መድ🪶

እሾህ ነው ሕይወት፣ አሜኬላ የበዛበት። ለልስልስ ነፍስ የማይመች፣ ለወንፊት ነፍስ የሚስማማ ነገር። ❝ጌታዬ የምድርን ጣእር እያወቀ ለምን ነው የኸለቀን?❞ የምንልበት ቀን አንዳንዴ ሽው ይልብን አይደል? ለምን ይመስልሻል እንዲያ የሆነው? መቼስ የአላህን አዲልነት አንጠራጠርም? ተንከላውሰን በዱንያ እንዳንሰምጥ የሚያግደን ፍቅር መኖሩን እንድናውቅ። ከለላ የሆነ... ከዚህኛዉ አለም አርቀን ማሰብ እንድንችል! @yeruh_weg

ሳያት አንቺን ባረገኝ እያልኩ ነው፥ አውዳሚዎችሽን በድንጋይ ካባ ተከለልለሽ የምታልፊበትን ቁዋ ቢሰጠኝ እያልኩ። ወይ ደግሞ እየተንከረፈፍኩም ቢሆን ❝ቋሚ❞ ተንቀሳቃሽ ብሆን፤ ለቅፅበት ለፍቶ ቶሎ የሚደክመውን ጎኔን ብትለውጪኝ! @Yeruh_weg

❤️❤️ @yeruh_weg

አንዳንዴ ጨለምተኛ ኹነን ምናምን ይመስላል... ግን እውነት አይመስለኝም... እንዴ ይህንን ሁሉ እሳት ችሎ መኖር የሆነ ተዓምር አይደለም? ኑሮ ውድነቱ ይልፋችኋል... በዚያ በየሐገሩ ያለ ጦርነት ያደማችኋል... በዚህ ከጎንህ ያለ ደም መንቆርቆር ያራዥሃል... እንደኔ ጀናዛ ከሚወጣበትና የሚያለቅሱ ሰዎች በተኮለኮሉበት ቦታ ማለፍ በየቀኑ የሚጠበቅብህ ሲሆን ደግሞ ወይ ሞት ለካ እንዲህ ቀሏል እያልክ መገርመም ነው... ደግሞ ውስጥህ የልብህ ስብራት ይጠዘጥዝሃል...በዚህ ኑሮ ልብ ነፍስ፡ የውስጥ ህመም ምናምን እያሉ መቀባጠር እንዴት ቅብጠት ነው የሚል መንጋ ያጠናግርሃል... ያው ትውጣታለህ.. ዝም ብለህ እያገጠጥክ መቀላቀል ነው... ኧረ ተዐምረኛ ነህ ወዳጄ... (ነጃት ሐሰን) : @Venuee13

ነፃነታችን በደም የተገዝዛ ነው። ሐገራችን፣ መላእክት የሸሒድ ድግስ የሚያሰናዱባት ቅድስት መሬት ናት። ልባችን በምላስ ያልተንጠለጠለች አኺራን ብቻ የምታይበት ቁዋ ያላት ጀግናችን ናት። ጀሰዳችን ፍርሐት የማያውቅ ወደጀነት አድራሽ-ኣችን ነው። በተበደልነው እና በተገፍፋነው ቁጥር ዱንያ ላይ መልካም እናጭዳለን። በተሰዋው ነፍሳችን ምትክ ዳግም መስሰዋትን እስክንመኝ ድረስ ተድላ ፊታችን ነው። የኖርነውም፣ የታገልነውም፣ የሞትነውም ለስኬት ነው!!🇵🇸 እናንተስ? @yeruh_Weg

አሏህን መገናኘት ሳስብ የሚል የመልእክት ካርድ አገኘሁ... እንጃ እንደዛሬ ፈርቼም አላውቅ። የጌታዬን ልእልና የሚመጥን ስራ፣ ያዘዘውን የሰራሁበት የተጣራ ኒያ፣ መንገዴን ያሳመርኩበት የረሱሉ ሰለላሁ አለይሂ ወሰለም ሱና፣ ተውበት አድርጌ ያልደገምኩት ስራ... እንጃ መኖሩን! ቀኔን ስገመግም ሐጥእ የሌለበት ሰአት... ለአቅሌ ይርቃል። ግና.... ከወንጀሌ ግዝፈት የማይገዳደረው እዝነቱ፣ ምሕረቱ ትናንትም፥ ዛሬም፥ ነገም ተስፋዬ ነው!! @yeruh_weg

ምን አይነት ስሜት ውስጥ እንዳለን አያውቁም ግን በዱአ ያግዙናል....ምን እንዳስጨነቀን ወይም ስላለብን ሃጃ አያውቁም ነገርግን አብረውን ይጨነቃሉ....ምን እንዳስከፋን አያውቁም ቢሆንም አብሽርን በመሰለ ቃል ያፅናኑናል.... የምላቹ ስለአንዳንድ ቅመም ልቦች ነው። የነሱን ውለታ በምን ትክሳለህ ቢሉኝ ከልቤ ተነስቶ ወደጌታዬ በምሰደው ዱአ መሆኑን እነግራቸዋለሁ። (አብድልቃድር ኑር)

<<ከመች ጀምሮ ነው 'ልቤ መሰበር አቁሟል።' ያሉኝአንቱ ሰው?>> <<ለእያንዳንዱ ሰው ወዳጄ፣ ቅርቤ ከማለት ይልቅ 'ሰው ስለሆነ ነው' እያልኩ ኡዝር መስጠት ከጀመርኩ በኋላ!>> @yeruh_weg

ረኡፍ ፡ ረሒም ለእርሳቸው ብቻ ከተገቡ ስሞች መሃከል የሚመደቡ ሩኅሩኅ እና አዛኝ የሚል ፍቺ ያላቸው ስማቸው ሲሆን ከዚሁ ተያያዥ የሆኑ ነብዩ-ራሕማ፣ ረሱሉ-ራሕማ፣ ረሱሉል መርሐማ፣ ራሕመተል ኡምማ፣ ራሕመተል ዓለሚን የሚጠሩበት ስም ነው። ደረጃቸው ከፍፍ ማለቱ፣ ልእቅና እና ግርማቸው መናኘቱ ነው ስማቸውን ያበዛው። የስም መብዛት የግብር መስፋት ሆኖ ነው እስከ 99 ወይም 202 ድረስ ሰዎች የሰዪዳችንን ሰለላሁ ዓለይሂ ወሰለም ስሞች ቆጥረው የደረሱት። "ለዓለማት እዝነት አድርገን እንጂ አልላክንህም" አንቢያ 107 አላህ ለፍጥረታት ሲያዝን ሐቢቡላህን ወደ'ሱ ይጠሯቸው ዘንድ ላከ። በእሳቸው መምጣት እምነተቢስ ሆኖ መንፈሱ ሞቶ የነበረው ማሕበረሰብ አንሰራራ። የመፈጠሩ ዓላማ ጠፍቶት መንገድ ስቶ ሲተራመስ የነበረ ኸልቅ ሁላ በእሳቸው ሰከነ። የእዝነት ነብይ ናቸው፡ እንኳን ላመኑባቸው ቀርቶ ለሚዋጓቸው ከሀዲያን ሳይቀር የሚራሩ። ለዓለማት እዝነት ናቸው፡ እንስሳት ብሶታቸውን የሚዘረግፉላቸው፡ እሳቸውም ሐቃቸውን የሚያስመልሱ፡ ሕፃናት ይወዷቸዋል፡ እሳቸው ያፈቅሯቸዋል፡ እርግብ የሞተበትን ብላቴና ጎንበስ ብለው እያፅናኑ የሚዳብሱ። ለፍጥረታት ሁሉ ማዘንን ያስተማሩ ሩኅሩኅ ነብይ.. لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ "ከጎሳችሁ የሆነ ችግራችሁ በእርሱ ላይ ጽኑ የሆነ፣ በእናንተ (እምነት) ላይ የሚጓጓ፣ በምእምናን (ላይ) ርኅሩኅ አዛኝ የኾነ መልክተኛ በእርግጥ መጣላችሁ" የእሳቸው ኡመት ምን ኃጢአት ቢያበዛ ምድር ላይ ጥፋት አይላክበትም። ከሃዲም ሆነ መናፍቅ ከእሳቸው እዝነት መጠለሉ አይቀርም። "አላህም አንተ በውስጣቸው እያለህ የሚቀጣቸው አይደለም..." አላህ የአማኞችን ልብ በኢማን ያሸበረቀው፣ አላህን በማወቅ ሀሴታቸውን ያደመቀው፣ እሳቸውን አስወድዶ የመረጠውን ያነገሰው፣ ምንዳቸውን ያለ ሒሳብ የለገሰው፣ ተቆጥሮ የማያልቅ ጸጋ ያፈሰሰው በአሽረፈል ኸልቅ ምክንያት ነው። "እኔ የእዝነት ነብይ ነኝ" የሚሉት ሐቢቡላህ ሁሌም ወደ እዝነት ይጣራሉ። አማኞች በቻሉት መጠን ለፍጥረታት እንዲያዝኑ ያስተምራሉ። "አዛኞችን አዛኙ ጌታ ያዝንላቸዋል" "አላህ ከባሮቹ መሀከል አዛኞችን ይወዳል" "የማያዝን አይታዘንለትም" ከእዝነት አስተምህሮዎቻቸው በጥቂቱ የሚጠቀሱ ናቸው። اللهم صل على سيدنا محمد عدد ما فى علم الله صلاة دائمة بدوام ملك الله.

የደረሰብን፣ የሚደርስብን፣ የምንፈራውን መከራ የሚያስረሳ ፀጋ ናቸው #ተወዳጁ [ﷺ]። እንደውም የፀጋ መሰረት፣ የሰው ልጅ ክብረት መነሻም ናቸው። ሰው መሆናቸው እርሳቸውን አያከብርም። እርሳቸው ሰው መሆናቸውን ግን ሰውን አክብሮታል። ወዳጅ ሁላ "ሚን አንፉሲሂም" ያለውን አስተንትን!