شِهابٌ ثاقِبْ

صَلَواتُ اللهِ و ملائِکتِه و حَمَلهِ عَرشِهِ و جَمیعِ خَلقِه مِنْ أرضِهِ و سَمائِهِ علی سیِّدِنا المُتَوَحِّدِ بِالهِمَّه العُلیا ، المُتَوَسِّدِ بِالشُّهُودِ و الرِّضا ، مَرکَزِ عالَمِ الوُجودِ ، سِرُّ الواجِدِ و المَوجودِ ، شَخصِ العرفانِ ، عَینِ العیانِ ، نور الله و سِرِّه الأتَمِّ ، المُتَحقِّق بالکَمالِ الأعظَمِ ، نُقطَهِ دائرهِ الأزلِ و الأبَدِ ، المُتَشَخِّصِ بألِفِ الأحَدِ ، فاتِحه کِتابِ الشهاده ، والی وِلایه السِیاده ، الاحدیه الجَمع الوُجودی ، الحَقیقِه الکُلیَّه الشُّهُودی ، کَهفِ الإمامهِ ، صاحِبِ العَلامهِ ، کَفیلِ الدّینِ ، الوارِثِ لِخُصُوصیّاتِ سَیِّدِ المُرسَلینَ ، الخارجِ عَن مُحیطِ الأیْنِ و الوُجُودِ ، إنسانِ العَینِ ، ُلغَزِ الإنشاء ، مَضْمونِ الإبداعِ ، مُذَوِّقِ الأذواقِ و مُشَوِّقِ الأشْواقِ ، مَطلَبِ المُحبّین و مَقصَدِ العُشّاق ❤️😭، المُقدَّسِ عَن کُلِّ الشَّین ، أبی عبدالله الحسین صلواتُ الله و سلامُهُ علیه

#نكته۷۷ در نزد عارف محنت و منحت لفظا و معنى بر يك وزان‏اند، در كلام حق سبحانه تدبر نما كه فرمود: قُلْ لَنْ يُصِيبَنا إِلَّا ما كَتَبَ اللَّهُ لَنا (توبه 15) و نفرمود الا ما كتب الله علينا. ابن فنارى در قسم اخلاق از فصل پنجم فاتحه مصباح الانس گويد: ثم على مقاساة البلايا لرؤيتها رافعة للحجب الرقيقة النور انية حتى يصير كل محنة بتلك الرؤيا منحة و يصير وظيفته شكرا بعد ان كان صبرا (ص 20 چاپ سنگى) و عارف رومى چه نيكو گفته است. در بلا هم مى چشم لذات او مات اويم مات اويم مات او عاشقم بر لطف و بر قهرش به جد اى عجب من عاشق اين هر دو ضد شِهابٌ ثاقِبْ Www.Shahab-shirzahi.ir 🌺 @Shahab_saqeb 🌾 🌼💐🍃 🌾🌼💐🍃🌾🌼 💐🍃🌾🌼💐🍃🌾🌼💐

كلمۀ ٨٧٣ از امام جعفر صادق عليه السّلام مروى است: در هر كربى توسّل به صاحب لواى سيّد الشهداء عليه السّلام به عدد نام شريف آن جناب: يا كاشف الكرب عن وجه الحسين عليه السّلام اكشف كربى بحق أخيك الحسين ١٣٣ بار (١٣٣ - عباس). شِهابٌ ثاقِبْ Www.Shahab-shirzahi.ir 🌺 @Shahab_saqeb 🌾 🌼💐🍃 🌾🌼💐🍃🌾🌼 💐🍃🌾🌼💐🍃🌾🌼💐

كلمۀ ٣٩٩ اين كلمه در منقبت حضرت قمر بنى هاشم سردار رشيد و علمدار وفادار امام حسين، ابو الفضل العبّاس عليهما السّلام سرودۀ جناب فاضل آقاى سيد محمد على رياضى يزدى است: اى حَرمَت قبلۀ حاجات ما ياد تو تسبيح و مناجات ما تاج شهيدانِ‌ همه عالمى دست على ماه بنى هاشمى ماه كجا روى دلاراى تو سرو كجا قامت رعناى تو ماه و درخشنده‌تر از آفتاب مطلع تو جان و تن بوتراب هم‌قدم و قافله‌سالار عشق ساقى عشاق و علمدار عشق سرور و سالار سپاه حسين داده سر و دست به راه حسين عمّ‌ امام و اخ و ابن امام حضرت عبّاس عليه السّلام اى علم كفر نگون ساخته پرچم اسلام برافراخته مكتب تو مكتب عشق و وفاست درس الفباى تو صدق و صفاست مكتب جانبازى و سربازى است بى‌سرى آنگاه سرافرازى است شمع شده، آب شده، سوخته روح ادب را ادب آموخته آب فرات از ادب تست مات موج زند اشك به چشم فرات ياد حسين و لب عطشان او و إن لب خشكيدۀ طفلان او تشنه برون آمده از موج آب اى جگر آب برايت كباب ساقى كوثر پدرت مرتضى است كار تو سقّائى كرب و بلاست مشك پر از آب‌حياتت بدوش طفل حقيقت ز كفت آب نوش درگه والاى تو در نشأتين هست در رحمت و باب حسين هر كه به دردى به غمى شد دچار گويد اگر يك‌صد و سى و سه بار اى علم افراخته در عالمين اِكشِف يا كاشِفَ‌ كَربِ‌ الحُسَين از كرم و لطف جوابش دهى تشنه اگر آمده آبش دهى چون نهم ماه مُحرّم رسيد كار بدانجا كه نبايد كشيد از عقب خيمۀ صدر جهان شاه فلك جاه ملك‌پاسبان شمر به آواز ترا زد صدا گفت كجايند بَنُو اختِنا تا برهانند ز هنگامه‌ات داد نشان خطّ‍‌ امان نامه‌ات رنگ پريد از رخ زيباى تو لرزه بيفتاد بر اعضاى تو من به امان باشم و جان جهان از دم شمشير و سنان بى‌امان دست تو نگرفت امان‌نامه را تا كه شد از پيكر پاكت جدا مُزد تو زين سوختن و ساختن دست سپر كردن و سر باختن دست تو شد دست شه لا فتى خطّ‍‌ تو شد خطّ‍‌ امان خدا چار امامى كه ترا ديده‌اند دست عَلَم‌گير تو بوسيده‌اند طفل بُدى مادر والاگُهر بُردت تا ساحت قدس پدر چشم خداوند چو دست تو ديد بوسه زد و اشك ز چشمش چكيد با لب آغشته به زهر جفا بوسه به دست تو زده مجتبى ديد چو در كرب و بلا شاه دين دست تو افتاده به روى زمين خم شد و بگذاشت سرِ ديده‌اش بوسه بزد با لب خشكيده‌اش حضرت سجّاد هم آن دست پاك بوسه زد و كرد نهان زير خاك مطلع شعبان همايون اثر بر ادب تُست دليلى دگر سوّم اين ماه چو نور اميد شعشعۀ صبح حسينى دميد چارم اين مه كه پر از عطر و بوست نوبت ميلاد علمدار اوست شد به هم آميخته از مشرقين نور أبا الفضل و شعاع حسين اى به فداى سر و جان و تنت وين ادب آمدن و رفتنت وقت ولادت قدمى پشت سر وقت شهادت قدمى پيشتر *** مدح تو اين بس كه شه مُلك جان شاه شهيدان و امام زمان گفت به تو گوهر والانژاد جان برادر به فداى تو باد شه چو به قربان برادر رود كيست رياضى كه فدايت شود؟ شِهابٌ ثاقِبْ Www.Shahab-shirzahi.ir 🌺 @Shahab_saqeb 🌾 🌼💐🍃 🌾🌼💐🍃🌾🌼 💐🍃🌾🌼💐🍃🌾🌼💐

#نکته ۷۶ كلمه عنصر در زبر حكميه اطلاق بر معانى عديده مى‏شود 1- از آنجمله بر عناصر اربعه معروف طبيعى كه خاك و آب و هوا و آتش‏اند. 2- و ديگر بر صادر نخستين. 3- و ديگر بر عقل اول. صدر المتالهين در نفس اسفار (ص 62 ج 4 ط رحلى) فرمايد: عبر بعض الاوائل عن العقل الكل بالعنصر الاول و جعله ماء. 5- و ربما كان المراد بالعنصر الاول الوجود الفائض منه تعالى على الموجودات كلها على الترتيب. اين وجود فائض همان صادر نخستين است كه رق منشور نقوش كلمات وجوديه است. و آخوند را در جواهر و اعراض سخن از عنصر اول است و همچنين در علت و معلول آن: در جواهر و اعراض (ص 164 ج 2 ط رحلى) از حكيم بزرگوار انكسيمانس نقل كرده است كه: ابدع الواحد بوحدانيته صورة العنصر ثم العقل انبعث عنها ببدعة البارى الخ به رساله ما وحدت از ديدگاه عارف و حكيم رجوع شود. شِهابٌ ثاقِبْ Www.Shahab-shirzahi.ir 🌺 @Shahab_saqeb 🌾 🌼💐🍃 🌾🌼💐🍃🌾🌼 💐🍃🌾🌼💐🍃🌾🌼💐

#نکته ۷۵ فى كتاب دائرة المعارف فى الجلد الرابع: نقل ان انكسا- غورس قال و القمر اشبه بكرتنا فهو مؤلف من تراب و بحار و جبال و سهول و ربما كان فيه انفس حية و فى وسط الخلاء الذى لا تدركه ابصارنا اجرام كالارض تحتوى على كائنات حية كالكائنات الارضية و هى متفاوتة فى المقدار و الفعل و القوة (تعليقه ص‏173 شفاء نسخه خطى اينجانب).

#نكته ۷۴ العارف اما العارف بمعنى العالم بالحقائق بالتفصيل، و اما العارف بمعنى المقتدر المتصرف فى الوجود، و اما العارف بمعنى الجامع للامرين الفائز بالحسنيين صاحب الرياستين (ص 65 ج 1 اسفار ط 1 تعليقه حاجى قده) عارف بمعنى سوم انسان كامل است و عارف بمعنى اول كسانى كه در عرفان نظرى تحصيل معارف كرده‏اند و كتب فن را خوانده‏اند شامل مى‏شود تا آن عارفى كه صاحب مكاشفات است و تا آن عارفى كه مبين حقائق اسماء است. و عارف بمعنى دوم نيز محقق است كه كسانى مؤيد بتأييدات الهى بدون تحصيل عرفان نظرى از راه عرفان عملى صاحب چنان اقتدارى مى‏شوند كه صاحبان عرفان نظرى در مقابل آن عاجزاند و بقول عارف سنائى: اگر بودى كمال اندر نويسائى و خوانائى‏ چرا آن قبله كل نانويسا بود و ناخوانا و اين كمترين گفته است: از قال و قيل درس مجازى‏ معلوم شده قد مفهوم شده قط آخر نتيجه نگرفته‏ايم از اصغر و اكبر و حد اوسط بنگر كه يارم آن قبله كل‏ آن عشق مربط و ان وحى مهبط ام الكتابست و لوح محفوظ ناخوانده يك حرف ننوشته يك خط