ኖህቶኤል ከመጻሕፍት ገፅ📚

At 40, Franz Kafka (1883-1924),who never married and had no children, walked through the park in Berlin when he met a girl who was crying because she had lost her favourite doll. She and Kafka searched for the doll unsuccessfully. Kafka told her to meet him there the next day and they would come back to look for her. The next day, when they had not yet found the doll, Kafka gave the girl a letter "written" by the doll saying "please don't cry. I took a trip to see the world. I will write to you about my adventures." Thus began a story which continued until the end of Kafka's life. During their meetings, Kafka read the letters of the doll carefully written with adventures and conversations that the girl found adorable. Finally, Kafka brought back the doll (she bought one) that had returned to Berlin. "It doesn't look like my doll at all," said the girl. Kafka handed her another letter in which the doll wrote: "my travels have changed me." the little girl hugged the new doll and brought her happy home. A year later Kafka died. Many years later, the now-adult girl found a letter inside the doll. In the tiny letter signed by Kafka it was written: "Everything you love will probably be lost,but in the end,love will return in another way."

የሰው ልጅ ልብ ውስጥ ሁልጊዜ ፍርሃት አለ። ይህ ፍርሀት የሚለወጥ ወይ የሚተው አይደለም

Love is the whisper of the heart, the gentle embrace of souls entwined. It's the warmth of a smile shared in a crowded room, and the silent understanding in a glance. Love is the language of the universe, spoken in countless ways yet understood by all. @Noahtoaels_idea

Seni seviyorum❤️

የሆነ ጊዜ ነበር ከልቤ ስስቅ የነበረበት፣ ግን ሌላ ጊዜም ነበር በጣም ሳለቅስ የነበረበት፣ ከዛም ሳልፍ ግን በህይወት ላይ ለማዘንም ለመደሰትም ጊዜ እንዳለዉ ያመንኩበት፥ የሆነ ጊዜ ነበር ለህይወት መጓጓት የጀመርኩበት፣ ግን ሌላ ጊዜም ነበር ሁኔታዎች ማያልፉ መስሎኝ የተጨነኩበት፣ ከዛም ሳልፍ ግን ሁሉም እንደሚያልፍ ያየሁበት፣ ህይወቴ ዉስጥ ለተፈጠሩት ነገሮች ትርጉም መስጠት የጀመርኩበት የሆነ ጊዜ ነበር ተስፋ የቆረጥኩበት፣ ግን ሌላ ጊዜም ነበር ከእንቅልፍ መንቃቴ ተአምር እንደሆነ የተረዳሁበት፣ ከዛም ሳልፍ ግን የሆነ ቀን እንደምሞት ያወኩበት ሁላችንም ይሄን ህይወትን እየኖርን ያለነዉ ለመጀመሪያ ጊዜ ነዉ፣ ራሳቹ ላይ አትክበዱ ፣ ለራሳቹ ሌላ እድል ስጡ፣ የህይወትን ሌላ ጎን ለማየት አትስነፉ፥

እስኪ ዛሬ ያጋጠመኝን አንድ ታሪክ ልንገራችሁ፣ ፈጣሪ እንዳልጠፋ ልጅ ሰጠኝ ስላለቺኝ አንዲት ልጅ፡ . የሆስፒታል Ward ዉስጥ ያገኘዋት አንዲት ልጅ ነዉ እንዲ ያለቺኝ . ህይወት ምን እንዳስተማረኝ ልንገርሽማ ስትለኝ፣ ጆሮዬን ሰጠዋት . ታውቂያለሽ ፈጣሪን በጣም አስከፍቼዋለሁ ብዙ ጊዜ ሳጠፋ ቆይቻለሁ፣ እሱ ግን ሁሌም አብሮኝ ነበር አልራቀኝም ከቁጣ የራቀና ምህረቱም የበዛ ነዉ፣ ብዙ ልክ ያልነበሩ ነገሮች በህይወቴ ላይ ሰርቻለሁ፣ ለክፋቴ ምላሽ ሳይሰጠኝ ብዙ መንገድ ተጉዣለሁ፣ በዛ ብቀጥል ኖሮ ግን እጠፋ ነበረ፥ . ከዛ ወደ ሆዷ ጎንበስ እንዳለች ፈገግ ብላ ፈጣሪ ግን እንዳልጠፋ ብሎ ልጅ ሰጠኝ አለቺኝ፣ አያቹ ምን አይነት አምላክ እንደሆነ፡ እኛ ሰዎች ሩቅ ሆነን የሰዎችን ህይወት እያየን የእጇን ነው የሰጣት እያልን ከንፈር ለመምጠጥ እንቸኩላለን ፣ እነሱ ግን ፈጣሪ እንዳልጠፋ ይሄን ሰጠኝ ይላሉ፣ ሌላን ሳይነቅፉ መኖር ታላቅ ብቃት ነው፣ የሌሎችን ስህተት አውጥቶ ሰውን ማሳነስ ራሳቸውን የማግዘፊያ አማራጭ ላደረጉ ሰዎች ግን በጣም ቀላል ነው፥ . ፈጣሪ እንደ ሰው አይደለም፣ ሁሌም የስህተት መጨረሻም መውደቅ አይሆንም፣ አንድ አንዴ በሰራናቸዉ ስህተቶች ውስጥ በረከት ይኖራል፣ እስቲ ህይወታቹን ቃኙት በየትኛዉ ጥፋታቹ በረከት አፍሳቹሀል ከምንስ ተመልሳቹሀል?