اكنون، ما و شريعتی

مَنظومِۀ  ماه اُفتاد عَكسِ ماه در آب پيچيد عَطرِ ماه در باد * پا  در رِكاب مَشكی به دوش               ـ مَشكی  تَكيده، خُشك ـ                 ـ از هُرمِ آفتاب ـ در آب شُد هَم اَسب  هَم سَوار                ـ چه خسته  چه بی تاب ـ * خنديد ماه لرزيد ماه                           ـ ماهِ چو سيماب ـ * دستی در آب كرد                _آبی خُنَک،  زُلال_ * آغوشِ آب و دَست آوازِ آب و گوش اِعجازِ آب و چَشم * آبی سِزایِ تشنگی او ! * ناگاه زان كودكان ِ فَرياد زان كودكان ِ تشنه ز بيداد                        كرد ياد * اُفتاد عَكسِ مَشك در آب * از آب دَست شُست آن مَشكِ تشنه را در آب فرو بُرد وان مَشك  غُلغُلِه زَن  سيراب *    خنديد ماه لرزيد ماه             ـ ماهِ چو سيماب ـ * از آب با شِتاب بُرون شُد هَم اَسب  هَم سَوار * رودِ فُرات مات در حَسرتِ چِشاندنِ يک قَطرِه  آب                                       ماند * ای كودكانِ آه ای كودكانِ » ما هيچ ما نِگاه ‌‌‌‌« ای کودکانِ آب لَختی دَرَنگ آنَك جَواب ! * از لا به لایِ نَخل هایِ تماشا بویِ سکوت می آمد بویِ تراکُمِ سايه بویِ تَهاجُمِ نيرَنگ * مَردِ رَشيد اَمّا تنها به آب می اَنديشيد به آبياریِ آن نای هایِ خُرد * ناگاه بی اَمان تيغی به سویِ مَرد تيری به سویِ مَشک از چار سو رَوان * پايانِ ماجرا : دستانِ مَرد يکايک زِ تَن جُدا مَشکِ گرفته به دَندان تهی زِ آب در خاک شُد رَها  * اُفتاد نَعشِ ماه بَر خاک پيچيد عَطرِ ماه در باد                               سعيد شهرتاش                 جمعه بيست و هشتم دی ماه هشتاد و شش           تاسوعای حسينی

📕 Ali Şeriati - Anne baba biz suçluyuz #türkcə 🔖 Sizden ricam, eğer şu sert sözlerim, iğneleyici, keskin ve net eleştirilerim biraz acı geliyorsa; bu acılığı benim kusurum kabul edin ama bu acı sözlerde bir hakikatin, bir gerçeğin yattığına inanıyorsanız, yabana atmayın. Bu sözlerin acılığı benim, gerçeği sizin olsun. Zira maslahata uygun sözler insana hoş gelir; aldatmak, yalan yanlış uydurmak ve yağcılık kulağa ve gönle hoş gelir. Oysa gerçekler acıdır. Bu nedenle acıyı uyuşturmak, hastalığı gizlemek ve sizi oyalamak yerine, müsaade edin bu hastalığa, bu yaraya parmak basayım ve acı konuşayım, sert söyleyeyim, açık ve gerçekçi olup diyeyim ki: “Kanser tümörü kanına, beynine ve kalp hücrelerine kadar sirayet etti ve çok ilerledi. Bu nedenle elimizi çabuk tutmalıyız. Zira vakit çok dar, facia ise derin.!” 📖 Səhifə sayı: 107 📍@pdf_kitablar | @carchinews

📍Pdf-i 👇| @pdf_kitablar

. «حسین وارث آدم» * این کتاب نیز مثل اکثر قریب به اتفاق آثار شریعتی در راستای تلاش او به منظور احیا و بازخوانی سنت تاریخی ما در دورانی است که فرهنگ و تفکر مدرن در حال بسط و سیطره کامل، و فرهنگ و تفکر سنتی رو به اضمحلال بوده است. همچنین شریعتی به واسطة بازخوانی مفهوم «شهادت» خواهان نزدیک شدن به وجدان مغفوله جامعه و دعوت افراد خو کرده به اخلاق ذلت و بردگی به نوعی اصالت و خودجوشی بوده است. در روزگار ما به تبع سیطره مدرنیته و تمدن متافیزیکی غرب معنای متافیزیکی از حقیقت در سراسر جهان سیطره یافته است. اما در سنن دینی و معنوی شرقی حقیقت معنای کاملاً متفاوتی داشته و «حقیقت» و «حضرت حق یا امر متعالی» در وحدت و این همانی شان مورد تفکر قرار می گیرد. در همه سنن دینی، شرقی و معنوی یکی از نشانه های باورمندی به وجود حقیقت و وفاداری با عهد و پیمانی که میان انسان مؤمن متفکر با حقیقت وجود دارد آمادگی فرد مؤمن و متفکر برای مواجهه انتخابی و آزادانه با پدیده «مرگ» است. در سنت تاریخی خود ما نیز «شهادت»، یعنی مرگ در راه خدا و ایمان به خداوند در همین سیاق، یعنی بر اساس درک خاصی از حقیقت و وجود پیوندی ازلی و ابدی میان فرد مؤمن با خداوند باید فهمیده شود. البته باید توجه داشت که «شهادت» و «آمادگی برای شهادت» از ارزش های بسیار متعالی سنن دینی و معنوی از جمله اسلام و تشیع و حتی سنن غیردینی بوده است. حتی سقراط که یکی از بنیان گذاران سنت متافیزیک یونانی است فلسفه را «مشق مرگ» و آماده شدن برای رویارویی با مرگ می داند کتاب «حسین وارث آدم» یکی از زیباترین و عمیق ترین آثاری است که در تاریخ گذشته و حال ما در خصوص شهادت به تحریر درآمده است. در این اثر غنا و گستردگی فرهنگی و عمق آگاهی و خودآگاهی تاریخی شریعتی به خوبی خود را نمایان می سازد. در «حسین وارث آدم» شریعتی می کوشد تا بر اساس درکی وجودی (اگزیستانسیالیستی) شهادت را از یک باور بومی، قومی و فرقه ای که صرفاً مورد اعتقاد شیعیان است به یک نحوه نگرش و به یک فلسفه تاریخ برای همة آن کسانی تبدیل کند که راهی برای نجات انسان از بردگی و اسارت جست وجو می کنند. اثر شریعتی مواجهه ای وجودی (اگزیستانسیالیستی) با مقوله مرگ خودآگاهانه و انتخابی (شهادت) و نه رویکردی تاریخی یا تئولوژیک با رویداهای عاشورا است. شریعتی اعتقاد داشت که در نگرش شیعی نوعی فلسفه تاریخ وجود دارد و این فلسفه تاریخ خود را در «زیارت وارث» آشکار می سازد. شریعتی نیز خواهان درک حماسة کربلای حسینی بر اساس نوعی فلسفه تاریخ بشری، خارج از باورهای قومی، اعتقادی و کلامی بود. *از نظرگاه دکتر عبدالکریمی 🆔 @andishehayee

▪️مراسم شب عاشورا▪️ عاشورا بدیلی از مظلومیت ما 🎙 سخنران: علی طهماسبی زمان: دوشنبه ۲۵ تیر | ساعت ۱۹:۳۰ مکان: مشهد، کوی آب و برق، شهید فکوری ۱۹، نبش نسترن ۹، پلاک ۱۵ ــــــــــــــــــــــ #صدای_نوین_خراسان 🆔 @VoNoKh

💠 حسین، مرز فاصل حقیقت و دروغ و دیوار جداکننده ی جلاد و شهید است، در نظامی که هم شهید و هم جلاد، یک کتاب دارند و یک پیامبر و یک دین. . #مجموعه_آثار_۷ ،🌿 #دکتر_علی_شریعتی 🌿 #سخنان_و_جملات_شریعتی 🌿 . ▶️ @doctor_alishariati

♦️شریعتی: از داده تا "دید"♦️ @mardomnameh ▪️دکتر سیاوش صفاری، یکی از پژوهشگرانی است که در خارج از ایران، درباره‌ی زندگی و اندیشه علی شریعتی مطالعه می‌کند و آثار ارزشمندی در این خصوص منتشر کرده‌است. وی اخیراً و پس از وقایع مرتبط با تبدیل کاربری ایاصوفیه به مسجد توسط دولت رجب طیب اردوغان، متوجه متنی از یکی از اندیشمندان و کنشگران ترکیه‌ای به نام "احسان الیاچیک" در تحلیل این سیاست جدید دولت ترکیه شده بود. من الیاچیک را نمی‌شناسم اما صفاری او را نماینده‌ی جریانی از مسلمانان پیشروی ترکیه معرفی می‌کند که تحت تأثیر اندیشه‌ی شریعتی هستند و شیوه‌ی سیاست‌ورزی دولت کنونی ترکیه در پیشبرد هم‌زمان سیاست‌های نئولیبرال و اسلام محافظه‌کار و ضدآزادی‌خواه را نقد می‌کنند. آچیلیک در این متن با الهام گرفتن از ایده‌ی اساسی متن "آری این چنین بود برادر" شریعتی در مواجهه با اهرام مصر، به نقد اقدام اخیر دولت ترکیه پرداخته و نوشته است: "Hagia Sophia is not the symbol of any religion, but a symbol of class. It is the temple of kings and sultans. This has always been the nature of it. It was demolished twice following massive popular revolts. There is sweat, blood and tears of slaves in its foundation. No Prophet would ever set foot in there." [ایاصوفیه نماد هیچ دینی نیست اما نماد «طبقه» هست. این معبد پادشاهان و سلاطین است و این ویژگی، خصلت و طبیعت این بنا بوده‌است. این بنا دوبار در اثر شورش‌های توده‌ای مردمی نابود شده‌است. اینجا، عرق و خون و اشک برده‌گان در پایه‌گذاری‌اش موج می‌زند. هیچ پیامبری هرگز به این بنا پای نمی‌نهد.] ▪️با خواندن این متن انتقادی الیاچیک و تأثیرپذیری‌اش از "روش" مواجهه‌ی شریعتی با بناهای عظیم اهرام در مصر، به این نکته فکر می‌کردم که متن‌های علمی و اندیشه‌ای را شاید بتوان به دو نوع تقسیم کرد: متن‌هایی که "داده و اطلاعات" در آن حوزه ارائه می‌کنند و متن‌هایی که یک "روش" اندیشیدن و "مسأله‌یابی" را یاد می‌دهند. ▪️هدف شریعتی در غالب متن‌هایش، به نظرم، دادن داده و اطلاعات نیست؛ نشان دادن «نوع مواجهه با مسأله» است؛ شریعتی در تلاش برای آموزاندن شیوه نوع مواجهه با مسأله است؛ به تعبیر وسیع‌تری از روش، او در حال آموزش «روش» اندیشیدن است نه ارائه داده و اطلاعات پیرامون آن مسأله. ▪️مثلاً در همین متن "آری این چنین بود برادر"، شریعتی به نظرم نه مرجع اطلاعات علمی پیرامون مصر و مصرشناسی و تاریخ مصر است و نه ادعای چنین کاری را دارد. داده و اطلاعات، نقطه قوت غالب آثار شریعتی نیست. نقطه قوت و مزیت نسبی او، در آموزاندن نوع مواجهه با مسأله و روش تحلیل است. برخی از داده‌های تاریخی در آثار او ممکن است اشتباه باشند و حتی در زمان خود او نیز دانشورانی بوده باشند که در آن حوزه تخصصی، داده‌های دقیق‌تر یا جامع‌تری درباره آن مسأله نسبت به او داشته‌اند یا امروز هم بسیاری از داده‌های او درباره موضوعات مختلف، به مانند هر تحلیل علمی دیگری نقض شوند. شاید به همین دلیل است که او خود از نقد و حک و اصلاح داده‌هایش در آثار و سخنرانی‌هایش در موضوعات مختلف توسط علما و دانشمندان رشته‌های مختلف استقبال می‌کند. چون او مدعی صحت تمام و کمال «داده‌»هایش نیست؛ برداشت من این است که او می‌داند که نقطه‌ی قوتش، نه در داده‌ها، که در روش و شیوه مواجهه‌اش با مسائل است. ▪️به همین دلیل است که به نظرم تسلط به اندیشه‌ی شریعتی - حداقل به تنهایی-، لزوماً افراد دارای اطلاعات بالا و دایره‌المعارفی و "عالم" در حوزه‌های خاص تاریخ اسلام و سایر حوزه‌های علمی تربیت نخواهد کرد (که برای کسب آن اطلاعات و داده‌ها، افراد و منابع دیگری هم وجود داشته و دارد)؛ اما آنچه که شریعتی خود در پی تحقق آن بود و به مزیت نسبی او نیز تبدیل شد، نه "انسان دانشمند" و "متخصص" در حوزه‌های خاص، که "ذهن‌های تحلیل‌گر" و "مسأله‌یاب" و "نقاد" به معنای علمی کلمه بوده‌است. ▪️به نظرم شریعتی، بیش از یک ذهن دایره‌المعارفی یا مخزن داده و اطلاعات، آموزگار "شیوه اندیشیدن" به مسائل اجتماعی بوده‌است. به تعبیر اهالی علوم‌انسانی، او شیوه پرابلماتیزه کردن موضوعات، برساخت مسأله و شیوه‌‌ای از شیوه‌های مواجهه مؤثر با این مسائل را می‌آموزاند. هر چند چهره‌های حقیقتاً با اطلاعات و با سواد و دانشمند در حوزه‌های تخصصی علوم‌انسانی در این زمانه کمیاب‌اند، اما اندیشمندانی که "شیوه اندیشیدن" را بدانند و بیاموزانند، چیزی نزدیک به نایاب‌اند. شریعتی به گمان من، یکی از این نایاب‌ها در علوم‌انسانی ایران بوده‌است. او حالا نه فقط در ایران، که در منطقه‌ی خاورمیانه و حتی فراتر، در حال ساختن ذهن‌های نقاد و مسأله‌یاب و اندیشنده است. #شبح #جامعه‌_شناسی 1399/5/17 اینکجا|ایده‌نوشت‌های مهدی سلیمانیه| @inkojaa @mardomnameh

کنفرانس دکتر احسان شریعتی ژاپن - دانشگاه توکیو Tokyo University, International Academic Research Bldg., 8th floor, room 851 " The Desert: Deconstruction of mystical tradition and critic of eastern nihilism " " کویر : واسازی سنتِ عرفانی و   نقد نیهیلیسمِ شرقی" *  با رونمایی کتاب "تنهایی و راز" (با برگردان ژاپنی گزیده "کویریات" علی شریعتی) به کوشش: خانم دکتر "کونومی مورایاما" پنجشنبه ۱۴ تیر ماه ۱۴۰۳  (۴ ژولای ۲۰۲۴)، از ساعت ۱۳ تا ۱۵

«هر چه کار خیر بیشتر باشد یعنی جامعه ضعیف‌تر است. یعنی نظام حاکم، نظام مسلطی که نظم اجتماعی را شکل و شمایل می‌دهد نتوانسته است به وظیفه‌اش عمل کند.»* *بخشی از صحبت‌های سوسن شریعتی در نشست «امر خیریه: شرایط امکان» ویدیوی کامل این نشست را در یوتیوب رحمان ببینید. @rahmaninstitute

⭕️ انتخابات به مثابه تاکتیک مدنی نه استراتژی ✍ کمال اسعدی 🔹جامعه ایران در شرایطی وارد انتخابات زودهنگام شد که دچار شکاف‌های عمیق با حاکمیت است، و این شکاف‌ها به سادگی پرشدنی نیست. این شکاف‌های ۴۵ ساله که حاصل سرکوب‌ها و سرخوردگی‌های مداوم بوده است، پس از جنبش ۱۴۰۱ عمیق‌تر شد و جامعه برای پیوند دوباره با حاکمیت به کمتر از اصلاحات ساختاری و قانونی در نظام رضایت نمی‌دهد. برای جنبش مدنی ایران که اهدافی متعالی و تحول خواهانه و توسعه‌نگر دارد با توجه به رنگین کمانی  بودن جامعه ایران چه در داخل و چه خارج نیاز به همگرایی گروه‌های ذینفع در ساختار حاکمیتی و بیرون از حاکمیت دارد تا امکان گذار به صورت نرم صورت گیرد. این مسیر نیاز به استفاده از تمام ابزارها و سیاست‌ورزی‌های به دور از خشونت دارد تا این گذار به دموکراسی انجام پذیرد. 🔹از انتخابات ۹۸ که حاکمیت به سمت خالص‌سازی پیش رفت و در ۱۴۰۰ آن را تکمیل کرد، اکوسیستم سیاسی ایران دچار فشردگی و فشارهای امنیتی دوچندان شد که این فشردگی سیاسی و اجتماعی چنان پیش رفت که در جنبش ۱۴۰۱ در شعارهای خیابانی نمود پیدا کرد و جامعه مدنی ایران را به این نتیجه رساند که تنها راه برای تغییر در سیاست‌های کلان فقط از کف خیابان می‌گذرد. این ناامیدی جامعه از تغییر در سیاست‌های حاکمیت در عدم مشارکت در انتخابات مجلس ۱۴۰۲ به اوج خود رسید. اما آنچه که راقم این سطور را به نوشتن واداشت گذاشتن پای‌مان لای در است، کاری که در انتخابات ۱۴۰۰ امکان‌پذیر نبود. 🔹با توجه به اینکه زیست سیاسی جامعه ایران به طور مداوم در حال مبارزه با استبداد در پوشش‌های مختلف در صد سال گذشته بوده‌است و یکی از اهداف انقلاب مشروطه ایجاد حاکمیت ملت بر سرنوشت خود از طریق مجلس و انتخابات بود و نیز در ادامه یکی از اهداف انقلاب ۵۷ احیای مشارکت و جمهوریت بود، اما بعد از انقلاب جامعه ایران دچار انسداد سیاسی و اجتماعی شد. 🔹این در حالی است که یکی از مهم‌ترین تصمیمات راهبردی جامعه ایران دادن رای اعتراضی بود که از انتخابات ۷۶ به بعد، از نهاد انتخابات به عنوان تاکتیک مبارزه در جهت رفع استبداد و دموکراسی‌سازی و ایجاد فضاسازی سیاسی بیشترین بهره‌برداری را کرد. هرچند حاکمیت نیز سعی در مهندسی انتخابات‌های مختلف داشت، اکوسیستم اجتماعی باز هم با استفاده از این ابزار مقاومت مدنی خود را به نحوی نشان داد. 🔹در انتخابات سال ۸۸ جامعه مدنی با جانفشانی پیگیر رای خود شد تا امکان دوباره مهندسی انتخابات در صندوق رای به وجود نیاید به گونه‌ای که در سال ۹۲ مهندسی از همان مرحله اول و از طریق شورای نگهبان رخ داد که در انتخابات ۱۴۰۰ به طور کامل بروز و ظهور پیدا کرد. اما جامعه نشان داد در هر انتخاباتی که امکان رقابتی شدن وجود داشته باشد رای اعتراضی می‌دهد و  در قالب یک کاندیدای متفاوت صدای اعتراضی خود را به داخل حاکمیت منعکس می‌کند و از انتخابات به عنوان بخشی از مقاومت مدنی و تکمیل‌کننده مقاومت مدنی خیابانی در رسیدن به اهداف جنبش مدنی ایران بهره می‌برد و این امکان و فضا را برای کنشگران به وجود می‌آورد تا  انتخابات بستری باشد که جامعه مدنی بازسازی شود. 🔹به ویژه که بسیاری از نیروها در سرکوب‌های مداوم دچار استهلاک شده‌اند و تشکیل دولتی معتدل و میانه‌رو و ایجاد تغییرات در ریل سیاست‌گذاری خارجی، اقتصادی و داخلی باعث تقویت کنشگران می‌شود. جامعه این تجربه را در سال‌های دولت خاتمی و همچنین دولت روحانی با گوشت و پوست خود به طور کامل درک کرده‌است (هر چند با دلبستن به امید‌های واهی دچار سرخوردگی‌ نیز شد). به همین دلیل بخش‌هایی از جامعه مدنی انتخابات و تشکیل دولت میانه‌رو را یک استراتژی می‌دانست و به جای بسترسازی و تقویت شبکه‌های مدنی خود به افراد و گروه‌های داخل حاکمیتی امید می‌بست. همچنین به جای کاری هماهنگ جهت در فشار گذاشتن حاکمیت در دولت‌های میانه‌رو برای خواست‌های خود، دچار خطای محاسباتی و تندروی و کندروی می‌شد. 🔹باتوجه به شرایط موجود و حوادث دهشتناک پس از ۱۴۰۱، جامعه ایران و شبکه مدنی و سیاسی ایران نیاز به یک بازسازی عمیق برای آینده دارد که از طریق  دادن رای اعتراضی و تشکیل شدن دولت میانه رو این امکان و فرصت به وجود می‌آید. ـــــــــــــــــــــــ #سیاست #انتخابات #صدای_نوین_خراسان 🆔 @VoNoKh