Mah in tech

می‌خواهم بگویم می‌دانی عزیزم، من آن‌طور که نشان می‌دهم پرتحمل نیستم. فقط دارم دوام می‌آورم و حتی نمی‌دانم چطور.

من در طول بیماریم همین هواپیما به دادم رسید که توی مسیر حالم بدتر نشه، بعد همینم از دسترسم خارج شد دیگه.

بلیط هواپیما دوبرابر گرون شد و از 970 هزارتومن شده 2 ملیون و 100 هزارتومن. در عرض دوماه. آیا من الان برم بگم بلیط هواپیما 100 درصد گرون شده بهم 100 درصد افزایش حقوق بدید، موافقت میشه؟

این کانسپت خود شیفتگی هم جالبه، همش پارانویا دارن بقیه بهشون حسادت میکنن و همه استوری‌ها، توییت‌ها، حرفشون با دوستاشون میشه در وصف بد بودن حسادت و این که وای چقدر بقیه حسودن و به من حسادت میکنن. حالا میبینی آدمایی که به عقیده اینها حسادتشونو میکنن در طول روز حتی یک دقیقه به اینا فکر نمیکنن‌ها‌، ولی خب به هرحال کنتور نمیندازه. :))

دقیقا 15 روز از روز عمل میگذره، نمیتونم بگم بهتر نشدم اما خوب هم نشدم، انواع فروپاشی های روانی رو تجربه کردم توی این 15 روز و یه روزهایی رو تقریبا کلش رو گریه کردم، بزرگترین چیزی که هست ترسه، یعنی تو وقتی هم افسردگیت تو مرحله خوبی نیست هم اضطراب به شدت بالایی داری زندگی در حالت عادی هم برات جنگ هرروزه‌اس چه برسه به وقتی که درد جسمی باور نکردنی‌ای هم تجربه میکنی، افسردگیت میگه خوبه دیگه از همین درد میمیری راحت میشیم، اضطرابت میگه چی؟ اگه هیچ وقت خوب نشیم چی؟ اگه بمیریم چی؟ و زندگی ترسناک میشه، خیلی ترسناک. این دو هفته از کار و زندگی افتاده بودم، مطلقا به هیچ کاری نرسیدم و شما حالتی رو تصور کن که یه آدمی که روزی 12-14 ساعت فکرش درگیر کاره تبدیل میشه به تمام روز خوابیدن و درد کشیدن و مراقبت سخت. جدا باورم نمیشه چطور زنده موندم و از آینده هم به شدت هراس دارم، شنبه به طوری جدی کارم شروع میشه و نمیدونم چطور میخوام با این وضعیت هندل کنم. نمیدونم شاید همه تو زندگیشون به این موقعیت ها بر بخورن و من اون آدم بدشانس این کره زمین نیستم؟

بیا به زندگی برگردیم محیا، با همه دردهامون.

نوشته بود: "سلام بر آنان که انتقام زندگی را از جسم خود می‌گیرند".

بچه‌ها ممنونم از احوال پرسی‌هاتون، خیلی بهتر نشدم حقیقتش و هنوز به شدت درد دارم و اوضاع خرابه، کلی پیام توی ربات اومده، واقعا شرمندم که نمیتونم جواب بدم. ممنونم از خوش قلبیتون. 💘

واقعا نی نی سایت بهترین فوروم جهانه :)))