من

دیدین موقع اسباب‌کشی رو بعضی کارتن‌ها نوشته شده: «شکستنی»؟ منم باید رو پیشونیم تتو کنم: «شکستنی»؛ تا آدما حواسشون رو بیشتر جمع کنند.

. @Radio_chehraziii

بلندتر بخند یاد خونه میوفتم.

امروز سه اعتیاد خطرناک داریم: «هروئین، کربوهیدرات و حقوق ثابت.» | نسیم نیکولاس طالب |

«حقوقِ ثابتِ خوب» می‌ارزه به ندیدن روز؟ به چشم و بله‌های بی‌دلیل؟ به این بردگی مداوم؟

این روزهای جوانی که پر از سردرگمی و امتحان و ددلاین‌های مختلفه رو غنیمت بشمرید. هیچ روز دیگه‎‌ای مثلش نمیاد. باورت کنید هیچکس اندازه من تو لحظه زندگی نکرده اما باز هم پشیمانی‌هایی دارم. از هوای ابری، هوای آفتابی، روزای سرد و گرم؛ از همش لذت ببرید. قراره به خودتون بیاید و یهو سی ساله باشید و دیگه کمتر بتونید ذوق اتفاقات جدید رو داشته باشید.

هروقت آرمان گرشاسبی آهنگ جدید می‌ده من پرت میشم به سال 94 و کاخ سعدآباد. شایدم سال 95 اما پاییز بود چون چنارهای قدیمی کاخ در حال خزان بودند. اسم آلبومش چی بود؟ آسمان هم زمین می‌خورد؟ همه خیلی جوان‌تر بودیم. چه من، چه رفیقم. حتی آرمان گرشاسبی صداش به خوبی الآن نبود اما مگه چیزی جز حال و هوامون مهم بود اون لحظه؟ با پی‌کی مشکی یکی از بچه‌های دانشکده رفته بودیم. امیرحسین هم کنارم بود. اطراف پارک بخاطر این رویداد خیلی شلوغ شده بود. اصلاً کِی دیگه انقدر ذوقشو می‌کنیم تا دوباره برای چیزی و کسی اینهمه راه بکوبیم و بریم؟ کجاست اون ذوق جوانی؟ از اون حال و هوا، هیچ چیزش رو با خودم تا 29 سالگی نیووردم. اینکه به عقب نگاه میکنم و شبیه هیچ روزی از جوانیم نیستم منو می‌ترسونه. کجا رفت اون مجید؟ مجیدی که برای خیلی چیزها تلاش می‌کرد و خیلی عمیق‌تر بود و به همه‌چیز هزاران هزار بار فکر می‌کرد و هیچ چیزی از خاطرش پاک نمی‌شد. آرمان گرشاسبی از اون خواننده‌هاییه که قراره وقتی حتی پیرتر شدیم گوشش بدیم. چون تمام روزهای جوانی رو باهاش گذروندیم. روزهای دلتنگی، روزای سرد پاییز، حتی کنارش یه سری بوها رو به‌خاطر سپردیم. آرمان گرشاسبی مثل اون شرابیه که ته کمد فراموشش کردی که ناگهان برای پیدا کردن چیزی، بطری خاک خورده رو پیدا می‌کنی. هروقت درب بطری رو باز کنی مستت میکنه و می‌برتت به روزایی که داشتی انگور می‌خریدی و چنگ می‌زدی و بطریش می‌کردی. درست مثل گوش کردن به آهنگ‌های آرمان گرشاسبی؛ دستت رو می‌گیره و می‌برتت به هزارتوی خاطرات. راستی اون روز هوا ابری بود و باد میومد.