تو مرا بسی

بهشون سلام کنید خداقوت بگید لبخند بزنید هزینه ای نداره برامون ولی حال اونارو بهتر میکنه

همه راه را با رویای تو آمدم همه راه در دیدار تو دیدم رنگ آبی تو بودی ابرها تو بودی خط افق تو بودی تصویر تو افتاده بود در همه ی مسیر

تو سود می‌طلبی، سود می‌رسد از یار ولی چو پِی نَبَری کز کجاست سود، چه سود؟ #شمس

در فیلم «مست عشق»، کیمیا در بستر مرگ است و شمس، گدازان و نالان بر بالین او. کیمیا می‌گوید گفته بودی هر شب حکایتی برای من خواهی خواند. حالا در این شب‌ واپسین حکایتی بگو. و شمس قصه‌ٔ کوتاهی می‌گوید: گفت: نماز کردند؟ گفت: آری. گفت: آه. یکی گفت: نماز همه عمرم به تو دهم، آن آه را به من ده! مقالات شمس این حکایت، یادآور سخنی است از ابوالحسن خرقانی: دوش جوانمردی گفت: «آه»، آسمان و زمین بسوخت. تذکرة الاولیاء

چرا وقتی منتظریم چهار دقیقه، چهل دقیقه میگذرد؟

خُنُک کسی که چو بو بُرد، بویْ او را بُرد خُنُک کسی که گُشادی بیافت، چشمْ گشود #مولانا

🪷

عکس‌ ببینیم 🪴

امشب از آن شبهایی ست که باران دلش نمی‌خواهد قطع شود. ریز ریز می‌بارد و صدای برخوردش به شیشه‌های نورگیر خوابم را می‌پراند. اردیبهشت است دیگر. باران هم دلش هوایی شده. راستی حیاط خانه را یادت‌ هست؟ باغچه را یادت هست؟ سبزی‌هایی را که هر بهار در باغچه میکاشتی را یادت هست؟ خنکای نسیم و باران اردیبهشت را یادت هست؟ که از میان دستان خیس و وضو گرفته‌‌ی تو همه‌جای خانه می‌پیچید. آه. آه. درخت بهِ وسط حیاط را یادت هست؟ که هنوز عطر میوه‌هایش جانم را لبریز می‌کند. فاطمه شاخه‌ای از آن درخت را در باغچه‌ی خانه‌اش کاشته به یاد تو. آن نهال کوچک حالا درختی زیبا و بزرگ شده. ولی اندوهی از تماشایش به قلبم می‌نشیند که گفتنی نیست. اردیبهشت است و باران می‌بارد. حیاط خانه تنهاست. و من تنهایم. مرا چه؟ مرا یادت هست؟ #پدر

عکس ببینیم🪴