صالح نیک‌بخت

معمای رفح و مذاکرات! اخیرا اتفاقات معماگونه‌ای در سپهر جنگ غزه افتاد؛ حماس ناگهان با پیشنهاد مصر و قطر برای آتش بس موافقت کرد. اسرائیل نیز این پیشنهاد را نپذیرفت و آمریکا هم موضع اعلامی روشنی اتخاذ نکرد. سپس اسرائیل به شرق رفح حمله و گذرگاه آن را اشغال کرد.در این میان، هیات‌ها پس از بازگشت به قاهره به توافق نرسیده و دوباره آنجا را ترک کردند. حقیقت ماجرا چیست؟ واقعیت این که طرح ارائه شده هر چند نام مصری_قطری به خود گرفت، اما محصول تلاش‌های مشترک این دو کشور و آمریکا بود. بنا بر برخی "شنیده‌ها"، مصری‌ها ابتدا طرح را برای اسرائیل فرستاده و به نوعی چراغ سبز نتانیاهو را نیز دریافت و سپس در پنجم می به حماس ارائه می‌کنند. حماس نیز آن را نزدیک‌ترین پیشنهاد آتش بس به خواسته‌های خود و به شکلی برآورد کننده چهار شرطش می‌داند و هنیه موافقت با آن را اعلام می‌کند. در مقابل، نوعی سردرگمی بر موضع‌گیری اسرائیل در قبال طرح سایه می‌افکند و در نهایت نتانیاهو مخالفت می‌کند. گفته می‌شود که نتانیاهو پس از دریافت طرح به این علت در مذاکره با مصری‌ها و احتمالا هم آمریکایی‌ها به آن روی خوش نشان داده بود که ظاهرا تصور می‌کرد حماس آن را نخواهد پذیرفت و خواسته مخالفت با طرح از حماس صادر شود نه او. اما این اتفاق معکوس شد. سپس، نتانیاهو و کابینه جنگ اسرائیل در حالی که مذاکرات در قاهره در جریان بود، دستور حمله به شرق رفح و گذرگاه آن را صادر می‌کنند. آمریکا همچنان اعلام می‌کند با حمله گسترده به رفح که حدود یک میلیون و 400 هزار آواره را در خود جای داده، مخالف است. با این حال، به گفته برخی منابع اسرائیلی، آمریکا از قبل به اسرائیل برای حمله‌ای محدود در این منطقه و اشغال گذرگاه رفح چراغ سبز نشان داده بود. خود آمریکایی‌ها می‌گویند با "حمله گسترده" مخالف هستند و این به معنای عدم مخالفت با حمله‌ای محدود است و بعد از آن هم دولت بایدن گفته که اسرائیل در رفح از خط قرمز آمریکا عبور نکرده است. هنوز روشن نیست که این چراغ سبز و موافقت با حمله محدود قبل از تهیه طرح پیشنهادی اخیر بوده است یا بعد از آن. فعلا حمله به رفح "محدود" است و گذرگاه رفح در فاصله سه کیلومتری مرز به دست ارتش اسرائیل اشغال شده است و حدود 100 هزار آواره ساکن شرق رفح دوباره آواره شده و به مناطق دیگری رفته‌اند. پایان جنگ غزه بدون حمله‌ای به رفح هر چند محدود برای نتانیاهو و دولتش ناخوشایند و واجد معانی دردسرسازی بود. این حمله می‌تواند دو انگیزه داشته باشد؛ نخست تلاش برای خلق تصویری از پیروزی قبل از رسیدن به توافق نهایی و دوم ایجاد تاکتیک فشار مذاکراتی بر حماس برای ایجاد پاره‌ای تغییرات در طرح اخیر. اما در این میان، گفته می‌شود که اشغال گذرگاه رفح نیز چراغ سبز آمریکا را همراه خود دارد و این که در راستای اهداف آمریکا از ایجاد کریدوری دریایی برای نوار غزه است. گفته می‌شود آمریکا می‌خواهد در آینده این گذرگاه دریایی تحت کنترل خود را به تنها راه ارتباطی غزه با دنیای خارج تبدیل کند و دیگر گذرگاه‌ها بسته شوند. فعلا حماس مخالفت روشنی با راه اندازی این اسکله نکرده؛ هر چند دیروز چند خمپاره به نزدیکی آن شلیک شد که به عنوان یک پیام هشدارآمیز تلقی شد. گویا حماس فعلا منتظر پایان جنگ است و در این وضعیت جنگی و شرایط تنشی جزئی میان آمریکا و اسرائیل نمی‌خواهد وارد مشکلی جدی با آمریکا شود. اما سرانجام حمله به رفح چه می‌شود؟ فعلا مشخص نیست؛ این که در این حد می‌ماند و در روزها و هفته‌های پیش‌رو توافقی به دست می‌آید یا خیر؟ اما اگر بدترین سناریو یعنی حمله گسترده رخ دهد، در بعد انسانی بزرگ‌ترین فاجعه رخ خواهد داد. بیش از یک میلیون نفر دیگر جایی برای رفتن ندارند و رفح تقریبا تنها مکان سالم در نوار غزه است و بقیه مناطق فاقد هر گونه امکانات برای این تعداد است. این مساله فشار بی‌سابقه‌ای را بر جبهه داخلی غزه وارد می‌کند و ممکن است پیامدهایی داشته باشد. این جبهه تا به امروز با وجود این حجم بی‌سابقه نسل کشی و تخریب، تاب‌آوری خوبی از خود نشان داده است. اما جدا از فاجعه انسانی مترتب بر هر گونه حمله گسترده، در بعد نظامی بعید است که این حمله دستاوردی برای اسرائیل داشته باشد و سرنوشت آن هم احتمالا مثل حمله به شمال و مرکز باریکه غزه و خان یونس باشد؛ ولی با تبعاتی بیشتر برای اسرائیل. فارغ از این که وقوع فاجعه انسانی گسترده در این منطقه تشدید کننده بحران بی‌سابقه اسرائیل در سطح افکار عمومی جهان است، پایان حمله به رفح و آزاد نشدن گروگان‌ها، نتانیاهو را نیز در وضعیت دشوارتری قرار داده و فاقد اهرم فشاری در مذاکرات با حماس خواهد کرد و احتمالا این تشکیلات سقف مطالبات مذاکراتی خود را بالا ببرد. همچنین این امر در داخل هم برای نتانیاهو واجد دلالت‌ها و دردسرهای بیشتری نسبت به قبل از حمله است. #صابر_گل_عنبری @Salehnikbakht

تعریف می‌کنند که، فیلسوف یونانی دکتر پاپادروس در پایان کلاس درسش با این پرسش به سخنرانی خود خاتمه داد : -آیا كسی سؤالی دارد؟ یکی از شاگردانش به نام "رابرت فولگام" نویسندۀ مشهور در بین حضار بود. پرسید : جناب آقای دكتر پاپادروس ، معنی زندگی چیست؟ بعضی از دانشجویان خندیدند! اما پاپادروس ، دانشجویان خود را به سکوت دعوت كرد ، سپس كیف بغلی خود را از جیبش درآورد ، داخل آن را گشت و آینۀ گرد و كوچکی را بیرون آورد و گفت : موقعی كه بچه بودم جنگ بود ، ما بسیار فقیر بودیم و در یک روستای دورافتاده زندگی می‌كردیم ، روزی در كنار جاده چند تکه آینۀ شکسته ، از لاشه یک موتورسیکلت آلمانی پیدا كردم. بزرگترین تکۀ آن را برداشتم و با ساییدن آن به سنگ ، گِردَش كردم. همین آینه‌ای كه حالا در دست من است و ملاحظه می‌كنید. سپس به‌عنوان یک اسباب‌بازی شروع كردم به بازی با آن و بازتاباندنِ نور خورشید به هر سوراخ و سُنبه و دَرز و شکافِ كمد و صندوق خانه ، و تاریک ترین جاهایی كه نور خورشید به آنها نمی‌رسید. از این كه با كمک این آینه می‌توانستم ، ظلمانی‌ترین نقاط در اجسام ،و مکان‌های مختلف را نورانی كنم... به‌ قدری شیفته و مجذوب شده بودم كه وصفش مشکل است. در واقع، بازتاباندن نور به تاریک ترین نقاط اطرافم ، بازی روزانۀ من شده بود. آینه را نگه داشتم و در دوران بعدیِ زندگی نیز هر وقت كه بیکار می‌شدم آن را از جیبم در می‌آوردم و به بازی همیشگی خود ادامه می‌دادم. بعدها دریافتم كه من ، خود نور و یا منبع آن نیستم ، بلکه نور و به عبارت دیگر ، حقیقت ، درک و دانش جایی دیگر است. تنها در صورتی تاریک ترین نقاط عالم را، نورانی خواهد كرد، *كه من بازتابش دهم.* 🪷 من تکه‌ای از آینه‌ای هستم كه از طرح و شکل واقعی آن اطلاع چندان درستی ندارم. با وجود این ، هرچه كه هستم ؛ می‌توانم نور را، *به سیاه ترین نقاط ذهن انسانها منعکس كنم.* *و سبب تغییر بعضی چیزها در برخی از انسانها گردم.* دکتر بعد از پایان درس ، آینه را به دقت دوباره در دست گرفت ، و به كمک ستونی از نور آفتاب كه از پنجره به داخل سالن می‌تابید ، پرتویی از آن را به صورتم و به دستهایم كه روی صندلی به هم گره خورده بودند ، تاباند و گفت : * به جایی که تاریک و ظلمانی است، نور ببریم. * به جایی که امید نیست ، امید ببریم. * به جایی که دروغ هست ، راستی ببریم. * به جایی که ظلم هست ، عدالت ببریم. * به جایی که کدورت هست ، مهر ببریم. * به جایی که جنگ هست ، صلح ببریم. * به جایی که پر از هیاهو و داد و بیداد است ، آرام و قرار ببریم. * به جایی که سستی و تنبلی است ، شور و شوق و نشاط ببریم. * به جایی که  پر رویی و بی ادبی حاکم است ، مرام و معرفت و ادب ببریم. * به جایی که بیسوادی و بی هنری سیاهی ایجاد کرده ، سواد و مهارت ببریم. * به جایی که یادگیری مرده است ، دانایی و کارآیی و زیستن و باهم زیستن را به ارمغان ببریم. و . . . . . *این معنای زندگی است ...*

فرق میان انسان اصیل و ریشه دار با آدمیان قلابی و بی ریشه

همینگوی گفته بود تمام زنان زیبایی که می‌شناسم دارند پیر می‌شوند. به این فکر می‌کنم که جهان چگونه آیینه‌وار آنچه در ما رخ می‌دهد را جایی در بیرون نشانمان می‌دهد. همین است که دست و دلباز‌ها را دست و دلبازها دوست دارند اما چشم تنگ‌ها به آنها انگ ولخرجی می‌زنند. همین است که همان‌وقت که دیگری را بیش از همیشه دوست داریم، دوست‌داشتنی‌تر از هر وقت می‌شویم. همین است که زمان‌هایی که از عالم و آدم نفرت داریم، دور و برمان خلوت می‌شود. همین است که وقت‌هایی که فکر می‌کنیم بالاخره یکی از راه رسیده که ما را درک می‌کند، خودمان یکی را پیدا کرده‌ایم که درکش می‌کنیم. چیزی شبیه همینگوی که خطوط صورت خود را در چهره دیگران می‌دید. امیرعلی بنی‌اسدی

علم فیزیک تایید کرد: 🔻دشمنِ دشمن شما واقعا دوستتان است 🔸به گزارش نورت‌وسترین، سرانجام۸۰ سال پس از آنکه هایدر این نظریه را برای اولین بار مطرح کرد، مدل شبکه‌ای که محققان به دست آوردند، با ترکیب همزمان هردو عامل، این نظریه را  تایید کرد. 🔹تعداد زیادی از شما این عبارت معروف را شنیده‌اید که «دشمن دشمن من دوست من است». 🔹محققان دانشگاه نورت‌وسترن با کمک فیزیک آماری درپی تایید فرضیه‌ای هستند که سنگ بنای این اصل معروف است. نتایج این پژوهش سوم مه در مجله «پیشرفت علم» منتشر شد. 🔹فریتز هایدر، روان‌شناس اتریشی، در دهه ۱۹۴۰ نظریه تعادل اجتماعی را مطرح کرد که توضیح می‌داد چه‌طور انسان‌ها می‌کوشند تا در حلقه‌های اجتماعی به تعادل و هماهنگی دست یابند. براساس این نظریه چهار اصل «دشمن دشمن دوست است»، «دوست دوست دوست است»، «دوست دشمن دشمن است» و درنهایت «دشمن دوست دشمن است» به روابط تعادل می‌بخشد. 🔹اگرچه پژوهشگران بسیاری کوشیده‌اند تا به مدد علوم شبکه و ریاضیات این نظریه را اثبات کنند، اما از آنجایی که شبکه‌‌ها از روابط کاملا متعادل منحرف می‌شوند، این کوشش‌ها بی‌ثمر مانده است. از این رو پرسش واقعی این است که آیا،  براساس «مدل شبکه کافی»، «شبکه‌های اجتماعی» بیش از حد انتظار متعادل‌اند؟ 🔹گروه نورت‌وسترن دو نکته کلیدی نظریه هایدر را، که کارکرد چارچوب اجتماعی را شرح می‌دهند، با موفقیت در هم آمیخت. در زندگی واقعی همه هم‌دیگر را نمی‌شناسند و برخی از دیگران‌ خوش‌بین‌ترند. 🔹پژوهشگران از دیرباز می‌دانستند که هریک از این عوامل بر پیوندهای اجتماعی تاثیرگذار است، اما مدل‌های موجود در هر زمان مشخص تنها یکی از این عوامل را توجیه می‌کرد. به گزارش نورت وسترین، سرانجام۸۰ سال پس از آنکه هایدر این نظریه را برای اولین بار مطرح کرد، مدل شبکه‌ای که محققان به دست آوردند، با ترکیب همزمان هردو عامل، این نظریه را  تایید کرد. ▫️نظریه تعادل اجتماعی چیست؟ 🔹نظریه تعادل اجتماعی هایدر، با آزمایش گروه‌های سه نفره، بر این فرضیه تاکید می‌کند که انسان‌ها برای روابط آسوده و متعادل تلاش می‌کنند. در روابط متعادل همه افراد گروه یکدیگر را دوست دارند، یا اگر یکی از  آنان دو نفر دیگر را دوست نداشته باشد، آن دو نفر با هم دوست‌اند. 🔹روابط نامتعادل زمانی ایجاد می‌شود که هر سه نفر از هم بدشان بیاید یا یکی از آنها دو نفری را دوست داشته باشد که آن دو از هم متنفرند، که این امر به اضطراب و تنش منتهی می‌شود. 🔹پژوهش درباره چنین نظام‌های ارتباطی معیوبی جایزه نوبل فیزیک ۲۰۲۱ را نصیب جورجیو پاریزی، فیزیکدان نظری ایتالیایی، کرد. این جایزه، به‌شکل مشترک، به او و مدل‌سازان آب‌ و هوا، سیوکورو مانابه و کلاس هاسلمن، تعلق گرفت. 🔹استفان کواچ، نویسنده ارشد این پژوهش، می‌‌گوید: «به نظر می‌رسد این نظریه با آگاهی و درک اجتماعی همسو و هم‌جهت است.  می‌بینید که این نظریه چه طور قطبی‌سازی شدید را موجب می‌شود، همان که امروز در قطبی‌سازی سیاسی شاهدش هستیم. 🔹اگر هرکسی که دوستش دارید از تمام افرادی که دوستشان ندارید بدش بیاید درنتیجه دو حزب خواهیم داشت که از هم متنفرند.» 🔹کواچ و هایو برای مطالعه نظریه تعادل اجتماعی در شبکه‌های اجتماعی از چهار مجموعه داده شبکه در مقیاس بزرگ استفاده کردند. از آنجایی که همه افراد در یک شبکه یکدیگر را نمی‌شناسند، آنها ارزش‌‌های مثبت و منفی را براساس مدل‌های آماری توزیع کردند، مدل‌هایی که احتمال اختصاص نشانه‌های مثبت و منفی به تعاملات اجتماعی را توصیف می‌کرد. 🔹آنها در نظر داشتند که هر فرد کدام فرد دیگر را می‌شناسد، و اینکه برخی‌ها از دیگران دوستانه‌تر رفتار می‌کنند. مدل به‌دست‌آمده نشان داد که شبکه‌های روابط اجتماعی در مقیاس بزرگ با نظریه تعادل اجتماعی هایدر هماهنگ‌ است و الگوهای فراتر از روابط سه نفره را دربر می‌گیرد. 🔹این پژوهشگران در حال طراحی و توسعه مدل جدید برای مطالعه تعادل اجتماعی‌اند، مدلی که هدف آن کاهش قطبی‌شدن سیاسی و درک شبکه‌های پیچیده فراتر از گروه‌های اجتماعی است. 🔹کواچ می‌گوید: «ما می‌توانیم ارتباطات تحریک‌کننده و بازدارنده نورون‌های مغز یا فعل و انفعالاتی را که ترکیب‌های مختلفی از داروها ایجاد می‌کنند بررسی کنیم. مطالعه شبکه‌های اجتماعی برای کاوش بسیار ایده‌آل بود، اما علاقه اصلی ما فراتر از بررسی تعاملات دوستان و بررسی شبکه‌های پیچیده دیگر است.» @hawramantakht

طبیعت زیبای بهاری هەورامان تەخت 📸حکیم قاسمی @hawramantakht