعیض در پرداخت حقوق نارضایتی کارمند از حقوق خود معمولاً با احساس ناعادلانه بودن دستمزد شروع می شود. مطالعات نشان می‌دهند حقوق ناکافی، ناعادلانه یا نابرابر، علت شماره‌‌ی یک ترک محل کار در میان کارکنان است. 🔺فراهم نکردن فرصت رشد و پیشرفت ساختار سازمان خود را طوری بنا کنید که هر کسی بتواند به مسیر رشد و پیشرفت دسترسی داشته باشد. گیر انداختن نیروی انسانی در بن‌بست های شغلی، آنان را به فکر ترک شرکت شما خواهد انداخت. کانال آموزه های سازمانی @orgteachings

من به کار، بعنوان کار و به تفریح، بعنوان تفریح فکر نمی‌کنم؛ همه اینها زندگی هستند... 👤 ریچارد برانسون کانال آموزه های سازمانی @orgteachings

در راه پیشرفت، چه از دست می دهید؟ ⭕️ کسی نمی‌تواند در راه پیشرفت گام بردارد و همچنان کلی‌گرا باقی بماند. پدرم عادت داشت که بگوید: "بهترین کاری را که می‌توانی انجام دهی بیاب و به آن بچسب." من پس از یافتن معدود کارهایی که در آنها مهارت داشتم، کارهای بیشمار دیگری را رها کردم. مهمترین اصول این کار عبارت بودند از: ▫️من نمی توانم همه آدمها را بشناسم ▫️نمی توانم همه کارها را انجام دهم ▫️نمی توانم هر کجا حضور یابم ▫️نمی توانم از هر چیزی مطلع باشم ⭕️ کنار گذاشتن برخی از موارد مورد علاقه، با هدف تمرکز بر مواردی که بیشترین تاثیر را در زندگی شما دارند، کار ساده‌ای نیست. ولی پذیرش هر چه سریع‌تر این امر، دستیابی به کمال را تسریع می‌کند. 👤 جان ماکسول کانال آموزه های سازمانی @orgteachings

اگر تو ذاتاً آشپز خوبی هستی و استعداد چیز دیگری هم نداری، سعی کن همان آشپز باشی. زندگی‌ات را صرف آشپزی کنی. اگر زور بزنی که چیز بهتری شوی، مطمئن باش که به جایی نمی‌رسی و تمام عمر احساس بدبختی می‌کنی. تو همیشه احساس ناکامی می‌کنی. از خودت بدت می‌آید. نه اینکه واقعاً از خودت بدت بیاید. شاید این تعبیر درستی نباشد. ولی از خودت راضی نیستی. خودت را همان‌طوری که هستی قبول نمی‌کنی. در حالی که اگر کاری را بکنی که در آن استعداد داری، می‌توانی از خودت راضی باشی یا لااقل احساس کنی که دستاوردی داشته‌ای. 📖 مواجهه با مرگ ✍ براین مگی @orgteachings