اَميرعلى قِ

بعضی از زخم‌ها قدیمی‌اند، بسته شده‌اند، درد نمی‌کنند. اما جای‌شان هنوز هست و هروقت نوازششان می‌کنی، جریانِ دردی خیالی از تنت می‌گذرد و در حافظه‌ات زنده می‌شود.

هیچکس نمی‌دونه پشت اون ظاهر مرتب و شسته‌رفته ی تو، چه آدم غمگین و خسته ای زندگی می‌کنه. کسی که حالا حتی انرژی برای ناراحت بودن، گله یا شکایت کردن از کسی رو نداره. کسی که حالا فقط با سکوت از همه ناملایمتی‌ها می‌گذره تا فقط گذر کرده باشه. همه فقط لبخند تو رو میبینن، کافیه بشنون حالت خوبه. براشون کافیه و چیز بیشتری نمی‌پرسن. چون نمی‌دونن چی بهت گذشته، چه روزهایی تو رو به حال امروزت رسونده، می‌خوان خیلی حواست به صحبت کردنت باشه. از تو انتظار دارن عادی هم باشی. خوب صحبت کنی، نفهمن ناراحتت کردن، صبور باشی قاطی نکنی صدات بالا نره، گریه بخوری و اونها باز نفهمن که پشت لبخند‌های تو چه خبره. احساس سردرگمی بهت دست میده وقتی هم حوصله ی هیچکس رو نداری، هم می‌دونی تنهایی حالت خوب نمیشه. اما تو حصار بکش، دقت کنی همیشه انتظاراتت از آدما بی‌جا بوده. دور خودت یه حصار بکش و سعی کن یه مدت تنهایی حالت رو خوب کنی. وقتشه که بری تو لاک خودت. سخته، می‌دونم چقدر به کسی برای فهمیده شدن احتیاج داری ولی لازمه که اول، خودت حال خودت رو بفهمی... اونها صورتت رو میبینن، نه پشت صورتت رو. پشت صورتت رو درست کن، تو تنهایی و وقتی حالت بهتر شد، هیچکدوم رو به درون و اعماق قلبت راه نده که جای اونها کنار همون لبخند‌هاست که هیچوقت پشتش نه پیدا بوده و نه خواستن پیدا باشه. #امیرعلی_ق @Amiralichannel

بعضی وقت‌ها میرم به خونه ی قدیمیمون سر می‌زنم. خونه ای که از ۹ تا ۱۷ سالگی توش زندگی کردم... بعضی وقت‌ها فکر می‌کنم کاش یجوری بتونم در بزنم برم تو! برم یه بار دیگه تو اتاق بچگی خودم، بچگیم رو مرور کنم. یا تو آشپز خونه بشینم یه بار دیگه مامان رو کنار اجاق گاز با چشم اول راهنمایی تصور کنم... یه بار دیگه تو راه‌پله‌هاش بدو ام، مثل بچگیم، که از نونوایی با ذوق برمی‌گشتم تا بهم بگن نون آور خونه اومد، دیگه مرد شده پسرمون... ولی خب... مثل همیشه یکم حرکت می‌کنم میرم جلوتر، به پنجره ی اتاق خودم خیره میشم و بعد پامو می‌ذارم رو گاز. هر چند وقت یه بار این‌ کارو می‌کنم. دنیای من خیلی فرق کرده، گذشته برنمیگرده، بچگیم هم همینطور ولی هنوز اون امیرعلیِ ۹ ساله تو من زندگی می‌کنه. سالها گذشته اما من هنوز مشغول خوشحال کردن همون پسرم... همون پسر که بعد بیست و چند سال بازم از اینکه بهش بگن دیگه مرد شده ذوق می‌کنه. یادداشت نویسی #امیرعلی_ق @Amiralichannel

آهنگ #قفلی های بیشتر تو کانال @GhofliPlaylist

من اعتقاد دارم که یک بخش بسیار زیبا و دلنشین زندگی، رؤیاپردازی‌های مربوط به آینده است و غوطه خوردن در دریای مواج و خروشان آرزوها؛ فقط به یک شرط: به شرط آنکه ارتباط واقعیت با رؤیا و ارتباط عمل با اندیشه قطع نشود. بر بال‌های سپید و پهناور این خیال بلند پرواز نشستن، و با آن به دور، دور، دورترین نقطه‌ها سفر کردن، چقدر شیرینِ شیرین است و چقدر خوب خستگی‌ها را از تن و روح آدمی می‌تکاند. بله! البته باز هم به همان شرط: به شرط آنکه در بازگشت، گیوه‌هایت را وَربکشی و بخواهی که به هر ترتیب که هست، یک قدم، فقط یک قدم، به سوی آن مقصد باورنکردنی، آن خیالِ بلورین، آن جعبه رنگ صدهزار رنگ، و آن عطر پاشیده برداری. از هیچ سفری، دست خالی نباید بازگشت. نادر ابراهیمی @Amiralichannel

امروز فهمیدم نقطه ضعفم چشم‌های پر توئه. @Amiralichannel

Heart of The Sea... تازه ساختم :) @morteza_yousefi_photography

آهنگ #قفلی های بیشتر تو کانال @GhofliPlaylist