Mohammad-Tabibian

عقب ماندگی و فقر، یک تصمیم جمعی دهه ۱۳۷۰ بود بعد از جنگ و تلاش برای بازسازی و تهیه برنامه توسعه در جریان بود. در سازمان برنامه جلساتی از صاحبان فکر و کارشناسان با‌سابقه تشکیل می‌شد، جهت همفکری و به اصطلاح طوفان ذهنی. در یک بحث این فدوی گفتم که فقر و عقب ماندگی جوامع یک تصمیم اجتماعی است. بزرگواری با تعجب پرسید که آیا ما تصمیم گرفته‌ایم که فقیر و عقب مانده باشیم؟ عرض کردم بلی. اما این تصمیم در سطح اجتماعی است و ناشی از تصمیم‌های فردی که فرد از عواقب جمعی تصمیم انفرادی خود بی‌خبر یا نسبت به آن بی‌توجه است. مثلاً اگر در شرایط ترافیک سنگین برق چراغ راهنمائی قطع شد تصمیم بهینه هر فرد این است که زود تر خودش را از مخمصه نجات دهد. تصمیم بهینه همه همین است، منتها همه اتومبیل را به جلو می‌رانند و ترافیک و راه بندان طولانی مدت ایجاد می‌شود. این یک نمونه از رویکردی است که در نظریه بازی ها به ‘تعارض زندانی’ مشهور است و مصداق فراوان دارد. چند مورد از تجارب شخصی عرض کنم: یک کارگر خدماتی در مجموعه مسکونی داریم که دائم مطالبه کمک دارد برای پیش پرداخت رهن خانه، جهیزیه دختر برادر، کمک به معالجه مادر بزرگ، هزینه های شب عید، و نک‌ونال که چه مدت گوشت نخورده‌اند و لباس و خرج مدرسه بچه‌ها و غیره، و حق هم دارد. چند سال پیش که فرد مشابهی کاندید بود چند روز قبل از انتخابات از او پرسیدم به چه کسی رای می‌دهی پاسخ داد به آقای x اکس . گفتم دلیلت برای این انتخاب چیست گفت او مثل خودمان است. پرسیدم مثل خودت؟ فکر نمی‌کنی به کسی باید رای بدهی که لا اقل از خودت بهتر باشد؟ جواب نداد کاندید آن ها انتخاب شد و بحران هایی فراهم گردید که همین قشر بیشترین آسیب را دیدند از جمله از تورم های فزاینده. دیروز باز همان پرسش را از او پرسیدم همان جواب را داد. نگاه کردم در مقایسه با زمان بحث قبلی فقط موهایش سفید شده و پشتش بیشتر خمیده. باش تا صبح دولتت بدمد. در محل کار، در زمان رقابت همان اکس با فردی که به وضح مجرب تر و مواثرتر بود مثلاً آقای y ، از یک خانم منشی پرسیدم که به چه کسی رای می‌دهی گفت به x، چون y برای ما که کاری نکرده (بگذریم که همان نهاد که در آن کار می‌کرد و شاغل بود با همت همان آقای y از صفر پایه گذاری شده بود). کار خودشان را کردند و x شد رییس جمهور. چند ماهی که دولت کریمه مستقر شده بود و من هم از آن محل رفته بودم، برای دیدن دوستی به همان جا رفته در دفتر او نشسته بودیم که درِ دفتر باز شد و خانم با وحشت به داخل دوید و ومنفجر شد با اشک که شوهرم را از محل کارش اخراج کرده اند. به دوست من گفت ممکن است به فلان مسئول تماس بگیرید بلکه تجدید نظر کنند. دوستم گفت همان ها هم اخراج شده اند. در رقابت انتخاباتی که بین x و y در جریان بود این فدوی مطلبی در یک روزنامه نوشتم و به اختصار سابقه عملکرد کاندید‌های پوپولیست و شبه نظامی و بلکه کادر‌های سیاه در کشور های مختلف را بر شمرده بودم و به هم‌وطنان نیز هشدار دادم که این سبک و شمایل هرجا به قدرت رسیده اند به جز فاجعه آفرینی دست‌آوردی نداشته اند، به هوش باشید. بی فایده بود. به خصوص جناح چپ که همیشه در مقاطع تاریخی اشتباه کرده است از طریق معرفی کاندید رقیب و تقسیم آرا و دیگر تمهید ها کمک کردند به توفیق آقای x و نتیجه را دیدیم. شاید به دلیل همان نوشته، اولین هیات علمی بودم که دولت x در ایجاد موج باز نشسته کردن اساتید، باز نشسته کرد. البته در این مورد ‘عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد’ مصداق پیدا کرد. چند سال پیش در خبر ها بود که الجبیر که وزیر خارجه عربستان بود عبارتی به این مصمون گفته بود درد آور، که ملت ایران به مساکین تبدیل شده اند. عزیزان از تجربه درس بگیریم و خود انتخاب نکنیم که کشوری فقیر از مساکین باشیم. به کسی رای ندهیم که می خواهد آزادی و شرافت انسانی ما را در گرو حد اقل آذوقه مرحمتی نگهدارد. .

کلامی مخلصانه با مردم عزیز میهنم متن پیام ویدیویی دکتر همایون کاتوزیان (استاد دانشگاه آکسفورد و پژوهش‌گر برجستهٔ تاریخ اجتماعی ایران) در دعوت از هم‌وطنان برای رأی به مسعود پزشکیان: هموطنان عزیزم سلام من همایون کاتوزیان هشتاد و یک ساله و از امنیت شهر آکسفورد انگلستان با شما گفتگو می‌کنم. گرچه دوریم ولی از تو سخن می‌گوییم. من یک تن ضعیفم و به هیچ جریان سیاسی و غیرسیاسی متصل و متعهد نیستم و اصلاً فعال سیاسی هم نیستم. اما برای خود یک رشته وظایف وجدانی قائلم. خطاب من به همه شما عزیزان ولی به‌ویژه به طبقات متوسط اعم از مذهبی و غیرمذهبی، به روشنفکران و استادان و معلمان و دانشجویان ارجمند، به همه زنان اعم از بی‌حجاب و محجبه، به جوانان بی‌کار، به مردم داغدار، به فقیران و به گرسنگان است. عزیزان من! در انتخابات جمعه آینده هرکه برنده شود تقریباً کوچک‌ترین تاثیری در زندگی شخص من نخواهد داشت جز اینکه اگر وضع شما بدتر شود، مثل شصت سال گذشته، دلم خواهد سوخت و غصه خواهم خورد -شصت سالی که به تحقیق و مطالعه و مشاهده و تجربه گذشت و غالباً با نفی و وهن و انکار و ناکامی قرین بود. اینکه بعضی می‌گویند وضع همیشه همین‌طور بوده و همین‌طور هم خواهد بود خلاف واقع است. فقط دوران خاتمی را با دوران احمدی‌نژاد قیاس کنید که بر اثر قهر کردن مردم از خودشان به حکومت رسید. و دوران او را با دوران روحانی قیاس کنید که به رغم تمام فشارها قرارداد برجام را بست پیش از آنکه ترامپ آن را پاره کند و بلای بزرگی بر سر ما بیاورد. حال از گذشته بگذریم. اگر پزشکیان انتخاب شود دست‌کم وضع بدتر نمی‌شود بلکه امیدواریم بهتر شود. ولی اگر انتخاب نشود وضع بسیار بدتر خواهد شد چون از آنچه گفته و شنیده شده و از سوابقی که در دست است حتی ممکن است ایران عزیز در خطر افتد. من‌هم مثل شما داغدار مهسا و نیکا و عزیزان دیگرم ولی از صِرف کینه‌کشی اگر نتیجه منفی نگیرم، نتیجه مثبت نمیگیرم. اجازه بدهید به آینده بنگریم. اجازه بدهید: -امیدوار باشیم که زنان مورد آزار و توهین و تحقیر قرار نگیرند. -امیدوار باشیم که استادان و معلمان و دانشجویان آزاداندیش از کار خود بی‌کار نشوند. -امیدوار باشیم که با رفع تحریم‌ها و حصول سرمایه‌گذاری خارجی و سیاست‌های درست اقتصادی هیچ کودکی سر گرسنه به زمین نگذارد یا به امید یافتن یک لقمه قوت لایموت از پیت زباله بالا نرود و تا کمر در آن خم نگردد. -امیدوار باشیم که کارتن‌خواب‌ها سر پناه مناسبی پیدا کنند. -امیدوار باشیم که جوانان کار پیدا کنند و به قول یکی‌شان آماده فرار از مملکت نباشند. -امیدوار باشیم که از محرومیت مردم محروم سیستان بلوچستان، کهگیلویه، لرستان و سایر نقاط کاسته گردد. می‌گویم امیدوار باشیم. نمی‌گویم همه یا بیشتر این امیدها به دست می‌آید ولی اگر همت کنیم بعضی از آنها ممکن است. اما در هر حال و دست‌کم و بالاتر از همه کاری نکنیم که وضع بسیار بدترشود. @jalaeipour

پیامی به ملت ایران به مناسبت انتخابات ۱۵ تیر ۱۴۰۳ انتخابات هشت تیرماه ۱۴۰۳، پیام‌های مهم و متعددی دربر داشت که اینجا فرصت پرداختن به همهٔ آن‌ها نیست. از جمله نتایج برآمده از این رویداد مهم آن بود که مشخص شد درصد بزرگی از جمعیت صاحب رای کشور، یا آیندهٔ مطلوب خود را در میان هیچ‌کدام از چهره‌های تایید‌شده ندیدند؛ یا نامزدها را در جایگاهی ارزیابی نکردند که بتوانند به آنچه می‌گویند عمل کنند؛ یا  می‌خواستند به مسالمت‌آمیزترین شکل ممکن، بگویند که خواستارِ تغییراتی بسیار بزرگ‌تر هستند. نمی‌توان کتمان کرد که بخشی از آنانی هم که رای دادند، در حوزه‌هایی، با گروه اول، هم‌نظر بودند؛ مگر در این نکته که، هنوز رگه‌هایی از امیدِ به بهبود در دل داشتند. شاید همهٔ پیام‌ها را بتوان در این عبارت کوتاه اما بسیار هشداردهنده خلاصه کرد که؛ بخش بزرگی از جامعه، این صندوق رای -که می‌تواند مسالمت‌آمیزترین و کم‌هزینه‌ترین ابزار برای حل مشکلات بزرگ از جمله تعارض منافع باشد- را، ناتوان از انجام ماموریت یادشده ارزیابی می‌کنند. اینکه آیا همههٔ پیام‌هایی که در رخداد روز ۸ تیرماه، توسط مردم داده شد، شنیده هم شده است یا نه را آینده آشکار خواهد کرد. آیا این پیام مهم شنیده شد که ظرفیت‌های در اختیار، برای ایجاد تغییراتی حتی اندک و تدریجی، ولی پایدار و ماندگار در زندگی مردم، در حال زوال است؟ ما در مناسبت‌های دیگر، هشدار داده‌ایم که التهاب‌های بزرگ خارجی در کنار چالش‌های عظیم اقتصادی در حوزه‌های آب، انرژی، بودجه و فرابودجه، بانک، صندوق‌های بازنشستگی، و فقر و نابرابری، در یک طرف و التهاب‌های عمیق سیاسی، فرهنگی و اجتماعیِ داخلیِ برآمده از شکاف در حال بزرگ‌تر شدن بین‌نسلی در طرف دیگر، جامعهٔ ایران را بسیار ناپایدار کرده است. این شکنندگی ناشی از آن است که حسب تجربه، گروه‌های بزرگی از زنان، جوانان و بخش بزرگی از قشر متوسط، کسانی را که رای و نظر آن‌ها را در نظام حکمرانی نمایندگی و پیگیری کنند، نمی‌یابند. لازم می‌دانیم توجه هم‌وطنان گران‌قدر را به این نکتۀ مهم جلب کنیم که زمین بازی انتخابات روز ۱۵ تیر با انتخابات روز  ۸ تیر متفاوت‌است. کارکرد انتخابات ۱۵ تیر، به‌طور کامل و بسیار تعیین‌کننده، پیش‌گیرانه و سلبی است. این انتخابات به‌طور ناگزیر، نه برای بیان خواسته‌ها، بلکه برای اعلام ناخواسته‌هاست. برای پیش‌گیری از تحمیل هزینه‌های بیشتر بر تن نحیف ایران عزیز و ممانعت از حاکــم شدن باورها و سیاست‌هایی است که بارها نخواستن آن‌ها فریاد زده شده است. از نظر ما، ابعاد بزرگ مشکلات خارجی و خطرات بزرگ‌تر پیش روی مرتبط با آن، در کنارِ شکاف‌های عمیق و واگرای ناشی از ناترازی‌های مالی و زیست‌محیطی، ظرفیتی را برای تحمل ضربات ناشی از رویکردهای پرهزینه‌ در روابط خارجی و آزمودن ایده‌های توهم‌آلود و علم‌ستیز در مواجهه با مشکلات داخلی، باقی نگذاشته است. از این‌رو، خاضعانه از شمـا ملت شریف ایران، به ویژه زنان و جوانان، دعـوت می‌کنیم، صرفاً برای کاهش احتمال مواجه‌شدن با بحران‌های غیرقابل کنترل و افتادن در مسیر صعب بدون بازگشت، در انتخابات تعیین‌کنندهٔ روز ۱۵ تیر شرکت کنید. داود سوری- محمد طبیبیان- موسی غنی‌نژاد- فرهاد نیلی- مسعود نیلی

پیامی به ملت ایران به مناسبت انتخابات ۱۵ تیر ۱۴۰۳ انتخابات هشت تیرماه ۱۴۰۳، پیام‌های مهم و متعددی دربر داشت که اینجا فرصت پرداختن به همهٔ آن‌ها نیست. از جمله نتایج برآمده از این رویداد مهم آن بود که مشخص شد درصد بزرگی از جمعیت صاحب رای کشور، یا آیندهٔ مطلوب خود را در میان هیچ‌کدام از چهره‌های تایید‌شده ندیدند؛ یا نامزدها را در جایگاهی ارزیابی نکردند که بتوانند به آنچه می‌گویند عمل کنند؛ یا  می‌خواستند به مسالمت‌آمیزترین شکل ممکن، بگویند که خواستارِ تغییراتی بسیار بزرگ‌تر هستند. نمی‌توان کتمان کرد که بخشی از آنانی هم که رای دادند، در حوزه‌هایی، با گروه اول، هم‌نظر بودند؛ مگر در این نکته که، هنوز رگه‌هایی از امیدِ به بهبود در دل داشتند. شاید همهٔ پیام‌ها را بتوان در این عبارت کوتاه اما بسیار هشداردهنده خلاصه کرد که؛ بخش بزرگی از جامعه، این صندوق رای -که می‌تواند مسالمت‌آمیزترین و کم‌هزینه‌ترین ابزار برای حل مشکلات بزرگ از جمله تعارض منافع باشد- را، ناتوان از انجام ماموریت یادشده ارزیابی می‌کنند. اینکه آیا همههٔ پیام‌هایی که در رخداد روز ۸ تیرماه، توسط مردم داده شد، شنیده هم شده است یا نه را آینده آشکار خواهد کرد. آیا این پیام مهم شنیده شد که ظرفیت‌های در اختیار، برای ایجاد تغییراتی حتی اندک و تدریجی، ولی پایدار و ماندگار در زندگی مردم، در حال زوال است؟ ما در مناسبت‌های دیگر، هشدار داده‌ایم که التهاب‌های بزرگ خارجی در کنار چالش‌های عظیم اقتصادی در حوزه‌های آب، انرژی، بودجه و فرابودجه، بانک، صندوق‌های بازنشستگی، و فقر و نابرابری، در یک طرف و التهاب‌های عمیق سیاسی، فرهنگی و اجتماعیِ داخلیِ برآمده از شکاف در حال بزرگ‌تر شدن بین‌نسلی در طرف دیگر، جامعهٔ ایران را بسیار ناپایدار کرده است. این شکنندگی ناشی از آن است که حسب تجربه، گروه‌های بزرگی از زنان، جوانان و بخش بزرگی از قشر متوسط، کسانی را که رای و نظر آن‌ها را در نظام حکمرانی نمایندگی و پیگیری کنند، نمی‌یابند. لازم می‌دانیم توجه هم‌وطنان گران‌قدر را به این نکتۀ مهم جلب کنیم که زمین بازی انتخابات روز ۱۵ تیر با انتخابات روز  ۸ تیر متفاوت‌است. کارکرد انتخابات ۱۵ تیر، به‌طور کامل و بسیار تعیین‌کننده، پیش‌گیرانه و سلبی است. این انتخابات به‌طور ناگزیر، نه برای بیان خواسته‌ها، بلکه برای اعلام ناخواسته‌هاست. برای پیش‌گیری از تحمیل هزینه‌های بیشتر بر تن نحیف ایران عزیز و ممانعت از حاکــم شدن باورها و سیاست‌هایی است که بارها نخواستن آن‌ها فریاد زده شده است. از نظر ما، ابعاد بزرگ مشکلات خارجی و خطرات بزرگ‌تر پیش روی مرتبط با آن، در کنارِ شکاف‌های عمیق و واگرای ناشی از ناترازی‌های مالی و زیست‌محیطی، ظرفیتی را برای تحمل ضربات ناشی از رویکردهای پرهزینه‌ در روابط خارجی و آزمودن ایده‌های توهم‌آلود و علم‌ستیز در مواجهه با مشکلات داخلی، باقی نگذاشته است. از این‌رو، خاضعانه از شمـا ملت شریف ایران، به ویژه زنان و جوانان، دعـوت می‌کنیم، صرفاً برای کاهش احتمال مواجه‌شدن با بحران‌های غیرقابل کنترل و افتادن در مسیر صعب بدون بازگشت، در انتخابات تعیین‌کنندهٔ روز ۱۵ تیر شرکت کنید. داود سوری- محمد طبیبیان- موسی غنی‌نژاد- فرهاد نیلی- مسعود نیلی

انتخابات؟ نتیجه دور اول انتخابات بیرون آمد. بسیاری از هم‌وطنان با عدم مشارکت، بر پیامی تاکید نمودند و بر نکته‌ای انگشت گذاردند که لازم بود بیان شده و شنیده شود. لیکن این بار، در انتخابات ۱۵ تیرماه، شاید ضروری است با مشارکت گسترده بر همان پیام تاکید مضاعف گذارده شود و بلندتر اعلام گردد لیکن این بار از طریق رای دادن. زیرا به وضوح آینده ایران مهین در مسیر تند بادهای پر خطر قرار دارد. ضروری است از کسانی که برنامه آنان متضمن فقر و عقب‌ماندگی و بحران برای کشور است اجتناب شود. گرچه نسبت به حقایق نابینا نبوده و دچار خوشبینی غیر واقع‌بینانه نشده ایم، اما علامت دهی اجتماعی از طریق رای دادن هدفمند به سهم خود اقدام ثمر بخشی است. خصوصاً جوانان عزیز و بانوان گرانقدر نسبت به اهمیت این مقطع تاریخی عنایت داشته باشند. کوتاهی نکنیم. .

انتخابات؟ نتیجه دور اول انتخابات بیرون آمد. بسیاری از هم‌وطنان با عدم مشارکت، بر پیامی تاکید نمودند و بر نکته‌ای انگشت گذاردند که لازم بود بیان شده و شنیده شود. لیکن این بار، در انتخابات ۱۵ تیرماه، شاید ضروری است با مشارکت گسترده بر همان پیام تاکید مضاعف گذارده شود و بلندتر اعلام گردد از طریق رای دادن. زیرا به وضوح آینده ایران مهین در مسیر تند بادهای پر خطر قرار دارد. ضروری است از کسانی که برنامه آنان متضمن فقر و عقب‌ماندگی و بحران برای کشور است اجتناب شود. گرچه نسبت به حقایق نابینا نبوده و دچار خوشبینی غیر واقع‌بینانه نشده ایم، اما علامت دهی اجتماعی از طریق رای دادن هدفمند به سهم خود اقدام ثمر بخشی است. خصوصاً جوانان عزیز و بانوان گرانقدر نسبت به اهمیت این مقطع تاریخی عنایت داشته باشند. کوتاهی نکنیم. .

متن کاملتر مصاحبه جناب آقای روغنی زنجانی در مورد مسائل روز و انتخابات.👆