پل چوبي

🎙فاجعه کربلا زیر ذره‌بین اقتصاد! ▫️ در برخی منابع تاریخی از قول حسین بن علی آمده : «همه شما از من نافرمانی می‌کنید و به سخنان من گوش نمی‌دهید؛ زیرا شکم‌هایتان از حرام پر شده و بر دل‌هایتان مُهر خورده است.»(مقتل خوارزمی) ▫️این روایت‌ و روایت‌هایی از این دست اغلب از جنبه تراژیک و گاهی هم سیاسی مورد توجه قرار گرفته‌اند. اما تاریخ‌نگاری جدید زاویه‌های پرداخت متفاوتی را به پژوهشگران خود پیشنهاد می‌کند. ▫️در همین مثال آثار توزیع رانت در میان طبقه الیت را می‌توان مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. به صورت کلی برخلاف روش سنتی تاریخ‌نگاری که بیشتر به کشمکش‌های سیاسی توجه می‌شد، در دوره مدرن تاریخ‌نویسی به ساحت‌های دیگر وقایع از ساحت‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی گرفته تا بررسی تاریخ زنان، فرودستان، مردم عادی و بردگان توجهی ویژه صورت می‌گیرد. ▫️در همین زمینه سیدحمید متقی پژوهشگر تاریخ ایران معاصر با علی اشرف فتحی پژوهشگر تاریخ اسلام به مباحثه نشسته ‌است. 📺 @eco_voice

📹 فاجعه کربلا زیر ذره‌بین اقتصاد! نسخه صوتی ▫️ در برخی منابع تاریخی از قول حسین بن علی آمده : «همه شما از من نافرمانی می‌کنید و به سخنان من گوش نمی‌دهید؛ زیرا شکم‌هایتان از حرام پر شده و بر دل‌هایتان مُهر خورده است.»(مقتل خوارزمی) ▫️این روایت‌ و روایت‌هایی از این دست اغلب از جنبه تراژیک و گاهی هم سیاسی مورد توجه قرار گرفته‌اند. اما تاریخ‌نگاری جدید زاویه‌های پرداخت متفاوتی را به پژوهشگران خود پیشنهاد می‌کند. ▫️در همین مثال آثار توزیع رانت در میان طبقه الیت را می‌توان مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. به صورت کلی برخلاف روش سنتی تاریخ‌نگاری که بیشتر به کشمکش‌های سیاسی توجه می‌شد، در دوره مدرن تاریخ‌نویسی به ساحت‌های دیگر وقایع از ساحت‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی گرفته تا بررسی تاریخ زنان، فرودستان، مردم عادی و بردگان توجهی ویژه صورت می‌گیرد. ▫️در همین زمینه سیدحمید متقی پژوهشگر تاریخ ایران معاصر با علی اشرف فتحی پژوهشگر تاریخ اسلام به مباحثه نشسته ‌است. 📺 @ecoiran_webtv

بدبختانه ما نه تمدنِ ظاهریِ فرنگستان را گرفتیم و نه تمدن معنوی آن را؛ از تمدن ظاهری جز فحشاء و قمار و لباس میمون‌صفت و خودآرائی با وسایلِ وارده از خارجه، و از تمدن باطنی آنها نیز هیچ نیاموختیم جز آنکه انکار ادیان را بدون ایمان به یک اصل و یک عقیدهٔ معنوی دیگر، فرنگی‌مآبان ما آموختند.

#حسن_تقی‌زاده

دل‌نوشته 🍃 آن زمان که نگاه کردی و یارانت را نیافتی آنگاه که خون، اشک صورتت را شست در آن دم، در آن لحظۀ نابی که رهیدی آیا می‌دانستی که تا ابد سرمشق حق‌مداران خواهی شد؟ آب جاری رکود ئدارد نور خورشید انتها ندارد باد کوهساران کهنه نمی‌شود خاک صحرا شمردنی نیست صدایت تا ابدیت در جریان است تا آنکه دعوی عشق تو را دارد دل‌زده از ظلم‌ باشد و دل‌بستۀ حق خشک باد چشمی که بر اشک مظلومی بسته می‌شود اما به یاد تو می‌گرید یادت را نمی‌توان در اسارت نگاه داشت  که آزادگی را با نامت پیوندیست #حسین #دل‌نوشته @farhadshafti

Ⓜ️ عاشورای سیاه تبریز، مساله مورگان شوشتر و دخالت روسیه در ایران ➕ دوشنبه دهم دی ماه 1290، مصادف است با 10 محرم، روزی اندوهبار برای مشروطه‌خواهان تبریز بود. عاشورایی سیاهی است که کم از به توپ بسته شدن مجلس نداشت. روزی که در بامداد آن روس‌ها چوبه‌های دار را علم می‌کنند تا آزادیخواهان تبریز را به دار بکشند. حسن و قدیر، پسران علی مسیو، ضیاءالعلما، محمدقلی خان (دایی ضیاءالعلما)، صادق‌الملک، ثقةالاسلام تبریزی، آقای مشهدی محمد ابراهیم قفقازچی، و شیخ سلیم، اینها هشت تن از اولین سری اعدامی ها به دست روس‌ها هستند. تخمین زده‌اند که حدود 1200 نفر در آن روز شوم به دار آویخته شدند. +++ 🛄 @zistboommedia || مدرسه علوم انسانی

مقاله‌ی «ضرورت واکاوی ابعاد فقهی-حقوقی رخداد عاشورا؛ نگاهی به عاشوراشناسی: پژوهشی درباره هدف امام حسین (علیه‌السلام)» اثر دکتر رحیم نوبهار است که در فصلنامه‌ی نقد کتاب در زمستان ۱۳۹۵ منتشر شده است. @rahim_nobahar

امام حسین (ع) خطاب به اصحاب خود و اصحاب حر در "بیضه"، ضمن حمد و ثنای خداوند فرمود: "ای مردم ! رسول خدا(ص) فرمود: هر کسی سلطان جائری را ببیند که حرام های خدا را حلال می‎کند و عهد او را می‎شکند و با سنت رسول الله (ص) مخالفت می‎نماید، با گناه در بین بندگان خدا و ظلم به آنان حکومت می‎کند، پس با کلمه ای یا کاری بر علیه او، او را نکوهش ننماید بر خداوند حق است که او را در قیامت با همان سلطان ظالم در یک مکان قرار دهد. آگاه باشید اینان (یزید و پیروانش) ملازم پیروی شیطان شده و پیروی خدای رحمان را ترک کرده اند و فساد را آشکار کرده اند و حدود الهی را تعطیل و بیت المال را منحصر به خود نموده اند و حرام خدا را حلال کرده اند و من از هرکس دیگر سزاوارترم برای نکوهش و اعتراض به آنان.» تاریخ الطبری، ج 4، ص 304؛ الکامل فی التاریخ، ج 4، ص 48.

📌 حضرت استاد مصطفی دلشاد تهرانی

#درس‌گفتار استاد مصطفی دلشاد تهرانی: ⭕️رسالت هدایتی حسین (ع) بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحيم رسالت هدایتی حسين (ع) در آن دوران تاريك، اقتضا می کرد كه سلطنت شوم #امويان را رسوا سازد و سرزمين‌هاى اسلام و مرزهاى قرآن و مصالح اهل قبله را از دست آنان به در آورد تا اسلام و مسلمانان از آن #فتنه و تباهى بياسايند؛ #تحريفها را پاك سازد تا روح اسلام، همانند روزگار پيامبر، تجلّى كند. حسين (ع) مصمم بود تا واقعيت امويان را نشان دهد و اسلام و سرنوشت اسلام را از چنگ آنان بيرون آورد. بنابر نقل #طبری، آن حضرت در نامه‌اى، در پاسخ به نامه‌هاى مردم #كوفه، به آنان نوشت چنين فرمود: «فَلَعَمْرِي مَا الإمَامُ إِلاَّ الْعَامِلُ بِالْكِتَابِ، وَ الاْخِذُ بِالْقِسْطِ، وَ الدَّائِنُ بِالْحَقِّ، وَالْحَابِسُ نَفْسَهُ عَلَى ذَاتِ اللهِ.» به جان خودم سوگند كه امام بر حق كسى است كه به كتاب خدا عمل كند و راه قسط و عدالت را پيشهٔ خود سازد و از حق پيروى نمايد و وجود خويش را وقف ذات الهى كند. سخنان حسين (ع) همه، بيانگر اين رسالت بزرگ هدایتی وى است، چنانكه بنابر نقل طبری، در نخستين خطبهٔ خود در #كربلا فرمود: « أَلاَ تَرَوْنَ أَنَّ الْحَقَّ لاَ يُعْمَلُ بِهِ، وَ أَنَّ الْبَاطِلَ لاَ يُتَنَاهَى عَنْهُ؟ لِيَرْغَبَ الْمُوْمِنُ فِي لِقَاءِ اللهِ مُحِقًّا. فَإِنِّي لاَ أَرَى الْمَوْتَ إِلاَّ سَعَادَةً، وَ لاَ الْحَيَاةَ مَعَ الظَّالِمِينَ إِلاَّ بَرَمًا.» آيا نمى‌بينيد كه به حق عمل نمى‌شود و از باطل دورى نمى‌شود؟ در اين صورت شايسته است كه مؤمن [با عزّت] لقاى پروردگارش را خواهان شود. من مرگ را جز خوشبختى نمى‌دانم، و زندگى با ستمكاران را، جز به ستوه آمدگى و بدبختى نمى‌بينم. همچنين آن حضرت در آغاز نهضت خود، پس از ورود به مكّه، در نامه‌اى كه به مردم #بصره نوشت و آن را براى سران و بزرگان آنجا فرستاد و طبری روایت کرده است، چنين فرمود: «وَ أَنـَا أَدْعُوكُمْ إِلَى كِتَابِ اللهِ وَ سُنَّةِ نَبِيِّهِ ـ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ـ فَإِنَّ السُّنَّةَ قَدْ أُمِيتَتْ وَ إِنَّ الْبِدْعَةَ قَدْ أُحْيِيَتْ، وَ إِنْ تَسْمَعُوا قَوْلِي وَ تُطِيعُوا أَمْرِي أَهْدِكُمْ إِلَى سَبِيلِ الرَّشَادِ.» من شما را به كتاب خدا و سنّت پيامبر او – که درود خدا بر او و خاندانش باد - دعوت مى‌كنم كه سنّت را ميرانده‌اند و بدعت را زنده كرده‌اند. اگر گفتار مرا بشنويد و پذیرفتاری‌ام کنید ، شما را به راه رشد و سعادت هدايت مى‌كنم. گفتار و كردار حضرت حسين (ع)، همه بيانگر نهضتى است بزرگ، براى بيرون‌آوردن سرنوشت اسلام و مسلمانان از چنگ امويان و نشان‌دادن ماهيت پليد آنان و بيان نامشروع بودن حكومت آنان از هر جهت. خداوند به ما توفیق درک درست نهضت حسینی و گام نهادن به راه حسین (ع) را عنایت کند. إن شاء الله #مدرسه_حسینی #رسالت_هدایتی #حسین #امویان #تحریف #طبری #کربلا #نهضت_حسینی 📍کانال مصطفی دلشاد تهرانی @Isf_law_school @delshadtehrani

‍ «عاشورای تبریز...» ...اما عاشورایی هم هست که کمتر کسی آن را به یاد دارد و آن عاشورای تبریز است، عاشورای سیاهِ ۱۲۹۰. بامداد، سربازان روس، تیرهای چوبی را علم می‌کردند تا آزادیخواهان تبریزی را بر دار کشند و با افتخار چوبۀ دارشان را به پرچم روسیه مزین می‌کردند... در آن عاشورا، در سربازخانۀ تبریز، روس‌های اشغالگر نُه نفر را به دار آویختند و این گوشه‌ای از ددمنشی آن‌ها در تبریز بود. بگذارید از دوازده روز پیش‌تر شروع کنیم، از بیست‌وهشتم آذر... اصل بهانۀ تجاوزکاری روس‌ها از ماجرای مورگان شوستر آغاز شد که پیش‌تر درباره‌اش صحبت کرده‌ایم. پس از انقلاب مشروطه، ایرانیان مستشاری آمریکایی را به ایران آوردند تا امور مالی را سامان دهد. پس از چند ماه کاسۀ صبر روس‌ها لبریز شد و طی اولتیماتومی از دولت ایران خواستند شوستر از ایران اخراج شود. مجلسِ دوم مشروطه مقاومت می‌کرد، اما دولت، یا بهتر است بگوییم نایب‌السلطنه، ناصرالملک، مجلس را منحل کرد و اولتیماتوم را پذیرفت (یادمان باشد این سیاهکاری روس‌ها از آن ماجرای لیاخوف زشت‌تر بود). ناصرالملک این را درست تشخیص داده بود که هیچ تجاوزی از روس‌ها بعید نبود... به رغم پذیرش اولتیماتوم و اخراج شوستر، روس‌ها به شهرهای تبریز و انزلی و رشت قشون کشیدند. این بهانه‌ای بود تا بساط مشروطه را برچینند. اینجا می‌رسیم به آن ۲۸ آذر که قرار بود روایت تبریز را از آنجا آغاز کنیم... روس‌ها تجاوز را ۲۸ آذر در تبریز با قتل چند نیروی نظمیه آغاز کردند. مجاهدان مشروطه‌خواه دست به مقاومت مسلحانه زدند، زیرا در برابر این سطح از تعدی گریزی از مقاومت نبود. آنها تا دوم دی پاسخ دندان‌شکنی به روس‌ها دادند و چیزی نمانده بود روس‌ها را به کل از شهر ریشه‌کن کنند. اما کنسول روسیه حیله کرد و در پی کشتار شنیع غیرنظامیان، گروهی از مردم از ترس جان بستگانشان به مجاهدان خرده گرفتند که بهتر است به این جنگ پایان دهند. از دیگر سو تهران هم توصیه می‌کرد جنگ ادامه نیابد. مجاهدان تبریزی بزرگ‌ترین نقطه‌ضعف ممکن را داشتند: در این معرکه زنان و کودکان و غیرنظامیان حضور داشتند. روس‌ها همگی سرباز و قزاق بودند، اگر کشته می‌دادند همه نظامی بودند، اما از این نقطه‌ضعف مجاهدان ناجوانمردانه استفاده کردند و به جان مردم عادی افتادند. به خانه‌ها وارد می‌شدند، مردم را با سیم به هم می‌بستند و در تنور خانه می‌انداختند. «ارعاب»... ارعاب اسلحۀ همیشگی روس‌ها بود، چه زمانی که حکومتشان تزاری بود و چه زمانی که بولشویک‌ها به اسم آزادی حکومت جدیدی برپا کردند. تنها یک دهه پس از انقلاب آزادیخواهانۀ روسیه، استالین قدرت را قبضه کرد و دوست و دشمن، رفیق و نارفیق را به جوخۀ اعدام سپرد. ارعاب روس‌ها در تبریز اثر کرد، دل‌های مردم و مجاهدان لرزید. حق داشتند. با دشمنی طرف بودند که در خانه‌شان می‌جنگید و به هیچ اصل اخلاقی پایبند نبود. اما شهر هم یکدست نبود. هنوز بسیاری از مشروطه و مشروطه‌چی بیزار بودند و با این ارعاب اعتراضشان بلند شد. در نهایت رهبران مبارزان با کنسول روس صلح کردند. قرار شد مجاهدان از شهر بروند یا اسلحه را کنار بگذارند و به کار روزمره بپردازند. روس‌ها هم وعده دادند ماجرا را فراموش می‌کنند. به این ترتیب سوم دی شهر آرام شد، گروه اندکی از مبارزان از شهر رفتند و گروهی دیگر هم آرام گرفتند. اما غروب برفیِ چهارم دی ناگهان غرش توپ‌ها بر سر شهر آغاز شد و این غروب دلهره‌آور نشان می‌داد به زودی چه محشری در شهر برپا خواهد شد. لشکرهای تازه‌نفس روس رسیده بودند و نوبت عقده‌گشایی و کین‌خواهی روس‌ها بود. لشکرهای روس با توپخانۀ سنگین یکی یکی از ایروان و تفلیس به تبریز می‌رسید. به این ترتیب، پنجم دی ۱۲۹۰ تبریز به دست روس‌ها افتاد. پنج سال بود تبریز برج و باروی آزادی‌خواهی بود. اما اینک تبریز دست حامی اصلی استبداد افتاد و متأسفانه هواداران استبداد هم‌پیمانی نانوشته‌ای با روس‌ها داشتند. هدف روس‌ها در اصل این بود که بساط مشروطه را از تبریز برچینند و با همدستان ایرانی خود شهر را تصاحب کنند. آن یار همدست که بود؟ «صمد خان»، مردی که در ددمنشی کم از اربابان روس خود نداشت و چند روز بعد با استقبال مخالفان مشروطه به شهر آمد. روس‌ها از هفتم دی بنا کردند به یافتن کسانی که با آن‌ها جنگیده بودند. نهم دی ثقةالاسلام، چهرۀ اصلی مقاومت تبریز را گرفتند و نیز شماری دیگر را. و در آن عاشورای جانگداز روس‌ها آزادیخواهان تبریز را تنها به جرم دفاع از شهرشان به دار آویختند، از جمله ثقةالاسلام را. در پیوست، تلخ‌ترین صحنۀ اعدام را می‌بینید. ناخوشایند است، اما اگر نبینیم چطور بفهمیم چه بهای گزافی برای آزادی و مبارزه با متجاوزان پرداخته‌ایم؟ مهدی تدینی #تبریز، #اشغال_تبریز، @tarikhandishi