خیزش

🟥🔴 ذهن و دنیای بیرون از بدن، و دوگانگی و یگانگی آن با این دنیای بیرون خیزشMarch 26, 2024 دکتریعقوب ریگی 📝 بهانه نوشتن این  مقاله  خبری در باره  یک آزمایش مغزی در وال استریت جورنال بود. ایده مدتها در ذهنم بود و در رابطه با رد ادعاهایی که بر ضد انگلس میشود موضوعیت دارد مارکس و انگلس در ایده الوژی المانی، انگلس در شرایط طبقه کارگر انگلیس و مارکس در مقدمه ادای سهمی در نقد اقتصاد سیاسی، ماتریالیسم تاریخی را بشرح زیر فورموله می کنند. تولید مادی زیربنای روبناهای فکری، فلسفی ، سیاسی، حقوقی و فرهنگی جامعه را تعین می کند. به نطر می اید که سهم اصلی در تدوین ماتریالیسم تاریخی از طریق گسترش ان در سه جلد سرمایه مال مارکس باشد. ماتریالیسم دیالکتیک که یکی از دو نحله اصلی ماتریالیسم است به حوزه فلسفه تعلق دارد. در تکامل ماتریالیسم دیالتیک انگلس سهم عمده تری از مارکس دارد. بر نیاشوبید. الان توضیح میدهم. چنانکه انگلس می گوید مسیله اساسی فلسفه عین یعنی ماده، و ذهن، و رابطه بین انها است. همه فلاسفه به وجود ماده و ذهن و تفاوت بین اشکال مادی و اشکال ذهنی باور دارند تفاوت انها در توضیح رابطه بین ذهن و عین است. در این رابطه فلاسفه و فلسفه ها را میشود به دو دسته تقسیم کرد. دوآلیست ها و مونیست ها. دوآلیست ها عین و ذهن را مستقل از یکدیگر می پندارند. دکارت و کانت از اینگونه فلاسفه هستند. اولی می پنداشت که روح کاملا از بدن مستقل است و دومی بر این باور بود که ذهن هیچگاه قادر به نفوذ در ماده که او انرا شیئ در خود می نامید نیست. فلاسفه مونیست بر عکس به وحدت روح و ماده باور داشتند. ضمن قبول اینکه تفاوت بین اشکال روحی (ذهنی) و اشکال عینی را قبول دارند بر انند که این دوشکل یک کل واحد می سازند، در یکدیگر نفوذ می کنتد ، و یکدیگر را متقابلا تعین و مشروط می کنند. فلاسفه مونیست به دو دسته تقسیم می شوند ایده الیستها و ماتریالیستها . ماتریالیستها ماده را در کلیت ذهن-ماده و ایده الیستها ذهن را در آن تعیین کننده می دانند. ماتریالیستها را میشود بدو دسته تقسیم کرد. ماتریالیستهای مکانیکی از قبیل ماتریالیستهای قرن هیجدم میلادی بخصوص ماتریالیستهای فرانسوی، و ماتریالیستهای دیالکتیکی مثل مارکس و انگلس. عصب شناسی و علم دیجیتال معاصر ثابت می کنند که فردریش انگلس بزرگترین فیلسوف ماتریالیسم دیالتیک بود. 👇👇👇  @khizesche https://telegra.ph/ذهن-و-دنیای-بیرون-از-بدن-و-دوگانگی-و-یگانگی-ان-با-این-دنیای-بیرون-03-26

آزادی بیان در هفته‌ای که گذشت (۲۸ اردیبهشت تا ۴ خرداد ۱۴۰۳) ⁨25 مهٔ، 2024⁩ توسط ⁨کانون نویسندگان ایران⁩ جمعه ۲۸ اردیبهشت  ــ ابراهیم رشیدی، روزنامه‌نگار محلی مشکین‌شهر، که پس از ۲ ماه بازداشت به اتهام «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» چندی پیش از زندان آزاد شده بود برای آخرین دفاع در قبال اتهام انتسابی به دادسرای مشکین‌شهر  احضار شد. شنبه ۲۹ اردیبهشت ــ وکیل آتنا فرقدانی، نقاش و کاریکاتوریست زندانی، از ممنوع‌الملاقات شدن او خبر داد. ــ الهه محمدی، روزنامه‌نگار، جایزه‌ی آزادی مطبوعات «خوزه کوزو»ی خود را به پابلو گونزالس، وائل الدحدوح و تمام روزنامه‌نگاران فلسطینی تقدیم کرد که برای جلب توجه به وضعیت غزه فداکاری‌های بزرگی انجام داده‌اند. ــ مهدی محمودیان، روزنامه‌نگار، در پی احضار به دادسرای فرهنگ و رسانه به اتهام «تبلیغ علیه نظام» بازداشت شد. ــ مهدی افشارنیک، روزنامه‌نگار اقتصادی، که بیش از سه ماه در بازداشت نیروهای امنیتی بوده است، با قرار وثیقه از زندان بیرون آمد. ــ سوسن حسن‌زاده، فعال مدنی و مدرس زبان کُردی، از ۲۶ اردیبهشت با خشونت شدید به دست نیروهای امنیتی بازداشت شده و هنوز از شرایط و مکان نگه‌داری او اطلاعی به دست نیامده است. یکشنبه ۳۰ اردیبهشت ــ محکومیت مریم شکرانی، روزنامه‌نگار، به پرداخت جزای نقدی در شعبه ۶۹ دادگاه تجدیدنظر استان تهران نقض و او از اتهامات انتسابی تبرئه شد. ــ پنج زن زندانی محبوس در زندان اوین ـ آتنا فرقدانی، نرگس منصوری، وریشه مرادی، سپیده قلیان و نرگس محمدی ـ با محدودیت‌ها و محرومیت‌هایی ازجمله عدم امکان برقراری تماس تلفنی و ملاقات با خانواده خود مواجه شده‌اند. دوشنبه ۳۱ اردیبهشت ــ دادستان کل کشور از نهادهای قضایی خواست با شهروندانی که در فضای مجازی به درگذشت ابراهیم رئیسی واکنش‌هایی متفاوت با موضع رسمی حکومت نشان می‌دهند و «نشر اکاذیب و توهین» می‌کنند به‌سرعت برخورد شود. ــ بهراد علی‌کناری، خواننده‌ی رپ اعتراضی، که پس از شش ماه بازداشت و بازجویی در ارتباط با مراسم چهلم حدیث نجفی به دنبال بخشنامه‌ی «عفو» و «کاهش مجازات عمومی» آزاد شده بود، بار دیگر در اهواز بازداشت شده است. ــ مهدی محمودیان، روزنامه‌نگار، که در دادسرای فرهنگ و رسانه به اتهام «تبلیغ علیه نظام» بازداشت شده بود با قرار تأمین به‌طور موقت از زندان آزاد شد. سه‌شنبه ۱ خرداد  ــ شماری از روزنامه‌نگاران و کاربران فضای مجازی به دلیل نحوه‌ی واکنش به کشته‌شدن ابراهیم رئیسی، با تماس تلفنی از سوی نهادهای امنیتی تهدید به بازداشت شدند. برای منیژه موذن (مترجم و روزنامه‌نگار) به همین دلیل در دادسرای فرهنگ و رسانه پرونده‌ای گشوده شد. به گفته‌ی رئیس پلیس فتا، هشتاد تن از کاربران فضای مجازی که مطلبی درباره‌ مرگ ابراهیم رئیسی منتشر کرده بودند شناسایی و برای ۳۵ تن پرونده قضایی تشکیل شده است؛ ازجمله افرادی که به همین دلیل تهدید، احضار، بازداشت یا بازجویی شده‌اند می‌‌‌توان از سینا یوسفی (وکیل دادگستری)، حسین شنبه‌زاده (ویراستار) در تهران و شماری از شهروندان در شهرهای دیگر از جمله اکبر یوسفی در ملکان، بهروز ایزدی‌راد در گرگان، رضا ببرنژاد در قوچان، علی ریحانی‌کجوار در تبریز، ارسلان نیک در لاهیجان و شقایق محمدی در تهران نام برد. ــ فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران در فهرست هفتگی خود اسامی پنج روزنامه‌نگار زندانی در ایران را بدین‌ ترتیب منتشر کرد: کامیار فکور، ویدا ربانی، رسول گله‌بان، روح‌اله نخعی و پریسا صالحی ــ حسن عباسی، خبرنگار محلی هرمزدگان، که با شکایت استاندار به «اخلال در نظم و آسایش عمومی، افترا، توهین به مقامات و مأمورین و نشر اکاذیب» متهم شده است، در بندرعباس بازداشت و پس از ساعاتی با قرار تأمین آزاد شد. ــ آرمان مرادی، فعال مدنی و دانشجوی دانشگاه رازی کرمانشاه، که در مراسم سالگرد قتل ژینا امینی در دیواندره به ۵ ماه حبس محکوم شده بود پس از احضار به اجرای احکام سنندج بازداشت و به زندان مرکزی این شهر منتقل شد. ــ انجمن آزادی اسلو (نروژ) جایزه بین‌المللی سالانه‌ی «هاول» را به دلیل شجاعت و جسارت و خلاقیت در اعتراض به توماج صالحی اهدا کرد. ــ ضیا نبوی، دانشجوی معترض به مسموم‌سازی دانش‌آموزان که محکومیت یک سال حبس را در زندان اوین سپری می‌کند، به دلیل انتشار یادداشتی از درون زندان درباره‌ی وجود ساس در بند هشت زندان اوین و مشکلات سلامتی ناشی از آن مشمول «تنیبه انضباطی» و به سلول انفرادی منتقل شد. پنجشنبه ۳ خرداد ــ محمد رسول‌اف، فیلم‌ساز و عضو افتخاری کانون نویسندگان ایران، که به‌تازگی پس از تأیید محکومیتش به هشت سال زندان از ایران خارج شده بود در جشنواره‌ی فیلم کن شرکت کرد. ــ عباس واحدیان‌شاهرودی، نویسنده و فعال مدنی محبوس در زندان وکیل‌آباد مشهد، از هفته پیش ممنوع‌الملاقات شده است.

🟣 گزارش تکان‌دهنده دادبان از آزار و اذیت زنان بازداشتی و خانواده آن‌ها توسط ماموران گشت ارشاد به گزارش دادبان: «ماموران گشت ارشاد پس از بازداشت غیر قانونی زنان به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری، با تهدید و وعده و وعید آنها را فریب داده و وادار به انجام اعمالی از جمله تماس به زور با خانواده یا تایید صحت و اصالت عکس بدون حجاب خود از طریق امضاء آن می‌کنند. در همین زمینه شماری از شاهدان عینی و زنان بازداشت‌شده به دادبان گفته‌اند که پس از بازداشت از سوی ماموران گشت ارشاد به شدت تحت فشار قرار گرفته و وادار به برقراری تماس تلفنی با خانواده خود شده‌اند. به گفته این زنان، ماموران پس از برقراری تماس زنان بازداشت‌شده با خانواده، ناگهان در میان صحبت آنان و بلافاصله پس از اعلام بازداشت از سوی بازداشت‌شده به خانواده خود، تلفن شخصی آنها را گرفته و در حالت بی‌صدا (سایلنت) قرار می‌دهند تا به این وسیله خانواده وی را به شدت در معرض نگرانی و فشار روانی قرار دهند. همچنین به روایت شاهدان عینی، ماموران گشت ارشاد زنان را مجبور می‌کنند تصاویر بدون حجاب خود را که توسط دیگر ماموران و به زور گرفته شده، امضاء کرده و صحت و اصالت آن را تایید کنند. این در حالی است که برخی از این زنان به اجبار و با تهدید و فریب، پس از بازداشت وادار به برداشتن دوباره حجاب اجباری با هدف گرفتن عکس باکیفیت توسط ماموران شده‌اند. این اقدامات ماموران گشت ارشاد در حالی است که اساسا بازداشت زنان به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری کاملا غیر قانونی است و پلیس هیچ مجوز قانونی در بازداشت زنان با استناد به این موضوع ندارد. از سوی دیگر وادارسازی زنان به تماس با خانواده در عمل مصداق اعمال آزار و اذیت و شکنجه روانی علیه خانواده بازداشتی محسوب شده و اجبار کردن زنان به امضاء تصاویر بدون حجاب نیز مصداق پرونده‌سازی و اخذ اعتراف اجباری است». #جنگ_علیه_زنان #ژن_ژیان_ئازادی #اعتراضات_سراسری @bidarzani https://t.me/khizesche

🔴ادامه حملات اسرائیل در رفح برغم رای دادگاه لاهه برای توقف عملیات دولت اسرائیل از حکم صادره دادگاه بین‌المللی دادگستری لاهه، عالی‌ترین مرجع قضایی سازمان ملل پیروی نمی‌کند و قصد دارد به حملات خود در رفح ادامه دهد. دفتر بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل اعلام کرد که اسرائیل بر اساس حق خود برای دفاع از خاک و شهروندانش عمل می‌کند. دیوان بین‌المللی دادگستری در لاهه روز جمعه ۲۴ ماه مه (۴ خرداد) در مورد درخواست آفریقای جنوبی برای خروج اسرائيل از شهر رفح در نوار غزه رای داد. بر مبنای این حکم، اسرائیل باید عملیات نظامی خود در رفح را فورا متوقف کند. دادگاه همچنین مقرر کرده است که اسرائیل ظرف یک ماه در خصوص اقدامات خود در اجرای دستورات به دادگاه لاهه گزارش دهد. حکم این مرجع قضایی سازمان ملل از نظر قانونی لازم‌الاجرا است، با این حال این نهاد بین‌المللی ابزاری برای اجرای احکام خود ندارد.  آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد در شبکه ایکس (توییتر سابق) نوشت که در جنگ قوانینی وجود دارد که همه باید به آنها احترام بگذارند. گوترش تاکید کرد حمله به غیرنظامیان قابل مذاکره نیست. @dw_farsi https://t.me/khizesche

تداوم اعتراض کارگران پیمانی در عسلویه: پیمانکاران دستمزد را افزایش ندادند یک کارگر پیمانی در عسلویه پیمانکاران را «فعال مایشاء» توصیف کرد که به هیچ‌کس پاسخگو نیستند و کارفرمایان بالادستی هم نظارتی بر آنها ندارند. کارگران پیمانی نفت و گاز در منطقه ویژه انرژی عسلویه دور تازه‌ای از اعتراض را آغاز کرده‌اند. آنها خواستار افزایش دستمزد و بهبود شرایط کار هستند. دور تازه اعتراض کارگران پیمانی و نفت و گاز از آخرین روزهای اردیبهشت آغاز شد. شورای سازماندهی کارگران پیمانی نفت و گاز ۲۹ اردیبهشت از اعتصاب کارگران پیمانی در کنگان خبر داد. در روزهای بعد کارگران در چند پروژه دیگر به اعتصاب پیوستند. خبرگزاری کار ایران (ایلنا) که تریبون غیررسمی خانه کارگر محسوب می‌شود، در تازه‌ترین خبر در این باره به نقل از یک کارگر پیمانی در عسلویه نوشت: برخی پیمانکاران افزایش ۳۵ درصدی حداقل دستمزد را نپذیرفته‌اند و افزایش مزد و مزایای شغلی را اعمال نکرده‌اند. این کارگر شاغل در عسلویه گفت: مزد بسیاری از کارگران پروژه‌ای پارس جنوبی در سال جدید افزایش نیافته و پیمانکاران هنوز همان حقوق سابق را پرداخت می‌کنند و به هیچکس پاسخگو هم نیستند؛ در واقع، حقوقی که در فروردین گرفتیم با حقوق سال قبل هیچ فرقی نداشت. شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت و گاز پیش از این مطالبات کارگران معترض را افزایش دستمزد عنوان کرده و به نقل از کارگران گفته بود: «با توجه به افزایش سرسام آور نرخ تورم مزد باید در تمامی رده های شغلی ۴۵ درصد افزایش یابد. اما پیمانکاران حریص و مفتخور حتی زیر بار افزایش ۳۵ درصد حقوق ابلاغی شورای عالی کار هم نرفته‌اند.» به گزارش این شورا علاوه بر ۱۲۰۰ کارگر شاغل در فاز ۱۴ سایت کنگان، کارگران کارگران داربست بند شرکت گسترش صنعت پادنا، برق و ابزار دقیق شرکت ستاره تاراز در سایت یک بوشهر، برق و ابزار دقیق شرکت جهانپارس مس سرچشمه، پتروشیمی دهلران در دشت عباس و رنگ و عایق شرکت سازه پاد سایت یک بوشهر در اعتراض به این وضعیت اعتصاب کرده‌اند. کارگران پیمانی نفت و گاز شاغل در عسلویه طی سال‌های اخیر بارها در اعتراض به دستمزد ناکافی و شرایط کاری سخت به صورت مقطعی دست به اعتصاب زدند. اردیبهشت ۱۴۰۲ همزمان با اعتصاب گسترده کارگران پیمانی، نهادهای امنیتی ده‌ها تن از کارگران معترض را بازداشت کردند. همزمان مقام‌های دولتی در استان بوشهر کارگران معترض را به اخراج از کار تهدید کردند. کارگران پیمانی نفت و گاز علاوه بر خواست افزایش دستمزد، خواستار حذف شرکت‌های پیمانکاری هستند. ده‌ها شرکت پیمانکاری و مقاطع‌کار در پروژه‌های نفت و گاز با حمایت نهادهای دولتی کارگران را به کار طولانی و سخت در برابر دستمزد اندک مجبور می‌کنند. یک کارگر پیمانی در عسلویه به ایلنا گفت: «کارفرمایان بالادستی نظارتی بر پیمانکاران خُرد اعمال نمی‌کنند» و «پیمانکاران فعال مایشاء هستند و هرچه بخواهند انجام می‌‌دهند.» مجلس شورای اسلامی وعده کرده بود طرح تبدیل قراردادهای موقت و پیمانی به دائم را تصویب کند. بررسی این طرح طولانی شد و با دستکاری نمایندگان مجلس، تنها گروهی از کارگران را در برگرفت. در ایران بر اساس گزارش منابع نزدیک به تشکل‌های کارگری وابسته به حکومت بیش از ۹۷ درصد کارگران با قرارداد موقت کار می‌کنند. رادیو زمانه https://t.me/khizesche

لنین – از مقاله « درباره انقلاب همه ملت » انقلاب پیروزمند، به معنای معین کلمه، فقط آن انقلابی می تواند باشد که همه ملت را فراگیرد: این سخن بدان معناست که پیروزی انقلاب در گرو اتحاد اکثریت عظیمی از مردم برای پیکار در راه تحقق خواست های این انقلاب است و این اکثریت عظیم یا باید فقط از همه یک طبقه و یا از طبقات گوناگونی که چند هدف مشترک دارند، تشکیل شده باشد ... مفهوم «انقلاب همه ملت» باید یک مارکسیست را به ضرورت تحلیل دقیق منافع گوناگونی که بر سر چند هدف مشترک مشخص و محدود با هم توافق دارند، رهنمون باشد. چنین مفهومی را به هیچ وجه نمی توان برای پوشیده داشتن و نادیده انگاشتن اهمیت بررسی مبارزه طبقاتی در جریان این یا آن انقلاب، به کار گرفت. کاربرد مفهوم «انقلاب همه ملت» برای چنین مقصودی نشانگر عدول کامل از مارکسیسم و بازگشت به جمله پردازی عامیانه دمکراتهای خرده بورژوا یا سوسیالیست های خرده بورژوا است. سوسیال دمکرات های جناح راست ما غالباً این حقیقت را فراموش می کنند و از آن بیشتر این نکته را فراموش می کنند که هم روند با پیشرفت انقلاب مناسبات میان طبقات تغییر می کند. هر پیشرفت واقعی انقلاب معنایش چنین است: روی آوری توده¬های گسترده تر به جنبش و در نتیجه حصول آگاهی بیشتر به منافع طبقاتی و بنابراین آشکاری بیشتر مواضع گروهبندی های سیاسی و حزبی و هویدایی دقیق تر سیمای طبقاتی احزاب گوناگون و بدینسان تغییر بیش از پیش خواست های سیاسی و اقتصادی کلی و تجریدی که به سبب همین تجریدی بودن مبهم و تاریک مانده بودند و تبدیل آنها به خواستهای متنوع مشخص و دقیق طبقات گوناگون. مثلا هنگام انقلاب بورژوایی روسیه، بسان هر انقلاب بورژوایی، الزاماً با شعارهای عمومی مشترک یعنی «آزادی سیاسی» و «منافع مردم» آغاز می شود و حال آنکه مفهوم مشخص این شعارها فقط در جریان مبارزه و با برداشتن گامهای عملی در راه تحقق این «آزادی» و دادن محتوی معین به «دمکراسی» که لفظ آن به خودی خود چیزی جز یک کلام توخالی نیست، بر توده¬های مردم و بر طبقات روشن خواهد شد. در آستانه و آغاز انقلاب بورژوایی همه به نام دمکراسی عمل می کنند: هم پرولتاریا، هم دهقانان همراه با نیروهای خرده بورژوازی شهر و هم بورژواهای لیبرال همراه با ملاکان لیبرال. فقط در جریان مبارزه طبقاتی و در رهگذر تکامل تاریخی کم و بیش طولانی انقلاب است که تفاوت میان استنباط طبقات گوناگون از این «دمکراسی» آشکار می شود. مطلب به اینجا پایان نمی پذیرد: در این رهگذر، علاوه بر این، ورطه عمیق میان منافع طبقات گوناگونی که به نام همین «دمکراسی» خواستار انجام اقدامات اقتصادی و سیاسی گوناگون هستند، آشکار می شود. فقط در جریان مبارزه و در رهگذر تکامل انقلاب روشن می شود که یک طبقه یا قشر «دمکراتیک» نمی خواهد یا نمی تواند به اندازه طبقه یا قشر دیگر دور برود و آنگاه به هنگام تحقق هدف های «مشترک»(به اصطلاح مشترک)، تصادمات شدید بر سر شیوه تحقق آنها، مثلا بر سر این یا آن درجه و وسعت و توالی مراحل آزادی و بر سر چگونگی حکومت خلق و چگونگی شیوه واگذاری زمین به دهقانان و غیره، بروز می کند ...                                @khizesche 2 مه سال 1907

📑در نفی اعدام 🖌کارل مارکس 💐مجازات عموماً به عنوان وسیله‌ای برای اصلاح و یا ارعاب دیگران تعریف شده است. اما شما چه حقی دارید که مرا جهت اصلاح و یا ارعاب دیگران تنبیه کنید. علاوه بر این، تاریخ و چیزی به نام آمار موجود است که با ارائه کامل‌ترین شواهد ثابت می‌کنند از زمان "قابیل"، دنیا به وسیله مجازات نه مرعوب شده و نه اصلاح. درست برعکس. از نظر حقوق انتزاعی تنها یک تئوری مجازات وجود دارد که شأن انسان را به صورت تجریدی به رسمیت می‌شناسد، و آن تئوری کانت است. این را به خصوص در فرمول‌بندی خشکی که هگل به آن داده می‌توان دید. هگل می‌گوید: «مجازات حق مجرم است. این عملی ناشی از اراده خود وی می‌باشد. مجرم تجاوز به حق را به عنوان حق خود اعلام می‌کند. جرم او نفی حق است. مجازات نفی این نفی است و در نتیجه تأئید حقی است که مجرم خود، آن را مورد پشتیبانی قرار داده و بر خویشتن تحمیل نموده است»_(هگل- فلسفه حق) ادامه متن را اینجا کلیک کنید. #کارل_مارکس کد جستجو مقاله شماره 1043 @W_I_Lenin باز نشر https://t.me/khizesche

🔴 مواضع و کلیدواژه‌های محور مقاومت ارسالی از یاران #همراه_سرخط ۱- خط محور مقاومت خط سرکوب کمونیست‌ها است. دهها پیج و سایت و اسم مستعار و کانال و محفل تحت پوشش مارکسیسم برای محور مقاومت قلم می‌زنند که گاه افراد ناآشنا در داخل و خارج کشور را به اشتباه می‌اندازند. برای شناختن محورمقاومتی‌ها نباید به ادعا یا زبان بازی خود افراد اکتفا کرد، آنچه دست مقاومتی‌ها را رو می‌کند کلید واژه‌هایی است که استفاده می‌کنند و مواضعی است که در رابطه با مسائل سیاسی-طبقاتی دارند. ۲- یک محورمقاومتی رقابت دولت‌های سرمایه‌داری جهانی را به دو بخش «هژمونی» و «ضد هژمونیک» تقسیم می‌کند. از نظر آنها هر دولتی، هر حزبی و هر خیزش و جنبشی که در رقابت با «هژمونی شیطان بزرگ» قرار گیرد قابل دفاع است و برعکس هر سیاستی که علیه دولت‌های دیکتاتوری‌ و سرمایه‌داری همچون رژیم اسلامی حاکم بر ایران و به گفته‌ی ایشان کشورهای «ضد هژمونیک» باشد توطئه‌ی امپریالیست‌ها است. آمریکا و هم‌پیمانانش در سمت جهان هژمونیک قرار می‌گیرند و دولت‌هایی همچون چین و روسیه و جمهوری اسلامی در جانب ضد هژمونیک قرار می‌گیرند. به این ترتیب تمام احزاب دمکراتیک و سوسیالیستی که سیاستی مخالف با نظام جمهوری اسلامی اتخاذ می‌کنند پیاده نظام آمریکا هستند و در مقابل حماس و حشد الشعبی و حزب‌الله و دولت بشار اسد قهرمانان مبارزه با امپریالیسم هستند. ۳- با همین منطق همه‌ی خیزش‌های توده‌ای‌ در ایران ارتجاعی، پرو غرب و کارگزار اهداف ناتو هستند. ۴- برای یک محورمقاومتی مسئله‌ی «ستم ملی» و «حق تعیین سرنوشت» نیز از همین زاویه تحلیل می‌شود. اعتراضات مردم بومی کاناکی از آنجا که علیه دولت فرانسه یکی از هم‌پیمانان آمریکا صورت می‌گیرد مبارز‌ه‌ی استقلال طلبی نام می‌گیرد. در مقابل مبارزات مردم ستمدیده‌ی بلوچستان، ارتجاعی و اختلاف افکنی مذهبی نام می‌گیرد و مبارزات مردم کردستان با اسم رمز تجزیه طلبی سرکوب می‌شود. از نظر مقاومتی‌ها اعمال «ستم ملی» علیه کردها و بلوچ‌ها واقعیت خارجی ندارد و هیچ گونه «حق تعیین سرنوشت»ی برای این ملت‌ها قائل نیستند تنها به این دلیل ساده که منافع یکی از کشورهای به اصطلاح «ضدهژمونیک» یعنی جمهوری اسلامی را تهدید می‌کنند. ۵- به همین دلیل حفظ «یکپارچگی سرزمینی» و محافظت از «تمامیت ارضی» میهن عزیز آرمان‌ مقدس و مشترک جمهوری اسلامی، محورمقاومتی‌ها و سلطنت طلبان است. ۶- اعتراضات خیابانی در ضدیت با قوانین بازنشستگی مادام که در فرانسه باشد مبارزه‌ی طبقاتی نام می‌گیرد. در مقابل اعتراضات خیابانی بازنشستگان ایران علیه سیاست‌های ضدکارگری و قوانین بازنشستگی جمهوری اسلامی اغتشاش و ویرانی طلبی و توطئه‌ی احزاب و رسانه‌های معاند است. و مبارزات معلمان موج سواری کور، آتش بیاری معرکه و کانال تشکل‌های صنفی فرهنگیان به سبک بازجو خبرنگاران صدا و سیمای ج.ا تریبون جنگ طلبانه‌ی رسانه‌های غربی معرفی می‌شود. ۷- قتل جنایتکارانه‌ی ژینا امینی، فوت تراژیک نام نهاده می‌شود تا جمهوری اسلامی را سفیدشویی کنند. خیزش انقلابی ژن ژیان ئازادی با ادبیات سرکوبگرانه و کوچک انگارانه، آشوب ززآ و پروژه‌ی دولت‌های متخاصم نام گذاری می‌شود تا به خون بیش از ۶۰۰ جانباخته‌ی قیام ژینا دهن کجی شود و انقلابیون آشوبگر و دشمنان امنیت ملی خوانده شوند. ۸- مطالبه برای لغو حجاب اجباری یک مطالبه‌ی بورژوایی و بلوای برهنگی قلمداد می‌شود. زیر پا گذاشتن بنیان ایدئولوژیک جمهوری اسلامی توسط زنان با شهامت را آزادی یواشکی و قهرمانانی همچون نیکا شاکرمی را با ادبیاتی سخیف و با هدف کوچک نمایی چهارتا دختر گوگولی نام می‌گذارند. در مقابل از نمادهای ارتجاعی حجاب اسلامی تحت نام وجهه‌ی فرهنگی مبارزات ضدامپریالیستی و مقاومت در برابر آسیمیلاسیون و اضمحلال فرهنگی دولت‌های غربی پاسداری می‌کنند. ۹- شادی کردن برای «افول هژمونی آمریکا» در منطقه با کل کشیدن برای «عروج اقتدار پوشالی محور کذایی مقاومت» در خاورمیانه درهم‌می‌آمیزد. محورمقاومتی‌ها شرمگینانه و با نقاب دفاع از «ایران قوی» و «ایران مقتدر» در برابر «هژمونی استکبار جهانی» از جمهوری اسلامی طرفداری می‌کنند. #محور_مقاومت #چپ_محور_مقاومت @sarkhatism https://t.me/khizesche