هُدهُد"علوم شناختی و رسانه "

🎯 ترندهای فضای مجازی از کجا می‌آیند؟ — درک اتفاقاتی که در پلتفرم‌ها می‌افتد از همیشه سخت‌تر شده 📍سازوکار رسانه‌های اجتماعی در انتخاب و نمایش محبوب‌ترین محتواها، بیش‌از‌پیش، پیچیده و مبهم شده است. هیچ بعید نیست که ویدئویی خاص در گوشه‌ای از فضای مجازی سر‌و‌صدا کند، ولی در صفحات شما ظاهر نشود و از آن‌ باخبر نشوید. یا متوجه شوید که محبوب‌ترین ویدئوهای فضای مجازی چیزهایی است که تا به حال ندیده‌اید. از‌این‌رو، «ترندشدن» و «وایرال‌شدن» معنا و اهمیت خود را از دست داده‌ و دیگر به معنای محبوبیت همگانی نیست. پس خبرها و ویدئوها چگونه ترند می‌شوند؟ مخاطرات این پیچیدگی سرگیجه‌آور فضای مجازی چیست؟‌ و آیا ممکن است پای منافع کلان سیاسی در میان باشد؟ 🔖  ۲۰۰۰ کلمه ⏰ زمان مطالعه: ۱۲ دقيقه 📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید: B2n.ir/n67118 @HOD8HOD

🟠 دانشمندان دریافته‌اند که در یک شب بی خوابی، مغز شما 1 تا 2 سال پیر می شود! 🔺 این آزمایش شامل 134 نفر بود: سن مغز آنها با استفاده از MRI تعیین شد که از حجم بافت ها و مایع شروع می شد. مشخص شد که یک شب بی خوابی باعث ایجاد تغییراتی در مغز می شود، مشابه تغییراتی که پس از یک یا دو سال پیری مشاهده می شود. 🔹 اما یک خبر خوب وجود دارد: برای اینکه دوباره جوان‌تر به نظر برسید، فقط باید یک بار شب راحت بخوابید. @HOD8HOD

✅تحلیل داده چیست؟ تحلیل داده فرایند بررسی، پاک‌سازی، تبدیل و مدل‌سازی داده‌ها با هدف کشف اطلاعات مفید، ارائه نتایج و تصمیم‌گیری‌های آگاهانه است. این فرآیند شامل استفاده از تکنیک‌ها و ابزارهای متنوع از آمار، علم داده و هوش مصنوعی است و می‌تواند در زمینه‌های مختلفی مانند تجارت، علوم، مهندسی، صنایع بهداشتی و بیشتر به کار رود. ✅مراحل تحلیل داده‌ها 1. جمع‌آوری داده‌ها: این مرحله شامل جمع‌آوری داده‌ها از منابع مختلف مانند دیتابیس‌ها، فایل‌ها، آنلاین و غیره است 2. پاک‌سازی داده‌ها: حذف داده‌های تکراری یا ناقص و اصلاح ناسازگاری‌ها 3. تجزیه و تحلیل اکتشافی: بررسی داده‌ها برای فهمیدن الگوها و روابط از طریق آمار توصیفی و تصویرسازی 4. تبدیل داده‌ها: نرمال سازی داده‌ها و تبدیل آنها به فرمت مناسب برای مدل‌سازی 5. مدل‌سازی داده‌ها: استفاده از مدل‌های آماری و ماشین یادگیری برای پیش‌بینی و تحلیل عمیق‌تر 6. ارائه و گزارش‌دهی: تهیه گزارش‌ها و داشبوردهایی که یافته‌ها و دیدگاه‌های مهم را به طور خلاصه نشان می‌دهد

🎯 آیا تلفن‌ همراه دانش‌آموزان را کندذهن‌ کرده است؟ — گوشی‌های همراه در مدارس سلاح‌های حواس‌پرتیِ جمعی هستند 📍نتایج معروف‌ترین آزمون سنجش توانمندی دانش‌آموزان در جهان نشان می‌دهد که طی چند سال گذشته عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان در کشورهای مختلف تدریجاً ضعیف و ضعیف‌تر شده است. برخی گمان می‌کردند همه‌گیری کرونا و شرایط نامطلوب آموزش در آن دوره باعث این افت بی‌سابقه شده است، ولی تحقیقات اخیر نشان می‌دهند این سیر نزولی پیش از دورهٔ کرونا آغاز شده. آخرین گزارش برنامهٔ بین‌المللی ارزیابی دانش‌آموزان، موسوم به پی‌آی‌اس‌اِی، به سه دلیل گوشی‌های همراه را مقصر اصلی داستان می‌داند. 🔖 ۱۰۰۰ کلمه ⏰ زمان مطالعه: ۶ دقيقه                                         📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید: B2n.ir/w51475 @HOD8HOD

🎯 ما علیه هرکه بخواهیم کودتا می‌کنیم — میلیاردرها مدت‌هاست که وجود دارند، اما سلاطین فناوری امروز فرق دارند 📍میلیاردرها مدت‌هاست که وجود دارند، اما سلاطین فناوری امروز با ثروتمندان گذشته فرق دارند. با خواندن درمورد پناهگاه‌های آخرالزمانی، راهکارهای خون‌آشام‌گونه برای طول عمر بیشتر، اعلامیه‌های عجیب‌وغریب در رسانه‌های اجتماعی، برنامه‌های اختصاصی فضایی، و جاه‌طلبی‌ها برای ساخت جهان مجازی، یادمان می‌رود آن‌ها بازیگران سریال‌های واقع‌نما یا شخصیت‌های قسمت جدید فیلم «انتقام‌جویان» نیستند. میلیاردرهای امروزی، برخلاف اسلاف خود، آرزوی ساختن بزرگ‌ترین خانۀ شهر را در سر ندارند. پس آن‌ها چه رویایی دارند؟ 🔖  ۲۳۰۰ کلمه ⏰ زمان مطالعه: ۱۵ دقيقه 📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید: B2n.ir/u35920 @HOD8HOD

🎯 چطور دنیای سرگرمی به برهوتی ویران‌شهری تبدیل شد؟ 🔴 بیش از شصت سال پیش، نیوتن مینو، رئیس تازۀ کمیسیون ارتباطات فدرال در آمریکا، در جمع گروهی از مدیران صنعت تلویزیون، شبکه‌های تلویزیونی را به باد انتقاداتی کوبنده گرفت. او گفت: شبکه‌های تلویزیونی فضا را با «انبوه مسابقه‌ها، کمدی‌های کلیشه‌ای دربارۀ خانواده‌هایی به‌شدت باورناپذیر، خون، دعوا، هرج‌ومرج، خشونت، سادیسم، قتل،گانگسترها و کارتون‌ها» پر کرده‌اند و دنیای سرگرمی را به «برهوتی عظیم» تبدیل کرده‌اند. مینو در زمانه‌ای آن حرف‌ها را زد که تلویزیون آمریکا سه شبکه بیشتر نداشت، و فقط چند ساعت در روز برنامه پخش می‌کرد. 🔴 ولی امروزه نمایشگرها که جایگاه اصلی سرگرمی‌اند، همیشه و همه‌جا هستند؛ حیطۀ سرگرمی آن‌قدر وسیع شده است که به سختی می‌شود از آن «بیرون» آمد. این وضعیت «غوطه‌وری در سرگرمی» اگرچه جدید است، اما از مدت‌ها پیش موضوع بحث ادبیات «ویران‌شهری» بوده است. 🔴 ویران‌شهرها معمولاً یک ویژگی مشترک دارند: در زندگیِ سیاه و تباه‌شده‌ای که ترسیم می‌کنند «سرگرمی» جایگاهی ویژه دارد. جرج اورول در ۱۹۸۴ از دستگاهی به نام تله‌اسکرین حرف می‌زند که هم برای مردم فیلم پخش می‌کند، هم آن‌ها را رصد می‌کند. در فارنهایت ۴۵۱، اثر رِی بردبری نیز رژیم کتاب‌ها را می‌سوزاند، اما مردم را به تماشای تلویزیون تشویق می‌کند. نیل استیونسون نیز در رمان علمی‌تخیلیِ اسنو کرش، که سال ۱۹۹۲ چاپ شد، نوعی سرگرمی مجازی به نام «متاورس» را مجسم کرد که آدم‌ها را چنان در خود غرق می‌کرد که اساساً می‌توانستند در آن زندگی کنند. 🔴 هدف سرگرمی در ویران‌شهرها جاانداختنِ روایتی لذت‌بخش، اما مخدوش و تحریف‌شده از جهان در ذهن مردم است. روایتی که بیش از آنکه راه گریز باشد، اسباب اسارت آن‌هاست. 🔴 از این لحاظ، اغراق‌آمیز نیست اگر بگوییم وضعیت مستأصل‌کنندۀ سرگرمی در جهان واقعی ما، فاصلۀ چندانی با توصیفات ویران‌شهری ندارد. ما همین الآن هم در متاورس زندگی می‌کنیم. هربار که صفحۀ گوشی‌مان را لمس می‌کنیم، به سرگرم‌شدن دعوت می‌شویم و وسوسه‌ای زیر گوشمان می‌گوید: «حواست را به چیزی پرت کن، هرطور شده از ملال دوری کن، نسخۀ نمایشی رویدادها را به نسخۀ واقعی‌شان ترجیح بده.» هجومِ فراگیر سرگرمی، باعث شده است انتظار داشته باشیم زندگی واقعی همان‌طوری پیش برود که در نمایشگرهایمان پیش می‌رود. 🔴 هر طور حساب کنیم، این دنیا خطرناک است. ما چنان مغلوب سرگرمی‌هایمان شده‌ایم که خیالات گیج و مبهوتمان کرده‌اند و درکمان از واقعیت را از دست داده‌ایم. 🔴 فرقی نمی‌کند معتاد سریال‌های نتفلیکس باشیم، یا ریلزهای اینستاگرام یا رقص‌های تیک‌تاک، وقتی اقامتمان در چنین محیطی طولانی می‌شود، پردازش واقعیت‌ از هر مجرایی غیر از سرگرمی سخت می‌شود. طوری به جَوّ اغراق‌شدۀ آن عادت می‌کنیم که نسخۀ حقیقیِ ساده و قدیمیِ چیزها به‌تدریج در مقابل آن رنگ می‌بازد. ما هیجان می‌خواهیم و این عادت شناختی، از صفحۀ گوشی‌هایمان بیرون می‌آید و در تعاملات اجتماعی، مناسبات فرهنگی‌ و انتخاب‌های سیاسی‌مان هم تأثیر می‌گذارد. آن‌وقت شاید هیچ نویسندۀ ویران‌شهری‌ای هم نتواند بگوید بعدش چه می‌شود. 🔴 نیل پستمن، چهل سال پیش، در کتاب سرگرمی تا سرحد مرگ، مردمی را توصیف کرد که به اسارت سرگرمی درآمده‌اند. آیا پیش‌بینی او  به حقیقت پیوسته است؟ 📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر (ترجمان علوم انسانی) بخوانید: https://B2n.ir/w52416 @HOD8HOD

پایان عصر شبکه‌های اجتماعی نزدیک است؟ «شبکه‌های اجتماعی دیگر چندان اجتماعی نیستند»؛ این ایده یادداشت مهمی است که هفته‌نامه اکونومیست مدتی قبل منتشر کرد. بر اساس این گزارش، فعالیت کاربران شبکه‌های اجتماعی، به گروه‌های خصوصی در  پیام‌رسان‌ها (مثل واتس‌اپ و تلگرام) منتقل شده و محتوای درون شبکه‌های اجتماعی (مثل توئیتر و اینستاگرام) با محتوای افراطی جایگزین شده است. امری که مشکلاتی برای کاربران شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها ایجاد خواهد کرد. خلاصه این یادداشت با کمی تغییر را در ادامه می‌توانید بخوانید: بیش از ۲۰ سال از زمانی که فیس‌بوک متولد شد و دنیای جدیدی را خلق کرد، گذشت؛ اما حالا پس از ۲۰ سال از فراگیر شدن شبکه‌های اجتماعی، آن‌ها دستخوش دگرگونی عمیقی شده‌اند که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. جادوی عجیب شبکه‌های اجتماعی آنلاین ترکیب تعاملات شخصی با ارتباطات جمعی بود. اکنون این ترکیب، دوباره به دو قسمت تقسیم شده است. حالا مشاهده آخرین وضعیت دوستان در شبکه‌های اجتماعی جای خود را به ویدیوهایی از افراد غریبه داده است که شبیه تلویزیون است. پست‌های عمومی به طور فزاینده‌ای به گروه‌های بسته در پیام‌رسان‌ها منتقل می‌شود. شبکه‌های اجتماعی در حال تحول هستند و همین امر اکنون مشکلاتی را ایجاد کرده است. این موضوع مهمی است، زیرا مردم اینترنت را از طریق شبکه‌های اجتماعی تجربه می‌کنند. استفاده از پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی بیش از یک چهارم ساعت بیداری را شکل می‌دهد. شبکه‌های اجتماعی علاوه بر سرگرم کننده بودن، محل بحث آنلاین و کمپین‌های سیاسی. هستند. ویژگی بارز شبکه‌های اجتماعی جدید این است که دیگر چندان اجتماعی نیستند. با الهام از TikTok، برنامه‌هایی مانند فیس‌بوک به طور فزاینده‌ای ترکیبی از کلیپ‌هایی را ارائه می‌کنند که توسط هوش مصنوعی انتخاب شده است؛ آن هم بر اساس رفتار تماشای کاربر و نه ارتباطات اجتماعی آن‌ها. در ضمن مردم کمتر از گذشته پست می گذارند. از سال ۲۰۲۰، سهم آمریکایی‌هایی که می‌گویند از انتشار مطالب مربوط به زندگی روزانه‌شان به صورت آنلاین لذت می برند از ۴۰ درصد به ۲۸ درصد کاهش یافته است. چراغ‌های «میدان شهر دیجیتال» در حال خاموش شدن است. البته برخی از نتایج این اتفاق خوشایند است. فعالان سیاسی می گویند که برای جلب نظر گروه‌های خصوصی در پلتفرم‌هایی نظیر واتس‌اپ یا تلگرام، باید پیام‌های خود را ملایم‌تر کنند. یک پست تحریک‌آمیز که ممکن است در توئیتر به‌خوبی لایک بگیرد، ممکن است در گروه واتس‌اپی والدین مدرسه دافعه ایجاد کند. اکنون به‌نظر می‌رسد که گروه‌های تلگرامی یا واتس‌اپی، برای سلامت روان نوجوانان مناسب‌تر باشد چرا که زندگی‌شان در فضای عمومی مورد تجزیه و تحلیل دیگران قرار نمی‌گیرد. علاوه بر این، پیام‌رسان‌هایی نظیر واتس‌اپ و تلگرام از این جهت مفیدتر هستند که پست‌ها را بر اساس ترتیب زمانی نشان می‌دهند نه بر اساس الگوریتمی که ایجاد هیجان کند و این نیز برای سلامت روان بهتر است. در دنیای جدید شبکه‌های اجتماعی، کاربران، بیشتر به گروه‌های کوچک در پیام‌رسان‌ها متمایل شده‌اند. اما این دنیای جدید مشکلات خود را به همراه دارد. اگرچه گفت‌وگوهای رمزگذاری‌شده در گروه‌های کوچک در تلگرام یا واتس‌اپ، به حفظ جان انسان در نظام‌های اقتدارگرا کمک می‌کند، اما این گروه‌ها محیط مناسبی برای پخش دروغ‌ها هستند. سیاستمداران در هند از واتساپ برای پخش دروغ‌ها استفاده کرده‌اند در حالی که این دروغ‌ها در شبکه‌های باز مانند فیس‌بوک، حذف می‌شدند. در سمت دیگر، به نظر می‌رسد الگوریتم‌های شبکه باز (مثل توئیتر و اینستاگرام) که توسط رفتار کاربران هدایت می‌شوند، افراطی‌ترین ویدیوها را پخش می‌کنند تا واکنش مخاطب را بگیرند. در گذشته، برای اینکه چیزی در یک شبکه اجتماعی وایرال شود، مردم مجبور بودند آن را به اشتراک بگذارند. اما اکنون آنها آن را صرفاً با تماشا کردن یک ویدئو، به وایرال شدن آن کمک می‌کنند، زیرا الگوریتم‌های شبکه‌های اجتماعی به محتوایی که بیشترین تعامل را جذب می‌کند، پاداش می دهد. این شرایط جدید به کسانی مانند ترامپ یا تاجران اطلاعات نادرست، سود خواهد رساند چرا که آن‌ها بهتر از هر کس می‌توانند از مخاطب واکنش بگیرند؛ در این وضعیت جدید، محتوایی که با deep fake تولید شده باشد به‌راحتی وایرال می‌شود. آنچه از ظهور اخبار جعلی مهم‌تر است، کمبود اخبار واقعی در شبکه‌های اجتماعی است. از زمان تغییر جهت شبکه به سمت سرگرمی ، اخبار تنها ۳ درصد از آنچه مردم در آن می بینند را تشکیل می دهد. در سراسر شبکه‌های اجتماعی، تنها ۱۹ درصد از بزرگسالان داستان‌های خبررا به اشتراک می گذارند که در مقایسه با سال ۲۰۱۸ کاهش ۲۶ درصدی داشته است. یادداشت اکونومیست| ترجمه محمد رهبری @HOD8HOD

♦️‌ ممنوعیت کودکان زیر ۱۴ سال از شبکه‌های اجتماعی در فلوریدای آمریکا 🔹‌‌نیویورک تایمز می نویسد، ران دیسانتیس، فرماندار ایالت فلوریدا آمریکا قانونی را امضا کرد که کودکان زیر ۱۴ سال را از افتتاح حساب در شبکه های اجتماعی منع می کند. 🔹‌‌بر مبنای این قانون حساب‌های کودکانی که قبلاً در شبکه‌های اجتماعی باز شده‌اند باید حذف شوند و برای تهیه اکانت نوجوانان ۱۴ و ۱۵ ساله رضایت والدین الزامی است. 🔹‌‌نیویورک تایمز این رویداد را تاریخی نامیده است.

💠 مُقَلِّبَ الْقُلُوب 🌸یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ 🌸یا مُدَبِّرَ اللَّیلِ وَ النَّهَارِ 🌸یا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ 🌸حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ» 🌸هر روزتان نوروز نوروزتان پیروز🌸 #عید_نوروز @HOD8HOD