ﺩﺭ اﺳﺎﺭﺕ ﻓﺮﻫﻨﮓ

مصاحبه منوچهرخطیبی (ادمین کانال رادیو دل) با خانم طاهره شیخ الاسلام، مولف کتاب در اسارت فرهنگ این مصاحبه در چهار قسمت ارایه گردیده و برای رعایت فاصله اجتماعی به صورت غیرحضوری انجام شده است. قسمت سوم – تبعیض برای خواندن این کتاب به کانال تلگرامی در اسارت فرهنگ به آدرس t.me/Essarat مراجعه فرمایید. برای شنیدن نسخه صوتی این کتاب که با صدای مولف ضبط شده است، در تلگرام به آدرس t.me/shey72 رجوع کنید. پخش در کانال تلگرامی رادیو دل @RaadioDel

این است مفهوم احترام به زن در اسلام!! خانمی که به استرالیا پناهنده شده بود تعریف می کرد که او و همسرش برای گرفتن وام تعمیرات منزل در ایران به بانک مراجعه می‌ کنند، وام شوهر بدون هیچ مشکلی درست می شود اما مسئول مربوطه به او می گوید که امضایش باید توسط دو مرد بالای شانزده سال تایید شود. این خانم که مدرس دانشگاه بود رو به کارمند مسئول می کند و با ناراحتی می گوید این چه قانون مسخره و شرم آوریست که امضای من که  تا کنون صدها جوان این مملکت را آموزش داده ام اعتبار ندارد و کارمند پاسخ می‌دهد که این قانون اسلام است و او مأمور است و معذور. در اینجا این خانم آهی کشید و چنین ادامه داد: در حالی که از این توهین اشک در چشمانم حلقه زده بود با همسرم به قهوه‌ خانه‌ ای که در فاصله کمی از بانک قرار داشت رفتیم و با پرداخت مقداری پول از دو جوانی که در آنجا به کشیدن قلیان مشغول بودند خواهش کردیم که همراه ما به بانک بیایند و امضای مرا تأیید کنند، دو جوانی که بعداً معلوم شد تا چندی قبل از آن به جرم دزدی و قاچاق مواد مخدّر در زندان بوده‌اند! ما چرا چنین شدیم ۱۳۷۹ سیدنی https://t.me/Essarat/2271

در بخشی از این مقاله چنین می خوانیم: ادبيات اروتيک اسلامی، به واقع، شگفت انگيز است. نوشته های اروتيک اسلامی واقعاً قابل مقایسه با ادبيات اروتيکِ قدیمِ اروپا و نيز کشورهایی مانند چين قدیم است. تنها هم نوشته نيست. آنها که در غرب زندگی می کنند کافی است به بخش شرقی موزه های اروتيک بروند و ببينند چه تخيل فعال جنسی در مينياتورهای اروتيک اسلامی به کار رفته است. ماه پيش در کپنهاک به یکی از این موزه ها رفتم. بسياری از آنچه ما گمان میبریم که ابداع غربی های امروزی است، در واقع در تخيل مسلمانان قدیم وجود داشته؛ از سکس گروهی گرفته تا سکس لزبين ها، سکس هموسکسوئلها و انواع و اقسام حالتهای مختلف آميزش. همه این مينياتورهای اسلامی که به دست هنرمندان مسلمان پدیدآمده، سراسر نظام گفتار بنيادگرایان را نقض میکند. در پایان مقاله چنین آمده است: شاید هيچ کابوسی برای حکومت مذهبی ایران بالاتر از این نباشد که یک روز، پنجاه زن بی حجاب در یکی ازخيابانهای تهران جمع شوند و حکومت قدرت سرکوب آنها را نداشته باشد. از یاد نبریم که آزادی انسان روی تن اش بنا میشود. @essarat 🌹🌹🌹

رابطه فرهنگ و زبان (۲) یکی از روزهای سال ۱۳۸۰ بود که نامه‌ای از هموطنی بدستم رسید که در آن از من خواسته بود متنی که به اداره مهاجرتِ استرالیا نوشته را برایش به انگلیسی ترجمه کنم. نامه چنین شروع می‌شد: «اگر پرندگان مهاجر را دوست ندارید، آشیانه‌هایشان را خراب نکنید ...» در پی یافتن معادلِ کلمه ی پرنده مهاجر ـ با همان بار فرهنگی و احساسی که در زبان فارسی دارد ـ به آشنایی انگلیسی زبان تلفن کردم. مقدمتاً به او گفتم که نامه‌ای است به اداره مهاجرت. او که به شدت گیج شده بود و نمی‌دانست پرنده در نامه ی اداری چه می‌کند، از من در مورد آن پرسید و من برایش مفهوم و پیام جمله را توضیح دادم. پس از سکوتی کوتاه به من توصیه کرد فقط قسمت‏هایى كه تقاضاى این شخص در آن مطرح شده است را ترجمه نمایم. در خلال صحبت‏هایمان دریافتم كه در این كشورها معمولاً نامه‏ ها صریح، كوتاه، منطقى و بدون حشو و زوائد نوشته مى‏ شود و اگر تقاضای عنوان شده قانونى باشد به آن رسیدگى می شود و اگر قانونی نباشد ده‏ها صفحه شرح مصیبت نیز تأثیرى بر فرد مسئول نخواهد گذاشت، چرا که او کارش اجرای قانون است. چنین شد كه فقط اصل تقاضا را ترجمه كردم و به همراه توضیح كوتاهى به او ارسال داشتم. مدتى گذشت و از این هموطن خبرى نیامد، چند بار به او تلفن كردم، ولى تلفنش جواب نداد، براى رفع نگرانى خویش چاره‏ اى جز این نداشتم که برایش نامه‏ اى بنویسم.  تصمیم گرفتم نامه را به زبان انگلیسی بنویسم چرا که با این زبان نوشتن سه جمله ی کوتاه: "تلفن شما جواب نمى‏ دهد. امیدوارم كه كارها بر وفق مراد باشد. اگر كار دیگرى داشته باشید، مرا در جریان بگذارید" کافی بود در حالیکه با زبان فارسی نه تنها چنین نبود بلکه بایستی حداقل چند خط دیگر مشتمل بر تعارفات و عرض ارادت اضافه می کردم و این همان مهارتی بود که من از آن بهره ای نداشتم. در جهت تفهیم موضوع مثالى مى‏ زنم: شما به منزل كسى رفته‏ اید و او در خانه نبوده است. حال مى‏ خواهید برایش روى تكه كاغذى همین را بنویسید. مخاطب شما هر كس و در هر مقامى كه باشد، به زبان انگلیسى تقریباً با یك یا دو جمله مى‏ توانید این مطلب را بیان كنید، چرا كه در این زبان براى كلمات «من»، «شما»، «آمدم» و «نبودید» مترادف های دیگرى نیست و اگر نیز باشد استفاده از آن چندان معمول نیست. اما در زبان فارسى می توان به جاى «من» از كلماتى چون بنده، حقیر، فدوى، مخلص و چاكر و ....  و به جای «شما» از كلماتى چون «جنا‏بعالى، حضرتعالى، سركار، سركارعالى» و به جاى كلمه «آمدم»  از كلماتى چون شرفیاب شدم، خدمت رسیدم و برای كلمه ی «نبودید» از عباراتى چون «تشریف نداشتید یا موفق به زیارتتان نشدم» استفاده کرد. با این كلمات ده‏ ها جمله متفاوت بسته به این ‏كه مخاطب شما چه كسى است می توان ساخت و تازه این بدون در نظر گرفتن تعارفات و عرض بندگى و ارادت‏ هایى است كه در شروع و در پایان نامه لازم مى‏ آید. با توجه به این تفاوت عظیم مى‏ توان تصور كرد ارسال نامه‏ هایى مشابه نامه‏ هایى كه امروزه در سطح رؤساى جمهور، وزرا و دانشمندان در كشورهاى مدرن نوشته مى‏ شود  چقدر می تواند حتى براى معمولی ترین افراد در کشورهاى در حال توسعه، توهین‏ آمیز و برخورنده باشد، چراكه خالى از عرض ارادت‏ها و بندگى‏ ها و بالابردن‏ هاى مخاطب و حقیر كردن نگارنده ی نامه و در نهایت فاقد كلماتى است كه در لواى احترام بر نابرابرى انسان‏ها مهر تأیید مى‏ گذارد. برای گذار از جامعه ای سنتی به جامعه مدرن راه بسیار دراز و پر فراز و نشیبی در پیش داریم. اولین قدم در این راه آگاه شدن از بلایی است که بر سر زبان ما و به تبع آن بر ما آمده است. شرح کامل در کتاب زیر: https://t.me/Essarat/1991 🌷🌷🌷

مصاحبه منوچهرخطیبی (ادمین کانال رادیو دل) با خانم طاهره شیخ الاسلام، مولف کتاب در اسارت فرهنگ این مصاحبه در چهار قسمت ارایه گردیده و برای رعایت فاصله اجتماعی به صورت غیرحضوری انجام شده است. قسمت دوم – فقر برای خواندن این کتاب به کانال تلگرامی در اسارت فرهنگ به آدرس t.me/Essarat مراجعه فرمایید. برای شنیدن نسخه صوتی این کتاب که با صدای مولف ضبط شده است، در تلگرام به آدرس t.me/shey72 رجوع کنید. پخش در کانال تلگرامی رادیو دل @RaadioDel

رابطه فرهنگ و زبان (۱) هموطنى ماجرایی را برایم تعریف کرد که برای بیشتر ما خانواده‌های ایرانی اتفاق افتاده بود. ظاهراً یک روز که دختر و پسرش تكالیف دبستانشان را انجام مى‏ دادند و با انگلیسى نیز با هم مشغول گفت‏ وگو بودند، دست یكى‏ شان به لیوان روى‏ میز می‌خورد و لیوان می‌افتد و مدادهاى دیگرى خیس می‌ شود. بلافاصله آن‏كه دستش به لیوان خورده بود می‌گوید: «sorry» متأسفم و دیگرى جواب می‌دهد: «that is okay» اشكالى ندارد. روز دیگرى كه همان دو کودک مشغول صحبت به زبان فارسى بودند، اتفاق مشابهى می‌افتد و مكالمات زیر بین آنها رد و بدل می‌شود: - مگه كورى، چشاتو باز كن. - كور خودتى، تقصیر اونیه كه لیوان رو روى میز گذاشته. - حالا برش دار. - به من چه، خودت برش دار. و این مكالمات تا جنگ تن به تن و فریاد تقاضا براى یك میانجى ادامه می‌یابد. این هموطن می پرسید كه آیا فرزندان ما براى تغییر نحوه گفتار خود بایستى زبان خویش را عوض كنند یا این‏كه راه دیگرى وجود دارد؟ اگر آرى، آن راه كدام است؟ https://t.me/Essarat/1991 🌷🌷🌷

گفتار مهدی خلجی درباره الترناتیو جمهوری اسلامی در کلاب‌هاوس گفتمان سیاسی-1

مصاحبه منوچهرخطیبی (ادمین کانال رادیو دل) با خانم طاهره شیخ الاسلام، مولف کتاب در اسارت فرهنگ این مصاحبه در چهار قسمت ارایه گردیده و برای رعایت فاصله اجتماعی به صورت غیرحضوری انجام شده است. قسمت اول – ترس برای خواندن این کتاب به کانال تلگرامی در اسارت فرهنگ به آدرس t.me/Essarat مراجعه فرمایید. برای شنیدن نسخه صوتی این کتاب که با صدای مولف ضبط شده است، در تلگرام به آدرس t.me/shey72 رجوع کنید. پخش در کانال تلگرامی رادیو دل @RaadioDel