نشر سایه سخن

#خودنوشت_هستی زندگی‌نامه (4) ناب‌ترین شکل و شیوه‌ هستی، در کودکی آشکار می‌شود. دریغا که در آن‌ هنگام، آدمی درکی از زندگی ندارد و هنوز داناییِ دیدن و شنیدن و چشیدنِ جلوه‌های زندگانی را کسب نکرده است. هستی، وجودی بی‌واسطه است که با احساسِ انسان به گونه‌ای مستقیم روبرو می‌شود. با شادمانی و لذت، احاطه شده‌ایم و نمی‌دانیم زندگی راستین همین است که اکنون داریم. کودکی، تماسِ درست با «وجود» است. وجودی که هیچ محتوا و ماهیتی نپذیرفته است. کاش می‌توانستیم همه‌ی زندگی خود را به همان‌گونه می‌زیستیم. در میانِ امواج‌بودن، گواراییِ ویژه‌ای دارد؛ گرچه ندانیم نامِ این شوری که ما را در برگرفته، موج است. از روزی وجود را رها می‌کنیم که نام‌ها را می‌آموزیم. نام‌ها، مفاهیم و ماهیتِ وجود هستند نه خودِ هستی. کمی دورتر از خانه‌ی روبروییِ ما، شخصی به نام «حاج حسین‌آقا» خانه دارد که اسمِ زنش «فرهنگ» است، اما «فرنگ‌خانم» صدایش می‌کنند. حاج‌ حسن‌آقا قدبلند و کمی چاق و همیشه اخموست. اما مهربانی ذاتی دارد و اگر به او سلام بدهی، با سپاس و لطافت، پاسخ می‌دهد. گاهی در زیرزمین خانه‌ او بازی می‌کنیم که پُر از شیشه‌های داروست. «فرنگ‌خانم» گویا نِقرس و همیشه پا درد دارد. پدرم گاهی در خانه‌ حاج‌حسین‌آقا روضه می‌خوانَد. من هم گاهی می‌روم. حاج‌حسین، در خانه‌اش دیگر اخمو نیست. با مهربانی پذیرایی می‌کند. من از همان کودکی با دیدنِ ظاهر و درکِ کودکانه‌ی باطنِ آدم‌ها آموختم که هرگز دیگران را با ظاهرشان داوری نکنم. چه بسیار ظرافت‌ها و لطافت‌های جان در پسِ نقابِ گرفته و کدورتِ صورت دیدم.  مردمانی دیدم که سرشار از رأفت و رفاقت بودند و در ظاهر نشان نمی‌دادند. اکنون گویا همه‌چیز برعکس شده است. دیوار به دیوارِ آن‌جا، یک آقای خوش‌لباس و خانواده‌اش اقامت داشتند که اسمش یادم نیست. آن‌ها یک رادیوی بزرگ و تلویزیون دارند. هیچ‌وقت ندیدم تلویزیون آنان روشن باشد. مرد کارمند است و بسیار مؤدب و با شخصیت. خانمش دامن می‌‌پوشید و جوراب به پا نمی‌کرد. خیلی ظریف رفتار می‌کرد. همیشه آرایشی نادیدنی داشت. زیبایی در ظاهر و باطنش آشکار بود. فرزندی هم نداشتند. همبازی من، پسرخاله‌ام «غلامحسین»(محمدعلی) است. شوهر خاله‌ام در شرکت نفت قم کار می‌کند و محل خدمتش در روستای «سراجه» است. گاهی کاغذهای بَرّاق از آنجا می‌آورد و من و غلامحسین با آن‌ها چیزی شبیه ترقه می‌ساختیم. کاغذ را چند تا می‌زدیم و بعد از یک گوشه‌اش می‌گرفتیم و محکم باز می‌کردیم. صدایی شدید ایجاد می‌کرد و ما را به هیجان می‌آورد. خاله‌ام درخانه‌اش دو گاو دارد. همیشه از شیرِ تازه می‌نوشیم و گاه از کره و ماست و پنیر آن بهره می‌بریم. از «آغوز» خیلی خوشم می‌آمد. آغوز، نخستین شیرِ غلیظ گاو بود که می‌دوشیدند و گرم و تازه می‌خوردند. روزگارِ فراوانی ماست. چیزی کم نداریم. در خانه‌های نیمه کاره‌ اطراف بازی می‌کنیم. با آجرهای تازه، برجِ مُشَبّک می‌سازیم. روی بام‌های گنبدی، می‌دویم و کاغذ باد هوا می‌کنیم. پدرم روضه می‌خوانَد و به کودکان (دختر و پسر) قرآن می‌آموزد. من هم غیرمستقیم چیزهایی یاد می‌گیرم و برخی از سوره‌های کوچک را حفظ می‌کنم. زمان، می‌گذرد و هستی ادامه دارد. کم‌کم می‌توانم چهره‌ زندگی را ببینم که برای من چندان خوشایند نیست. پدرم با کوششی وَصف‌ناپذیر، زمینی به مساحت 130متر خرید و اتاقکی ساخت و به آنجا کوچیدیم. چه خاطراتی از این خانه دارم! دو برادر بزرگ‌تر از خودم«نقی» و «جعفر» کار می‌کردند و خواهرانم «گلندام» و «خدیجه» با قالی‌بافی، دستگیرِ خانواده‌ بودند. (ادامه دارد) ✅ قسمت ۳ ✍ دکتر احمد عزتی‌پرور دکترای ادبیات فارسی، حافظ‌شناس و مدرس دانشگاه @ezzatiparvar 🆔 @sayehsokhan

🪷🪷 #سلام_صبحتون_بخیر 🆔 @sayehsokhan

‍ 🔊فایل صوتی مسعود زنجانی چگونه نیچه بخوانیم؟ (کتاب‌شناسی نیچه به زبان فارسی) قسمت سوم ٨ خرداد ١۴٠١ . 🆔 @sokhanranihaa 🆔 @vivaphilosophy 🆑کانال سخنرانی ها 🌹

☀️در ایام تابستان کتاب‌های کاربردی این پکیج پیشنهاد می‌گردد. 👩🏻‍🏫👨🏻‍🏫 پکیج "معلم خلاق، دانش‌آموز موفق" با هفت کتاب کاربردی از مجموعه کتاب‌های #دکتر_ویلیام_گلسر و #باب_سالو جهت افزایش کیفیت کلاس‌های درسی و بهبود ارتباط با دانش‌آموزان فراهم شده است. 📦این پکیج کاربردی و ارزشمند شامل: 1⃣ #معلم_مدرسه_کیفی 2⃣ #مدرسه_کیفی 3⃣#هر_دانش‌آموزی_می‌تواند_موفق_شود  4⃣ #برانگیختن_شوق_یادگیری 5⃣ #دانش‌آموز_باانگیزه 6⃣ #معلم_الهام‌بخش 7⃣ #چله_نشینی_شاد

📚جزئیات پکیج 👉👉👉👉

🛍سفارش پکیج 👉👉👉👉

#پکیج #معلم_خلاق_دانش‌آموز_موفق 🆔 @sayehsokhan

✍️ مصطفی ملکیان 🖊 سه آفت برخاسته از بدفهمی دین 🔹فهم اينكه دين درست و راستين چيست متوقف است بر تعريفى كه از دين داريم. دين را هم به صور و اشكال بسيار متعددى تعريف كرده اند كه تنها يكى از آنها تعريف كاركردى است، يعنى تعريف دين بر حسب كاركردى كه دارد يا بايد داشته باشد. اما كاركرد يا كاركردهايى كه دين دارد يا بايد داشته باشد نيز مورد اجماع نيست.اما اجمالا می توانم بگويم كه به طور كلى، سه نوع آفت می‌تواند عارض دين شود. گاهى دين تضعيف می‌شود، گاهى به بيراهه می‌رود، و گاهى هدفى كه از آن در نظر بوده است معكوس می‌شود. 🔹به عبارت ديگر گاهى قدرت دين كم می‌شود، گاهى قدرتش ضايع می‌شود و به هدر می‌رود، و گاهى از قدرتش سوء استفاده می‌شود.بعيد نيست كه بتوان ادعا كرد كه همه قبول دارند كه اين سه نوع آفت می‌توانند دامنگير دين شوند. فقط اختلاف بر سر مصاديق اين سه نوع است. 1️⃣تضعيف شدن دين فقط به اين نيست كه تعداد پيروان آن كاهش يابد يا پيروانش مثلا روزهاى يكشنبه به كليسا نروند يا روزهاى جمعه به نماز جمعه. بلكه آنچه مهمتر است اين است كه دين منحصر به چند عمل عبادى شود كه كسرى و درصدى ازكل اوقات شبانه روز فرد را به خود اختصاص دهند، چنانكه گويى فرد كسرى از شبانه روز را در خواب است، كسر ديگرى را در حال كسب درآمد، كسر ديگرى را در حال خريد مايحتاج زندگى ، و... و كسر ديگرى را هم در حال ديندارى.ديندارى بخشى از اشتغالات شبانه روزى آدمى نيست، بلكه روحيه اى است كه آدمى با آن روحيه در همه اشتغالات شبانه روزی اش حضور می‌يابد. همانطور كه مثلا نمیتوان گفت كه آدمى در بخشى از اوقات شبانه روزش نفس می‌كشد و از اكسيژن هوا استفاده می‌كند و در ساير بخشهاى شبانه روز به كارهاى ديگرى می‌پردازد، بلكه، در واقع، در تمام اوقات در عين اينكه از اكسيژن هوا بهره میبرد به كارهاى گونه گون خود مشغول است، درست به همين نحو، نمیتوان ديندارى را منحصر به بخشى از اوقات شبانه روز كرد. 2️⃣و اما به بيراهه رفتن دين. دين وقتى به بيراهه می‌رود و قدرتش ضايع می‌شود كه متدين دين را دستمايه افتخار و مباهات كند و تمام دغدغه‌اش اين شود كه به ديگران بباوراند كه تنها دين او دين حقيقى است و تنها او و همكيشانش در زمره فرقه ناجيه اند. كوهنورد واقعى كسى نيست كه در دامنه كوه بايستد تا به همه كسانى كه در تيررس صداى اويند اعلام كند كه تنها راهى كه او در پيش گرفته است به قله مىرسد، بلكه كسى است كه از همه امكاناتى كه در اختيار دارد كمال استفاده را می‌كند تا راهى بيابد كه سريعتر، سهل‌تر، و مطمئنتر به قله رهنمون شود.انتساب به يك دين و مذهب خاص، كه در اكثريت قريب به اتفاق موارد هم چيزى نيست جز دين و مذهب آباء و اجدادى و، بنابراين، مثل بسيارى از داراييهاى ديگر، ارثى است، نه حسن و هنرى است (در مورد دين و مذهب خودمان) و نه قبح و عيبى است (در مورد دين و مذهب ديگران)؛ آنچه مهم است اين است كه همه نيرويمان را صرف سلوك دينى كنيم. 3️⃣ معكوس شدن هدف دين هم چندين مصداق دارد؛ از جمله يكى اينكه هدف دين را حفظ يك سلسله قوالب و ظواهر بدانيم و نفهميم كه قالب و ظاهر دين، اگر ارزشى دارد، به سبب اين است كه مقدمه و وسيله ی وصول به محتوا و باطن دين است.همين سوء فهم است كه موجب تقديس قوالب و ظواهر دينى و تحجر و جمود ورزيدن بر آنها، به قيمت از كف دادن محتوا و باطن دين، می‌شود. مصداق ديگر معكوس شدن هدف دين اين است كه گمان كنيم كه دين آمده است تا بهشتى زمينى پديد آورد. ما آدميان را يك بار براى هميشه از بهشت زمينى بيرون كرده اند. نبايد، تحت تاثير ناكجاآبادها و مدينه هاى فاضل‌هاى كه مكاتب غير دينى به بشر وعده داده اند و براى اينكه، به گمان خودمان، از رقباى غير دينى خود عقب نيفتيم، هدف دين را هم ايجاد بهشتى زمينى تلقى كنيم. حتى اگر قبول كنيم كه دين براى كاهش درد و رنج بشر آمده است (كه من قبول دارم) و حتى اگر بپذيريم كه اگر انسانها واقعا متدينانه زندگى كنند حيات دنيويشان هم آبادتر و معمورتر می‌شود، باز نتيجه نمی‌شود كه دين براى ايجاد ناكجاآباد (utopia) زمينى آمده است.دين آمده است كه درون هر يك از ما را بهشتى كند. دين آمده است كه روان ما را آباد و معمور كند و آبادى و معمورى روان به اين است كه از آرامش، شادى، و اميد بهره ور باشد، حصول اين سه وصف بهشتى پيامد ديندارى واقعى اند. اشتباه نشود. من با پديد آمدن بهشت زمينى هيچگونه مخالفتى ندارم؛ سخن من فقط اين است كه وعدهایی را كه دين نداده است ما از سوى دين به مردم ندهيم. در عوض، مفاد وعده اى را كه دين واقعا داده است به مخاطبانمان تفهيم كنيم.دين می تواند با فرد آدمى كارى كند كه آن فرد، حتى اگر در جامعه اى ناسالم و فاسد و جهنمى هم به سر میبرد، خود سالم و صالح و بهشتى باشد، مانند نيلوفرى خوشرنگ و دل انگيز كه از دل باتلاقى آلوده و عفن سر برمى آورد. 🆔 @sayehsokhan

اگر من صد بار بگويم     كه خداوندم اوست، تا او مرا بنده‌ی خود نداند                  فايده‌ای نبُود    #بایزید_بسطامی    #تذکرة_الاولیاء 🆔 @sayehsokhan

🪷🪷 #سلام_صبحتون_بخیر 🆔 @sayehsokhan

@bankema کانال بایگانی