بيدارزنى

فروغ سمیع نیا، فعال حقوق زنان:حالا آن روز رسیده است کانون زنان ایرانی یازده فعال حقوق زنان در گیلان، سال گذشته در یورش به خانه‌هایشان بازداشت شدند، یکی از این فعالان فروع سمیع نیا بود که پیش‌ازاین نیز به خاطر فعالیت‌هایش در حوزه زنان بازداشت‌شده بود. بازداشت و بازجویی‌های او با خشونت زیاد همراه بوده است.او پس از گذراندن روزهایی سخت در بازداشتگاه اطلاعات، پلیس امنیت و زندان لاکان رشت با فرار وثیقه آزاد شد و چندی بعد با حکم سنگین شش سال حبس مواجه شد که بیش از سه سال آن قابل‌اجراست.حکم فروغ و ده فعال دیگر همگی به اجرای احکام فرستاده‌شده است و اغلبشان می‌گویند حکمشان به‌زودی اجرا می‌شود. خانم سمیع نیا، در آغاز از روز بازداشتتان بگویید؟ دقیقاً چه اتفاقی افتاد؟ چگونه بازداشت شدید؟ نسبتاً اول صبح بود، بدون اینکه در بزنند، بیشتر از هفت-هشت نفر مرد با دیلم درِخانه ام (واحد آپارتمان) را تخریب کردند و وحشیانه وارد خانه شدند. یکی از مأموران زن بود، من حتی لباس مناسب نداشتم. هیچ احضاریه‌ای برای من نیامده بود و هیچ حکمی را هم به من نشان ندادند. یک نفرشان هم دوربین بزرگی داشت و فیلم‌برداری می‌کرد. به من دست بند زدند و از همان اول شروع به کتک زدنم کردند، با خشونت پرتابم کردند گوشه مبل، چشمانم را بسته بودند، صدای فحاشی‌شان را می‌شنیدم و همین‌طور صدای به هم ریختن خانه‌ام را، هر چیزی را به طرفی پرت کردند، خیلی کتک زدند، حتی دستانم خونریزی کرد که به خاطر فشار دست بند و پرت کردنم بود. چرا فحش می‌دادند و کتک می‌زدند؟ از شما چه می‌خواستند؟ رمز گوشی موبایلم را می‌خواستند. البته انگار یک عده آدم با عقده شخصی آمده بودند و پر از عقده نسبت به من بودند. فحش‌های رکیک جنسی می‌دادند. بعد از بازداشت به کجا منتقل شدید؟ بازداشتگاه اطلاعات رشت. شرایط بازداشتگاه اطلاعات چطور بود؟ بازداشتگاه اطلاعات رشت عبارت از تعدادی سلول انفرادی است. هیچ‌گونه امکانات رفاهی نبود. بعد از چند روز؛ حتی نمی‌توانستی خودت را راضی به حمام گرفتن کنی، یک سلول کوچک بسیار کثیف، گوشه سلول یک‌کاسه توالت و دستشویی بسیار کثیف، آب همیشه سرد بود. حتی برای حمام کردن؟ بله باید با آب سرد حمام می‌کردیم آن‌هم در فضایی بسیار غیربهداشتی و کثیف، بعد از چند روز در یک لیوان یک‌بارمصرف کمی شامپو به ما دادند، آنجا بازداشتگاه مردان بود و نیازهای زنان اصلاً در آن دیده نشده بود. یعنی ما را به بازداشتگاه مردان برده بودند. به‌عنوان مثال حتی لباس و یا پد بهداشتی وجود نداشت. با همان لباسی که از خانه آمده بودم، چند روز اول زندان را گذراندم، تا اینکه خانواده موفق شد برایم لباس بیاورد. من مبتلابه دیابت هستم و به همین دلیل باید رژیم غذایی خاصی را رعایت کنم اما آنجا هیچ امکانی برای رعایت کردن این رژیم وجود نداشت. ادامه مصاحبه را در لینک زیر بخوانید: https://ir-women.com/19658

‍ ‍ ‍ گفت و گو با زهره دادرس، فعال حقوق زنان/آنچه در بازداشتگاه و زندان لاکان رشت می گذرد کانون زنان ایرانی زهره دادرس، فعال حقوق زنان گیلانی به ۹ سال و نیم حبس محکوم شده است، با دو اتهام «تشکیل ‌گروه با هدف برهم زدن امنیت ملی» و «اجتماع و تبانی».به گفته زهره:منظور از گروه غیرقانونی، تشکیل یک گروه تلگرامی دوستانه است و نه یک گروه سازمان یافته و مسلح. خواهرش،زهرا دادرس هم بازداشت و محکوم به زندان شده است.زهره بیشتر از اینکه نگران خودش باشد نگران خواهرش است که دو فرزند خردسال دارد.به جز زهره و زهرا دادرس، فروغ سمیع‌نیا، سارا جهانی، یاسمین حشدری، شیوا شاه‌سیا، نگین رضایی، متین یزدانی، آزاده چاووشیان از دیگر فعالان رشت به اتهامات «عضویت در گروه» و «اجتماع و تبانی»، هریک به تحمل ۶ سال زندان محکوم شده اند، جلوه جواهری و هومن طاهری نیز در این پرونده به اتهام تبلیغ علیه نظام به یکسال زندان محکوم شده اند. کانون زنان ایرانی با زهره دادرس در باره روزهای بازداشت، زندان، بازجویی ها و دادگاه خود و هم پرونده‌ای‌هایش گفت و گویی کرده است که در ادامه می خوانید. خانم زهره دادرس! شما در روایت بازداشت خود از برخوردهای نامناسب و خشونت آمیز مأموران بازداشت کننده اداره اطلاعات رشت گفته‌اید. آیا شبیه این برخوردها با سایر فعالان رشت که با شما هم پرونده هستند، نیز اتفاق افتاده؟ اگر ممکن است درباره چگونگی برخوردها با خود، خواهر و دیگر فعالان حقوق زنان رشت نیز برای ما بگویید؟ آنچه از دوستان و خواهرم شنیده‌ام به مراتب تکان‌دهنده ‌تر و شدیدتر از تجربه من بوده است. هیچ‌کدام از افراد بازداشت شده پیش از دستگیری احضاریه نداشته‌اند که در صورت عدم حضور،  حکم جلب آن‌ها صادر شود. بازداشت افراد با ورود مسلحانه نیروهای متعدد مرد انجام شد و ازآنجاکه این بازداشت صبح روز ۲۵ مرداد انجام شد، برخی از دوستانم و خانواده آنها در هنگام خواب با حمله نیروها مواجه شدند. در مورد خواهرم زهرا دادرس باید بگویم که دو فرزند او در خانه خواب بودند و با سروصدا و حضور رعب‌انگیز نیروهای لباس شخصی از خواب بیدار شدند و شاهد بازداشت مادرشان بودند. خواهرم تا بیست روز حتی صدای فرزندانش را نشنید و باآنکه بارها در بازداشتگاه اطلاعات و در زندان درخواست کرد برای چند ثانیه صدای فرزندانش را بشنود با آن موافقت نشد. خواهرم به رئیس زندان می‌گفت که« فرزندانم از خواب پریدند و دیدند که چندین نفر با کلاشنیکف و کلت مادرشان را از خانه می‌برند. آن‌ها ممکن است الآن به این فکر کنند که شاید مادر ما را کشته‌اند.» اما اصرار ما برای اندک همراهی دراین‌ارتباط هم، بی‌فایده بود. زهرا نیز به مانند بقیه ما روزهایی را در سلول انفرادی گذراند. در دوران بازجویی مورد توهین‌های رکیک، تمسخر و تهدید قرار گرفت. او را بارها زدند و از روی صندلی پرت کردند. وقتی به زندان منتقل شدیم، در بخش قرنطینه زندان من کبودی‌های روی پای او را دیدم. در بازجویی تعداد حاضران مرد در اتاق بسیار زیاد بود و هم‌زمان سؤال می‌پرسیدند و از او می‌خواستند به آن‌ها جواب دهد. در تمام مراحل بازجویی با چشم بند بود و فقط زمانی که بازپرس پرونده به اداره اطلاعات می‌آمد چشم‌بند از چشمان برداشته می‌شد.هیچ‌کدام از ما در هیچ مرحله‌ای از تشکیل پرونده و تفهیم اتهام به دادسرا منتقل نشدیم و تمام کارها در همان اطلاعات انجام شد. هیچ‌کدام از ما در ۲۴ ساعت اول تفهیم اتهام نشدیم.در صحبتی که با دیگر دوستانم داشته‌ام هم مشابهت‌های فراوانی پیدا شد و شرایط بازداشت آنها هم خشن، همراه با فشار و ضرب و شتم حاضران در خانه و خودشان بوده است. همه آنان انفرادی را برای روزهای متمادی تجربه کردند، تعدادی به انتقال به تیمارستان، شلاق زدن، اعدام شدن و … تهدید شدند و برای دو نفر هم اعدام مصنوعی اجرا شد. توهین، تمسخر،  تحقیر و ایجاد نگرانی از بابت شرایط خانواده و نزدیکان نیز فصل مشترک‌های دیگری از این تجربه‌ها بود. در هنگام بازداشت، بیش از هر چیز چه موضوعی برای شما آزاردهنده بود؟ در تمام این دوران از روز بازداشت تا زندان و دادگاه و خبر احکام، این ورود مأموران لباس شخصی بدون اجازه و بدون همراهی من به خانه بود که من را آزار داد. من تمام آن لحظات شدیداً نگران حال مادرم و برادرزاده‌ام بودم. می‌دانم که بسیار ترسیدند، می‌دانم که بسیار تحت فشار قرار گرفتند. من که در ماشین حبس بودم، نتوانستم جلوی مأموران را بگیرم که بدون زدن زنگ در وارد خانه‌مان نشوند. من به آنها که در ماشین بودند گفتم که مادرم مسن است و برادرزاده‌ام کودکی شش ساله است. اما بی‌فایده بود. ادامه مصاحبه را در لینک زیر بخوانید https://ir-women.com/19642

🟣 آرمیتا پاویر و مریم بایرامیان از زندان تبریز به کارزار «سه‌شنبه‌های بدون اعدام» پیوستند بنا بر گزارش منابع مطلع به بیدارزنی: «آرمیتا پاویر و مریم بایرامیان از زندانیان سیاسی که در بند زنان زندان تبریز محبوسند به کارزار «سه‌شنبه‌های بدون اعدام» پیوستند. این کارزار در زندان‌های ایران وارد “بیست‌ودومین هفته” شده است». #قیام_علیه_اعدام #ژن_ژیان_ئازادی #اعتراضات_سراسری @bidarzani

🔴 ممانعت مدیر دبیرستان‌ دخترانهٔ حضرت معصومه مسجد سلیمان از حضور تعدادی از دانش آموز دختر پایهٔ دهم در جلسهٔ امتحان نهایی درس دینی 🔸در پی انتشار اخباری مبنی بر ممانعت از ورود ۷ دانش‌آموز دختر در آزمون ورودی دبیرستان نمونه دولتی #فرهیختگان در تهران به بهانه حجاب، گزارشی همراه با مستندات توسط یکی از اولیای دانش آموزان شهرستان #مسجد_سلیمان به #شورای_هماهنگی_تشکلهای_صنفی_فرهنگیان_ایران ارسال شده که متأسفانه حاکی از عدم تعهد اخلاقی و رفتار غیر قانونی مدیر دبیرستان حضرت معصومه مسجد سلیمان، خانم #میترا_صالحپور است که با ممانعت از حضور تعدادی از دانش آموز دختر پایهٔ دهم در جلسهٔ امتحان نهایی درس دینی، اسباب رنجش خاطر و آسیب‌های روانی شدید به این دختران دانش‌آموز پایهٔ دهم و اولیای آنان شده، به گونه‌ای که تلاش‌های چندین سالهٔ این عزیزان را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است! 🔸شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران که همواره حامی دانش آموزان و اولیای آنان به ویژه در نقاط محروم است، این گونه اقدامات را که منجر به وارد نمودن آسیب‌های جدی روانی و عاطفی به دانش آموزان و اولیای آنان می‌شود را به شدت محکوم نموده و از مسئولین ذیربط می‌خواهد ترتیباتی در جهت رفع و جبران این معضل و موارد مشابه اتخاذ نمایند. 📎 گزارش کامل و مستندات ارائه شده را در لینک زیر ببینید https://bit.ly/45G777h 🔹🔹🔹 شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران 🔹نشانی کانال تلگرامی شورا: 🆔 @kashowra 📍اخبار، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسایل صنفی و آموزشی را از طریق آی‌دی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇 🆔 @kashowranews

🟣 دخترم‌ را آزاد کنید درخواست آزادی شریفه محمدی از سوی مادرش «من مادر شریفه هستم. نزدیک به هفت ماه است که دخترم را بازداشت کردند و به من خبری از او نمی‌دهند. من چندین بار به رشت آمدم و از مسئولین زندان خواستم به من جوابی بدهند. التماسشان کردم که بگویند گناه دخترم چیست؟ آیا میخواهید همچنان او را در بازداشت نگه دارید؟ خانه، کاشانه, فرزند و همسر شریفه، چشم انتظار و بلاتکلیف هستند. شریفه شغلش را از دست داده است. وقتی سیروس را گرفتید، آیدین غصه خورد، ناراحت شد، اذیت شد و مدتهاست دلتنگ مادرش شریفه است. من هم در این مدت عذاب کشیدم و اذیت شدم. فقط به من بگویید گناه شریفه چیست و به چه جرمی زندانی‌ست؟» #ژن_ژیان_ئازادی #اعتراضات_سراسری @bidarzani

🟣 زن چوپان بلوچ ۷۰ ساله در پی انفجار مین جان باخت «مهر بی‌بی سیاهانی»، زن بلوچ اهل شهرستان سراوان از توابع سیستان و بلوچستان، بر اثر انفجار مین‌های سپاه پاسداران، جان خود را از دست داد. طی شش ماه در مرزهای سیستان و بلوچستان ۷ نفر در اثر انفجار مین جانشان را از دست داده‌اند. به گزارش حال وش: «این زن چوپان در حین چراندن دام در منطقه کلگان سراوان بر اثر انفجار مین بلافاصله جان باخته و جسد وی در محل سکونتش به خاک سپرده شده است». همچنین با استناد به آمار به ثبت رسیده در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه‌نگاو: «از ابتدای سال ۲۰۲۴ تاکنون (حدوداً ۶ ماه)، دست‌کم ۱۴ تن در مرزهای استان سیستان و بلوچستان قربانی انفجار مین شده‌اند که ۷ نفر از آنها جانشان را از دست داده‌اند. از مجموع ۱۴ نفری که قربانی شده‌اند ۷ نفر تبعه کشور افغانستان بوده‌اند». ⚪️ تصویر، تزئینی است #ژن_ژیان_ئازادی #اعتراضات_سراسری @bidarzani

🟣 وخامت سلامت رضوانه احمد خان‌بیگی در ششمین ماه بارداری در زندان‌ اوین به گزارش خبرگزاری هرانا: «رضوانه احمد خان بیگی، فعال مدنی در حال تحمل دوران محکومیت خود در زندان اوین است. وی که اکنون ششمین ماه از دوران بارداری خود را سپری میکند و از بیماری صرع رنج می‌برد، از رسیدگی پزشکی مناسب و اعزام به بیمارستان محروم مانده است. یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این زندانی ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: «رضوانه به صرع مبتلاست و باردار است، او تنها یک‌بار در سومین ماه بارداری برای انجام سونوگرافی به بیمارستان منتقل شد و از آن زمان تاکنون، از رسیدگی پزشکی تخصصی محروم مانده است». رضوانه احمدخان بیگی در تاریخ بیست و هفتم شهریورماه ۱۴۰۲، به همراه همسر خود بهفر لاله زاری، زندانی سیاسی سابق، توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود بازداشت شد. آنها نهایتا در دی ماه سال گذشته، در یک پرونده مشترک توسط شعبه بیست و ششم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری، هر کدام از بابت اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی به چهار سال حبس و بابت تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس، مجموعا ده سال زندان محکوم شدند». #ژن_ژیان_ئازادی #اعتراضات_سراسری @bidarzani