من

درخت بگیرم؟

عضو جدید خانه.

دوستی داشتم به وقت دعا کردن فقط می‌گفت: «غریبِ معشوق نباشی.»

۲۲ سالم بود که از اوستا پرسیدم: برای تولید گیاه و گلخونه داشتن چقدر پول نیازه؟ گفت: «فقط یه قیچی خوب نیاز داری.» و من امروز فقط با یه قیچی دارم خونه‌م رو سبز می‌کنم.

شعری که امروز می‌تونه کمکت کنه: ساعتی میزان آنی ساعتی موزون این بعد از این میزان خود شو تا شوی موزون خویش | مولانا |

آنقدر راضی‌ام از کیفیت ماکارونی امروز که دیگه حتی عکس هم جواب نیست، فیلمشو ببینید.

نپذیرفتن؛ بنظرم مشکل خیلی از ما نپذیرفتنه. نپذیرفتن مشکلی که پیش رومون هست، نپذیرفتن ناتوانایی‌ها و محدودیت‌هامون، نپذیرفتن بدی آدم‌ها. من اگر بخوام از نپذیرفتن‌ها مثال بزنم باید تا صبح بنویسم اما موضوع اصلی این نیست. موضوع اصلی نپذیرفتن توانایی‌های خویشتنه. خیلی‌ها در حوزه تخصصی خودشون آدمای خفنی هستن. خیلی‌ها با هوش سرشاری که دارند مسائل سخت براشون پیش پا افتاده بنظر می‌رسه، خیلی‌ها با سخت‌کوشی و تلاش‌های زیاد به جایگاه‌های بالا بلند رسیدند و این یه حقیقتیه که وجود داره اما وقتی با خودشون حرف می‌زنی؛ می‌بینی که نپذیرفتن. گاهی شانس رو دخیل می‌دونن، گاهی دست‌آوردی که دارند رو کوچیک می‌شمرن و گاهی اصلا نمی‌دونن کجا ایستادن که حتی بخوان بهش افتخار کنند. بنظرم زشت و زیبا، سخت و آسون، بالا و پایین؛ باید بپذیریم خودمون رو. و پذیرفتنه که شروع تمام آرامش‌هاست.

سالاد شیرازی با زبان حال با آدم سخن میگه.

یه نفس عمیق بکش و به خودت یادآوری کن چه کسی هستی.

و آدمی می‌تواند دوای آدمی باشد.