ozgeshe

Өмірде аз қателесетін адамдар болады. Ақылды, интеллектісі жоғары болғасын емес, тағдыры солай, өмірде жолы жеңілдеу, болмаса, момындау, өздігінен ешкімге тиіспейді, ерекшеленіп көзге түспегесін, онымен де ешкім алыспайды. (Үлкендер «Момынның жары – Құдай» дейді). Керісінше өмірде «көп қателесетін» адамдар бар. Жоқ, ақылсыз, білімсіз, интеллектісі төмен болғаннан кейін емес. Керісінше IQ жоғары, өз ортасында харизмасымен ерекшеленіп тұрады. Шынайы, еркін, тәуелсіз. Бірақ жолы ауырлау, тағдыры солай, бәлкім. («Горе от ума»). Өзіне, өзінің біліміне, талантына сенгесін ойын еркін, ашық айтады. Ондай адамдарда біреуге тәуелділік деген, құлдық сана деген болмайды. Өздері құлдық санадан арылмағандар оларды өздерінің сана түкпіріндегі «құлдық сананың шеңберіне» тыққысы келеді. Демократияны қатты армандайтын біз әлі өзіміздің демократиялық көзқарасымызды қалыптастыра алмай жатырмыз. Ең арысы көпшілігіміз біреудің жеке көзқарасына құрметпен қарай алмаймыз. Аягүл Мантай

И вечером никто не ждёт, И делать можно всё, что хочется. Но как ты это назовёшь: Свободой или одиночеством?

Ей, жүрегім, үмітіңді үзбеші, (біліп тұрып бүлдіреді кейде адам.) Қателіктің Қайғысы емес, бізді осы — Дұрыстықтың Азабы ғой қинаған. Д.Тілеухан

Жұмыстан шаршап шыққан күндері… Саябақта отырып… Аяулы бір шақтарға оралғың келеді… Көзің жұмып… Көңілдің құмына сіңген өткенді іздеп… Дертіңмен жаңғыз қалғың келеді… Әйтеуір сағынасың… Жаның жаурап сағынасың… Ештеңені ақылға салмай… Ауырса екен, ауырса екен мына жүрек дейсің… Боздаса екен, мына көңіл боздаса екен дейсің…

Кейде тағдырыңа жазылмаған адамды Алладан қайта-қайта сұрап, өміріңнен кетем десе де жібергің келмей, бос нәрсені талап қылатын сәттер болады. Бұл әрекет — тек өзіңді шаршату болу мүмкін. Алла бізге ненің хайырлы яки хайырсыз екенін жақсы біледі. Өміріңе хайырсыз болған істі, адамды құдайдан сұрай беріп, қиындықтың үстіне қиындықты тілеп алма! Босат, жібер. Өмір тек сол іспен яки адаммен бітіп қалмайды. Кейде көкірек көзіңді шел басып, бақытсыздықты бақытпен шатастырып аласың. Нағыз бақыт — көңілдің жайлылығында…

«Сіз бен біз құндылық санайтын деңгеймен санаспай-ақ адамдар бақытты өмір сүре алады»

"Кейде бір сәттердің, қарым-қатынастардың келмеске кеткеніне өкініп, бойыңды болмашы салқын діріл жайлап алады, сосын  тұла бойың тоңазығанын сезесің. Бірақ сондай бір ең сүреңсіздеу сәттердің өзі де — жай ғана «мезеттік күй». Тез-ақ өтіп кетеді. Тек жұтыла көрме)"

Дважды в одну реку не войдешь. Бұрын осы тіркес мықты боп естілгенмен, іштей айтылған ойға қарсы едім. Қаласақ екі рет, жүз рет түсе беруге болады ғой деп ойлайтынмын. Енді түсіндім. Көл емес өзен бір орында тұрмайды. Ағып кете береді. Үшінші рет келсең де аты сол өзен болғанмен, ол өзгерген. Ешнәрсе бір орында тұрмайды. Сондықтан да ол Өмір-өзен. Сағынасың. Сол бір кезді. Достарыңды, сол бір топты, ұжымды, сол бір жанды, сол көшені, сол бір отырысты, саяхатты, іс-сапарды. Адамдары тірі. Олармен әлі де жақсы қатынаста болуың мүмкін. Бірақ, енді бәрі басқа. Айналамыздағы жағдай, айналамыздағы көңіл, пішін. Кейде тіпті сезім мен мазмұн да.