Hid Gallyutsinatsiyasi

Markes bilan ikkita uyg'un jihatimiz bor: hech qachon yozganimni qayta o'qimayman va yaxshi chiqmagan narsamni yirtib ovora bo'lmayman (shunchaki unitaman). Undan farqim hatto yaxshi chiqqan, e'lon qilgan narsalarimniyam mutlaqo unutaman : hech qachon yozgan narsalarimga qayta qaytmayman. Doim oldindagi qo'l yetmas, lekin ko'z ilg'ab turgan ufqlar qiziq

Қуйида ўша прологни бутун ҳолича келтирдим. Муҳим бир нарса бор, мен уларни эшиклар деб атайман, киши миясида янги ғоя келганида битта эшик очилади гўё, ва бу эшик то вазифа бажарилмагунича миясида очиқ ҳолича қолиб кетади, яъни уни ёпиш муҳим. Маркес миясидаги ўша эшикни узоқ муддат очиқ ҳолида қолдиргани ва охири уни ёпишга муваффақ бўлгани ҳақида ҳикоя қилади. Bu hodisaga javoban qilgan xatti-harakatimdan o‘zim hayratda qoldim: to‘rt yildan beri tushimga ham kirmagan mavzularni eslash men uchun shon-sharaf ishiga aylandi. Men nima qilib bo‘lsa ham, xuddi yozayotgan paytdagidek zo‘r berib, ularni eslashga urina boshladim va pirovardida ulardan o‘ttiztasining qoralamasini tiklashga muvaffaq bo‘ldim. Mavzularni eslar ekanman, ayni chog‘da ularni jiddiy saraladim, shu boisdan bir ish chiqmaydigandek ko‘ringanlarini, ko‘pam afsuslanib o‘tirmay, tashlab yubordim, natijada o‘n sakkiztasi qoldi. Bu safar ularni tin olmay, bir o‘tirishda yozib tashlash niyatida edim, lekin ko‘p o‘tmay ilhomim so‘nganini angladim. Biroq, boshlovchi yozuvchilarga hamisha beradigan maslahatimga zid o‘laroq, qoralamalarni axlat o‘rasiga tashlab yuborganim yo‘q, balki yana chetga olib qo‘ydim. Har ehtimolga qarshi. https://telegra.ph/ON-IKKITA-SAYYOH-HIKOYA-KITOBIDAN-05-27

ОЙ СОЯСИ Ой сояси – улкан гулмоҳи. Ялтирагай кумуш тусида. Тун бағрида ўсган гулларни Бўш гулдонлар кўрар тушида. Ой – бир оғоч, Барглари кумуш, Оч дилларнинг мангу емиши. Аёл қадар пинҳон тутилмиш Унинг ҳам тенг ярим кечмиши. Озғин бўйним борар эгилиб – Хапамат* им осмон тошидан. Айтолмовдим тилим тутилиб, Мен ёт эдим Ерга бошидан. Сабрнинг бор косаси синди – Тўрт тарафим парча, синиқлар. Ёр отини англатмас энди Юракдаги руний битиклар. Кетмакдаман оғиб, туртиниб, Сувим – ёмғир, Озиғим – армон. Энди чиқа кўрма қаршимдан, Мусаллом – ўт, Қиблам – пушаймон. Ой сояси – улкан гулмоҳи. Сув қўйнига кирган халоскор... Гулмоҳининг шаффоф қорнидан Пичирлагум: “Сенга Худо бор...” *аёлларнинг бўйинга тақиладиган қадимий безаги Gulnoz MO'MINOVA

Qaytib kelarmisan yana yoshligim mening?! (Jurnalistika fakultetidagi kursdoshlarim -2014 )

Putinga kimdir suiqasd rejalashtirmaganmidi? Mustaqillik tarafda har 100 metrda tanklar turibdi. Butun ichki ishlar, milliy gvardiya , mudofaa -hammasi ko'chaga chiqqan deysiz shu qadar har qadamni milisa bosganidan?!

Горькая луна смотреть онлайн, 1992 https://filmix.biz/films/drama/5427-gorkaya-luna-bitter-moon-1992.html

Bugun Tilak Jo'raning 77 yilligi

ЎЗБЕКИСТОН Чайқалиб ётибди нурли бир чаман, Ой билан офтобнинг буюк ватани. Тонг каби жилмайиб бахти очилган, Майсага кўмилиб нурли бадани. Осмон посбонидир бунда бургутлар, Чумчуқ чуғуридан тешилади том. Бу ўлка кўксида ёнар булутлар, Чинор шохларига қўнганида шом. Не-не дарёлар бор,югуриб-елиб, Уммонда қоларлар бир умр яхлаб. Бу чаман бағрига дарёлар келиб Заминга сингарлар,ғўзадай шохлаб. Кўз ёшдек тиниқдир бу элда осмон Шафтоли шохлари қайрилган онда. Нақш олма юзига югурганда қон Офтоб ҳам осилиб,толар армонда. Бу элнинг қадимий ҳар қўшиғида Бежиз олтин дея аталмас тупроқ. Симёғочга қўнган қуш тумшуғида Тилладай нурланиб турибди бошоқ. Чайқалиб ётибди нурли бир чаман, Юлдуздай сочилиб оламга шони. Фидойи ўғилман,ёниб ўпаман Олам остонаси-Ўзбекстонни. ТИЛАК ЖЎРА. 1978 https://t.me/tilakjura1947

Тиллажоннинг шеърига жавоб Кечир мени, севгилим, Оқ капалак қанотин  гардларила Кунларимизни бўямоққа беҳуда уринганим учун кечир Кечир мени, севгилим, Момоқаймоқ булутчаси каби ўйин қилиб тўзғитган, Сўнг асло жамлай олмаган шодликларимиз учун кечир Кечир мени, севгилим, Ҳар  кеч  юрагим  тафтида ошиқ морлар сингари  Бир-бирига чирмашиб исингувчи азобларим  учун  кечир Қачондир ўпкага эврилган ойқулоғимнинг Оламингда энтика олган нафаслари учун кечир Кечир, агар кечира олсанг, Тутқунликни сева-сева, баногоҳ Кўкка  кўтариб  қочган қафасларим учун кечир Кечир мени, севгилим, Йиллар чангидан тўплаган  ҳамма “ҳеч”ларим, “Ҳеч”лардан ясаб олган кўринмас тангричам учун кечир Кечир  мени,  кечира  олсанг, Тобора олислаб  кетаётганим учун Сендан, ҳам Севгилидан Гулноз МЎМИНОВА