روانشناسی کودکانگی

پیوند بین مادر و نوزاد پس از زایمان (از طریق پوست و نگاه) در هر دوی آنها یک حس تعلق برمی‌انگیزد، یعنی حس یکی بودن که بعد از لحظه لقاح به صورت مطلوبی در حال رشد بوده است. نوزاد حس امنیتی را که نیاز دارد تا به مادر اطمینان کند دریافت می‌کند و مادر هم حس اطمینانی غریزی را دریافت می‌کند که به او کمک می‌کند پیام‌های نوزاد را درک کند و به آنها پاسخ دهد. این‌گونه صمیمیت دوطرفه اولیه هرگز دوباره ایجاد نمی‌شود و فقدان آن مانعی جدی برای کودک از همان ابتدا به وجود می‌آورد. تنها همین اواخر اهمیت تعیین‌کننده پیوند بین مادر و فرزند به صورت علمی ثابت شده است. امید است که این کار نه فقط در چند زایشگاه خاص، بلکه در همه بیمارستان‌ها به اجرا درآید تا همه از نتایج آن بهره ببرند. مادری که ارتباط نزدیکی با فرزندش برقرار کرده باشد بسیار کمتر از دیگران با فرزندش بدرفتاری میکند و همچنین در موقعیت قوی‌تری قرار خواهد داشت تا از بدرفتاری پدر و دیگر مراقبان ـ مانند معلم‌ها و پرستاران مهدکودک - با فرزندش جلوگیری کند. آلیس میلر، از کتاب دلهره‌های کودکی، ترجمه امید سهرابی‌نیک

یه مادر؛ هم پرستاره، هم روانشناسِ کودکِ ، هم معلمِ، هم آشپز 🤱💕 اینا همه گوشه ای از مسئولیت های یک مادره 😣 یه مادر مثل یک روانشناس حرفه ای باید بچه اش رو تربیت کنه. مثل یه پزشک و پرستار ازش مراقبت کنه . مثل یه سرآشپز غذاهای سالم و خوشمزه درست کنه. مثل یک مربی و معلم، به کودکش آموزش بده. کانال فیکولند همه مواردی که گفتیم رو به یک مادر یاد میده، فقط کافیه دنبالشون کنی: 👇👇👇👇👇👇 ⭐️⭐️ https://t.me/ficoland ⭐️⭐️

نوباوگانی که والدین‌شان به نشانه‌های هیجانی آنها با همدلی پاسخ می‌دهند، کمتر بی‌قرار هستند. راحت‌تر آرام می‌شوند و علاقه بیشتری به کاوش دارند. در مقابل والدینی که آن‌قدر صبر می‌کنند تا بچه شدیدا برانگیخته شود و بعد مداخله می‌کنند، افزایش سریع در ناراحتی شدید بچه را تقویت می‌کنند. در صورتی که مراقبت‌کنندگان تجربیات استرس‌زا را برای بچه‌ها تنظیم نکنند، امکان دارد ساختارهای مغز که جلوی استرس را می‌گیرند نتوانند درست رشد کنند، در نتیجه کودک مضطرب و واکنشی می‌شود و توانایی او برای تنظیم کردن هیجان کاهش می‌یابد. لورا برک، از کتاب روانشناسی رشد، ترجمه یحیی سیدمحمدی

گراهام گرین در مقاله‌اش با عنوان «کودک گمشده» می‌نویسد: شاید تنها در دوران کودکی باشد که کتاب‌ها تاثیر عمیقی بر زندگی ما دارند. بعدها در زندگی به ستایش و تمجید می‌پردازیم، سرگرم می‌شویم و بعضی از نگرش‌هایی که قبلا داشته‌ایم را تغییر می‌دهیم. اما بیشتر محتمل است که در کتاب‌ها تنها چیزهایی را پیدا کنیم که تاییدی باشند بر آنچه که از قبل در ذهن داشته‌ایم... اما در کودکی کتاب‌ها غیب‌گو هستند، به ما درباره آینده می‌گویند و مانند فالگیرها که در کارت‌های فال‌بینی، سفرهای طولانی، مرگ در آب و غیره را می‌بینند، کتاب‌ها نیز بر آینده ما تاثیر می‌گذارند. فکر می‌کنم برای همین است که کتاب‌ها این‌قدر ما را هیجان‌زده می‌کنند. آدام فیلیپس، از کتاب حسرت در ستایش زندگی نازیسته، ترجمه میثم سامان‌پور

کتاب سفارش بده دو برابرش رو #هدیه بگیر 🩵😍 چیلیک بوک سه پک از بهترین کتاب های کودک و نوجوان تهیه کرده که اگر تا دو روز آینده سفارش بدین به همون اندازه کتاب #هدیه میگیرید ❤️😍 🍬یعنی اگه پک سه تایی سفارش بدین : ۶ کتاب تحویل میگیرید 🍬 اگه پک پنج تایی سفارش بدین : ۱۰ کتاب تحویل میگیرید فقط حواست باشه که مدت و تعدادش محدوده👇🏻👇🏻 @chilik_book 💞 @chilik_book

برای کنار آمدن با ترس‌ها، اضطراب‌ها و دیگر مشکلات کودکان می‌توان از اسباب‌بازی‌های یا نقش بازی کردن استفاده کرد. برای مثال، اگر فرزند شما نگران پزشک رفتن است می‌توانید با آنها دکتربازی کرده و تشویق‌شان کنید که با عروسک‌های خرسی و سایر عروسک‌ها دکتربازی کنند. اگر کودک شما از تاریکی هراس دارد می‌توانید وانمود کنید که یک عروسک در تاریکی به تختخواب رفته است این‌گونه فرزند شما می‌تواند درباره ترس‌هایش سخن بگوید. یک عروسک دیگر می‌تواند برای رفع ترس‌ها مورد استفاده قرار گیرد. هیولاها یا ارواحی که در طول بازی به آن افزوده می‌شوند و کودک از آنها هراس دارد می‌توانند تبدیل به چیزی غیرترسناک شوند. می‌توانید از کودک خود بخواهید تصور کند اگر عروسک‌هایی شبیه انسان خیلی شجاع بودند چه کارهایی انجام می‌دادند. فِی کارلیسِل، از کتاب روانشناسی برای والدین، ترجمه فریده فتوحی

آیا عشق مادر جزو همان «کوچک‌ترین» اما واجب‌ترین چیزها در زندگی نیست که بسیاری از مردم به صورت تناقض‌آمیزی حاضرند برای به دست آوردنش زندگی خود را فدا کنند؟ آلیس میلر، از کتاب دلهره‌های کودکی، ترجمه امید سهرابی‌نیک Gustav Klimt, The Three Ages of Woman, 1905

کودک برای سالم بودن، نیاز به تحرک دارد (ترجیحا در طبیعت و خارج از خانه). او به فعالیت‌های بزرگ عضلانی و رفته‌رفته به حرکات مؤثر ماهیچه‌های کوچک و بزرگ از حرکت پاها، بدن و دست‌ها گرفته تا حالت گازی انبری شست و انگشت‌ها نیاز دارد. یک کودک کاملا از فضای اطراف خود آگاه است و از طرق تمامی حس‌های خود تاثیر می‌پذیرد. این زمانی است که عادات در او شکل می‌گیرند؛ باید فعالیت‌هایی برای او در نظر گرفته شود تا فکر کند، تجربه کند و در طول زندگی‌اش خلاق باشد. اسباب‌بازی‌ها در انواع فراوان از نظر وزن، رنگ، جنس، اهداف و با بهترین کیفیت وجود دارند تا هوش کودکان را نیز مانند بدنشان درگیر کنند. کودک به این فرصت نیاز دارد تا تاثیرات حسی، بوهای مختلف، حالت‌ها و صداها را برای خود دسته‌بندی کند. برای مثال، اولین قدم می‌تواند فقط تجربه‌ سه رنگ اصلی قرمز، آبی و زرد باشد و اما بعد از آن نوبت شناخت رنگ‌های دیگر و سایه‌های تمامی رنگ‌هاست. آن زمان است که ما می‌توانیم به او بازی‌های حسی، مانند پیدا کردن تمام اشیای قرمز در محیط را یاد بدهیم، یا بعد از تجربه‌ بو کردن گیاهان مختلف، زمانی که چشم‌هایش بسته است از او بخواهیم حدس بزند کدام گیاه را مقابل او گرفته‌اند. سوزان استیونسون، از کتاب کودکِ جهان، ترجمه‌ آزاده ابوطالبی شکور و سینا شیرازی

تربیت بر همدلی و همدردی تاثیر می‌گذارد. در صورتی که والدین صمیمی باشند، بیانگری هیجانی را ترغیب کنند، و به فرزندان پیش‌دبستانی خود علاقه دلسوزانه و همدردی نشان دهند، فرزندان آنها به ناراحتی دیگران با دلسوزی واکنش نشان می‌دهند - روابطی که تا نوجوانی و جوانی ادامه دارد. والدین علاوه بر الگو قرار دادن همدردی، می‌توانند اهمیت مهربانی را آموزش دهند و وقتی کودک هیجان نامناسبی را نشان می‌دهد مداخله کنند. این رفتارها سطح بالایی از پاسخ دهی توام با همدردی را در کودکان پیش بینی می‌کنند. در مقابل، تربیت توام با عصبانیت و تنبیهی همدردی و همدلی را در سنین اولیه مختل می‌کند. در یک تحقیق، کودکان پیش‌دبستانی در یک مهدکودک که مورد بدرفتاری جسمانی قرار گرفته بودند، به‌ندرت به ناخشنودی همسالان علایم نگرانی نشان دادند، بلکه به جای آن با ترس، خشم و حمله‌های بدنی واکنش نشان دادند. رفتار این کودکان به پاسخ‌های بی‌عاطفه والدین آنها به رنج بردن دیگران شباهت داشت. لورا برک، از کتاب روانشناسی رشد، ترجمه یحیی سیدمحمدی