یدالله کریمی پور

چند پرسش از سردار سرلشگر رشید سردار سرلشگر رشید فرمانده قرارگاه مرکزی خاتم الانبیا(ص) گفته است: متأسفانه برخی از اساتید دانشگاه و روشنفکران مغالطه کرده‌اند که جمهوری اسلامی ایران، گفته ما می‌خواهیم اسرائیل غاصب را نابود کنیم؛ در حالی که رهبری و مقامات جمهوری اسلامی همیشه گفته‌اند که جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک نظام سیاسی به کمک همه دولت‌ها و ملت‌های مسلمان باید اسرائیل غاصب و متجاوز را که قبله اول مسلمین و سرزمین ملت مسلمان فلسطین را اشغال کرده، شکست دهد و نابود کند. چیزی که برای فرماندهان ارتش اسرائیل آزار دهنده است و مایه کابوسشان است، همین شکننده بودنشان است./ روزنامه ایران پس معلوم می شود که جمهوری اسلامی مسئولیت نابودی اسرائیل غاصب را نمی خواهد و از همان آغاز نخواسته است به تنهایی برعهده گیرد؛ بلکه قرار بوده و هست که جمهوری‌اسلامی به کمک همه دولت ها و ملت های مسلمان، اسرائیل(اشغالگر) را شکست خورده و نابود کند. از جناب دکتر رشید که دارای درجه Ph.D در جغرافیای سیاسی و ژئوپلیتیک است، در همین ارتباط چند پرسش دارم: ۱- جمهوری اسلامی با کمک کدامین ملت-دولت های مسلمان، غاصب قبله اول مسلمین را نابود خواهد کرد؟ ۲- با فرض پذیرش گزاره جناب دکتر رشید، مبنی بر شکننده بودن ارتش اسرائیل (اشغالگر)، آیا این گزاره با گزاره دیگر ایشان مبنی بر این که آمریکا و اروپا، رایگان هر امکاناتی را که رژیم صهیونیستی نیاز داشته باشد، در اختیارش قرار می دهند، حتی بمب اتم، سازگار و ممکن الوقوع است. چنان که به گفته ایشان، آمریکا و ناتو در عملیات وعده صادق، با ۲۴۰ جنگنده به اسرائيل(اشغالگر) کمک کردند؛ ۳- از هنگام تشکیل این دولت تا کنون، چندین جنگ و نبرد در جهت حذف یا کاهش توانش به منصه ظهور رسیده است. از جمله جنگ های پنجگانه، چرا بی یا کم نتیجه بوده اند؟ ۴- امروز ۱۶۵ کشور از مجموع ۱۹۳ دولت ملل متحد این رژیم را به رسمیت شناخته اند. یعنی حدود 85% دولت ها. از جمله هر ۵ عضو شورای امنیت، همه اعضای G.7، تمام ۳۲ عضو ناتو و ۲۷ عضو اتحادیه اروپایی. جناب شما متخصص جغرافیای سیاسی و استراتژیست هستید، به گمانتان در آینده بر ۲۸ کشوری که تا کنون این دولت را به رسمیت نشناخته اند، که ۲۴ دولتش عضو همکاری اسلامی هستند، افزوده خواهد شد؟! آیا این ملت-دولت ها آماده همکاری با جمهوری اسلامی در جهت نابودی این رژیمند؟! ۵- امروزه روز این دولت ۷ ماه است در جنگ است. گروه ها، سازمان ها و دستجات متعددی همچون حرب الله، انصارالله و...تصمیم به مقاومت در برابر این رژیم گرفته اند. جهانیان هم در بیشتر کشورها علیه خشونت اسرائیل برخاسته اند، به گمان جناب شما به عنوان یک استراتژ، نتیجه چه خواهد شد؟ چرا مدت-دولت های مسلمان در برابرش نمی ایستند؟! نتیجه پایانی این معرکه چه خواهد بود؟! #یدالله_کریمی_پور @karimipour_k

غزه قربانی تندروها تا امروز گفتگوهای فشرده آتش بس میان حمس--اسرائیل(اشغالگر) با میانجگیری مصر-قطر و آمریکا به شکست انجامیده است. ولی چرا به رغم خواست جامعه جهانی، مردم غزه و ملت های منطقه صلح برقرار نشده است؟! نخست آن که پایان جنگ و شکل گیری هرگونه آرامشی در غزه و عادی شدن اوضاع در جامعه اسرائیل(اشغالگر)، به معنای آغاز تند پایان کار بی بی و بلکه لیکود و لیکودیسم است. از سوی دیگر پیامدهای برقراری آتش بس و صلح، به معنای علنی شدن مناسبات ریاض-تل آویو و ناگزیر گسترش صلح ابراهیم است. اینان موجبات توانمند شدن تیم بایدن و تضعیف موقعیت ترامپ است. چگونه ممکن است محمد بن سلمان و بنیامین نتانیاهوی شیفتگان ترامپ و ترامپیسم به سادگی آب تازه را به جویبار انتخاباتی جو بایدن روانه سازند؟! هم چنین بی گمان در پشت پرده دستگاه کرملین بیکار نیست. طبیعی است که با فروکش کردن جنگ در غزه و باب المندب و جنوب لبنان و سوگیری خاورمیانه به صلح، تمرکز ناتو و آمریکا بر جبهه اوکراین اوج خواهد گرفت. به قول ژوزف بورل مسئول سیاست‌ خارجی اتحادیه اروپا، این واکنش بسیار نامتناسب بی بی به رخداد هفتم اکتبر بود، که فضای جنگی را بر خاورمیانه چیره ساخت. چه کسی است که نداند آغاز پایان جنگ غزه، به معنای آغاز و بلکه مرگ تند تندروها در 16 کشور تشکیل دهنده خاورمیانه خواهد بود؟! با این همه و به رغم همه این سناریوها و دسیسه ها، نتیجه گریزناپذیر در نهایت سه واژه خواهد بود: گفتگو، آتش بس و صلح. #یدالله_کریمی_پور @karimipour_k

روسیه؛ غرق در اوکراین و حذف از قفقاز البته که شرایط جنگ در اوکراین، با وجود کشته و مجروح شدن 1000 تن (در جبهه روسیه)در شبانه روز، به سود ولادیمیر پوتین در جریان است. ولی چیرگی های نقطه ای در باختر دنیپر، گویای چه پیروزی های استراتژیک جهانی برای کرملین، به ویژه در قفقاز بوده است؟! همین دو ماه پیش بود که پاشینیان در ایروان، بالاخره پس از کش و قوس های متعدد، فرانسه، یونان، آمریکا و غرب را برگزیده و تکیه گاه قرار داد. از دیروز 13 اردیبهشت( 3 می) نیز اعتراضات گسترده در تفلیس پایتخت گرجستان علیه لایحه "نفوذ خارجی" که معترضان آن را الهام گرفته از روسیه می دانند، آغاز شده است. تمرکز گرجی ها بر پیوستن به اتحادیه اروپایی و گریز از فشار تاریخی مسکو است. در حالی که این اتحادیه تصویب این لایحه را صخره ای در راه چشم انداز پیوستن تفلیس به اتحادیه می داند. روح حاکم بر ملت گرجستان، پیوستن به ناتو و اتحادیه اروپایی می چرخد. آنان اشغال اوستیای جنوبی و آبخازیا توسط فدراتیو روسیه را فراموش نکرده اند. این در حالی است که دستکم از یک دهه پیش، باکو با اتکای همه جانبه بر آنکارا و تل آویو و بازی ظریف با مسکو، دیگر برای همیشه از دسترس استراتژیک کرملین بیرون رفته است. به اغلب احتمال در حالی که ولادیمیر پوتین بیشتر تمرکزش را بر جبهه اوکراین قرار داده است، ناتو، اتحادیه و ترکیه، روز به روز چادرهای خود را در قفقاز جنوبی بیش از پیش برپا می کنند. #یدالله_کریمی_پور @karimipour_k

ارتباط عوام و مستبد عوام نیرو و قدرت مستبد هستند. به وسیله آنهاست که مستبد جولان می دهد. آنان را اسیر می کند، و آنان برایش شعار می دهند. اموال شان را تصاحب می کند، و آنان او را ستایش می کنند و آرزوی بقایش را دارند، آنان را تحقیر می کند، و آنان همچنان ستایشش می کنند؛ برخی از آنان را علیه برخی دیگر تحریک می کند، به سیاست هایش افتخار می کنند. اگر در اموال شان زیاده روی کند، می گویند از روی بخشندگی اوست. اگر از بین شان کسی را به قتل رساند می گویند رحیم است. آنان را به سمت مرگ می کشاند و آنان همچنان از ترس اطاعتش می کنند.  طبایع الاستبداد کواکبی، تحقیق اسعد السحمرانی ص 67متن عربی(برگرفته از کانال دکتر محمد علی عسگری) #یدالله_کریمی_پور @karimipour_k

قلب امروز جهان نتانیاهو بارها به روشنی گفته است که هیچ عاملی اسرائیل(اشغالگر) را وادار به نیمه تمام رها کردن جنگ نکرده و ارتش بالاخره و به زودی حمله به رفح را آغاز خواهد کرد. وی طی دیدار با بلینکن وزير خارجه ایالات‌متحده گفت که اسرائیل هرگز از انجام عملیات ارتش در رفح امتناع نخواهد کرد. ولی این چیزی نیست که جهان می خواهد. پشت این هدف لیکودی و تمرکزی بی بی، اهداف بزرگ دیگری خوابیده است. به اغلب احتمال، امروز سرنوشت رفح برای آینده خاورمیانه و بلکه اوراسیا تعیین کننده است. چرا؟ ۱- رفح در سوگیری پیمان بزرگ و همه جانبه ریاض- واشنگتن بس تاثیرگذار و بلکه وتو کننده است. لازم به یادآوری است که عربستان- آمریکا، پس از مدت ها رایزنی اینروزها بالاخره در دستیابی به پیمانی امنیتی که متضمن امنیت درازمدت این پادشاهی خواهد بود، به توافق نزدیک شده و در انتظار حل و فصل مساله غزه اند؛ ۲- این قرارداد دو جانبه مکمل پیمان صلح ابراهیم است. پیمان فراگیر منطقه ای، که سرنوشت آن نیز به پایان صلح آمیز غزه پیوند خورده است؛ ۳- این در حالی است که فشار همگانی داخلی نیز برای سرنگونی بی بی و لیکود در اسرائیل و بازگرداندن ربوده شدگان توسط حمس رو به فزونی است. بنابراین سرنوشت رفح، با سرنوشت دائمی بی بی نیز گره خورده است؛ ۴- طی همین روزها، پکن تبدیل به جایی شده که زمینه گفتگو و آشتی فتح و حمس را نوید می دهد. حمس به صراحت گفته است با تشکیل دولت فلسطینی از قالب نظامی بیرون آمده و به حزبی سیاسی تبدیل خواهد شد؛ ۵- فشار مصر، قطر و سعودی و شاید ترکیه بر حمس، برای پذيرش آتش بس، اگر چه موقت، روبه فزونی است. به گمانم واشنگتن نیز در این زمینه با رهبران حمس در حال رایزنی است؛ ۶- هم چنین اینروزها بی بی از خارج نیز تحت انواع فشار است. امروز کلمبیا مناسباتش با اسرائیل را به اتهام نسل کشی قطع کرد. ۷ کشور اروپایی آمادگی خود را برای به رسمیت شناختن کشور فلسطینی، حتی پیش از تکوین آن اعلام کرده اند و دیوان کیفری لاهه به رغم فشارهای واشنگتن، ممکن است است بی بی را به دلیل انجام جنایات جنگی تحت تعقیب قرار دهد؛ ۷- ضمن این که به گمان بیشترکارشناسان، توافق اسرائیل- حمس، تنها امید استراتژی خاورمیانه ای بایدن در جهت کاستن از انتقادات حامیان اصلی رئیس جمهور در ماه‌های انتخاباتی و برگرداندن آرامش به تنش های دانشگاه ها است. کوتاه آن که با وجود مواضع قاطعانه بی بی برای حمله به رفح و درهم شکستن جنگی حمس و نیز پافشاری اعضای لیکودی کابینه جنگی اسراییل بر انهدام حمس و بلکه غزه، برقراری آتش بس و در ادامه آزاد شدن ربوده شدگان در دست حمس و شاید صلحی پایدارتر، کم احتمال نیست. به هر روی باورمندم که امروز رفح نقطه کوچکی است که سرنوشت بسیاری از مسائل جهانی در آن جا رقم خواهد خورد. دور از انتطار است که جهان تسلیم خواست بی بی و لیکود شود. #یدالله_کریمی_پور @karimipour_k

شکنجه صفوی نه تنها باورم نشد که مو بر تنم سیخ گشت و شقیقه هایم داشت می ترکید.  به هر روی از ته دل برای نوشتن این یادداشت نقلی از همه شما پوزش می خواهم. ولی نمی‌دانم چرا به رغم ناپسند بودنش ناچارم آن را نقل کنم: به اغلب احتمال در دوره صفوی با دستکم طی حکومت چند فرمانروا، مانند شاه عباس و شاه صفی، شکنجه های عجیب و غریب رواج یافته بود. مثلا گروهی زنده خوار مامور بودند که تنها با اشاره شاه بر سر متهم یا مغضوب ریخته و زنده زنده اجزای بدنش را بخورند. گفته شده که چیگین ها حدود ۴۰ تن بودند که با اشاره شاه بر سر فرد مورد نظر ریخته و یکی گوش ها، دیگری بینی، سومی لب ها و خلاصه هر کدام یکی از اجزای بدن مخالف را کنده و آهسته آهسته  می خوردند. این گروه همیشه ملازم شاه عباس و...بوده و اورا همراهی می کردند.کریم نجفی برزگر، متخصص تاریخ صفوی نوشته است، بسیاری از این اعمال، تحت عنوان گسترش شیعه و اسلام توجیه می شد. به طور کلی صفویان تمایل داشتند که مشروعیت فرمانروایی خود و جانشینانشان را با اسلام توجیه کنند(Karim Najafi Barzegar, Mughal-Iranian Relations: During  Sixteenth Century, Published by Indian Bibliographies Bureau, 2000, p. 211). نصرا... فلسفی با استناد به اسناد معتبری مانند «خلاصةالتواریخ» نوشته قاضی احمد بن شرف‌الدین، «روضة الصفویه» و «تاریخ عباسی»، وجود گروه زنده خوار چیگین را محرز دانسته است. از جمله  ژان شاردن جهانگرد فرانسوی دوره صفوی، نقل کرده‌است: «روزی، چند نفر را در نزد شاه صفی شمشیر می‌زدند. محمدتقی، از اهالی گناباد، که منجم دربار بود، حضور داشت و برای این‌ که وحشیگری‌ها را نبیند چشمانش را بسته بود. شاه صفی متوجه این موضوع شد و بلافاصله دستور داد تا چشمان محمدتقی را از حدقه درآورند.»( تاریخ و جغرافیای گناباد، سلطان حسین تابندهٔ گنابادی، چاپ اول: ۱۳۴۸ خورشیدی، چاپ دوم: ۱۳۷۹، انتشارات حقیقت، تهران. ص۲۵۴). از آن معتبرتر نقل کتاب مشهور «عالم‌آرای عباسی» است؛  مولف نوشته است: جارچی‌باشی با دست خود ریش‌ «شمس‌الدین‌پاشا» را کَنْد و ضمن آن، با اظهار کلماتی تحریک‌آمیز، شاه صفوی را واداشت که به شکنجه وحشیانه او و خانواده‌اش فرمان دهد و جلادان شاه، در اجرای فرمان او، چنان وحشیگری را از حد گذراندند که حتی به فرزند خردسال شمس‌الدین پاشا هم رحم نکردند. از دیگر شکنجه‌ها و مجازات‌های دوران صفوی، زنده‌زنده کندن پوست مجرمان و مخالفان و پُرکردن پوست آنان با کاه یا آویزان کردن مخالفان و انداختن آنان جلوی سگ‌های آدم‌خوار بود. همچنین کندن اعضای بدن مخالفان، ریختن سرب داغ در گلوی مجرمین، جوشاندن مجرمین در روغن جوشان، ریختن باروت در لباس مجرم و منفجرکردن آن از دیگر شکنجه‌های رایج در آن دوران بود. البته برخی این نقل ها را مردود دانسته و یا به توجیه زمانی آن پرداخته اند. #یدالله_کریمی_پور @karimipour_k

اگر جنگ غزه پایان یابد باورش سخت است، ولی از فردای صلح رسمی و گریزناپذیر جنگ غزه و پس از پایان یافتن دوره آتش بس، من انتظار وقوع تدریجی رخدادهای اینگونه ای دارم. البته در افق ها: ۱- تکوین کشور فلسطینی، حتی با آغازی کاریکاتوری و فانتزی؛ ۲- برقراری مناسبات میان ریاض-تل آویو؛ ۳- برقراری مناسبات میان دوحه-تل آویو؛ ۴- خیز منطقه به سمت پیوستن به صلح ابراهیم؛ ۵- تبدیل حمس به یک سازمان یا حزب سیاسی و دست کشیدن از نبرد های نظامی؛ ۶- سرازیر شدن کمک ها به فلسطین(کرانه باختری و باریکه غزه)؛ ۷- زوال لیکودیسم و به محاق رفتن همیشگی نتانیاهو؛ ۸- نرمتر شدن تدریجی مواضع حزب الله و تمایلش به مذاکره پیرامون کفرشوبا و فلات قاره دریایی لبنان؛ ۹- ملایم شدن مواضع کهن عراق در قبال فلسطین و اسرائيل(اشغالگر)؛ ۱۰- سنگ اندازی متعدد فدراتیو روسیه برای ایجاد ثبات خاورمیانه و تکوین دولت فلسطینی؛ ۱۱- به رسمیت شناختن اسرائیل توسط ۱۷ تا ۲۲ عضو ملل متحد؛ ۱۲- پایان یافتن یا کمرنگ شدن تحرکات و تهدیدهای دریایی حوثی ها. چه کنم با این ذهن خیال پردازی و کودک گونه ام. #یدالله_کریمی_پور @karimipour_k

اگر جنگ غزه پایان نیابد بیشتر شرایط برای پایان یافتن جنگ اسراییل- حمس تجميع یافته اند. چنان چه به همین زودی ها آتش بس در غزه برقرار نشود، به اغلب احتمال باید در انتظار استمرار رخدادهای زیر بود: ۱- تداوم و گسترش اعتراضات در اسرائیل(اشغالگر)؛ ۲- تداوم و بلکه گسترش اعتراضات در ایالات متحده و سرایتش به دیگر جاها؛ ۳- عقیم ماندن صلح ابراهیم؛ ۴- عقب ماندن بایدن از ترامپ در افکار عمومی ۶ ایالت کلیدی؛ ۵- کاهش و بلکه قطع کمک ها به اسرائیل تا ۷ هفته آینده؛ ۶- آغاز تکوین روند به رسمیت شناختن کشور فلسطینی؛ ۷- کاهش پشتیبانی جهانی و دولت های عرب از حمس؛ ۸- استمرار نا امنی کشتی رانی در تنگه باب المندب و پیامدهای بزرگ آن؛ ۹- بالا رفتن احتمال تنش و بلکه آشوب در چند کشور عرب؛ ۱۰- افزایش فشارهای نهادهای حقوقی بین المللی بر اسرائیل و نتانیاهو؛ ۱۱- تداوم تمرکز کمتر ناتو بر جبهه اوکراین؛ ۱۲- تعمیق نفوذ چین-روسیه در کشورهای مسلمان- عرب و بین فلسطینی ها؛ #یدالله_کریمی_پور @karimipour_k

جنگ غزه رو به پایان است؟! توماس فریدمن ژئوپلیتیسین و یادداشت نویس نیویورک تایمز دیروز نوشت: اسرائیل ناگزیر است بین رفح و ریاض یکی را برگزیند. بدین معنی که یا باید به رفح حمله کند و از امتیازات صلح ابراهیم صرفنظر کند و در افکار جهانی منزوی تر شود، یه این که با خروج از غزه و سپردن آن به یک نیروی بین المللی، روند عادی سازی با ریاض و سایر ملت های عرب را در پیش گیرد. در صورت صحت خبر امروز تلویزیون کان اسرائیل(اشغالگر) دایر بر فرود هواپیمای حامل مقامات تل آویو در ریاض، برای گفتگو در باره عادی سازی مناسبات عربستان-اسراییل، احتمال آتش بسی چند ماهه کم نیست. #یدالله_کریمی_پور @karimipour_k

چرا در دانشگاه های ایران نه؟!! از سه روز پیش اعتراضات و تحصن های دانشجویی در آمریکا-اروپا را سخت پیگیرم. چه شور و شوق و غوغا و بگیر و ببندی. اعتراض های دانشجویی در دانشگاه های جهانی ییل، تگزاس،‌ هاروارد، نیویورک، جورج تاون، امرسون، کالیفرنیای جنوبی، اموری درجورجیای آتلانتا، پاریس و ...علیه اسرائیل و استمرار جنگ غزه، همچنان که از تلویزیون دارم می بینم،‌ ادامه دارد. بی وقفه و پر شر و شور. زن و مرد، استاد و دانشجو،‌ سیاه و سفید و اسپانیولی و آسیای شرقی و خاورمیانه ای، با مشتان گره کرده و فریاد زنان بر سر نتانیاهو وگاه حمس. ولی چرا کمترین صدایی از این گونه فریادهای خود جوش و غیر حکومتی در دانشگاه های جمهوری اسلامی نیست؟! چرا دانشگاه های جمهوری اسلامی اعم از دانشجو و استاد و ...در این معرکه جهانشمول برکنارند و حتی حوصله جدی پیگیری و تفسیر و تحلیل تحولات جنگ را هم به خود نمی دهند؟! رهبران و مدیران جمهوری اسلامی نمی خواهند به کند و کاو در باره این خاموشی همگانی دانشگاه ها بیندیشند؟! یا پاسخ آن را وجدان کرده اند؟!تا جایی که به‌ احساس و تلقی کنونی من بر می گردد،‌ هیچ عاملی نخواهد توانست دانشگاه های جمهوری‌اسلامی را در مسیر استراتژی حکومت وتبلیغات رسانه ملی قرار دهد.‌ قهر سیاسی دانشگاه هزاران نکته در خود نهفته دارد. #یدالله_کریمی_پور @karimipour_k