Shitmindset

#پیام_ناشناس پدر پی عیش و نوش و سفر و شراب و زیتون بودن ، خود خود زندگی نیست بنظرت؟ نمی‌دونم بخاطر رهایی از اون کمالگرایی شدید گذشته است که حالا تمایل شدید به تجربه گرایی به چند بعدی بودن و کم کم عمیق شدن درشون پیدا کردم یا یه راه فراره از چیزی که بودم ؟ قبلا چون فکر میکردم توش مزیت و ارزشی نیست اروم جلو رفتن ، عجله نداشتن و لذت بردن و حتی خوار کنندس چون تو با مهارت و کار حرفه ایت تعریف میشی و اما الان حس میکنم اتفاقا زندگی یعنی مزه مزه کردن لحظه ها و تجربه ها تو سن هایی که همه میگن فقط کار کنن و مستقل شووو تو حرفه ات زودتر .. : چرا هست. ولی همه ماجرا نیست. و آدما عموما اشتباه میگیرن اینو. که تو باید بری پی زندگی برای خودت. حتی اگر هم با دیگران در رقابت قرار داری باز برای خودت رقابت کن. حتی اگر هم به پول و مدرک نیاز داری باز برای خودت به دستشون بیار. ولی خب نمیفهمن و صب تا شب سگ دو میزنن برای خریدن توجه دیگران و تایید بابا ننه و سکینه خانوم عروس عمه لیلا. وگرنه تو چه بری پی شراب و زیتون و سفر و پیانو زدن چه روزی پونزده ساعت کار کنی اگر همش بخاطر خودت باشه فرقی نداره. نه خستت میکنه نه فرسوده. کمالگرایی معنا نداره دیگه. لذت بردن معنا داره. تا وقتی رو ریلی تو "کاملی" تو تایید خودت رو داری. همین کافیه. همین اتفاقا شانست رو برای موفقیت خیلی بیشتر میکنه. چیزی رو میبینی که دیگران نمیبینن. خلاقیتت بیشتر میشه. انرژیت برای کار کردن بیشتر میشه. تمرکزت بیشتر میشه. اگر زمین هم بخوری میگی عیب نداره بازیه یه بار دیگه پا میشی شانستو امتحان میکنی. شد شد نشد فدا سرم.

#پیام_ناشناس سلام آندرو فردا میانترم گوارش دارم و تا الان نصف چیزی برای امتحان میاد رو هم نخوندم🥲 جای من بودی چه گلی میگرفتی سرت؟!!؟ : سر امتحان نشون میدادم دستگاه گوارشم مثه ساعت کار میکنه.

#پیام_ناشناس اصلا چرا میان تو زندگیت که تهش ول کنن برن؟ چرا میگن عاشقتم و فرداش غیبشون میزنه؟ : ما تو سر اونا نیستیم. بی خبریم. جوابش رو هم میدونستیم باز کمکی به ما نمیکرد. فرض کن مریضن. خب؟ تو چرا راهشون میدی تو زندگیت؟ چی باعث شد که فکر کنی میتونه مسئولیت رابطه رو بپذیره

#پیام_ناشناس نه آخه مشکلم خود صحبت کردن جلوی ۳۰ نفره😭 از الان بهش فکر میکنم معدم میسوزه. : همون اولش که رفتی بگو من بار اولمه برای همین اضطراب دارم. و گفتن همین جمله کمک میکنه تا اضطرابت کم شه. اسکریپتت رو از قبل بنویس آماده کن.

#پیام_ناشناس آندرو کنار درسم ویولن میرم ، ورزش میکنم و زبان میخونم اما فرصتی پیش اومده که یه سال و نیمه تقریبا بتونم قبل فارغ تحصیلی خودمو آماده کنم و برم کارآموزی اما این به شرط اینه که از زبان و ساز و ورزشم یه سال بزنم از اونجاییکه دیگه نه تایمش هست نه دیگه پولی دارم چون کار پاره وقتمو باید کنسل کنم به یادگیری و مهارت اون کار اصلیم بچسبم بنظرت میارزه ؟ یا همه چی کنار هم آسته آسته : همه اینا بستگی داره به اینکه تو کی هستی و تو چی میخوای. میخوای موزیسین بشی باید سی سال روزی هشت ساعت تمرین کنی. بخوای زبانت رو برسونی به C2 باید مفصل براش وقت بذاری. اگه نه میخوای خوش بگذرونی و پی عیش و نوش و سفر و شراب و زیتون باشی همون آسه آسه رفتنه خیلی هم خوبه و اصلا هم بد نیست. کاراموزی رو هم بر اساس همین یه جایی بتپون.

#پیام_ناشناس اندرو کاش انقدر پولدار بودم که در هنر غرق بشم. حالم خوب نیست از جایی که هستم. از اینکه پول رو در نظر گرفتم و نرفتم سمت هنر حالم بده. یعنی تازه انگار داره خودشو نشون می‌ده و دیگه نمی‌تونم خودمو گول بزنم که جام اینجا نیست. ولی انگار راه برگشت هم ندارم. هرازگاهی فقط می‌تونم دست به ساز بشم و بشینم یه چیزی بکشم ولی دیگه برام معنایی نداره. اون شوری که قبلا داشتم و ساعت‌ها پاش می‌ذاشتم از بین رفته چون می‌دونم باید نیم ساعت دیگه بلند شم برم همون کارهای مسخره‌ی پوچ مزخرفی که &ldquoبهم جایگاه اجتماعی&rdquo می‌ده رو دنبال کنم. : فیلم The Piano Teacher رو ببین. خیلی تو فانتزی ای.

#پیام_ناشناس سلام آندرو جان من یک گیری کردم بیا تو یک کمکی بکن بلکه شاید راه درست رو پیدا کنیم من طی بحث های که با پارتنرم داشتم اون علاقه داشت ته رابطه به نتیجه ازدواج برسه ولی من خیلی مطمئن نبودم و اون میگفت که بیا چند سالی ادامه بدیم بعد تصمیم بگیر همین الانش هم یک سال گذشته نمیدونم واقعا... گیج شدم نمیدونم باید وایستم یا برم و وقت اونو هدر ندم : بهش بگو یه سال دیگه هم بیا همینطوری برای آشنایی بریم جلو. سال دیگه همین موقع ها تصمیم میگیریم. اگر موافق بود که هیچی. اگر هم نه که خداحافظی میکنین دیگه. ولی سال دیگه باید تصمیم رو بگیری.

#پیام_ناشناس اندرو افسردگی ولم نمیکنه و افکار خودکشی همو نمی‌دونم چجوری خودم و بیرون بکشم از باتلاقش. رفتم کار پیدا کردم که به قول تو با پولش کارای مورد علاقم و انجام بدم ولی الان خیلی پوچم : حتما و فورا برو پیش یه روانپزشک درست درمون.

#پیام_ناشناس سلام اندرو امیداروم که دنیا به کام باشه و شاد باشی من دانشجوی ارشد هوش مصنوعی هستم و دارم در مسیر مهاجرت برای دکترا لنگان لنگان و با ماتحت پاره قدم برمیدارم، کار فول تایم و زبان و مقاله و کد زدن مجال نفس کشیدن رو هم بهم نمیده، فکر نمیکردم اگه یک روز انقدر درگیر باشم همچنان بتونم از زندگی راضی باشم اما خب متوجه شدم زندگی توی ایران آدم رو خیلی جان سخت و محکم میکنه و با تمام این وضعیت هنوزم میتونم ادامه بدم، فقط گاهی اوقات این ترس اگه یه وقت همه چیز نقش بر آب بشه و اگه با اینهمه زور زدن اگه نشد چی؟ اذیتم میکنه، اما خب متاسفانه تا در جعبه باز نشه معلوم نیست که گربه زندست یا مرده : اصن ته تهش قراره بمیری دیگه؟! خب که در آب مرده بهتر که در آرزوی آبی. یا مثلا میگه چی؟ میگه که به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل و اینا. یا به قول اونا شما اصن آلترناتیوت چیه. نکنی میخوای چیکار کنی؟

#پیام_ناشناس سلام. اینکه از کار کارمندی بیام بیرون که جز اضطراب و حس ناکافی بودن و درگیری روحی روانی چیزی بهم نمیده، دلایل کافی‌ای هست یا من زیادی سخت گرفتم؟ : زیاد سخت نگرفتی. بهانته. صاب کارت رو عوض کن.