𝘚𝘪𝘯𝘨𝘶𝘭𝘢𝘳𝘪𝘵𝘺

حال و روز عجیبی دارم که وصفی برایش نمیابم. حال این سوی کُره تیره و تار است و من دوباره بیش از پیش نمی‌دانم که این حس غریبانه چیست! دیلن می‌خواند : تق تق میکوبم به در بهشت؛ حالی شبیه به این! حال به در بهشت رسیده‌ام اما دری باز نیست و فرشته‌ای به استقبال نیامده، تنها و حیران با امیدی گمنام بر در بهشت می‌کوبم. اینجا بسیار تاریک است برای دیدن اما همچنان به کوبیدن به در ادامه می‌دهم شاید کسی از راه رسید. شابد کسی من را یادش مانده باشد.

دلم خیلی برای چهارشنبه‌های اَفعی‌تهران تنگ میشه.

- اَفعی‌تهران

از تو خاطراتی مونده که هرروز زندگیشون میکنم یک وهم یک خیال، اما تو، این کالبدی که از تو وجود داره دیگه تو نیستی، تو دیگه خودت نیستی و من اون غریبهٔ رو نمی‌شناسم، از تو خیالی مونده که هر روز داره تیره و تار میشه ولی میدونم که اونی که توی خاطرم بوده روزی نیمی از من بوده.

But I see her in the back of my mind all the time...

به موقش، به موقش همه چیز اتفاق می‌افته.

وقتی این کار رو انجام میدم حس میکنم آدم خوبی‌ ام و این حس هیچوقت دروغ نمیگه.