Грэка-католікі Беларусі

Можа здарыцца, што хтосьці, як сам мяркуе, захоўвае абсалютны спакой і засяроджанасць, адчувае сябе пакрыўджаным словам брата і думае, што слушна гневаецца, кажучы: «Калі б ён не прыйшоў, не пакрыўдзіў бы і не раззлаваў, я б не здзейсніў граху». Канешне, гэта падман і фальшывае разважанне. Ці ж той, хто сказаў некалькі словаў, сапраўды прынёс неспакой і абурэнне? Ён выявіў тое, што ўжо было ў чалавеку, каб калі захоча, мог чыніць пакуту. Такі чалавек падобны да прыгожага пшанічнага хлеба, які пасля таго, як яго разламаюць, аказваецца сапсаваным. Думае, што ён поўны спакою, але ўнутры была схаваная схільнасць, пра якую не ведаў. Як толькі прыйдзе брат і скажа слова, тут жа выяўляецца сапсаванасць і бруд, схаваны ў сэрцы. Таму, калі такі чалавек прагне атрымаць міласэрнасць, няхай шкадуе, няхай ачысціцца, няхай удасканаліцца, а нават убачыць, што трэба больш дзякаваць брату, які стаў прычынай такой вялікай карысці. Адгэтуль не будуць мучыць яго ніякія выпрабаванні, а ён, чым больш будзе дасканалым, тым менш будзе іх адчуваць. Бо наколькі душа ўдасканальваецца, настолькі становіцца моцнай і здольнай зносіць усялякія сустрэчныя перашкоды. Св. Абба Даратэй

Грэка-каталікі Ліды разам са сваім душпастырам а. Андрэем Кратом прынялі ўдзел у працэсіі з нагоды ўрачыстасці Найсвяцейшага Цела і Крыві Хрыста ў парафіі Узвышэння св. Крыжа (Ліда-Фара). Св. Імшу узначаліў біскуп Уладзімір Гуляй, біскуп-каад'ютар Гродзенскай дыяцэзіі.

ГРЭКА-КАТАЛІЦКАЯ ПАРАФІЯ МАЦІ БОЖАЕ ФАЦІМСКАЙ, ГАРОДНЯ вул. Гараднічанская 32а РАСКЛАД НАБАЖЭНСТВАЎ на 3-9 чэрвеня 9 чэрвеня, нядзеля 10.00 – Літургія св. Яна Залатавуснага

Што сонечнае святло для цела, тое малітва для душы. І як для сляпога няшчасце не бачыць сонца, якое б вялікае няшчасце было для хрысціяніна, калі б не маліўся і праз малітву не ўліваў у сваю душу святло Хрыстова?  Св. Ян Залатавусны

Гісторыя мучаніцтва св. Юстына і яго паплечнікаў Калі святых схапілі, іх прывялі да прэфекта Рыма Рустыка. Пасля іх паставілі перад судом, і прэфект Рустык сказаў Юстыну: «Спачатку пакланіся багам і пакарыся імператарам». Юстын адказаў: «Нас нельга абвінавачваць і затрымліваць за тое, што мы слухаемся наказаў нашага Збаўцы Ісуса Хрыста». Рустык сказаў: «Якое вучэнне вызнаеш?» Юстын адказаў: «Я спрабаваў спазнаць усе вучэнні, але прыняў праўдзівае вучэнне хрысціянаў, хоць яно не падабаецца многім, хто трымаецца памылак». Прэфект Рустык спытаўся: «А гэтае вучэнне падабаецца табе, няшчасны?» Юстын адказаў: «Так, я трымаюся яго згодна з праўдзівым дагматам». Прэфект Рустык сказаў: «Што гэта за дагмат?» Юстын адказаў: «Шануем Бога хрысціянаў, лічым, што на пачатку Ён адзін стварыў усё і з’яўляецца Стварыцелем усяго стварэння, бачнага і нябачнага. Шануем таксама Госпада Ісуса Хрыста, Сына Божага. Прарокі прадказалі, што Ён прыйдзе да людзей абвяшчаць збаўленне і навучаць выбраных вучняў. Я толькі чалавек і няшмат магу сказаць пра Яго бясконцую боскасць, аднак прызнаю моц прароцтва, калі Ён быў прадказаны як Сын Божы. Ведаю, што прарокі, натхнёныя з неба, прадказвалі Ягонае прыйсце да людзей». Рустык сказаў: «Значыць, ты хрысіцянін?» Юстын адказаў: «Так, я хрысціянін». Прэфект сказаў Юстыну: «Паслухай ты, які быў навучаны і лічыш, што пазнаў праўдзівае вучэнне; калі цябе высекуць і заб’юць, думаеш, што адправішся у неба?» Юстын адказаў: «Маю надзею, што, калі гэта вытрымаю, то адпраўлюся ў Яго дом; я ведаю, што да самага канца свету Ён захоўвае сваю Божую ласку для тых, хто жыве справядліва». Прэфект Рустык сказаў: «Ты мяркуеш, што падымешся ў неба, каб атрымаць там нейкую адпаведную ўзнагароду?» Юстын сказаў: «Не мяркую, але цвёрда ў гэтым перакананы і дакладна ведаю». Прэфект Рустык сказаў: «Аднак вернемся да справы, якую неабходна хутка вырашыць. Дык згадзіцеся з тым, што ад вас патрабуюць, і аднадушна прынясіце ахвяру багам». Юстын адказаў: «Ніхто, маючы здаровы розум, не адвернецца ад пабожнасці да бязбожнасці». Прэфект Рустык сказаў: «Калі не выканаеце загаду, мы бязлітасна пакараем вас». Юстын сказаў: «Мы прагнем быць пакаранымі за нашага Госпада Ісуса Хрыста і збавіцца, таму што гэта будзе задаткам нашага апраўдання перад жахлівым усеагульным судом нашага Госпада і Збаўцы». Гэтаксама сказалі і астатнія мучанікі: «Зрабі, што хочаш; мы хрысціяне і не прыносім ахвяраў ідалам». Тады прэфект Рустык абвясціў прысуд, кажучы: «Паводле закону, тыя, хто не паслухаецца загаду цэзара і не прынясе ахвяры багам, павінны заплаціць смяротным пакараннем: спачатку адлупцаваныя, а потым абезгалоўленыя». Святыя мучанікі былі заведзеныя на месца пакарання і там забітыя. Так яны прынялі мучаніцтва дзеля вызнання Збаўцы.

Вялікая Вячэрня на 2 нядзелю пасьля Пяцідзясятніцы, 2 чэрвеня http://cssr.by/2019-03-04-08-41-21/chasaslou/211-viacernia-ton1.html

У нашай рубрыцы “Хрысціянства і літаратура” мы працягваем знаёмства з раманам Андрэя Мрыя “Запіскі Самсона Самасуя”.