Булмас димә, дөнья бу (Мистика)

Минем карт әбием (әбинең әнисе) бик диңгә бирелгән кеше иде. Өендә бик күп иконалары бар иде. Бигрәк тә яраткан Казанский Божьей Матери иконы янына килеп үзе өчен һәм балалары, туганнары өчен сәламәтлек сорый иде. Карт әби үлгәч, әбием аның өендә ремонт ясады. Күп әйбере кая куелганы онытылды, югалдылар да. Менә шул югалган әйберләр арасында теге икона да бар иде. Бик матур, борынгы иде ул икона. Әби әнисе кебек дингә бирелмәгәч аның югалган иконага исе дә китмәде. Оныткан да булгандыр инде аның турында. Калган иконаларны туганнар алып киткән иде. Карт әби үлгәнгә 15 ел үтеп китте. Миңа төш керә. Карт әбием. Миңа әйтә кайт авылга минем өйгә, верандада ларь тора, шуның артында яткан әйберне ал ди. Шул сүзләре хәтеремә кереп калды бит. Обычно күргән төшләрне тиз онытам мин. Ике атнадан ирем белән авылга кайтып киттек әби янына. Китәр вакыт җиткәч төшкә кереп карт әбинең әйткән сүзләре искә төште бит. Веранда да чыннан да зур элеккеге ларь тора, анда карт әби он саклый иде. Кузгалтырга авыр булса да ирем белән бер кырыен эттек. Карасам ларь артында карт әбинең яраткан иконасы ята. Алып тузаннарын сөртеп, алып киттем мин аны. Хәзер инде ул минем өендә тора. Мин дә карт әбием кебек аның каршына килеп үзебезгә, балаларыбызга, туганнарыбызга саулык сәламәтлек сорыйм. Менә шулай чынга аша торган төшләр керә икән ул дусларым.

Дуслар Вайлдберризның товарлар каналын куям сезгә Түбән бәядән йорт-кирәк яраклары, олыларга, балаларга киемнәр, косметика һәм башка бик күп әйберләр бар анда. Кереп карагыз, вакытлыча куям ⬇️⬇️⬇️ https://t.me/+0hqqUai-HOU5YWUy

Балачакта ел саен җәй айларын авылда бабай янында үткәрә идем. Әби үлгәч ул ялгызы яшәде. Мин аңа иптәш идем. Студент булгач сирәк кайта башладым. Ул вакытта инде дуслар белән вакыт үткәрә идем. Бабайга хатлар язып тордым. Бабай бик сагына иде мине. Сирәк кайтасың дия иде. Берсендә миңа төш керә. Бабай кроватында утыра, мин кечкенә вакыттагы кебек аның янына барып утырдым. Ә ул мине кочаклады да: кызым синең белән хушлашам инде, бик озакка китәм мин ди. Шуннан уянып киттем. Әйткән шул сүзләрен искә алып елап яттым. Торгач әнигә төшемне сөйләдем. Көн дәвамында минем күргән төш онытылды. Әниләр кич кунакка киттеләр, мин дәресләрне карарга утырдым. Бераздан телефон звонить итә. Межгород. Әнинең апасы шалтыратып бабайның үлгәнен әйтте. Менә шулай бабам минем төшемдә хушлашты. Язганнарым дога булып барсын.

Мин балалар бакчасында эшләгәндә башка сыймас хәл булган иде. Шуны сезгә язарга булдым. Әле эшли генә башлаган вакытым иде ул вакытта. Эш көне ахырында ике бала калды минем белән. Әти-әниләрен көткән вакытта без мозаика җыеп утыртык. Кышкы көн. Караңгы тиз төшә. Ут янып тора. Без мазаика җыеп утыра торган өстәлдән ерак түгел туалетка бара торган проем. Анда ут юк. Менә шул яктан ниндидер тавыш килде дә мин торып карарга киттем.Карап килдем бар да яхшы. Но килеп кенә утырган идем приемный ишегенә шакыйлар. Аптырап киттем анда бит ишек бикле түгел. Приемныйга чыксам бер яшь кенә, карап торуга нормальный хатын кыз басып тора. Иягендә тугандагы табы бар. Только йөзе әллә нинди аксыл. Сез кем артыннан артыннан килдегез дип сорадым. Чөнки мин ул хатынны күргәнем булмады. Эшли генә башлаган вакыт бит. Мин Марина артыннан килдем ди. Әллә нинди тавышы да әле аның. Тере кешенеке тавышы кебек түгел. Хәзер дидем дә балалар янына кереп киттем. Маринаны җитәкләп әйдә анда сине алырга килгәннәр таныш кешеме ул сиңа әйтерсең дип алып чыктым. Чыксак бер кеше дә юк. Мин аптырашта калдым. Маринага 6 яшь. Бик акыллы бала иде. Миңа син апа ычкындың мәллә дигән кебек карап куйды. Бер баланы алып киттеләр. Марина белән икәү генә калдык. 20 минуттан әтисе килде алырга. Әтисенә бер хатын килде, шундыйрак иде дип тасвирлап бирдем. Ул Маринаны хатыны янына машинага чыгарып куйды да минем янга кереп үкереп елап җибәрде. Аннан соң үзен кулга алып кайгылы хәл турында сөйләде. Маринага ике яшь булганда дүрт ел элек әнисе кызын балалар бакчасына алырга барганда килеп кенә җитәм дигәндә машинасы авария эләгеп яна башлаган. Һәм ул шунда үлгән булган. Фотосын күрсәткән иде нәкъ шул фотодагы хатын иде. Бу хәлне искә алган саен курку да сизмим, ә Маринаның әнисен жәллим. Ул бит баласын сөеп үстерә алмаган. Баласы янына барган юлда үлгән бит. Ничек, кем, нәрсә Маринаның әнисе кыяфәтендә килде. Бу сорауга җавапны кеше таба алмас мөгаен.

Соңгы елларда вафат булган танышларым мин авырганда яисә авырыр алдыннан төшемә керәләр. Ковидның беренче дулкынында хезмәттәшем, дустым үлеп китте, бик авыр кичердем. Бер елдан соң үзем авырдым. Шул вакыт төшемә дустым керә. Нәкъ элеккечә, исән икән. Елмаеп тора, тик киң генә елганың икенче ягында. Миңа исемем белән дәшә, кил монда, ди, кулы белән ишарәләп чакыра. Мин бармадым ахры. Күпмедер вакыттан соң терелдем. Быел көзен бик күптән яшьли килеш авырып вафат булган мәктәп укытучым төшемә керә. Кочаклап алды, исән икән, елмая, мине үзләренә кунакка чакыра: "Кил әле бер, сөйләшеп утырырбыз, мин сине бик яратам бит, "- ди. Күп тә үтми мин үземнең катлаулы чир белән авырганымны белдем, диагноз куелды. Ковидның нәтиҗәсе булган әлеге  авыруга, кайбер билгеләре булса да, төгәл диагноз куя алмаганнар иде моңарчы. Менә шундый хәлләр, дуслар. Үлгәннәр безне үзләренчә кисәтә, саклый микән әллә дип тә уйлап куям...

Мунчада каз йолкабыз. Үлгэн апайларны искә алып . Ике бер туган апайлары ,мужикнын . Берсе бик тәмле итеп самсалар пешереп ашата иде, каз йолкыган көнне дип. Шул вакыт ике күбәләк барлыкка килде мунчада. Барыбызны әйләнеп очып йөрделәр. Аннан каядыр юкка чыктылар. Менә бит ходайның рәхмәте, ул барсында белә дип, шаклар катып утырдык

Минем дә әнием күбәләк булып кайтты. Әниемнең үлемен бик авыр кичердем. Озак еладым. 2ай үткәч бик каты чирләп киттем. Урыннан да тора алмадым. Февраль ае. Ятам шулай тәрәзәгә карап. Каяндыр, шундый матур күбәләк очып килеп, тәрәзә челтәренә кунды. Аннан соң минем яныма очып килде дә күкрәгемә килеп кунды. Тын да алүый ятам, куркытмыйм дип.Озак торды кунган килеш. Мин , тын гына елыйм, әнием кайьтыңмы дип . Шуннан очып бүлмәне әйләнде. 3песибез, карадылар да каттылар, күбәләккә. Нәрсәдер си з енгән кебек.Күбәләк, аларның баш очыннан да үтеп китте. Әнием юик ярата иде аларны.Әни авырта башлагач гел аякларына яталар иде алар. Аякларыма җылы керә алар яткач дия иде. Шуннан соң ирем эштән кайтты. Аның җилкәсенә кунды. Очып кире тәрәзәгә килде. Шуннан күбәләк юкка чыкты. Кая киткәнен күрми дә калдык. Икенче көн мин дә терелә башладым.

Җәмәгатемне җирләгәннән соң айдан артык мин ике халәттә яшим -  хис дөньясында һәм акыл уе белән.  Бер арада  караңгы бүлмәдән ихатаны күзәтәм. Әнә күршедәге йорт кырыеннан, гадәттәгечә төянеп, ул килеп чыгар дип көтәм. Үзем аның йөген күтәрешергә  йөгереп чыгарга әзермен. Әмма акыл уем тәнем буенча яшен булып кисә – ул кайтырга китмәде бит... Кырыгынчы көнен билгеләгәч, акыл уе өстенлекне алды. Тәкъдиребездә шулай язылгандыр. Ходайга рәхмәтлебез: мин 85не уздым, ә ул 81гә алты гына көн барып җитә алмый калды. Адәм баласы беркайчан да яшәүдән туймаса да, кеше яши алган озын гомер бит бу.       Сүзем күбәләк турында иде. Җәмәгатемнең вафатына 40 көнне үткәргәннән соң ике көн узгач булды бу хәл.  Башымны кая куярга белмичә залда  телевизордан дәвамлы бер тапшыру карап утырам. Тәнәфес вакытында йокы бүлмәсенә урынымны җәеп куярга дип кереп, утны кабызсам,  стенага бер күбәләк кунган.  Елның җылы вакыты булса, исем дә китмәс иде, бәлки. Җәй була торган кызгылт күбәләк тә,  көянеке дә  түгел ул. Көя күбәләге көл төсле була һәм кечерәк.  Монысы - уртача зурлыкта. Канат өсләрендә  түгәрәк аллы-гөлле бизәкләре бар.Ул да булмады, күбәләк бер-ике мәртәбә бүлмәне урап очты да, минем күкрәгемә тиеп китеп каядыр кереп  юк булды.  Йокларгакергәндә шул ук хәл кабатланды. Киләсе көнне кичке караңгыда тәрәзә яңагына килеп кунган. Төнлә уянып китсәм, ул минем бит алмамда утыра. Тагын бер көннән күбәләк  баш очымда урамнан яктылык төшкән стенага кунган.  Шунда килеш төн буена минем йокымны саклап чыкты, дия алам. Кунагым 3 көн торды. Китәсе көнне иртән ул никтер лоджияга чыга торган ишекнең идәнендә суык җирдә кунаклаган. Үзе өшегән. Бөтен булмышы белән хәсрәтле булып тоелды ул миңа. Башта  аны ерактанрак тыным белән җылыттым  да, учыма алдым. Рәхәтләнеп утыра – ул инде ияләшеп беткән иде. Бераздан  мин аны җайлап кына  кулымнан   тәрәзә пәрдәсенә күчердем дә, икенче бүлмәгә чыгып киттем. Киләсе кергәндә күбәләгем-Бәйнәм юк иде...       Кеше хәлен кеше белми,үз башына төшмәсә, дип җырлыйлар бит әле. Мин үзем дә нәкъ шундый кеше булып яшәгәнмен икән. Ягъни, имештер, кешенең җаны күбәләк рәвешендә торган җиренә, якын кешеләре кырына килә икән дисәләр, мин андыйларга   ышанулардан өстен , янәсе. Югыйсә, җәмәгатем дә сөйләгәне булды: кечерәк  чагында өйгә очып кергән күбәләкне куа башлагач, аны инәкәсе туктаткан –“ кума, балам, бәлки, әткәңнең җаны нимес әсирлегеннән котылып  үзебезгә кайткандыр.” Үз башыма төшкәч, мин дә аңладым: бар ул, бар, була ул андый хәлләр! Минем белән өч көн  аралашкан күбәләкнең  сөйләшергә теле генә юк иде. Ә гадәтләре нәкъ җәмәгатемнеке: тыйнак, сабыр, очынып һәм чәчрәп бармый. Шул ук вакытта горур да. Күбәләгем, мөгаен, Бәйнәне оҗмахка озатыр алдыннан  саубуллашырга алып килгәндер.  Хәзер оҗмахтадыр инде, дип ышанам. Ул да кермәгәч, кемнәр керә алыр  соң анда? Йосыф Касыймов, Уфа.

Дусларыгызны төркемгә чакырасыгыз килсә менә бу ссылканы җибәрегез ⬇️⬇️⬇️ https://t.me/bulmasdima Хатларны менә монда язарга була ⬇️⬇️⬇️ @Elmiraisx

Мин Актаныш районының Агыйдел үзәнендәге авылда үстем. Әти җәй көннәрендә болында сугаручы булып эшли иде. Җәйге каникулларда мин берничә ел әтинең ярдәмчесе булып эшләдем. Әти эшкә, иртүк, сәгать 4 тулганчы, мотоциклда китә иде. Мин җигүле ат белән йөрдем. Беркөнне иртән күк йөзе болытлы иде, әти ат белән барабыз диде. Әтидән велосипедта барырга рөхсәт алдым. Сәбәбе бар иде. Авыл клубында алдагы көнне "Капкан" дигән 4 серияле киноның 1-2 нче серияләре булды, 3-4 серияләрен карар өчен эштән иртәрәк  велосипед белән китәрмен дип уйладым. Кичке якта бөтен күк йөзен иртәнгедән дә куркынычрак, кап-кара болытлар каплады да, дөнья караңгыланып калды.  Әти яңгыр башланганчы китәбез , велосипедны сарайга бикләп калдырабыз диде . Ялынып-ялынып велосипедта китәргә рөхсәт алдым да, тизрәк китеп тә бардым. Кайту юлында авылыбызның берничә гасыр элек урнашкан урынында зират бар иде. Иске авыл урыны да шуннан ерак түгел. Һәр язда, Агыйделнең язгы ташу вакытында авылны су баса торган булган. Авыл җыены җыеп, кешеләр күченергә булган. Авылның бер өлеше хәзерге урынга, икенче өлеше Башкортостан ягына китеп урнашкан.    Авылыбыз кешеләре элекке урындагы зиратны "Иске авыл зираты"  дип атаган. Нәкъ  шул җәйдә, авылыбыз тирәсендә Кама сусаклагычы өчен дамба төзеделәр. Иске авыл зиратын бульдозер белән эттереп, сөякләрен зур агач тартмаларга тутырдылар. Көн саен шуннан үтеп йөргәч мин бу хәлне күрдем. Велосипед белән шуннан үтеп барганда, зират ягыннан бик каты итеп :"Тукта! Тукта! "-дип кычкырган ир-ат тавышы ишеттем. Шул ук мизгелдә ниндидер көч мине велосипед өстеннән алып атты. Сикереп тордым да тавыш килгән якка күз ташладым. Һичкемне күрмәдем, каргалар көтүе дәррәү һавага күтәрелеп очып китте. Ул көнне инде бульдозер да юк иде. Эшләрен бетереп киткәннәр, күрәсең. Велосипед белән тагын да тизрәк кайту ягына юнәлдем. Алда Шәбез елгасының, уртада зур торба калдырып, балчык белән буып ясалган   күпере бар иде, ул бераз җимерелә башлаган, җигүле ат белән үтеп булмый; әмма җәяүле дә, велосипед белән дә үтеп була иде. Шуңа болыннан авылга ат белән урау юллар үтеп кайтасы. Мин кинога җитешәм дип авылга якынрак кыска юлдан кайтырга булдым. Шул күперне чыгып җитештем генә, артымда көчле су шаулавы ишетеп, борылып карасам , күпер җимерелгән. Бер мизгелгә соңга калсам, мине суның көчле ташкыны агызып алып китәр иде. Авылга тиз кайтам дигәнем бик озакка сузылды. Күперне чыккач, күк күкрәп, яшенле яңгыр коя башлады. Тирә-якта дөм караңгы булды. Яшен вакытында гына дөнья яктырып китә дә, авыл янындагы Кирәмәт тавы өстендәге 3 каен ап-ачык булып күренеп ала.  Дамбага барып җитәргә хәйран ара, велосипед тәгәрмәченә балчык урала, төшеп, аны өстерәп дамбага кадәр җиттем. Комлы юлдан кайтырга җиңелрәк. Тиз кайтам дип күңел генә талпына, үзем гел бер урында таптанам шикелле. Әле алда -  авылның хәзерге зираты. Караңгыда аннан ничекләр үткәнемне үзем генә беләм. Өйгә кайтып керсәм, минем һаман юклыгым өчен әти-әни кайгырып утыралар иде. Әти, Шәбез күпере җимерелеп, ташкын алып киткәндер ул баланы  дип борчылган... "Капкан" дигән киноның 3-4 сериясен дә карый алмадым...  Бу хәлдән соң күпме еллар үтте. Әле дә искә төшерәм. Шәбез күпереннән җимерелгәнче чыгып калсын дип куркытып,  кычкыручы кем иде? Велосипедтан алып аткан нинди көч булды?  Җил түгел иде  бит ул. Минем гомеремне саклап калучы иске авыл зиратында җирләнгән бик ерак бабам рухы булгандыр дип уйлыйм.                   /Гөлсәрвәр/