بيدارزنى

🟣 در پی واکنش به مرگ رئیسی، منیژه موذن با پرونده‌سازی قضایی مواجه شد به‌گزارش هرانا: «منیژه موذن، مترجم و روزنامه‌نگار با گشایش پرونده قضایی در دادسرای فرهنگ و رسانه مواجه شد. این پرونده در پی انتشار مطلبی در رابطه با واقعه سقوط بالگرد حامل ابراهیم رئیسی، علیه این روزنامه‌نگار گشوده شده است». وی در صفحه‌ی شخصی خود در اینستاگرام نوشت: «به دلیل نحوه اطلاع‌‌رسانی و واکنش به کشته شدن ابراهیم رئیسی، پرونده جدیدی برای من گشوده و به دادسرای فرهنگ و رسانه ارسال شده است». #ژن_ژیان_ئازادی #اعتراضات_سراسری @bidarzani

🟣 پیام دادخواهی و شادی مادر عصمت، مادر دادخواه ۱۱ نفر از اعضای خانواده‌ی خود در دهه‌ی شصت عصمت وطن‌پرست، معروف به «مادر عصمت» که از ابراهیم رئیسی به عنوان «قصاب تهران» یاد کرد و ۱۱ نفر از اعضای خانواده‌اش در دهه ۶۰ اعدام شدند گفت: «امید دارد به روزی که در ایران «اعدام نباشد»، ایران آزاد شود و او هم به ایران برگردد و قبر عزیزانش را اگر پیدا کند، بغل کند». سه برادر عصمت وطن‌پرست به‌نام‌های محمود، علی و منوچهر وطن پرست، از اعضای سازمان مجاهدین خلق، همچنین دو دخترش اعظم و جلیله صیادی، دامادش غلام خوشبویی، برادران دامادش، سیروس و ساسان خوشبویی‌ و پسر ۱۱ ساله خواهرش، جواد رحمانی در دهه‌ی شصت اعدام شدند. همگی آنها در گورهای بی‌نام و نشان خاوران، دفن شدند. #مادران_دادخواه #دادخواهان_خاوران #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #ژن_ژیان_ئازادی #اعتراضات_سراسری @bidarzani

بلوچستان؛ جاماندن دانش‌آموزان دختر کافه بلوچی از امتحانات نهایی عدم تخصیص حوزه امتحانی در دهستان کافه بلوچی، مانع حضور دانش‌آموزان در امتحانات نهایی شد. بر اساس گزارشات منتشر شده از منابع بلوچستان، روز دوشنبه ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، دانش‌آموزان دختر دهستان کافه بلوچی به دلیل عدم اختصاص‌دهی حوزه امتحانی از امتحانات نهایی خود جاماندند. این در حالی‌ست که مسئولین منطقه بارها از اداره آموزش و پرورش درخواست تخصیص حوزه امتحانی به این دهستان که مجموعا دارای ۲۵۰ دانش‌آموز می‌باشد را داشته‌اند که منجر به نتیجه نشده است. 🔹🔹🔹 شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران 🔹نشانی کانال تلگرامی شورا: 🆔 @kashowra 📍اخبار، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسایل صنفی و آموزشی را از طریق آی‌دی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇 🆔 @kashowranews

۳۰اردیبهشت ازساعت ۳بعد ازظهر تاساعت ۸صبحِ روز بعد که لاشه‌ی هلی‌کوپتر را پیداکردند، ۱۸ساعت در تلویزیون برای عامل قتل‌عام سال ۶۷ به عزاداری پرداختند. در عین حال محکومان به اعدام و خانواده‌های آن‌ها را روزها و هفته‌ها با طناب اعدام بر گردن‌شان _و عملا هم برگردن خانواده‌های‌شان_ نگه می‌دارند تا جنایت‌شان را تکمیل کرده باشند. طی همین ماه حداقل با ۱۲۲ محکوم جرایم عادی و خانواده‌های آنها چنین کردند. علاوه بر این‌ها، زندانی سیاسی #خسرو_بشارت را هم در سحرگاه چهارشنبه ۲۶اردیبهشت اعدام کردند که ۱۴ روز خود و خانواده‌اش را در انتظار مرگ او نگه داشتند و بدین هم بسنده نکردند و زندانیان #قزلحصار را که در #سه‌شنبه‌_های_نه_به_اعدام به این اعدام‌های جنایتکارانه معترضند تحت فشار قرار داده و آن‌طور که ما در #زندان_اوین مطلع شدیم #احمدرضا_حائری را به همین دلیل به سلول انفرادی انتقال داده‌اند. و هر روز هم شاهد صف اعدامی‌های دیگر از جمله #کامران_شیخه، #محمود_مهرابی، #مجاهد_کورکور #عباس_دریس و #حبیب_دریس هستیم. در تازه ترین احکام صادره شاهد صدور اتهام بغی به #وحید_بنی_عامریان هستیم که این زندانی سیاسی اکنون به مدت ۵ ماه است که در بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات زیر فشار و شکنجه قرار دارد. مازندانیان اعتصابی سه‌شنبه‌های نه به‌اعدام در زندان‌های اوین(بندزنان،۴و۶و۸)، قزلحصار، خرم آباد، مرکزی کرج، خوی و نقده، خواهان لغو خشونت و اعدام هستیم و تنها راه را، پایان دادن به حکومت استبداد مذهبی حاکم می‌دانیم. سه‌شنبه ۱خرداد۱۴۰۳ #جمهوری_اعدام #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد #قیام_علیه_اعدام #علیه_اعدام #لغو_مجازات_اعدام @Blackfishvoice1

🟣 نوشته‌ای از شریفه محمدی از بند قرنطینه زندان لاکان رشت «لحظاتی هستند که هرگز از یاد نخواهم برد، در این شش ماه ساعاتی بودند که بر من سخت و سنگین گذشتند اما هیچ !!! گاه نگریستم. هنگامی که با صورت کبود برگه های بازجویی بر سرم کوبیده می‌شد! هنگامی که بعد از سه ماه از انفرادی به بند عمومی منتقل شدم و یا زمانی که بعد از سه ماه آیدین عزیزم را در آغوش گرفتم و هنگام دیدن سیروس در اولین ملاقات بعد از انفرادی که با دیدن چهره خندان من اشکهایش جاری شده بود و... بله هرگز این وقایع از یادم نخواهند رفت. و حالا دیروز ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ نگاههای منتظر و نگران مادر و خواهرم که انتظار داشتند مرا حضوری ملاقات نمایند از یادم نخواهد رفت. آنها از راه دور با پاهای ورم کرده و درد آلود به تنهایی آمده بودند تا مرا در آغوش خود بگیرند. اما به آنها اجازه داده نشد، مادرم توصیه میکرد که شریفه ناراحت نباش و چیزی نگو تا اذیتت نکنند!!! اما من فریاد زدم تا هم مادرم و هم دیگران بشنوند و متوجه گردند که من فرزند پدر و مادری هستم که به من آموخته اند در مقابل ظلم وبی عدالتی سکوت نکنم!!! هنگامی که بعد از سه ماه وارد بند عمومی شدم ، دلم عجیب گرفته بود. با شنیدن این جمله که دلت را پیش عزیزانی بگذار که در شرایط سخت و دشوار تری بوده اند آرامشی مرا فرا گرفت که با امیدی بیشتر از پیشن این روزها را سپری کنم این چند خط را نوشتم برای اینکه به خانواده و دوستان عزیزم بگویم دوستتان دارم به قول آیدین به اندازه کهکشان ها دوستتان دارم. شریفه محمدی بند قرنطینه تبعید گاه لاکان رشت» ⚪️ از صفحه‌ی اینستاگرام سیروس فتحی @bidarzani

🟣«چه کار می‌کنی؟ مبارزه می‌کنم!» نویسنده: صادق داوری متن و ویدئوی ارسالی به بیدارزنی تکنسین‌های سینما و کارگران کارخانه از متن: «به جرات می‌توان گفت فیلم طبقۀ مبارزه نخستین فیلم ساخته شده توسط خود طبقۀ کارگر است. فراتر از دوربین و ابزار صدا، کنترل کامل فرآیند تولید به پیشنهاد خود آن‌ها انجام گرفت. این کارگرانِ بزانسون بودند که ابتدا اعتصاب و مهمتر از همه رهایی سیاسی خود را ثبت کردند. روایت کردن داستان خود، فضا را برای پرورش نظر سیاسی فراهم می‌کند و بار دیگر بر اهمیت هنر تأکید می‌نماید. سوزان زدت، زن کارگر و مبارزی که سوژۀ محوری این مستند است با اولین شغل مبارزه‌جویانۀ خود مواجه است. او در برخورد با بی‌اعتمادی رهبران اتحادیه و تهدیدات روسا، تلاش می‌کند بقیه زنان کارخانه را بسیج کند. طبقۀ مبارزه یک سال پس از مستند «امیدوارم به زودی شما را ببینیم» فیلمبرداری شده است و بر اعتصاب کارگران کارخانۀ ساعت یما و به‌ویژه بر تلاش‌های مبارزاتی سوزان زدت تمرکز دارد. سوزان فعالیت مبارزاتی خود و مجازات‌هایی که توسط مدیریت کارخانه برای او صادر شده است را شرح می‌دهد. او همچنین دامنۀ خواسته‌های رادیکال خود و همکارانش را بیان می‌کند که چیزی فراتر از دستمزد بیشتر و مزایای بهتر است و نشان از تمایل او به سازماندهی مجدد اقتصادی و نظم اجتماعی کشور دارد. یکی از آن مطالبات دسترسی به فضای فرهنگی و ابزار تولید فرهنگی است. این فیلم خود تلاشی برای پاسخگویی به این خواسته است و کارگران را می‌بینیم که در حال تدوین و پخش فیلم، زیر بنری هستند که روی آن نوشته شده است: «سینما جادو نیست، سینما آمیزه‌ای از علم و تکنیک است، تکنیکی که از علم زاده شده و برای یک هدف در دسترس قرار گرفته است: ارادۀ کارگران برای رهایی خود.» ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید: https://shorturl.at/F1aNw #ژن_ژیان_ئازادی #اعتراضات_سراسری @bidarzani

🔴 ایدئولوژی و گفتمان عقیدتی شما در مدرسه شکست خورده است. انتشار تصویر بازدید شهردار زنجان، علیرضا فیروزفر، از یک مدرسه قرانی به نام امام حسن مجتبی واکنش افکار عمومی را در پی داشته‌ است. در این تصویر مسئولان مدرسه دختران را با پوشش حجاب اجباری مجبور نموده‌اند در مقابل شهردار تعظیم نمایند و تا کمر در مقابل او خم شوند. گویی دختران ندیمه‌های هستند که در برابر آقا و ارباب خود تعظیم می‌کنند و مقدم او را گل‌باران می‌کنند. در نگاه اول ممکن است این تصویر نمایشی از چاپلوسی مدیر زن در مقابل مافوق مرد تلقی گردد، اگر چه در ساختار سلسله مراتبی حاکمیت تملق و رانت، راهی برای ترقی در این سیستم فاسد است و مدیران مردی هم هستند که موقعیت شغلی خود را مدیون رانت و تملق هستند. اما این تصویر گویای چیزهای دیگری هم هست. این عکس نماد مردسالاری و سرکوبگری نظام آموزشی و گفتمان انضباطی و پرورشی در مدرسه است. این تصویر غایت آموزش و پرورش ایدئولوژیک را نشان می‌دهد، آموزشی که یک‌دست‌سازی و مطیع ساختن کودکان و کنترل بر بدن دختران، هدف اصلی آن است. این تصویر نمادی از پادگانی شدن مدارس است، همان چیزی که فعالان صنفی و شورای هماهنگی سال‌هاست با آن مبارزه می‌کند و امروز مدارس مذهبی و قرآنی و مدارسی که تحت ایدئولوژی حاکمیت با شدیدترین کنترل اداره می‌شوند، بهترین جایی است که حاکمیت می‌تواند این ایدئولوژی را در آن تثبیت و برای سایر مدارس الگوسازی نماید. فرادستان آموزشی اگر می‌توانستند این عکس را به عنوان الگو در قالب بخشنامه به مدارس ارسال می‌کردند تا نشان دهند وقتی از «در آستانه رسیدن به قله»  سخن می‌گویند و یا وقتی وزیر آموزش و پرورش از «الگو بودن» حرف می‌زند چه چیزی در ذهن دارد. ولی آنها قادر به اعمال چنین برنامه‌هایی نخواهند بود چرا که نیک می‌دانند دختران ایران با مقاومت روزمره از مدرسه تا خیابان ایدئولوژی مسلط را شکست داده‌اند. شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران ضمن محکوم کردن  سواستفاده از دانش‌آموزان، از معلمان و والدین آگاه می‌خواهد در مقابل این حرکات بایستند و عوامل آن را افشا نمایند. ما به مدیران و کسانی که به عوامل سرکوب در مدرسه تبدیل شده‌اند هشدار می‌دهیم که در صورت ادامه این رویه به معرفی آنان به عنوان چهره‌های سرکوبگر اقدام خواهیم نمود. و رو به فرادستان نظام آموزشی می‌گوییم ایدئولوژی و گفتمان پرورشی و عقیدتی شما در مدرسه شکست خورده است این تصویر نماد دختران ایران نیست نماد دختران و دانش‌آموزان این سرزمین امثال نیکا، سارینا و آرمیتا و ... هستند که به خاطر کرنش نکردن در برابر نظم ناعادلانه و سرکوبگر شما جان خود را فدای آرمان آزادی و برابری نمودند و شما خوب می‌دانید که آنها کابوس شما هستند؛ پس منتظر عصیان دانش‌آموزان و دختران در مدارسی باشید که هنوز در آنجا قدرت دارید و می‌توانید این نمایش‌های مضحک را راه بیاندازید این آغاز پایان شما در مدارس مذهبی و خاص است، تاریخ این را گواهی خواهد داد. 🔹🔹🔹 شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران 🔹نشانی کانال تلگرامی شورا: 🆔 @kashowra 📍اخبار، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسایل صنفی و آموزشی را از طریق آی‌دی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇 🆔 @kashowranews