مرگ قسطی

جردن پیترسون یک مثال جالبی داره، می‌گه اگر داشتی قدم می‌زدی و دیدی یه هلیکوپتر خرابه، می‌ری نزدیک و فکر می‌کنی چجوری تعمیرش کنی؟ معلومه که نه، چون یک این که نمی‌تونی و دو‌ اینکه ربطی به تو نداره. حالا چرا فکر می‌کنی وقتی یکی مشکل شخصیتی داره تو می‌تونی کمک کنی، یا باید کمک کنی؟

واقعا توانایی حرف زدن خیلی مهمه. مخصوصا وقتی آپشن بغل رو‌ دم دست نداشته باشی.

دیگه ازین زندگی فقط یه کانال کولر میخوام.

روز شماری می‌کنم قسمت بعدی سریاله بیاد و وقتی میاد پشمام میریزه که یعنی یک هفته گذشت؟ پروژه رو‌ جلو نبردم که!

موقع تعریف از دولت رئیسی موسیقی‌ متن اینسپشن دارن پخش می‌کنن. تلاش ویژه‌ای دارن نشون بدن موسیقی خوب هم نمی‌تونه برای محتوا کسشر کاری کنه.

در علم تولید محتوا موضوعی وجودی دارد به نام Evergreen topics یعنی شما اگر راجع به کرونا محتوایی تولید کرده باشید، حالا دوره‌اش گذشته و دیگر مخاطبی ندارد؛ اما «طرز تهیه‌ قیمه» همیشه مشتری دارد. پس قیمه یک موضوع همیشه‌سبز است و کرونا یک موضوع فصلی‌ست. با تکیه بر بیش از دو دهه فعالیت و مطالعه در وب ایران، کاملن به این نتیجه رسیده‌ام که چای، بغل، برتری ذاتی قرمه‌سبزی، مذمت خورش کرفس، ریدن به چپ‌ها و پرداختن به صفای آهنگ‌های هایده و ابی همیشه جوابند.

بیدار شدم یادم بندازید به یک سری چیزها/آدم‌ها باید بیشتر اهمیت‌ بدم.

با این که نوازندگیم توی گیتار هنوز هیچ تعریفی نداره و در دسته بندی نوب سگ قرار می‌گیرم اما بعضی وقتا دارم چند ساعت به همون چیزی که خودم زدم گوش می‌دم. همین که انگار حس منه برام کافیه. می‌فهممش. انگار بچمه. پسر حالا فکر کن دیوید گلیمور چه سکسی میکرده با خودش!

تقریبا از هر چیزی دارم اسکرین شات میگیرم. یکی یه فیلمی،‌شویی،‌کتابی و هرچی معرفی میکنه من اسکرین شات میگیرم که گمش نکنم و بعد وقتی دنبالش میگردم و پیداش میکنم دوباره از اسکرینه اسکرین میگیرم. و الان دنبال یه چیزی میگشتم و دیدم قبلا هم چند بار دنبالش گشته بودم انگار. پیر شد.