اجتهاد، تقلید، اخباری، اصولی، خمس

آیت الله وحید خراسانی: این‌ها می‌خواهند ما نباشیم اگر خیلی حرف نمی‌زنیم خوف هرج و مرج است. آقایان جامعه مدرسین آمدند و گفتند حرف شما که گفتید مملکت صاحب ندارد خیلی تبعات داشت، من هم شروع کردم به بیان مفاسد و مشکلات، و قضایای مربوط به شیعه و سنی؛ گفتم مطالب را به بالا برسانید و بدانید اگر خیلی حرف نمی‌زنیم خوف هرج و مرج است. این‌ها می‌خواهند ما و آقای صافی کوتاه بیاییم. ماسمعت ممن رایت، ج۲، ص۳۸۷ @abololo

#با_مهدی_علیه_السلام #با_علما_و_فرزانگان #در_محضر_علما #نکته_های_ناب 🔷🔶 #نيابت_عامه_و_نیابت_خاصه_در_بیان _مرحوم_آیت_الله_العظمی_حاج_آقا_تقی_قمی 👈🏼👈🏼 بر زبان‌ها جاري است كه نيابت بر دو قسم است: نيابت خاصه و نيابت عامه و گفته مي شود كه در زمان غيبت كبري علما و فقها نيابت عامه دارند. من لازم ميدانم كه درباره اين موضوع سخني داشته باشم و براي روشن شدن مطلب بايستي نيابت را معنا كنيم و شرح دهيم و لذا ميگوييم كه معناي نيابت اين است: شخصي به جاي ديگري كاري را انجام دهد و معلوم است كه اگر كسي ديگري را براي انجام كاري به‌جاي خود منصوب نكند نيابت درست نمي‌شود مگر در بعضي از عبادات كه از شارع مقدس جواز آن به دست ما رسيده است مانند زيارت ائمه صلوات الله عليهم به نيابت از زنده‌ها و مرده‌ها كه جواز آن از روايات استفاده مي‌شود و بعضي عبادات ديگر. در غير از موارد منصوصه نيابت بر خلاف قاعده است و جايز نيست. روي اين جهت اگر كسي ادعاي نيابت از امام زمان عليه السلام بنمايد بايستي برهاني بر صدق ادعاي خويش ارائه دهد كه بر نيابت خاصه چهار نائب در زمان غيبت صغري دليل موجود است ولي نيابت عامه‌اي كه درباره فقها ادعا مي‌شود دليلي ندارد و نادرست است البته اين موضوع ارتباطي با جواز تقليد ندارد و ما در جاي خود جواز تقليد را اثبات كرده‌ايم و آنچه بر زبان‌هاست كه مي‌گويند: "علما، نيابت عامه دارند، دليل ندارد". 📗مجالس شب هاي شنبه ج٥ ص١١٩ 👈 #نشر_دهید 🔆 کانال #مطالب‌ناب‌درمنبر #با_افتخار_عبدالحسینم 🆔 @matalebe_nab_dar_menbar

استحباب مقدم كردن خويشان و همسايگان و اهل علم و كمال مسأله ۲۰۳۸ ـ مستحبّ است در دادن زكات فطره ، خويشان فقير خود را بر ديگران مقدّم بدارد ، و بعد همسايگان فقير را ، و مستحبّ است كسى را كه در دين و فقه و عقل مقدّم است در دادن فطره مقدم بدارد.

علما و افراد با معرفت، جهال را آگاه کنند. قُلْ لِلَّذينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذينَ لا يَرْجُونَ أَيَّامَ اللهِ لِيَجْزِيَ قَوْماً بِما كانُوا يَكْسِبُونَ ﴿جاثیه ۱۴﴾‏ به مؤمنان بگو: «كسانى را كه اميد به ايّام اللهِ (روز رستاخيز) ندارند مورد عفو قرار دهند تا [روزى كه] خداوند هر قومى را به اعمالى كه انجام مى‌دادند جزا دهد». ●عَنْ عَبْدِ الْعَظِیمِ الْحَسَنِیِّ عَنْ عُمَرَ بْنِ رُشَیْدٍ عَنْ دَاوُدَ بْنِ کَثِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قُلْ لِلَّذِینَ آمَنُوا یَغْفِرُوا لِلَّذِینَ لا یَرْجُونَ أَیَّامَ اللَّهِ قَالَ قُلْ لِلَّذِینَ مَنَنَّا عَلَیْهِمْ بِمَعْرِفَتِنَا أَنْ یُعَرِّفُوا الَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ فَإِذَا عَرَّفُوهُمْ فَقَدْ غَفَرُوا لَهُمْ. ●حضرت عبدالعظیم حسنی با سند خودش از امام صادق علیه السلام روایت کرده که در مورد کلام خداوند عز و جل: به کسانی که ایمان آورده اند بگو تا از کسانی که به روزهای [پیروزیِ] خدا امید ندارند درگذرند. } [جاثیه ۱۴] فرمود: برای آنان که به معرفت ما به ایشان منت گذارده ایم، این که بشناسانند آن‌هایی را که نمی دانند، وقتی به آنان بشناسانند، به تحقیق آن‌ها آمرزیده شده اند. تفسیر قمی جلد 2 صفحه 294 بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار عليهم السلام جلد 23 صفحه 383 #جزء25

☘️اگر دنبال علم هستید بخوانید #تقیه #کتمان #اذاعه 🔸عبد اللّٰه بن سليمان گويد: در محضر امام باقر(عليه السّلام) بودم،مردى از اهل بصره نزد آن حضرت بود كه عثمان كورش مى گفتند و آن مرد مى‌گفت: ▫️حسن بصرى معتقد بود كه آن كسانى كه علم را كتمان كنند گند شكمشان اهل دوزخ را آزار دهد، 🔸شنيدم كه امام فرمود: 🔹بنا بر اين مؤمن آل فرعون هلاك است!!از بعثت حضرت نوح(عليه السّلام)هميشه علم و دانش حق پنهان بوده، حسن به هر راهى خواهد برود،به خدا علم جز در اين خاندان يافت نشود. 🔸عنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سُلَيْمَانَ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ وَ عِنْدَهُ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ اَلْبَصْرَةِ يُقَالُ لَهُ عُثْمَانُ اَلْأَعْمَى وَ هُوَ يَقُولُ 🔹 إنَّ اَلْحَسَنَ اَلْبَصْرِيَّ يَزْعُمُ أَنَّ اَلَّذِينَ يَكْتُمُونَ اَلْعِلْمَ يُؤْذِي رِيحُ بُطُونِهِمْ أَهْلَ اَلنَّارِ ☘️فقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَهَلَكَ إِذَنْ مُؤْمِنُ آلِ فِرْعَوْنَ مَا زَالَ اَلْعِلْمُ مَكْتُوماً مُنْذُ بَعَثَ اَللَّهُ نُوحاً عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ 👈فلْيَذْهَبِ اَلْحَسَنُ يَمِيناً وَ شِمَالاً فَوَ اَللَّهِ مَا يُوجَدُ اَلْعِلْمُ إِلاَّ هَاهُنَا . 📖الکافي  ج۱ ص۵۱ @Sibtay #جزء24

إِنَّما يَخْشَى اللهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ ‎﴿فاطر ۲۸﴾‏ و تنها از ميان بندگان او، دانشمندان خدا ترسند. #علمای_فاسد #علمای_صالح عَنِ الْحَارِثِ بْنِ الْمُغِیرَةِ النَّصْرِيِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ قَالَ يَعْنِی بِالْعُلَمَاءِ مَنْ صَدَّقَ فِعْلُهُ قَوْلَهُ وَ مَنْ لَمْ يُصَدِّقْ فِعْلُهُ قَوْلَهُ فَلَيْسَ بِعَالِمٍ حارث بن مغیره نصری گوید امام صادق علیه السلام راجع به فرمایش خداى عزو جل "از میان بندگان خدا تنها علما هستند که از او می ترسند" فرمود: مراد از علما کسى است که کردارش تأیید کننده گفتارش باشد و هر کس کردارش ، گفتارش را تصدیق نکند پس او عالم نیست. الكافي- ط الاسلامية جلد 1 صفحه 36 بَابُ صِفَةِ الْعُلَمَاءِ حدیث 2 #جزء22

آیات الله ، #آیة_الله وَتَرَى الشَّمْسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَاوَرُ عَن كَهْفِهِمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَإِذَا غَرَبَت تَّقْرِضُهُمْ ذَاتَ الشِّمَالِ وَهُمْ فِي فَجْوَةٍ مِّنْهُ ۚ ذَٰلِكَ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ ۗ مَن يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ ۖ وَمَن يُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُ وَلِيًّا مُّرْشِدًا ‎﴿کهف ١٧﴾‏ و آفتاب را می‌بینی که چون برمی‌آید، از غارشان به سمت راست مایل است، و چون فرو می‌شود از سمت چپ دامن برمی‌چیند، در حالی که آنان در جایی فراخ از آن [غار قرار گرفته‌]اند. این از نشانه‌های [قدرت‌] خداست. خدا هر که را راهنمایی کند او راه‌یافته است، و هر که را بی‌راه گذارد، هرگز برای او یاری راهبر نخواهی یافت. #جزء15

بسم الله الرحمن الرحیم تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا ✅کانال تامل در قرآن کریم با بیش از هزار نکته از قرآن کریم ✅با هشتگ گذاری و تفکیک نکات هر جزء می توانید به آسانی مطالب مرتبط با جزء مورد نظر را پیدا کنید ✅استفاده از تفاسیر روایی #جزء1 #جزء2 #جزء3 #جزء4 #جزء5 #جزء6 #جزء7 #جزء8 #جزء9 #جزء10 #جزء11 #جزء12 #جزء13 #جزء14 #جزء15 #جزء16 #جزء17 #جزء18 #جزء19 #جزء20 #جزء21 #جزء22 #جزء23 #جزء24 #جزء25 #جزء26 #جزء27 #جزء28 #جزء29 #جزء30 لینک کانال: https://t.me/qoran128

لحظه آخر توبه ای وجود ندارد #مستضعف #علمای_فاسد عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ صلوات الله علیه قَالَ: إِذَا بَلَغَتِ النَّفْسُ هَذِهِ وَ أَهْوَى بِيَدِهِ إِلَى حَلْقِهِ لَمْ يَكُنْ لِلْعَالِمِ تَوْبَةٌ وَ كَانَتْ لِلْجَاهِلِ تَوْبَةٌ. 🔸امام باقر صلوات الله علیه: هنگامى كه جان به اينجا برسد و با دستش اشاره به حلقومش كرد؛ براى شخص دانا و آگاه توبه اى نيست ولى براى شخص بی اطلاع و نادان (هنوز راه) توبه وجود دارد تفسير العياشي، ج‏1، ص: 228 الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 440 وسائل الشيعة، ج‏16، ص: 87 البرهان في تفسير القرآن، ج‏2، ص: 44 الزهد، النص، ص: 71

عقاب من ابتدع دينا عالمی که مردم را از دین حق منحرف کند؛ توبه ندارد #علمای_فاسد ●عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ صلوات الله علیه قَالَ: كَانَ رَجُلٌ فِي الزَّمَنِ الْأَوَّلِ طَلَبَ الدُّنْيَا مِنْ حَلَالٍ فَلَمْ يَقْدِرْ عَلَيْهَا وَ طَلَبَهَا مِنْ حَرَامٍ فَلَمْ يَقْدِرْ عَلَيْهَا فَأَتَاهُ الشَّيْطَانُ فَقَالَ لَهُ يَا هَذَا إِنَّكَ قَدْ طَلَبْتَ الدُّنْيَا مِنْ حَلَالٍ فَلَمْ تَقْدِرْ عَلَيْهَا وَ طَلَبْتَهَا مِنْ حَرَامٍ فَلَمْ تَقْدِرْ عَلَيْهَا أَ فَلَا أَدُلُّكَ عَلَى شَيْ‏ءٍ تَكْثُرُ بِهِ دُنْيَاكَ وَ يَكْثُرُ بِهِ تَبَعُكَ قَالَ بَلَى قَالَ تَبْتَدِعُ دِيناً وَ تَدْعُو إِلَيْهِ النَّاسَ فَفَعَلَ فَاسْتَجَابَ لَهُ النَّاسُ وَ أَطَاعُوهُ وَ أَصَابَ مِنَ الدُّنْيَا ثُمَّ إِنَّهُ فَكَّرَ فَقَالَ مَا صَنَعْتُ ابْتَدَعْتُ دِيناً وَ دَعَوْتُ النَّاسَ مَا أَرَى لِي تَوْبَةً إِلَّا أَنْ آتِيَ مَنْ دَعَوْتُهُ إِلَيْهِ فَأَرُدَّهُ عَنْهُ فَجَعَلَ يَأْتِي أَصْحَابَهُ الَّذِينَ أَجَابُوهُ فَيَقُولُ لَهُمْ إِنَّ الَّذِي دَعَوْتُكُمْ إِلَيْهِ بَاطِلٌ وَ إِنَّمَا ابْتَدَعْتُهُ فَجَعَلُوا يَقُولُونَ لَهُ كَذَبْتَ وَ هُوَ الْحَقُّ وَ لَكِنَّكَ شَكَكْتَ فِي دِينِكَ فَرَجَعْتَ عَنْهُ فَلَمَّا رَأَى ذَلِكَ عَمَدَ إِلَى سِلْسِلَةٍ فَوَتَّدَ لَهَا وَتِداً ثُمَّ جَعَلَهَا فِي عُنُقِهِ وَ قَالَ لَا أَحُلُّهَا حَتَّى يَتُوبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيَّ فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى نَبِيٍّ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ قُلْ لِفُلَانٍ وَ عِزَّتِي لَوْ دَعَوْتَنِي حَتَّى تَنْقَطِعَ أَوْصَالُكَ مَا اسْتَجَبْتُ لَكَ حَتَّى تَرُدَّ مَنْ مَاتَ عَلَى مَا دَعَوْتَهُ إِلَيْهِ فَيَرْجِعَ عَنْهُ. ●حضرت امام صادق صلوات الله علیه: در روزگاران پیشین مردی بود که دنیا را از راه حلال طلب کرد و بدان دست نیافت؛ و از راه حرام آن را طلب کرد؛ بازهم بدان نرسید. پس شیطان نزد او آمد و گفت: ای مرد! تو دنیا را از راه حلال طلب کردی و به آن دست نیافتی، و از راه حرام، طلب کردی و بازهم بدان نرسیدی؛ اینک آیا تو را به کاری راهنمایی کنم که به واسطه ی آن، به دنیا و ثروت بسیار دست یابی و پیروانت فراوان شوند؟ مرد گفت: آری. شیطان گفت: دینی بساز و مردم را به آن فراخوان. او چنین کرد و مردم، دعوتش را پذیرفتند و او را فرمان بردند و از این راه به دنیا و ثروت دست یافت. سپس با خود اندیشید و گفت: من چه کار کردم؟! دینی ابداعی ساختم و مردم را به آن فرا خواندم و اکنون راه توبه ای را برای خویش باز نمی بینم، جز آن که نزد هر آن که دعوتش کردم بروم و او را از بدعتم برگردانم. پس نزد کسانی که دعوتش را اجابت کرده بودند می رفت و به آنان می گفت: آنچه شما را بدان خواندم باطل است، و من تنها آن را بدعت نهادم. امّا پیروانش می گفتند: دروغ می گویی. این دین حق است و تو در دین خود، شک کرده ای پس از آن برگشته ای! چون چنین دید، زنجیری بر گرفت و یک سر آن را به جایی کوبید و سر دیگرش را به گردن خود بست و گفت: آن را باز نمی کنم تا این که خداوند عز و جل، توبه ام را بپذیرد. پس خداوند عز و جل به پیامبری از پیامبران وحی فرمود که به فلانی بگو: به عزت و جلالم سوگند! اگر مرا چندان بخوانی که بنده ای بدنت از هم بگسلد و جدا شود، دعایت را مستجاب نخواهم کرد؛ مگر این که کسانی را هم که با بدعت تو از دنیا رفته اند، برگردانی (زنده کنی) تا از آن دست بردارند. من لا يحضره الفقيه، ج‏3، ص: 572 الوافي، ج‏5، ص: 847 وسائل الشیعه ج16 ص54 ح20963 بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏2، ص: 297 علل الشرایع ج2 ص 492 ح2 ثواب الأعمال، ص: 257