audience statistics اتـ؋ـاق در یـک رویـا...

Since the beginning of the war, more than 2000 civilians have been killed by Russian missiles, according to official data. Help us protect Ukrainians from missiles - provide max military assisstance to Ukraine #Ukraine. #StandWithUkraine

گاهی دلم می‌خواد بهم یه چیزی بگی. مهمم نیست که چی. فقط یه چیزی بگی.

فوق العادست.

@dialoguebox

سال جدیده بهرحال، پس تبریک و پر از آرزوهای خوب و قشنگ. امیدوارم کلی اتفاق خوب براتون بیوفته. برای تک تک شماهایی که اینجایید و دارید منو می‌خونید‌. دیگه چی؟ همین دیگه. قهوه خوردم امشب و فکر کنم تا پاسی از شب بیدارم. و الان اومدم برای شماها بنویسم. آغوش بزرگ.

سال جدید دیگه واقعا انتظار دارم ظهور آدم فضاییا رو ببینم، وگرنه به من نگو دوستت دارم که باورم نمیشه.

“Revenge”

همش خودشو یاداوری می‌کرد. همونی که از فراموش شدن خیلی می ترسید.

ارزشی ندارد. تمام و کمال می‌گذرد. همه چیز. با یک شدت بی وقفه. به یک آن چشم هایت را باز می کنی و می‌بینی در آخرین شب سال قرار داری‌. بیرون متوجه هرج و مرج مردم می شوی. شکوفه هارا می‌بینی. ترافیک و آدم هایی که دارند خرید می‌کنند. یا مسافران زیادی که آمده اند تا یادشان رود در شهرشان درگیر چه بودند. همه چیز. همه روزها. همه ی حراص ها. فشار ها و استرس هایت به اوج و انتها می‌رسد. و تو می‌مانی و این جمله که ارزشی ندارد.

برایم جمله های قشنگ بنویس. عکس های تازه بگیر. آهنگ های آرام بفرست و گاهی بگو زندگی اگر سخت است‌، تو از آن سخت تر باش.‌

اگر صدا بودی:

همه ى حرفاى خوب از دل يه سكوت خوبتر درمياد، كاش بفهمن

چقدر بی‌هودگی. چقدر بی‌هوده ام. امروز. از ظهر. الان.

امروز روز اصلا روز اَبر نام گذاری می‌کنم.

ببینید صبح جمعه ای چه آهنگی یادم اومد:

نشستم وسط آشپزخونه و دارم گل‌پونه ها گوش می‌دم. گشنمه هنوز و پوست لبم داره پاره می‌شه مثل معدم.‌ انقدر هوا خوبه که دلم می‌خواد پاشم برم کنار گربه های تو خیابون دراز بکشم و آسمون رو نگاه کنم. چاهار روز دیگه مونده تا هزارو چاهار صدو یک تموم‌ شه. با همه ی خوب و بدیش.

روزهایی ‌که برام پست‌چی بسته میاره و می‌بینم دوستام بهم کتاب هدیه دادن، روزای قشنگی می‌شه. که امروز هم یکی از همون روزاست.

گاهی، برگشتن اصلا بد نیست. مثل برگشتن به آهنگ ها. به رویاها. به دیدن همدیگر بعد از مدتی طولانی. به خواب.

چهارصد و یک، ای چهارصد و یکِ بی‌قلب! چنان امسال پیر و صورت‌ام را چروکیده کردی که یک حساب کلان میلیون دلاریِ در جیب می‌تواند تمام این چروک‌های افتاده را از بین ببرد، آن هم شاید! به من یک ظرف پر از میوه و نسکافه‌ و کله‌ای سبک از دغدغه‌های بزرگانه بدهکاری.

در زندگیم سختی‌هایی را تحمل کردم که پیش از واقعه گمان نداشتم بتوانم. حتّی بعدها باور نکردم که در آن ماجرا تاب آوردم. انسان خودش را نمی‌شناسد، خصوصاً قدرت‌هایش را. #معین_دهاز

شبایی که بارون نمیاد ولی آسمون اَبریه افسردگی می‌زنه خار مغزمو می‌گاد.

برایم سکوت بیاور. از حرف زدن خسته ام.

سکوت خیلی تو زندگی من مهمه.