Mehrob.uz

ИНСОННИНГ 5 НУҚСОНИ Агар бир инсон машина ишлаб чиқарса, уловнинг сифатини, имкониятларини ва нуқсонларини жуда яхши билади. Худди шундай, Аллоҳ таоло инсонни яратди ва У Зот инсоннинг имкониятларини жуда яхши билади. Қуръони каримнинг қай ўрнида инсоннинг яхши жиҳатлари саналган бўлса, ўша жойда унинг беш нуқсонини ҳам санаб ўтилган. Инсон золимдир Инсоннинг энг катта нуқсонларидан бири у золимдир. إِنَّهُ كَانَ ظَلوُمًا «Дарҳақиқат, у (инсон) ўта золимдир», (Аҳзоб сураси, 72-оят). Албатта, инсон золим бўлиши билан бирга, унда бу нуқсонини тўғрилаш имконияти бор. Яъни, инсон золимдан Аллоҳ таолога мақбул бўлган одил сифати билан сифатлана олиши мумкин. Инсон жоҳилдир Иккинчи нуқсони шуки, инсон ўта жоҳилдир. كَانَ ظَلُومًا جَهُولًاإِنَّهُ «Дарҳақиқат, у (инсон) ўта золим ва ўта жоҳилдир», (Аҳзоб сураси, 72-оят). Албатта, инсонда бу сифатнинг тескариси бўлган илм ҳосил қилиш истеъдоди бор. Гуё Аллоҳ таоло бу икки лафз (жоҳил ва золим) билан шунга ишора қиляптики, агар инсон ҳаракат қилса, ўзининг жоҳиллигини олимликка, золимлигини эса одилликка ўзгартириши мумкин. Инсон заифдир وَ خُلِقَ الْإِنْسَنُ ضَعِيفًا «Ва инсон заиф яратилгандир», (Нисо сурси, 28-оят). Инсон шу даражада заифки, унинг онгида, инглизлар таъбири билан айтганда, “FEAR OF UNKNOWN” “нотаниш нарсадан хавфсираш” доим бўлади. Инсон шу даражада заифки, уни заррадек келадиган вирус бемор қилиб қўя олади. Шу даражада инсон иложсиз қоладики, шифокор бу давосиз касаллик, дейди. Ваҳоланки, у вирус шу даражада кичикки, уни ҳатто оддий кўз билан кўриб бўлмайди. Лекин шу зарра миқдоридаги вирус инсонларни ҳалокат ёқасига олиб боради. Инсон шошқалоқдир Тўртинчи нуқсон бу шошқалоқликдир. وَ كَانَ الْإِنْسَانُ عَجُولًا «Ва инсон шошқалоқ бўлгандир», (Исро сураси, 11-оят). Инсон табиатан шошқалоқдир. Агар тўрт кун нафл намозларини ўқиса, бешинчи куни Шайх Шиблий раҳматуллоҳи алайҳдек ёки Жунайд Бағдодий раҳматуллоҳи алайҳдек кароматлар кўрсатишни орзу қилади, дуолари ўша заҳоти қабул бўладиган зот бўлишни хоҳлаб қолади. Бир, икки марта дуо қилиб, менинг дуоларим ижобат булиши керак, деб даъво қила бошлайди. Инсон беҳафсала ва тор юраклидир Аллоҳ таоло бешинчи нуқсонни бундай баён қилиб марҳамат қилади:, إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوْعًا «Албатта инсон ўта беҳафсала қилиб яратилингандир», (Маъориж сураси, 33-оят). Бу ояти каримани “тор юраклидир” деб тафсир қилганлар ҳам бор. Яъни, инсон шу даражада беҳафсалаки, унга Аллоҳ таоло томонидан яхшилик етса, фаромуш қилади, озгина мусибат етса, сабот билан сабр қилмайди. Агар бирон муваффақиятга эришса, фақат ўзининг кучи билан унга эришганини даъво қилади. Аллоҳ таолонинг берган тавфиқини унутади. Шайх Зулфиқор Аҳмад Нақшбандий @mehrob_uz

Намоз вақтлари: 24.04.2024 - ЧОРШАНБА Telegram | Facebook | Instagram | YouTube

«Ҳаётда энг буюк неъмат тинчлик-хотиржамликдир. Агар сен тинч ва хотиржам бўлсанг, ҳамма нарсани қўлга киритасан».

Ҳалол ва ҳалол бўлмаган луқманинг таъсири Имом Абу Муҳаммад Жувайний ўз қул меҳнати билан тўплаган ҳалол-пок, шубҳадан холи бўлган маблағини сарфлаб уйланган эди. Кейинчалик икки ҳарам имоми бўлиб танилган ўғли туғилгач, унга шубҳали бўлган таомларни едирмасликка қаттиқ ҳаракат қилди. Ўғлига фақат тоза, ҳалол нарсаларни берди. Ҳикоя қилинадики, ўзининг ҳозиржавоблиги билан танилган бу икки ҳарам имоми бир илмий мунозарада масалани баён қилишда тараддудга тушиб, ўйланиб қолди. Унга одамлар: «Эй Имом, сизда аввал кузатилмаган тараддудланиш ҳолати юз берди. Бунинг сабаби нима?» деб савол беришди. Шунда Имом: «Бу ўша бир ютум сут қолдиғининг асорати деб ўйлай ман», деди. Одамлар: «Эй Имом, бизга тушунтириб беринг, у бир ютум сут қиссаси нима ўзи?» деб сўрадилар. Имом шундай деди: «Онам отамга овқат тайёрлаш билан овора эди. Мен эса эмизикли гўдак эдим, шу сабаб йиғладим. Қўшниларимизнинг эмизикли чўриси ҳам бизникида эди. Йиғлаганимни кўриб, у менга энди бир ёки икки ютум сут ичирган эди ҳамки, отам кириб келиб, уни бу ишидан қайтардилар ва: «Бу чўри бизники эмас, қолаверса, у сутини ўзи хоҳлагандек тасарруф қила олмайди. Чунки хожаси бунга изн бермаган», деди. Кейин менинг оёғимни осмондан қилиб, силтаб, қорнимни эзиб, мажбурлаб қайт қилдириб, ичимни бўшатди, ичимдаги ҳамма нарсани чиқариб ташлади. Бу тараддудланиш шу сут қолдиқларининг асорати бўлса керак. «Солиҳлар ҳаётидан сара нақл ва хабарлар» китобидан. @mehrob_uz

Саждада кўзни юмиш ❓Савол: Намоз уқиганда сажда ҳолатида кўзни юмиш мумкинми? 📩 Жавоб: Жумҳур уламолар намозда кўзни юмиш танзиҳий макруҳ амал дейишган. Чунки Ибн Аббос розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Сизлардан бирингиз намозда турганда кўзини юммасин”, деганлар (Имом Табароний ва Ибн Адий ривояти). Уламоларимиз мазкур ҳадисни шарҳлаб ҳар бир аъзони ибодатдан ўз ҳаққи бўлгани каби кўзни ҳам ҳаққини адо этиш керак, дейишган. Фуқаҳоларимиз сажда ҳам намознинг бир бўлаги бўлгани эътиборидан унда кўзни юмиш макруҳ эканини айтишган. Аллома Ибн Обидин раҳимаҳуллоҳ “Раддул муҳтор”да: “Агар намозхон фикрини жамлаш, қалбини ҳозирлаб, хушуга эришиш мақсадида кўзини юмишга тўғри келса, бунинг макруҳлиги йўқ”, деган. Валлоҳу аълам! "Фатволар тўплами" китобидан. @mehrob_uz

Аёлларнинг барчаси бир-бирига ўхшайди. Уларни фақат ҳаё ажратиб туради. Уйлар аёллар сабри устига қурилади. Дунёнинг ярми аёллар, қолган ярми уларнинг тарбияланувчисидир. Жаҳолатнинг ягона қўрқуви аёлдир.Чунки аёл ўрганса, фарзандларига ҳам ўргатади. «Кесик қанотлар» китобидан. @mehrob_uz

АЛЛОҲНИНГ БАЙТИГА БОРИБ АЛЛОҲНИ АЛДАМАНГ ➖✨➖✨➖✨➖✨➖ Шайх Саййид Раҳматуллоҳ Термизий. @MEHROB_UZ

АЛЛОҲНИНГ БАЙТИГА БОРИБ АЛЛОҲНИ АЛДАМАНГ ➖✨➖✨➖✨➖✨➖ Шайх Саййид Раҳматуллоҳ Термизий. @MEHROB_UZ

ОТА-ОНАГА ЯХШИЛИК ҚИЛИШ “Ва Аллоҳга ибодат қилинглар ва Унга ҳеч нарсани ширк келтирманглар. Ота-онага... яхшилик қилинглар” (Нисо сураси, 36-оят). Шубҳасизки, ота-оналар фарзандларни дунёга келтиришда асосий сабабчилардир. Улар фарзанди роҳати учун бор-йўғини нисор айлагайлар, бахту саодати ва фароғатлари учун бор-будини фидо қилурлар. Аллоҳ субҳонаҳу ва таоло марҳамат қилади: “Ва Аллоҳга ибодат қилинглар ва Унга ҳеч нарсани ширк келтирманглар. Ота-онага... яхшилик қилинглар” (Нисо сураси, 36-оят). Аллоҳ таолога бандалик вазфасини адо қилиш аҳдга вафо, борига ризо, йўғига сабр, шариат ҳукмига риоя ва ота-онага яхшилик қилиш билан камолига етади. Киши ота-онага яхшилик қилар экан, дунёда салоҳиятли, охиратда нажот топувчи, қиёмат куни маҳшаргоҳда Аллоҳ таоло Аршининг соясида солиҳ инсонлар қаторида бўлур. Шунингдек, ота-онасини норози қилувчи кимсаларга Аллоҳ субҳонаҳу ва таоло қаттиқ азобларни тайёрлаб қўйган. Ота-онага оқ бўлиш улкан мусибатдир. Айниқса, ўз фарзандларидан азоб-уқубат кўришлари яна ҳам оғирроқдир. Ота-онасига оқ бўлганлар бутун дунё мулкига молик бўлганда, Аллоҳ азза ва жалла барча савоб амалларини бекор қилиб юборур. Ота-оналарига яхшилик қилган инсонлар эса, тавфиқда бўлурлар ва Аллоҳ таолонинг розилигига етишурлар. Маъмун айтади: “Ота-онага яхшилик қилишда Яҳёнинг ўғли Фазлдан кўра афзалроғини кўрмадим. У шунчалик меҳрибон эдики, отаси билан қамоқда ўтирган пайтида ҳам отаси ҳеч қачон совуқ сувда таҳорат олмаган, ҳар қандай шароитда ҳам сув иситиб берар эди. Совуқ тушиб қолган кечада соқчилар сув иситиш учун ўтин олиб киришга рухсат бермади. Шунда Яҳё уйқуга кетганидан сўнг Фазл доимо сув иситиб юрган мис идишни олди-да, машъала ёнига бориб отаси уйқудан уйғонгунча қўлидан туширмай машъалага тутиб турди”. Қуйида ота-онасига яхшилик қилганларга қандай мукофотлар берилгани ва норози қилганлар қандай қарғишларга қолганлари ҳақида ҳикоялар келтирамиз, иншоаллоҳ. “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳаётидан лавҳалар” китобидан. @Mehrob_uz

Бу жойда араб тилининг нозик услубларидан ишлатилмоқда. Икки оят олдин Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга етти такрорланувчи ва Улуғ Қуръон туширилгани айтилган эди. Кейинги икки оятда Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламга хитоб қилиниб, баъзи кўрсатмалар берилди. Сўнгра сенга етти такрорланувчи ва Улуғ Қуръонни худди Қуръонни парча-парча қилган тақсимловчиларга китоб туширганимизга ўхшаш туширдик, дейилмоқда. «Қуръонни парча-парча қилганларга», деганда аҳли китоб яҳудий ва насоролар назарда тутилгандир. Улар ўзларига келган илоҳий китобларни тақсимлаб, бир қисмига иймон келтириб, бир қисмига иймон келтирмаган эдилар. Энди Қуръонни ҳам парча-парча қилиб, ўз фикрларига мос келганини олиб, тўғри келмаганини тарк этмоқчи бўлмоқдалар. Ана ўшаларга ўз вақтида синовчи китоб туширганимиздек сенга ҳам бу самовий китобни–Улуғ Қуръонни нозил қилдик. Бу янгилик эмас. Қадимдан бўлиб келаётган иш. Кишилар баҳона-сабаб ахтармай иймон келтиришлари зарур эди. Аммо кўплари бош тортмоқдалар. @mehrob_uz