کمیسیون سیاسی انجمن اسلامی معلمان ایران

«بخش عمده ای از دلسردی موجود در بدنه آموزش و پرورش نسبت به انتخابات به عدم تغییر پس از انتخابات بر می گردد . مردم به قصد تغییر دادن رای می دهند و اگر با رای دادن تغییری در سیاست ها ایجاد نشود دلسردی به وجود می آورد » "انتخابات" بدون تغییر رویکرد در آموزش و پرورش اعتماد معلمان و جامعه را نابود می کند ! سیدهادی عظیمی/ معلم و فعال سیاسی اصلاح طلب * با اعلام نامزدهای ریاست جمهوری ، ستادهای هر نامزد شکل می گیرد . در جمع ستاد نامزدها به ویژه در بخش آموزش و پرورش بیشتر نیروهایی به کار گرفته می شوند که می خواهند بعد از انتخابات سمت هایی را در انتخابات بر عهده گیرند . این که فعالان عرصه آموزش و پرورش بخواهند مسئولیت هایی را بر عهده گیرند نادرست نیست ولی اینکه با تغییر دولت ها تغییر در رویکردهای آموزش و پرورش به وجود نیاید اعتماد جامعه را نابود می کند . * شرایط امروز آموزش و پرورش بحرانی است . تعداد بالای ترک تحصیل و بازماندگان از تحصیل نشانه بارز بحران مشروعیت و عدالت در آموزش و پرورش است . کیفیت آموزشی با مشکلات عدیده ای رو به رو است . محتوای آموزشی و کتب درسی با نیازهای نسل جدید هم خوانی چندانی ندارد . معیشت معلمان با مشکل روبه رو است و رتبه بندی با همه هزینه های مادی و معنوی که برای آن پرداخت شد نتوانست شکاف میان وضعیت موجود و مطلوب معیشت معلمان را پر کند . * وزارت آموزش و پرورش بیش از اینکه به حل معضلات اساسی نهاد تعلیم و تربیت بپردازد در پی اجرای سند تحول بنیادین آموزش و پرورش است . سندی که 13 سال از تصویب آن می گذرد ولی هنوز از اتاق های جلسات اداری خارج نشده است و با مناسبات اجتماعی و فرهنگی موجود فاصله فراوان دارد . محتوای سند آموزش و پرورش نظام مطلوب آموزش و پرورش رسمی کشور را نشان می دهد . * در دولت های یازدهم و دوازدهم وزارت آموزش و پرورش در ظاهر در اختیار مدیران غیر اصولگرا بود ولی مدیران اصلاح طلب نیز همسو با اصولگرایان ، سند تحول را به عنوان کعبه آمال خود معرفی می کردند و حرفی متفاوت نمی زدند . این مدیران حتی درصدد واضح تر کردن کلمات مبهم سند تحول گامی برنداشتند تا تغییر رویکردی به وجود آید . * نگاه به معلم به عنوان فردی که باید مبلّغ سیاست های رسمی باشد و حق هیچ گونه اندیشه و تفکر مستقل ندارد غلط است . این گزاره در طول سال های گذشته تشدید شده است و گمان می رود که با انجام گزینش می توانند معلمانی مطلوب استخدام کنند و محصولات آموزش و پرورش را تغییر دهند . رسالت معلمی آموزش و تربیت است و این با مبلّغ بودن تفاوت های ماهوی دارد . تربیت بدون آزادی و انتخاب بی معنا می شود . معلمی که خود فکر و اندیشه مستقل نداشته باشد نمی تواند اندیشیدن را به دانش آموزان بیاموزد . تحولات عرصه تکنولوژی و ارتباطات جایگاه معلمی را تغییر داده است . معلم دیگر نمی تواند دانای کل باشد. امروز با جهانی از اطلاعات و مهارت رو به روییم که مرجعیت معلم را به عنوان دانای کل به تسهیل گر تغییر داده است. * در حال حاضر نگرش به مدرسه ، معلم ، دانش آموز و آموزش مبتنی بر نگرشی ایدئولوژیک است که توسعه کشور و حقوق ملت را به رسمیت نمی شناسد . این نگرش یک سویه و از بالا به پایین است . تحول در آموزش و پرورش بدون تغییر نگرش های غلط موجود امکان پذیر نیست . تحول با تغییر مدیران و بدون تغییر نگرش ها به وجود نمی آید . https://sedayemoallem.ir/یادداشت/item/24435-/انتخابات-بدون-تغییر-رویکرد-در-آموزش-و-پرورش-اعتماد-معلمان-و-جامعه-را-نابود-می-کند https://t.me/joinchat/AAAAADu4dHJZbt42l9eLGw

📢 پزشکیان درباره طرح نور: به سیاهی، نور می‌گویند ‌_ اصلاحات نیوز ✅ @Eslahatnews 🔗 Eslahatnews.com

✅ اعلام حمایت رسمی آذر منصوری، رییس جبهه اصلاحات، از مسعود پزشکیان #امتداد @emtedadnet

🔴پروژه‌ی هدی صابر؛ امر سیاسی و مسئله‌ی ایمان 🔷سیدهادی عظیمی ✅یادمان سیزدهمین سال شهادت @iranfardamag 🔸هدی صابر چهره ای خاص درمیان نیروهای ملی مذهبی است . سخت کوشی ، ایمان و تلاش فراوان وی برای ارائه تصویری نو از تاریخ و قرآن وی را به چهره ای منحصر به فرد تبدیل می کند . هدی صابر در سال های انتهایی عمر خود جلساتی با نام (( باب بگشا)) برای ترسیم نسبت میان انسان و خدا برگزار کرد که آخرین بازمانده فکری است .پروژه فوق درمیان سایر پروژه های روشنفکران و نواندیشان مسلمان کمتر مورد توجه قرار گرفته است و به دلیل شخصیت سیاسی وی و نوع درگذشتش کمتر به رویکرد وی به متن قرآن پرداخته می شود . وی نیز مجال نیافت این پروژه را تکمیل و تتمیم کند .آیا می شود پروژه هدی صابر را بازفهم و نوسازی نمود وآن را ادامه داد؟ برای پاسخ به سوال فوق باید رویکرد وی را مورد بررسی و تحلیل نمود و تمایز رویکرد وی در مراجعه به متن را درک کرد . 1️⃣ نگاه اول : سه رویکرد به متن ▪️در دهه هفتاد و هشتاد نواندیشی دینی ایران تحت نفوذ اندیشه های دکتر عبدالکریم سروش بود . دکتر سروش در کتاب هایی همچون فربه تراز ایدئولوژی و قبض و بسط تئوریک شریعت نگرشی نو را در جامعه ایران پدید آورد و صراط های مستقیم نیز تئوری پذیرش تکثر درون دینی را فربه تر ساخت . اندیشه های دکتر سروش طیف گسترده ای از مسائلی همچون تجربه دینی و تجربه نبوی، معرفت دینی، انتظاارت از دین ، وحی ، معنویت، اصناف دین ورزی و ..... را در بر می گیرد . شاید مهم ترین دید گاه و اندیشه دکتر سروش که از انتهای دهه شصت تاکنون دراندیشه وی به چشم می خورد، تلاش برای نوسازی فهم به دین برای شکل گیری معرفتی دینی نوینی است که دردنیای امروز به کار آید. همین است که وی در کتاب قبض و بسط تئوریک شریعت می گوید :

دین ناقص نیست، دین قدسی و آسمانی است، آنکه ثابت می ماند دین است . اما آن که تغییر می کند، معرفت دینی است . دین در افاده مقصود خود ودر مراعات مصالح و مفاسد قصوری نکرده است . دراستفاده آدمیان قصور است . دین محتاج بازسازی و تکمیل نیست معرفت دینی که معرفتی است بشری و ناقص محتاج بازسازی است. ( قبض و بسط تئوریک شریعت ، موسسه فرهنگی صراط ، چ سوم ،ص ۲۳)

وی درسال های اخیز نیز در ادامه همان مسیر می کوشد متن را نیز تبدیل به یک گفت و گو کند . وی اکنون اذعان دارد که " وحی الهام است ، این همان تجربه ای است که شاعران و عارفان دارند وهرچند پیامبران این را در سطح بالاتری تجربه می کنند . ( کلام محمد ، رویای محمد ، انتشارات صقراط ، چ ۱۳۹۷ ، ص ۱۵) مهم ترین هدف دکتر سروش را باید در این جملات یافت که پس از فوت مهندس بازرگان نوشت :

روشنفکر دینی ما که تاکنون در پی آن بوده است که دین را به کار دنیا بزند و یا درخود دنیا سازد ، باید از این پس در پی بیرون آوردن دین از چنگال دنیا و دنیاداران باشد )) ( آنکه به نام بازرگان بود نه صفت ، کیان ، شماره ۲۳)

🔸چهره دیگر نواندیشیدی دینی استاد محمد مجتهد شبستری است که از میانه دهه هفتاد و با نگارش کتاب " هرمنوتیک ، کتاب و سنت" گامی نو در مسیر فهم متون دینی برداشت . مجتهد شبستری کوشید با بازکردن پای هرمنوتیک به تفسیر متن ، تفاوت پیش فهم ها و علایق و انتظارات را به ر سمیت بشاسد و زمینه تکثر در فهم دین را فراهم سازد . وی قصد خود را دراین کتاب بازسازی تفکر دینی برمی شمرد و مراد خود از تفکر دینی را این گونه بیان می کند :

"انسان خودش را تجربه و معنا کند ، جهان را تجربه و معنا کند ، پدیده وحی (کتاب و سنت ) را تجربه و معنا کند، فکر دینی از ترکیب و التقای این سه عنصر به وجود می آید. انسان مسلمان به گونه ای خود و جهان را تجریه و معنا می کند ومتناسب با این تجربه به پدیده وحی مراجعه می کند و پدیده وحی را تجربه و معنا می کند . از این سه پدیده اندیشه ای متولد می شود که ما از آن به تفکر دینی تعبیر می کنیم . " ( هر منوتیک ، کتاب و سنت ، محمد مجتهد شبستری ، طرح نو ، چ دوم ، ۱۳۷۵ ، صص۱۴۸ و ۱۴۹)

وی بعد ها نیز در کتاب ها و نظریات خود همین اندیشه را ادامه داده است و کوشیده است از طریق اصلاح نگاه به متن ، تفکر دینی را بازسازی کند .... 🔻متن کامل: https://cutt.ly/EeizDKoW #ایران_فردا #هدی_صابر #نسبت_امر_سیاسی_و_ایمان #سیزدهمین_یادمان #سیدهادی_عظیمی https://t.me/iranfardamag

✅ حاجی ارزونی ✍مرتصی مردیها اگر برای کاری از جمله ابراز عقیده‌ای که کسانی می‌کنند دلیل عقل‌پسندی نیافتید و دیدید به‌ رغم دلایل و شواهد روشن بر اشتباه بودن آن کار، کماکان بر آن اصرار می‌ورزند، ناچارید دلایلی را که مطرح می‌کنند کنار بگذارید و بروید یک لایۀ عمیق‌تر و ببینید «علت» کارشان چیست؟ به عنوان نمونه، جغرافیای رأی کاندیدای حکومتی را در انتخابات ریاست جمهوری در این کشور تأمل کنید. مناطقی که بیشترین رأی را می‌دهند اغلب دینی‌تر نیستند، حتی چندان سیاسی هم نیستند. تاحدودی، تابعی است از پایین بودن سطح رفاه و سواد.‌ بنابراین، حتی اگر در مصاحبه‌هایی که صورت می‌گیرد گفته شود مثلاً به فلان دلیل رأی دادم یا به این فرد رأی دادم، این ارائۀ دلیل را کسی جدی نمی‌گیرد و ذهن می‌رود سراغ علت، از جمله ارزش کمک‌های یارانه‌ای و پایین‌بودن حساسیت سیاسی. داستان کمدی ساندیس هم بیانی از همین ماجراست. حال اگر با چنین نگاهی، مقاومت بسیاری بر سر «همۀ چشم‌ها به فلان» را رصد کنیم، به گمان من می‌توانیم، ورای دلایل ادعایی، ردپای حاجی ارزونی را پیدا کنیم. کلاهمان را قاضی کنیم. ببینید من می‌خواهم یک کاری بکنم. یک بروزی، ظهوری، که کمی مرا (هم در چشم خودم و هم دیگران) اخلاقی و انسانی و پیشرو نشان دهد؛ چه باید بکنم؟‌ خب، مخالفت‌ با ستم گزینۀ جالبی به نظر می‌رسد. بدیهی است که چنین مواجهه‌ای در وهلۀ نخست با نزدیکترین ستم‌ها بایستی صورت گیرد، ولی خطرناک است و گران؛ به ویژه اگر بخواهد بی‌پرده و تند باشد. پس ذهن‌ می‌رود به سمت دورتر.‌ مثلاً چین و روسیه و سوریه و سودان. ولی فرد می‌بیند که جریان نیرومند و بارزی از مخالفت در این موارد به چشم نمی‌خورد. آدم‌ها بیشتر عقلشان به چشمشان است. مگر چندبار راجع به سودان یا اویغور یا نظایر آنها چیزی در سوشال مدیا یا اخبار دیده و شنیده؟ اطلاع درست و درمانی هم ندارد که آنجا اصلاً چه خبر است. گیرم اطلاعات آماری از ارقام شبه‌نجومی در مورد کشته‌های سوریه و زندانیان چین بگوید، وقتی فضای رسانه‌ای از آن لبریز نیست، محکوم کردن آن برای منی که قرار است کمی خودم را در ویترین بگذارم و کمی هم وجدان کوچک خوب خودم را تسلی بدهم، چه فایده دارد؟ یافتم! یافتم! (با طنین ارشمیدسی) کسی و جایی هست که همۀ شرایط بهینه را دارد. اولاً که بدترین موجود این دنیا از منظر رسانه‌ها یعنی امریکا پشت آن است؛ دوم اینکه، این همه می‌گویند که غاصب و نامشروع است؛ سوم (این را یواشکی می‌گوییم) حکومت هم که با آن دشمن است، پس هم خطری نیست و برای حفظ سلامتی نافع است، هم حتی نوعی رشوه است که در بعضی مواجهات (مثلاً اصلاح‌طلبانه) می‌تواند داد و ستد شود. اما یک مشکل هست: مگر تو میدانی که آنجا چه خبر است؟ مگر طرف مقابل آنها کمتر اهل خشونت و رادیکالیسم است؟ و از این چیزها. گویا کار گیر کرده. ولی معجزه‌ای نازل می‌شود. چیزی که مثل سیل خروشان هر مانعی را از سر راهش می‌شورد و می‌برد. کودکان! دیگر هیچ چیز مهم نیست. همین‌که کودک‌کشی شده، تمام است. همه چیز برای اشد اعتراض فراهم است. کسی جرأت دارد بگوید نه!؟ مثل ماهیچه می‌اندازندش توی چرخ گوشت. حالا ممکن است این وسط کسانی بگویند حضرات! آخه اینجا که خیلی بدتر بوده. ولی مشکلی نیست. فریاد بزن ای بر خرمگس‌ معرکه لعنت! ما خودپرست و ملی‌گرا نیستیم! ستم هر جا که باشد محکوم است. کودکان! کودکان! این دلیلی است که‌ مطرح می‌شود. علت ولی به گمان‌من‌ چیز دیگری است: حاجی ارزونیه: با قیمت کم، بگو مجانی، مفتکی، بدون خرج، بدون اخراج، بدون زندان، کلی فعالیت سیاسی می‌کنی؛ بدون هزینه می‌شوی یک انسان شریف اخلاقی که دلسوز کودکان و مظلومان است‌. به قدری هم نظربلند که اینجا و آنجا برایش فرقی نمی‌کند.‌ اگر هم در اینجا، در حوادث سال‌های اخیر کاری نکرده‌ای و در مظان اتهامی، این جبران می‌کند: منم آنکه در سطح جهان ستم را محکوم می‌کنم. مثل شما دربند قوم و قبیله و بچه‌محل‌های خود نیستم. به قول صمدآقا، هیشگی نمی‌تونه مث مو محکوم کنه! انکار نمی‌کنم که بخشی از پیوستگان به این کارزار، انسان‌هایی شریف و اخلاقی‌اند، باری، فقط با کمی نگاه سطحیِ یک‌معادله-یک مجهولی. شماها بدانید که هیچ مشکل مهمی در دنیای ما یک‌معادله-یک‌مجهول نیست. بخشی از این اردوگاه هم هست که اعضا و اجزای شبکۀ طراحی و اجرای برنامه‌های اتحادیه تمدن‌ستیز و لیبرال‌ستیز به سرکردگی چپ رادیکال است. با شماها حرفی ندارم، ولی الله‌وکیلی ما را جزو کسانی که گول شانتاژهای شما را خورده‌اند طبقه‌بندی نکنید. می‌ماند سواد اعظمی که جزء هیچ یک از این دو دسته نیستند. دوستان! انگیزه و علت پیوستن شما و بازنشرها، رفتن به نشانی حجرۀ حاجی ارزونی است. @kafaeealirezaa

✅سانحه هلی‌کوپتر و موج بازگشت از یک‌دست‌سازی ✍🏻 مجید شیعه‌علی 🔗رواج تئوری‌های توطئه در کشورهای کمتر توسعه‌یافته و با سابقه سطحی از دخالت خارجی در‌ گذشته تاریخی خود مانند کشور ما، باعث شده تا به طرح هرگونه ایده توطئه نیز با تردید نگاه شود. اما امکان وجود توطئه در یک حکومت غیردموکراتیک آن هم با وجود بحران‌های فزاینده در عرصه‌های گوناگون دور از ذهن نیست. لذا به سانحه هلی‌کوپتر با توجه به ابهامات شدید آن و تاثیر گسترده‌اش در مناسبات سیاسی کشور به عنوان یک توطئه نیز نگاه کرد و این احتمال را مطرح نمود که ممکن است جریان‌هایی با حذف آقای رییسی به دنبال به پیش بردن یک پروژه‌ باشند. در روزهای اخیر احتمالات گوناگونی از دخالت کشورهای خارجی تا پروژه جانشینی مجتبی خامنه‌ای مطرح شده است اما یک سناریو کمتر مورد توجه قرار گرفته است. 🔗در سال‌های اخیر پروژه‌ای که با عناوینی مانند یک‌دست‌سازی یا خالص‌سازی نام گرفته فضای سیاسی کشور را تحت تاثیر خود قرار داده است. این پروژه‌ در بسیاری از حکومت‌های استبدادی، به اجرا گذاشته شده است. به طور مثال چهره‌هایی همچون مائو در چین، استالین در شوروی و روبسپیر در فرانسه به تصفیه‌های خونینی که همراهان دیرینه‌شان را نیز قربانی ساخت مشهور هستند. در هر سه مورد فوق تصفیه ‌ها از لایه‌های دورتر آغاز می‌شده و دایره حکمرانان را آنقدر کوچک می‌کرده که نزدیک‌ترین افراد نیز از آن بیرون می‌افتادند. این تصفیه‌ها معمولا با واکنش نخبگان سیاسی نزدیک به دیکتاتور روبه‌رو می‌شد. کسانی که حس می‌کردند ادامه این تصفیه‌ها ممکن است گریبان آن‌ها را نیز بگیرد به این اقدام واکنش نشان می‌دادند. ژوبسپیر که گردن تعداد زیادی از همراهانش را به گیوتین سپرده بود گردنش به گیوتین سپرده شد. مرگ مشکوک استالین توسط بسیاری از متفکرین از جمله آرنت به تصفیه ‌ای که در آخرین روزهای زندگی آغاز کرده بود مرتبط دانسته می‌شود و مائو که تهدید را حس کرده بود گامی به عقب گذاشته و برخی از تصمیمات انقلاب فرهنگی را کنار می‌گذارد. 🔗این تجربه صرفا محدود به موارد برجسته تاریخی نیست. از ۱۹۴۵ تا ۲۰۰۲ از میان ۳۰۳ دیکتاتور برکنار شده ۲۰۵ نفر از آن‌ها توسط افرادی در داخل حکومت از قدرت کنار گذاشته شده‌اند. این در حالی است که سهم خیزش‌های مردمی تنها ۳۲ مورد و کنارگیری داوطلبانه در برابر فشار عمومی برای دموکراسی ۳۰ مورد بوده است. میلان سوولیک استاد علوم سیاسی در دانشگاه ییل، مقاله‌ای در این رابطه نوشته و اشاره کرده تغییر توازن قدرت بین حاکم اقتدارگرا و سایر صاحبان قدرت عامل واکنش آنان نسبت به او است. اگر این فرض را محتمل بدانیم که جریان‌هایی درون قدرت از ادامه یک‌دست‌سازی احساس خطر کرده باشند و آن را خطری برای منافع سیاسی و اقتصادی خود بدانند می‌شود این احتمال را در نظر گرفت که سانحه ی هلی‌کوپتر، از یک‌سو هشداری برای راس حاکمیت و از سوی دیگر حذف آقای رییسی به عنوان یکی از مهم‌ترین ابزارهای یک‌دست‌سازی در جهت متوقف ساختن آن باشد. 🔗در صورتی که این احتمال را درست بدانیم، باید تصدیق کنیم هشداری که نهضت آزادی در بیانیه «پیامدهای یک‌دست‌سازی؛ نقض آزادی، حاکمیت ملت و بحران‌های جاری کشور» پاییز گذشته به حاکمیت داد دقیق بوده است. این حزب سیاسی می‌نویسد: «بر خلاف تصور باورمندان به روندهای تنگ‌نظرانه و تمامیت‌خواهانه، شرایط امروز با دهه‌های پیشین نظام جمهوری اسلامی ایران به کلی متفاوت است…. این وضعیت، می‌تواند عوامل تزلزل سیاسی و حتی سقوط و حذف رهبران سیاسی و بانیان وضع موجود را فراهم آورد؛ چنان‌که فیلسوف سیاسی معاصر هانا آرنت با طرح تشکیک در کیفیت مرگ استالین، درگذشت او را حاصل تصمیماتی می‌داند که رهبر مطلق اتحاد جماهیر شوروی و اسطوره کمونیسم در راستای تداوم روند تصفیه‌های سیاسی تدارک دیده بود و حال آن که در ۱۹۵۳، شرایط دهه‌های پیشین وجود نداشت…» 🔗نحوه عجیب و بی‌سابقه‌ی مراقبت از رهبری در مراسم نماز میت آقای رییسی را در این چهارچوب می‌شود فهمید. در همین ارتباط ریاست مجدد آقای قالیباف در مجلسی که جناح موسوم به پایداری در آن حضور پررنگی یافتند را نیز می‌شود توجیه کرد. در صورت محتمل دانستن این سناریو باید منتظر موج بازگشت از یک‌دست‌سازی و تغییر جدی در سیاست‌گذاری‌های کلان کشور بود. در اولین گام می‌شود انتظار داشت که انتخابات ریاست جمهوری پیش‌رو رقابتی‌تر از انتخابات گذشته باشد و جریان‌هایی که به دنبال توسعه اقتصادی، عادی‌سازی روابط خارجی و بهبود تعامل با جامعه هستند شانس جدی در انتخابات داشته باشند. @kafaeealirezaa

پزشکیان : برای کمک به مشارکت پرشور وارد صحنه رقابت شدم ▫️آنچه که ما باید انجام بدهیم ارائه حرف‌های جدید و یا راه جدید نیست. ▫️مشکل این است که سیاست‌های کلی رهبری و قانون برنامه را یک طرف می‌گذاریم و حرف‌های تازه از خودمان در می‌آوریم. https://t.me/jamehmadani

➖ توییت محمد فاضلی، جامعه‌شناس درباره‌ی تفکیک نشدن چند موضوع در روزهای اخیر @kafaeealirezaa

جلیلی و لاریجانی دو لبه یک قیچی اند. لبه ای تحجر ، لبه ای سالوس... به فرمان و با دست دیگری! بر هم فرود می آیند تا آزادی را سر ببرند، تا خرافه و جهل را گسترش یابد. ✍علیرضا کفایی       #توئیت https://x.com/kafaeealirezaa/status/1796646631963537819?s=35 @kafaeealirezaa