📚عصر دانائی و توسعه ایران - راستی

🔻فرشاد مومنی: دولت از انجام تعهدات خود طفره می‌رود فرشاد مومنی، اقتصاددان: سخنگوی دولت گفته در سه سال گذشته  از دولت کنونی رشد اقتصادی باکیفیت در کشور رقم خورده است اگر این حرف‌ها با هدف تقویت روحیه مردم گفته می شود که نه تنها روحیه‌ساز نیست که مشروعیت سوز است و با تکذیب و انکار مشکلات، مشکلی حل نمی‌شود. چشم‌انداز اقتصادی ایران در سال ۱۴۰۳ این پیام را دارد که در صورت تداوم روند سال‌های قبل در عرصه سیاستگذاری تمام متغیرها ما از نظر کیفیت سقوط خواهد داشت. ایران از نظر چشم‌انداز اشتغال باکیفیت هم اوضاعی بدتر از سال‌های گذشته تجربه خواهد کرد و تدام این روند به کاهش توان مالی دولت می‌انجامد در نتیجه دولت از انجام تعهدات دولت خود در زمینه آموزش، سلامت، مسکن و... طفره می رود./ایلنا @eskannews_com instagram.com/eskannews

🟥 موانع سیاسی و تاریخی شکل گیری بنگاههای صنعتی بزرگ‌ مقیاس در ایران ✍🏻 قاسم خرمی بنگاه‌های «بزرگ‌مقیاس» محصول انقلاب صنعتی به حساب می‌آیند، اما تاریخچه دقیق ظهور آنها به اواخر قرن نوزدهم میلادی می‌رسد. این تاریخ به نوعی، نقطه عزیمت صنایع کارگاهی و مانوفاکتوری به خط تولید و شکل‌گیری صنایع کارخانه‌ای مدرن نیز محسوب می‌شود. صرفه ناشی از مقیاس، قدرت بیشتر در تامین مالی و افزایش بهره وری و کیفیت از دلایل مهم روی آوری جهان به شرکت های بزرگ مقیاس است. شکل‌گیری صنایع کارخانه‌ای در ایران تقریبا از اواخر دوره قاجاریه شروع شد. در این دوره دولت تمایل چندانی به سرمایه‌گذاری صنعتی نشان نداد و صاحبان سرمایه خصوصی به دلیل ضعف مالکیت و اجتناب از جلب توجه ماموران و باج‌گیران حکومت و فرار از مصادره احتمالی، ترجیح می‌‌‌دادند واحد‌‌‌های کوچک‌تری در اختیار داشته باشند؛ تا جایی که ویلم فلور، این صنایع را به خاطر اندازه کوچک و تکنولوژی ابتدایی نوعی «تجارت خانوادگی» توصیف می‌کند. مطابق آمارهای موجود تا سال ۱۳۰۰ شمسی در کل کشور جمعا ۲۰کارخانه با سرمایه داخلی و ۴۱کارخانه با سرمایه خارجی تاسیس شده که اغلب این کارخانه‌‌‌ها نیز به‌خاطر اندازه و حجم پایین تولید و سطح نازل تکنولوژی و اشتغال، در حقیقت کارگاه‌‌‌های کوچک صنعتی بودند که تا پایان دوره قاجاریه ورشکست شدند. در دوره رضا شاه، هر چند، توجه اولیه به مدرنیسم شهری و ساخت بناهای حجیم و مدرن (مثل ساختمان دادگستری، بانک ملی و دانشگاه تهران) معطوف بود، اما تلاش‌های ناتمامی نیز در مسیر راه‌اندازی صنایع مدرن و بزرگ‌مقیاس در کشور صورت گرفت که راه‌آهن سراسری در محوریت آن قرار داشت. به نوشته آبراهامیان در فاصله سال‌های ۱۳۱۰ تا۱۳۲۰ تعداد کارخانه‌های جدید به ۳۴۶واحد رسید که 176 واحد آن شامل صنایع بزرگ بود. در دهه ۱۳۴۰ شمسی و در دوره حکومت پهلوی دوم، با افزایش ناگهانی درآمدهای. نفتی و ارزی و اعطای اعتبارات گسترده دولتی به بخش خصوصی، شاهد رشد نسبتا بی‌سابقه واحدهای بزرگ‌مقیاس خصوصی هستیم که چهره اقتصاد ایران را تغییر دادند. به عنوان مثال تعداد کارخانه‌های فعال، از ۱۴۰۰واحد در سال ۱۳۳۹ در طول ۱۵سال به ۵۴۰۰ واحد با ۴۰۰‌هزار کارگر رسید که ۳۶۲مورد آن در زمره شرکت‌های بزرگ‌مقیاس قرار می‌گرفت. اما شروع منازعه حکومت با صاحبان صنایع بزرگ از سال ۱۳۵۳ بر سر تعیین قیمت‌ها و طرح موسوم به مبارزه با گران‌فروشی سبب خروج سرمایه، عدم‌تسویه بدهی صاحبان صنایع به بانک‌ها و در نتیجه توقف فعالیت اغلب شرکت‌های بزرگ شد. در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب، اولین شوک بزرگ به صنایع بزرگ‌مقیاس از ناحیه تصویب قانون حفاظت از صنایع در تیرماه ۱۳۵۸وارد شد که به موجب آن اموال ۵۲ نفر از سرمایه‌داران بزرگ به اتهام همکاری با رژیم پیشین مصادره شد که اغلب آنها در زمره شرکت‌های بزرگ قرار می‌گرفتند. همچنین، به موجب این قانون اداره صنایع بزرگ از بخش خصوصی سلب و به دولت محول شد. با شکل‌گیری دولت پنجم موسوم به دولت سازندگی، مجددا تمایل دولتی برای تاسیس صنایع بزرگ‌مقیاس در کشور بروز یافت و فهرستی از پروژه‌های نسبتا بزرگ نظیر لاستیک اردبیل، پتروشیمی تبریز، سیمان کردستان، فولاد قائم، پالایشگاه اراک و... احداث شد و به بهره‌برداری رسید. اما این طرح‌های بزرگ اولا رگه‌های ایدئولوژیک داشتند و آنگونه که رئیس دولت وقت تاکید داشت، هدف نمایش الگویی موفق از یک حکومت اسلامی بود و ثانیا چنین پروژه‌‌‌هایی، ازآنجاکه مشتمل بر تاسیساتی عام‌‌‌المنفعه (مانند سدهای بزرگ، راه‌‌‌ها، شبکه‌‌‌های توزیع برق، لوله‌‌‌کشی گاز و...) می‌شدند، بیشتر ناظر بر رسیدگی به نیازهای اساسی و به‌ویژه فقرزدایی و تولید اشتغال بودند و معیارهای صنایع بزرگ‌مقیاس مثل صرفه و بهره‌وری و کیفیت و برندسازی و صادرات چندان مدنظر نبود. در دولت‌های بعدی هم، هیچ‌وقت، صنایع بزرگ‌مقیاس و حمایت از آنها، به عنوان یک سیاست صنعتی در دستور سیاستگذاران و برنامه‌ریزان کشور قرار نگرفت. 🔻در ادامه این مقاله چهار مزیت مهم تاسیس بنگاههای صنعتی و تجاری بزرگ مقیاس تشریح شده است که در اینجا ( روزنامه دنیای اقتصاد )قابل دسترس است.

ایدئولوژی زدگی، فرصت طلبی و منفعت محوری، تسخیر با گروه های فساد و تباهی سازمان یافته، خرافه گرایی، امید به شگفتی های آخرالزمانی و ... گونه هایی مشهود از این دولت ها در دوران حاضرند. شکست و فروماندگی در حل مسائل اقتصادی و اجتماعی با رفتارهایی غریب و نامتعارف پوشانده یا به حاشیه رانده می شوند:  • پنهان سازی و انکار • حبس و انسداد آمار و اطلاعات یا تغییر شیوه های آمارگیری و شاخص سازی و یا اغواگری های آماری • بستن مسیر آگاهی عمومی و محدودسازی رسانه ای و غوغاسالاری و لاف زنی در رسانه های رسمی • برآوردن موضوعات سرگرم کننده یا مسائل بی اهمیتی به عنوان مسائل اصلی و کلیدی جامعه به جای مسائل اصیل و واقعی و اولویت دار • پاسخ های ایدئولوژیک به مسائلی که ماهیت و راه حلی علمی و کارشناسی در حوزه های علوم و دانش مدرن بشری (علوم طبیعی یا انسانی) دارند. • انگیزه خوانی و نیت خوانی و تقلیل گرایی مسائل اجتماعی به خواست ها و تمایلات فردی محدود گروهی فریب خورده یا دارای گرایش های نا متعارف و قبیح • خرافه گرایی و توسل به ابزارهای موهومی و خرافی یا حرافی ها و داستان پردازی های ناکجا آبادی و آخرالزمانی • توجیه و فرافکنی و بهانه تراشی و مسبب شناسی • بحران تراشی و غوغا سالاری و بازی پونزی برای کلاه به کلاه کردن یا گذار از بحران ها با برآوردن بحرانی دیگر برای تشخیص و دست یابی به درک روشنی از دولت های توانمند و دولت های فرومانده، نیازی به بازخوانی همه تاریخ تحولات توسعه نیست، بلکه یک موضوع و مورد مشترک مانند چگونگی مواجهه با پدیده هایی چون اینترنت، گذار نسلی، مهاجرت، بحران فراگیر کرونا و مدیریت آن بحران (نه فقط در حوزه سلامت که درفناوری های نوین، حمایت از خانوارها و بنگاه های اقتصادی آسیب پذیر) و یا مسائلی چون فساد، نابرابری، صنعتی شدن، کریدورهای تجاری، مناطق آزاد، جهانی شدن و ... در کشورهای مختلف کافی است تا تصویری روشن و متمایز از دولت های توانمند و فرومانده به دست آید!   https://t.me/Strategic_Planning_with_Raji/10076 منبع؛ @IranianDevelopement

🔴رابطه معکوس بهبود اقتصاد در چین با تورم در آمریکا 🇨🇳🇺🇸🔹تحقیقات جدید فدرال ریزرو آمریکا نشان می‌دهد که تلاش‌های چین برای احیای اقتصادش می‌تواند باعث ایجاد تحولاتی شود که تورم آمریکا را بالاتر خواهد‌ برد. 🔹در گزارش اخیر فدرال رزرو آمده است که آغاز یک دوره رشد تولید محور در چین در کوتاه‌مدت منجر به جهشی اقتصادی خواهد شد که این جهش می‌تواند فشار فزاینده معناداری را بر تورم آمریکا وارد آورد. 🔹براساس برآوردها، وام‌های تولیدی جدید در چین احتمالاً یک‌سوم کل وام‌ها را در سال ۲۰۲۳ به خود اختصاص داده و اگر این سرمایه‌گذاری‌ها جواب دهند و رشد اعتبار در ۲ سال آینده از ۹٫۵ درصد امروز به ۱۲ درصد برسد، به قیمت‌ها در آمریکا ضربه خواهد زد. 🔹ازآنجایی‌که چین تحت تأثیر رونق تولید با تقاضای رو به رشد مواجه خواهد شد، قیمت تمام‌شده کالا برای تولیدکنندگان افزایش می‌یابد که درنهایت به مصرف‌کننده فشار وارد خواهد کرد. 🔹متن کامل گزارش را در لینک زیر بخوانید: https://otaghiranonline.ir/news/69448 @otaghiranonline

*از دولت گُنده تا دولت توانمند* حجت میرزایی/اقتصاددان مفهوم «دولت توانمند»، دولت قابلیتمند و دولت مقتدر در سال های اخیر به یک مفهوم پرتکرار نظری، یک ضرورت ناگزیر برای «حل مسائل اجتماعی» و یک ژست جدید و گاهی بلوف و ادعای تبلیغاتی بدل شده است. در ذهن و اندیشه بسیاری از اندیشه ورزان، تاریخ توسعه از ابتدا تا امروز با دولت توانمند گره خورده است. اندیشه ورزی و سیاستگذاری برای توسعه از سال های پس از جنگ دوم با دو رویکرد بدیل اما شکست خورده همراه بوده است. یک رویکرد، برنامه ریزی و سیاستگذاری با محور دولت و سازوکار برنامه ریزی مرکزی که حدود نیم قرن (1930-1980) به درازا کشید و یکی بازارگرایی و آزادسازی، مقررات زدایی و کوچک سازی دولت در دهه 1980 تا میانه دهه 1990 که دربسیاری از کشورها ازجمله ایران به رهاسازی و ولنگاری اقتصادی تعبیر شد. دولت های نظامی برآمده از کودتا یا نهضت های استقلال طلبانه یا دولت های مولود معادلات و توافق های قدرت های پیروز جنگ به گسترش ملی گرایی و انسجام اجتماعی و سیاسی ضروری برای توسعه کمک کردند. در تمام این دوران طولانی، نظام ذهنی و معرفتی مسلط سیاستگذاران و کارشناسان اقتصادی و اجتماعی به تولید و تکثیر دوگانه های سیاستی متعدد و درمواردی مبتذل و جانکاه منجر شدند. دوگانه های «جامعه سنتی- جامعه مدرن»، «توسعه شهری- توسعه روستایی»، «توسعه صنعتی- توسعه کشاورزی»، «درونگرایی- برونگرایی»، «جایگزینی واردات- توسعه صادرات» و ... و بالاخره «دولت یا بازار» مهم ترین دوگانه های رایج تا سه دهه پس از جنگ دوم بود. ساده سازی و ساده انگاری، تقلیل گرایی افراطی یا تعمیم های بی مبنا و منطق، ویژگی مهم این نظام اندیشه در غالب کشورهای درحال توسعه بود، وضعیتی که کسانی از آن به «ایدئولوژی مهندسی» نام برده اند. در پرتو این نظام فکری، سرمایه پولی، منابع ارزی و فرمان سه مولفه تعیین کننده و بلکه بی بدیل تحول اجتماعی به شمار می رفت. تصور می شد دولت با کیمیای برنامه های پنجساله مس عقب ماندگی را به طلای توسعه و صنعتی شدن بدل می کند؛ همین که برنامه پنجساله دولتی هست و سیاهه ای از پروژه هایی برای بهبود زیربناهای فیزیکی یا فهرستی از آمال و آرزوهای بلند و بالا منتشر کنند، توسعه رخ خواهد نمود. عاملیت یگانه دولت در طراحی و اجرای سیاست های توسعه نه تنها در اندیشه دولت گرایان بلکه حتی بر ذهن و زبان بازارگرایان تسلطی انکارناپذیر داشت. توهم غالب این بود که دولت با اراده خود پای در مسیرکاهش دامنه اقتدار و مداخله خود خواهد گذاشت و تغییراتی شگرف با کوچک سازی دولت و آزادسازی تجاری و پولی را دامن می زند. در همه این دوران بالاترین سطح از توهم و غرور همراه با درماندگی از کشورهای دارای منابع طبیعی نفت و گاز و معادن طلا و سنگ آهن و ... بود. آرزوهای بلند سال های پسا استعماری و پساجنگ به صنعتی شدن، رفاه و توسعه اقتصادی با ناکامی ها و بل تشدید یا رونمایی جلوه های بغرنج و یا چهره جدیدی از توسعه نیافتگی و واپس ماندگی یا عمیق تر شدن فقر، نابرابری، بیکاری، حاشیه نشینی شهری و استبداد سیاسی، به نا امیدی و سرخوردگی گرایید. با آشکار شدن شکست و ناکامی و فرصت سوزی های این دو رویکرد در حدود 70 سال ایدئولوژی مهندسی، از دهه 1990 اندیشمندان اجتماعی دریافتند موضوع اصلی و تعیین کننده در سرنوشت توسعه نه «اندازه و مقیاس دولت» بلکه «ساختار و کارکرد دولت» (نظام تدبیر- حکمروایی) است و مجادله دیرپای و البته پردامنه «دولت یا بازار» با فهمی عمیق تر و واقع بینانه در پرتو «تفکر سیستمی- نظامواره» جای خود را به «دولت-بازار-جامعه مدنی» یا «سیاست- اقتصاد- اجتماع» به مثابه مولفه های تعیین کننده نظام اقتصادی و اجتماعی داد. رویکرد حکمروایی خوب با شاخص های شش گانه سیاسی، اقتصادی و نهادی، توضیح داد که «چرا ملت ها شکست می خورند؟» اندیشه ورزی پردامنه ای توسط استیگلیتز، نورث، عجم اوغلو، فوکویاما و .... برای توضیح و تحلیل این شکست در سه چهارم کشورهای دنیا آغاز شده بود. مهم ترین دستاورد این مطالعات، برآمدن پرده ای نو از اندیشه ورزی و مطالعات اجتماعی بود که از پیوندی چند وجهی و میان رشته ای با بکارگیری و تلفیق اقتصاد، تاریخ، جامعه شناسی و علوم سیاسی (حقوق و تاحد زیادی جغرافیا) برخوردار بود و ناتوانی و بحران در رویکردهای تحلیلی یک وجهی را به نمایش می گذاشت. در «رویکرد نهادی»، مسیر طی شده تاریخی، ساختار و کارکرد نهادهای رسمی و غیر رسمی (به ویژه دولت) و ساختار منافع مولفه ها و عناصر تعیین کننده و سرنوشت ساز توسعه ملت ها هستند. تحولات درگرو تغییرات نهادی و محصول انباشت دانایی جامعه اند. https://t.me/Strategic_Planning_with_Raji/10075 كانال قواعدبازي؛ https://chat.whatsapp.com/FYQJdmqJMtUL7A9Ua4Pc8Z

عراق باید غرامت ایران  را پرداخت کند: ‏دولت عراق مطابق ماده ۶ قطعنامه ۵۹۸ بعداز پایان جنگ محکوم شده است  باید  ۱۱۰۰ میلیارد دلار بابت غرامت و خسارات مستقیم جنگ تحمیلی به ایران بدهکار است بپردازد؛ چرادولت ایران  در مطالبه این غرامت تعلل کرده است؟   ملت ایران در این جنگ تحمیلی صدام کافر و حامیانش میلیارد ها دلار  خسارات دیده است،  صد ها هزار  شهید وصدها هزار جانباز و دهها هزار مفقود الا اثر داده است، میلیونها خانوار در این جنگ خسارات روحی وروانی دیده اند ملت ایران از عراق خسارات سنگینی دیده  این ملت خسارت جنگی را می خواهد همانطور کویت دریافت کرد ، چه کسی عراق ودولت عراق را از خطر داعش نجات داد، اگر ایران نبود ایا در عراق حکومت  تشکیل میشد و امنیت بر قرار میشد، که عراقیها نفت صادر کنند میلیاردها دلار درآمد داشته باشند و خسارت ما را ندهند، فرزندان شهداء و جانبازان  و نیر وهای مسلح و مردم شجاع ایران این خسارت را می خواهند، به کدامین دلیل دولت ایران این خسارت جنگی را از دولت عراق مطالبه نمی کند، اگر ایران نبود هم اکنون داعش در همه جای عراق حکومت می کرد، ومیلیارد ها دلار برای استقلال وحاکمیت عراق ایران هزینه کردنند ،با توجه اینکه ملت ایران از عراقیها دل خون دارند ،چطور در خرمشهر ملت مارا غارت ،و به ناموسها گروهی تجاوز کردند ،عراقیها بسیار ی از شهر های مارا ویران کردنند، ومیلیونها انسان را آواره شد ، در عوض سربازان ایران به عراقیها کمک کرد تا داعش به شرف وناموس انها تجاوز نکند، ایران کمک کرد وحشد الشبی در عراق اجازه ندهد کردستان  عراق مستقل شود،  کشور مان به خاطر دفاع از عراقیها صد ها شهید داده است ،اگر در ایران رفراندوم شود اکثریت قریب به اتفاق مردم خواهان دریافت خسارت جنگی طبق ماده ۶ قعطنامه ۵۹۸ هستند نظام جمهوری اسلامی بدانند ،مردم ایران این غرامت جنگی می خواهند، عراق درآمدی خوبی از نفت دارد، این حق ملت ایران است، اگر مسئولین در این مورد کوتاهی کنند ،این هم یکی از خیانت های انها بر علیه مردم خواهد بود ،در آینده باید جوابگو باشند ملت اجازه نخواهد داد در این مورد کوتاهی شود،   ،عراق خیلی راحت نفت صادر کند ،ولی ما در تحریم هستیم  نمیتوانیم نفت صادر کنیم، این حق  مردم ایران است باید خسارت جنگی  از عراق گرفته شود، این خسارت دریافتنی است نه بخشش کنند حق ملت ایران است، مردم مشهد وایران چه دل خونیهای از عربها که به زیارت امام رضا ع می ایند، به بهانه صیغه شرعی مورد حمایت امام جمعه مشهد به ناموسها در هتل ها تجاوز میشود .این دیگه برای ما ایرانیها واقعا ننگ است، هم در جنگ تحمیلی این همه خسارات به ایران وارد کنند، وهم این کارها کثیف را عراقیها در مشهد انجام دهند دکتر محرم شاه بلاغی ۱۴۰۳/۱/۷

📓 معرفی کتاب «روایت بایزید مردوخی از مسأله توسعه در ایران» @pooyeshfekri ▫️ جامعه ایران در شرایطی به سر می‌برد که به علت مصرف بخش اعظم منابع مادی و طبیعی خود در طول یکصد سال گذشته و نیز عدم شکل‌گیری نهادهای بالغ اجتماعی و‌ سیاسی، و تضعیف گسترده بخش خصوصی در دهه‌های اخیر، برای آن آینده قابل پیش‌بینی‌ای متصور نیست. ▫️ از سوی دیگر به علت گسست تاریخی که درنتیجه شکاف‌های عمیق ایدئولوژیک دهه‌‌های اخیر در ساختار اجتماعی و سیاسی آن ایجاد شده است، نمی‌تواند با اتکاء به گذشته تاریخی و کهن خود و با پشتوانه تجربه تاریخی مردمانش، گذشته پرفرازونشیب خود را چراغ راه اکنون و آینده خود قرار دهد. ▫️ ناکارایی نظام تدبیر همراه با ورود جامعه به مرحله بی‌هنجاری (آنومی) که ناشی از همزمانی چند گذار تاریخی بزرگ در جامعه ایران است، در کنار کاهش و تخریب چشمگیر منابع مادی و طبیعی این دیار، ما را در آستانه بحران‌هایی عظیم در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی قرار داده است که عبور به سلامت از آنها نیازمند رفتارهایی بس خردمندانه از سوی حکومت و جامعه است. ▫️ فرصت تکرار خطاهای تاریخی هم برای نظام تدبیر و هم برای جامعه ایران از دست رفته است. بنابراین تنها و تنها با شکل‌گیری رفتارهایی خردمندانه و اتخاذ تصمیمات عقلانی از سوی تمامی اطراف بازی سیاسی و اجتماعی در ایران است که می‌توان امیدی به برون‌رفت از بن‌بست‌های کنونی داشت. ▫️ درچنین شرایطی، نیازی فوری احساس می‌شود تا فرزانگان و نخبگان این سرزمین، در یک همگرایی بزرگ به منظور چاره‌اندیشی برای بحران‌های فرارسنده کشور دست به همکاری بزنند. طرح «روایت نگاری توسعه ملی» که شامل سلسله نشست‌هایی به عنوان «گفت‌وگوهای توسعه» است با این دغدغه برنامه‌ریزی و آغاز شد. این طرح دو هدف اصلی را دنبال می‌کند. ▫️ نخست آنکه آن دسته از صاحب‌نظران و اندیشمندان کشور که با تخصص‌های مختلف، در حوزه توسعه، دغدغه‌مند و دارای آثار مکتوب تحلیلی یا فعالیت‌های شاخص هستند در کنار هم به گفت‌وگوی نزدیک و رودررو بپردازند و از این طریق از نظر اندیشگی به یکدیگر نزدیک شوند. و دوم آنکه با تمرین عملی گفت‌وگو در آنها آمادگی‌های ذهنی و روانی برای همکاری عملی در مسائل و بحران‌های ملی ایجاد شود. ▫️ امید آن‌ بوده است که این گفت‌وگوها نخست منجر به کاهش «اختلال ارتباطی» بین صاحب‌نظران شود، سپس گفتارهایی منظم در حوزه توسعه ملی شکل گیرد و سرانجام از این گفت‌وگوها اسنادی تحت عنوان «روایت توسعه» استخراج شود. (بخشی از مقدمه دکتر محسن رنانی بر کتاب روایت بایزید مردوخی از مسأله توسعه در ایران) ▫️ کتاب روایت بایزید شامل بر کلیتی از دیدگاه‌های بایزید مردوخی دربارۀ مسأله توسعه در ایران است. توسعه برای مردوخی در تقاطع صنعت و زیست بوم رقم میخورد اگر صنعتگران در بستر سیاست گذاری های حمایتی حکمرانان – هرچه بیشتر و بیشتر بتوانند دامنۀ فعالیتهای خود را از مراکز اشباع شدۀ صنعتی همچون تهران و تبریز و اصفهان رهنمون کنند به سمت بیشمار استانهای درحاشیه و محروم. ▫️ کُردبودن مردوخی و تجربۀ زیستۀ او درمقام کُردی میهن دوست صدالبته، منش منطقه محور او را در برنامه ریزی و توسعه، پررنگ کرده است. در هر روی تحقق آرمان مردوخی، به تأکید او نیازمند نظام تدبیری در عرصۀ حکمرانی این سرزمین است که فعلاً افرادی بدون شایستگی و کفایت لازم برتخت آن نشسته اند. ▫️اما در این کتاب، قدمهای اول برای تحقق سامان حکمرانی غیرتمرکزگرا، آماده سازی بستری است تا نظام تدبیری شایستۀ بر روی ریلهای این بستر، حکمرانی عادلانه و مدبرانه را آغاز کند. توانمندسازی بازیگران منطقه ای، آینده پژوهی و فراهم آوردن زیرساختارهای آماری لازم جهت آمایش سرزمین، بخشی از راهکارهای مردوخی هستند که در این کتاب به تفصیل بدانها پرداخته شده است. ▫️امید آنکه به تأکید مردوخی، سیاستوانان – که واژهای کردی است – یعنی آنهایی که با علم و فلسفۀ سیاست سروکار دارند، این نظام تدبیر را سرانجام سامان دهند که اگر آرزوی تحقق این نظام تدبیر را نخواهیم، مقدمات، بسترسازی و تدارکچینی لازم برای تحقق نظام تدبیر در این کتاب شرح داده شده است: پس این گوی و این میدان. 📓 کتاب روایت بایزید مردوخی از مسأله توسعه در ایران را می توانید از اینجا تهیه کنید. 📺 ویدئوی آیین نکوداشت استاد بایزید مردوخی و مراسم رونمایی از کتاب روایت بایزید مردوخی از مسأله توسعه در ایران

چرا نروژ توانست، ولی ایران نتوانست؟ در بیشتر کشورهای نفتی درآمد حاصل از فروش نفت درست استفاده نمی‌شود. گاهی صرف جاه طلبی‌های حاکمان و گاهی صرف جنگ می‌شود. مثل جنگ‌هایی که صدام با ایران و کویت راه انداخت. گاهی هم صرف خودشیرینی سیاست‌مداران رای‌لازم می‌شود، مثل مسکن مهر یا به شکل ثابت نگه داشتن قیمت دلار به مدت 10 سال در دهه‌ی هشتاد، که دلارهای نفتی را خرج ماشین خارجی ارزان و لباس خارجی ارزان و لوازم خانگی و مصرفی خارجی ارزان قیمت کرد. اما نروژ در این بین یک استثنای واقعی ست. نروژ چگونه توانست از چنگ نفرین نفت فرار کند؟ در این ویدئو داستان حدود 100 ساله‌ی توسعه‌ی نروژ را تعریف کرده‌ایم. 00:00 مقدمه و تیزر 00:28 ثروت فعلی نروژ 01:19 مقایسه منابع نفتی ایران و نروژ 01:53 تاریخ فقر نروژ 03:22 درآمد فعلی کشور نروژ از کجا میاد؟ 03:48 رفاه دیگر کشوهای نفتی 05:33 وضعیت اقتصادی نروژ قبل از نفت 06:15 روند رشد سیاسی نروژ 07:51 اشغال نروژ توسط آلمان 09:13 کشف میدان نفتی توسط هلند 09:45 تقسیم میدان‌های نفتی توسط بریتانیا 11:41 نروژ و بیماری هلندی 14:48 اثرات بیماری هلندی رو خرخ پول نفت 15:53 بحران فنتی ونزوئلا 16:30 افزایش درآمد نفتی ایران و برنامه شاه 18:42 نروژ با پول‌های نفتی چه کرد؟ 19:56 قوانین صندوق توسعه‌ی نروژ 22:05 صندوق توسعه‌ی ایران 26:30 نقش فاروق القاسم در نجات نروژ این ویدئو با همکاری مجموعه‌ی رسانه‌ای اکوایران تولید شده. تدوین‌گر: آریا نعمت‌اللهی طراح کاور: امیرارسلان حسین‌زاده https://www.youtube.com/watch?v=SrmOxHTBRzk

ضریب جینی چیست؟ آیا کاهش ضریب جینی در ایران می‌تواند واقعیت وضع اقتصادی مردم را نشان دهد؟ هرچند تازه‌ترین گزارش مرکز آمار ایران دربارۀ ضریب ‌جینی نشان از روند کاهشی این شاخص دارد، اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که از کاهش ضریب جینی- توزیع عادلانۀ ثروت- بدون در نظر گرفتن افزایش بدون وقفۀ تورم و کاهش برابری قدرت خرید نتیجۀ روشنی حاصل نمی‌شود. ضریب جینی یک شاخص مهم اقتصادی است که به وسیله آن نابرابری مالی در کشورها محاسبه می‌شود. به زبان ساده‌تر، ضریب جینی توزیع درآمد و پول بین افراد مختلف جامعه را در دوره زمانی مشخص به تصویر می‌کشد و مشخص می‌کند که وضعیت اقتصادی افراد چقدر تغییر کرده است. تورم مزمن و جهش‌های ناگهانی تورم، به‌خصوص در پنج سال گذشته، به گواهی آمارهای رسمی دولت جمهوری ‌اسلامی باعث کاهش شدید برابری قدرت خرید مردم و قرار گرفتن نزدیک به نیمی از جمعیت ایران به زیر خط فقر شده است. با این حال مرکز آمار ایران در گزارشی که اخیراً منتشر کرده، اعلام کرده است که در سال ١۴٠١ ضريب جينی خانوارهای کل کشور ٠.٣٨٧٧ بوده كه در مقايسه با سال قبل ٠.٠٠۶١ کاهش نشان می‌دهد. این نهاد دولتی ایران همچنین ضریب جینی خانوارهای شهری و روستايی را به‌ترتيب ٠.٣۶٩۶ و ٠.٣۶۴٣ اعلام کرده است. این مرکز دولتی، همچنین تاکید کرده است که در سال مورد بررسی (١۴٠١) در مناطق شهری کمترين ضريب جینی مربوط به استان­ کرمان با (٠.٢٧٠٠) و بالاترين ضريب جينی متعلق به استان­ سیستان و بلوچستان با (٠.۴۶۴٧) بوده است. ضریب‌ جینی که برای نشان دادن نابرابری درآمد یا ثروت در یک کشور یا هر گروه دیگر از مردم به کار می‌رود، عددی بین ۰ تا ۱ است. هرچه عدد ضریب جینی به صفر نزدیک‌تر باشد، وضعیت اقتصادی بهتر و برابری اقتصادی بیشتر است. در مقابل، هرچه این شاخص به عدد یک نزدیک‌تر شود، نشان از توزیع ناعادلانه و نامتقارن ثروت دارد. بیشتر در این باره: متوسط هزینه خانوارهای شهری و روستایی در سال گذشته ١٣٧ و ٧٩ میلیون تومان بود بررسی جزئیات گزارش مرکز آمار بیانگر این واقعیت است که به‌رغم آن‌که استان‌های صنعتی مثل کرمان، اصفهان، سمنان یا قزوین در ردیف استان‌هایی با ضریب جینی پایین معرفی شده‌اند، اما ایلام که یکی از استان‌های محروم ایران به‌لحاظ توزیع عادلانه ثروت و آمایش سرزمین است، در بررسی‌های مرکز آمار دومین استان با ضریب جینی پایین معرفی شده است. از آن سو، استان بوشهر به‌رغم مجاورت با مناطق نفتی و وجود صدها مجتمع تولیدی صنعت نفت در ردیف استان‌هایی با ضریب جینی بالا قرار گرفته است. به نظر می‌رسد چنین تصویری از اقتصاد ایران نمی‌تواند بیانگر واقعیت‌های جامعۀ ایران باشد، چه آن‌که وقتی این آمار با شاخص‌های دیگر اقتصادی مقایسه شود، فاصلۀ معنادار بیشتر خودنمایی می‌کند. پیدا و پنهان یک گزارش همان‌طور که اشاره شد، ضریب جینی برای نشان دادن توزیع عادلانۀ ثروت در یک جامعه کافی نیست و برای سنجش سطح رفاه یک جامعه لازم است سایر مؤلفه‌ها مثل تولید ناخالص داخلی، برابری قدرت خرید (PPP) و شاخص رفاه هم واکاوی شود. از آن‌جا که توزیع ثروت ارتباط مستقیمی با رفاه شهروندان در اقتصاد یک کشور دارد، به همین دلیل هم توزیع ثروت براساس شاخص تولید ناخالص داخلی تعریف می‌شود؛ شاخصی که نشان‌دهندۀ ارزش ریالی تمام تولیدات و خدمات ارائه‌شده توسط یک ملت در داخل مرزهای کشور است. صندوق بین المللی پول رتبۀ ایران در تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۲۲ را بیست و دومین اقتصاد دنیا گزارش کرد؛ سؤال این است که آیا سطح رفاه و توزیع ثروت در ایران که بیست و دومین اقتصاد دنیا اعلام شده نیز این موضوع را تأیید می‌کند؟ برای بررسی بیشتر دو شاخص دیگر را هم بررسی می‌کنیم: شاخص رفاه اقتصادی و برابری قدرت خرید. آخرین گزارش مربوط به شاخص جهانی رفاه مربوط به مؤسسه پژوهشی لگاتوم در سال ۲۰۲۲ است که نشان می‌دهد رتبۀ ایران در میان ۱۶۷ کشورِ مورد بررسی در ردیف ۱۲۶ ثبت شده است. همزمان رتبۀ ایران در همین سال به‌روایت صندوق بین‌المللی پول، در شاخص برابری قدرت خرید (PPP) در جایگاه ۸۵ دنیا قرار گرفته است. مقایسۀ این سه شاخص با یکدیگر بیانگر آن است که توزیع ثروت و برابری قدرت خرید در سال ۲۰۲۲ دست‌کم همپای تولید ناخالص داخلی ایران حرکت نکرده است. زیرا میزان بهره‌مندی هر ایرانی از کیک تولید ناخالص ملی زمانی واقعی‌تر می‌شود که سایر شاخص‌ها هم به همین نسبت بهبود پیدا کرده باشند. اقتصاددانان بر این باورند که در برخی کشورها مثل ایران بهترین روش اندازه‌گیری ضریب جینی، محاسبۀ توزیع درآمد به جای دارایی و ثروت است، زیرا ممکن است شخصی که به‌لحاظ مالی وضعیت خوبی دارد، بنا به هر دلیلی در دورۀ مورد بررسی درآمدش کم شود ولی در دارایی و ثروت او تغییری ایجاد نشود؛ چنین شرایطی می‌تواند تأثیر اشتباه در اندازه‌گیری ضریب جینی بگذارد.

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ دبی سومین شهر برتر جهان در جذب استعدادهای برتر ✳️بر اساس گزارش اخیر هاروارد بیزینس ریویو، دبی به عنوان یکی از شهرهای برتر جهانی در جذب استعدادها شناخته شده و جایگاه سوم را پس از لندن و نیویورک به دست آورده است. ✳️لندن به عنوان یک مرکز جهانی جذب استعداد با 49 امتیاز پیشتاز است و خود را در صدر مقاصد محبوب استعدادهای جهانی می بیند. نیویورک با 36 امتیاز در تعقیب آن است و جذابیت آن به ویژه برای متخصصان ماهر در طیف متنوعی از صنایع برجسته است. دبی 26 امتیاز دارد و به عنوان یک انتخاب برتر برای افراد با استعدادی است که به دنبال فرصت های شغلی قابل توجه و سبک زندگی پر جنب و جوش هستند. ✳️عملکرد قوی دبی در جذب استعدادها و تعهد آن به ایجاد یک محیط حرفه ای پر رونق، آن را به عنوان یک شهر برتر جهانی معرفی کرده است. دبی با برنامه بلندپروازانه اقتصادی D33 و آرزوها برای تبدیل شدن به بهترین شهر جهان برای زندگی، قرار است به مسیر صعودی خود به عنوان مقصدی پیشرو برای استعدادهای جهانی ادامه دهد. ✳️از سوی دیگر، اخیراً، دبی جایگاه پیشرو خود را در منطقه MENA در شاخص شهرهای جهانی Kearney حفظ کرد و در رتبه 23 جهانی قرار گرفت و برای سومین سال متوالی مدعی جایگاهی در بین 25 شهر برتر شد. ✳️بر اساس این گزارش، قطب های نوظهور در خاورمیانه، شاهد دستاوردهای باورنکردنی در عملکرد شهرهای خود بوده اند و یک جغرافیای جدید برای استعدادهای جهانی در این منطقه حال ظهور است. به عنوان مثال، ابوظبی با تقویت موقعیت خود به عنوان یک مرکز بین المللی پیشرو، ده پله در رتبه بندی جهانی صعود کرده است. ✳️شاخص شهرهای جهانی (GCI) ظرفیت های شهرها برای جذب، حفظ و تقویت سرمایه، مردم و ایده‌ها را ارزیابی می کند. در این شاخص شهرها بر اساس پنج بعد کلیدی سنجیده می شوند: سرمایه انسانی، تبادل اطلاعات، تجربه فرهنگی، مشارکت سیاسی و فعالیت تجاری. ✳️در سال های اخیر میانگین نمرات  GCI شهرهای خاورمیانه و آفریقا به طور قابل توجهی بهبود یافته است. به طور خاص، پایتخت‌های کشورهای حوزه خلیج‌فارس پیشرفت‌های عمده‌ای داشتند و ریاض، مسقط و دوحه رتبه‌ خود را به ترتیب 9، 8 و 7 پله بهبود دادند. این رشد عمدتاً ناشی از عملکرد قوی در بعد سرمایه انسانی بود و آن ها سرمایه گذاری زیادی برای جذب استعدادهای برتر و گردشگری کرده اند. مطلب کامل كانال قواعدبازي