سَبع المَثانی

هر وقت ذکر مصیبت می شود صورت مبارک جناب سیدالشهداء سلام الله علیه و آله برای من ظاهر می شد و رقت زیاد دست می داد... [روزی در ایام محرم] صورت صاحب ولایت [امام علی بن ابی طالب] ظاهر شد... بعد صورت مبارک تغییر کرد به صورت مبارک سیدالشهداء سلام الله علیه و آله و فرمودند کیست که بر من غریب گریه کند. رساله نورالهدایا یا مصحف فاطمی صفحه ۸۱ بی بی بهشتی (فرزند میرزا ابوالقاسم راز شیرازی ذهبی) -مرثیه حافظ حمید از ذاکران و مداحان طریقت خلوتیه و مولویه در رثای حضرت سیدالشهداء علیه السلام: چون چشمان شهلای حسین علیه السلام بر کربلا افتاد ، لرزه بر اندام کائنات افتاد و گفتند ای وای حسین... @hou786

تألیفات ما اعم از این کتاب و سایر کتابهایمان ، از شیوه تألیف متعارف تبعیت نمی کند و خود نیز مانند نوع مؤلفان نیستم. زیرا هر مؤلفی تحت اختیار خودش است و هرچه بخواهد را القا می کند و هرچه بخواهد را بیان می دارد.. ما در تألیفاتمان چنین نیستیم ، ابتدا قلبم بر باب حضرت الهی معتکف و مراقب گشایش آن در است. در این حالت قلبم فقیر و خالی از علم است‌ ، هنگامی که از ورای آن پرده امری بر قلبم ظهور می کند به امتثال آن مبادرت ورزیده مطابق حدی که مقرر شده به تألیف آن می پردازم. شیخ محیی الدین بن عربی فتوحات مکیه ، جلد ۱ ، صفحه ۱۵۹ @hou786

علم حقیقی از راه تفکر و آنچه عقلا از راه افکارشان تقریر کرده اند به دست نمی آید بلکه علم تنها آن است که خدا در قلب عالم می اندازد و نور الهی است که هرکه را بخواهد از فرشته و رسول و نبی و ولی ، بدان مختص می کند. کسی که کشف ندارد علم ندارد. شیخ محیی الدین بن عربی فتوحات مکیه ، جلد ۲ ، صفحه ۲۱۸ @hou786

خداوند هرگز در صورت واحدی برای دو شخص تجلی نمی کند و نیز دوبار در یک صورت تجلی نمی نماید و دو شخص را در یک تجلی شریک نمی سازد. شیخ محیی الدین بن عربی فتوحات مکیه ، جلد ۱ ، صفحه ۱۶۴ @hou786

عالمی بی نهایت از نور سرخ بدایت ملکوت علوی است و تجلی به همین رنگ ، علامت کمال تصفیهٔ قلب است. سید محمد نوربخش رسائل نوربخشیه ، رساله نوریه ، صفحه ۱۵۴ @hou786

وقتی که مرد عارف و اهل راز ، در وجود نورانی و وجود قاهر و عقل مطلق که عین برهماست نیک تأمل می کند ، از خیر و شر برتر می گراید ، از هرگونه شهوت و هوای نفسانی ، خویشتن را منزه می دارد و سرانجام به ادراک وحدت نهایی فایز می گردد.. همچنان که رودخانه ها به دریا می ریزند و نام و صورت خود را از دست می دهند و عین دریا می شوند ، مرد عاقل نیز همچنان وقتی خود را از قید نام و صورت برهاند ، در ورای این طور ، در ذات نورانی عقل مطلق ، مستهلک و فانی می شود. آنکس که برهما یعنی وجود فائق تعالی را ادراک کند ، خود نیز برهما می گردد. اوپانیشادها ، ibd 4,3,2

عالمی بی نهایت از نور کبود ، نور ملکوت سفلی است و سیران در آن عالم ، ابتدای سیران است در صفت الباطن. سید محمد نوربخش رسائل نوربخشیه ، رساله نوریه ، صفحه ۱۵۴ @hou786

بعد از حلقهٔ ذکر مشاهده شد که یک نور است منبسط در مجموع کائنات و مجموع کائنات ذره ای است در پرتو این نور. درویش احمد سمرقندی رشحات عین الحیات ، صفحه ۱۸۵ @hou786

تجلی ذاتی عبارت از فنای صرف است یعنی صاحب تجلی چنان محو و مضمحل و متلاشی شود که از او هیچ باقی نماند. سید محمد نوربخش رسائل نوربخشیه ، رساله نوریه ، صفحه ۱۴۶ @hou786

وقتی جمیع صفات ذاتیه به دفعة واحدة تجلی فرمایند در لباس نور سیاه تجلی فرماید و جمیع تعینات ملکی و ملکوتی و جبروتی و کثرات جسمانی و روحانی در وحدت آن حضرت ، محاط و آن حضرت بر همه محیط مشاهده افتاد و آن را عالم جبروت و اعیان ثابته و واحدیت و جمع الجمع خوانیم. سید محمد نوربخش رسائل نوربخشیه ، رساله نوریه ، صفحه ۱۴۵ @hou786