سیاهمشق

گیر نکن. هر کاری خواستی بکن. فقط گیر نکن. @mashghesiah

در اینجا پرسشی که راجع به کیش عقل سقراط مطرح می‌شود این است: سقراط معتقد بود که اگر بدانیم کاری بد است انجام ارادی آن کار ممکن نیست. اگر بدی کنیم به سبب نادانی است. اگر بدانیم کار خیر چیست آن را انجام می‌دهیم. این حرف در نظر ما ناپذیرفتنی می‌نماید: معمولا فکر می‌کنیم که هنگامی که بدی می‌کنیم غالبا زمانی است که گرفتار هوس و هیجانی هستیم. چیزهایی از قبیل نفرت، عشق، حسادت، حرص، شهوت، میل یا عطش قدرت. می‌دانیم که خیر چیست و با اینحال مغلوب هیجان‌های خود می‌شویم و نمی‌توانیم مقاومت کنیم. به پذیرفتن این سخن اووید تمایل داریم: "بهتر را می‌بینم و می‌ستایم، اما بدتر را دنبال می‌کنم." یا این سخن پولس در رساله به رومیان: " چرا که می‌دانم در من ( در جسم من) هیچ نیکی ساکن نیست: چه، خواستن نیکی در توان من است. اما این را که چگونه آنچه را نیک است انجام دهم در خود نمی‌یابم. زیرا کار نیکی را که می‌خواهم نمی‌کنم. اما مرتکب عمل بدی می‌شوم که نمی‌خواهم." این دیدگاه در نظر ما با عقل سلیم موافق نمی‌نماید. اما بیایید کمی درنگ کنیم و یک لحظه در نظر بگیریم که ممکن است اصلا حق با سقراط نباشد. شاید عمل بدی که انجام می‌دهیم ریشه در نادانی داشته باشد. شاید عقل ضعیف ما واقعا قادر نباشد نیکی و بدی را از هم تشخیص دهد. اگر اینطور باشد، آیا نتیجه‌اش این است که هر کاری بکنیم، همیشه پاک و بی‌تقصیریم؟ پرسش‌های فیلسوفان بزرگ جهان لِشُک کولاکوفسکی شهاب‌الدین عباسی

از بزرگترین آموخته‌هایم یکی آن بوده که هنگام ناتوانی درخواست کمک کنم. @mashghesiah

اگر همه مشکلات الانم را داشتم و کور هم بودم، علاوه بر مشکلات الانم کور بودنم را هم باید مدیریت می‌کردم. شما را نمی‌دانم، ولی من، فارغ از مشکلات الانم فقط برای امروز شکرگزارم که فعلاً کور نیستم. @mashghesiah

دانستگی اسارت و نا - دانستگی رهاییست. کریشنامورتی @mashghesiah

حضور هنرِ آدمیست @mashghesiah

هنر حضور آدمیست. @mashghesiah

دان: گرفتی؟ ... این دفه هیچ‌چی ... ولی دفه دیگه ... چی؟[مکث] یه چیزی رو بدون باب، این وسط فقط یه چیز مهمه، عمل. [مکث] عمل آدمه که حرف اصلی رو می‌زنه، نه حرف زیادی. بوفالوی آمریکایی دیوید مامت آراز بارسقیان

فکر کنید دیروز که کنار کاجهای خیابان پهلوی ایستاده بودم و داشتم قهوه می‌خوردم چی فهمیدم؟ فهمیدم چیزی را که در رویاهای چهل سال قبل با حسرت دنبال آنم و حاضرم یک دستم را بدهم تا به آن دوران طلایی برگردم، همینجا جلو چشمم است. زنده و گویا. حاضر و ناظر. واقعی و پر از خون. عکس جاده شمرون است البته. سینما ریولی @mashghesiah