جامعه شناسی کشورهای اسلامی
Show more
240
Subscribers
No data24 hours
-17 days
No data30 days
- Subscribers
- Post coverage
- ER - engagement ratio
Data loading in progress...
Subscriber growth rate
Data loading in progress...
✔️ *این یک شنبه*
🔹 در امتداد سلسله گفتگوهای کنشگران اجتماعی و مردم با فعالان محیط زیست؛ مدرسه روزنامهنگاری کمپین مردمی حمایت از زاگرس مهربان برگزار میکند
عنوان جلسه:
*دورنمای چگونگی تعاملات اجتماعی ایران و افغانستان در کنترل انتشار گرد و غبار*
با حضور:
👈 *علیرضا راشکی، دانشیار گروه مدیریت مناطق خشک و بیابانی دانشگاه فردوسی مشهد و عضو هیات تحریریه در مجله تحقیقات مرتع و بیابان ایران*
👈 *سید عبدالباسط رحمانی پژوهشکر آب و محیط زیست افغانستان*
🔹 این جلسه بهصورت آنلاین و پرسش و پاسخ خواهد بود.
🔹 لطفا قبل از شروع جلسه برای پیوستن به اتاق صرفا مرورگرهای فایرفاکس، کروم و اپرا را نصب و از طریق لینک زیر به اتاق گفتگو وارد شوید👇
https://www.skyroom.online/ch/zagrosmehraban/goftogohayeab
🔹 نکته: تا زمان برگزاری نشست ( یکشنبه ۱۶ اردیبهشت (۵ مه ) ساعت ۹ شب به وقت ایران ) اتاق تعطیل است؛ پس از گشایش اتاق، از طریق ایکون گزینه ورود مهمان به این اجتماع بپیوندید
🔹 این لینک را برای دوستان خود ارسال کنید
@sedayepayeab1
🔹پوشه شنیداری وبینار👆
*در باره رسالت معلمی*
✏️سیدمحمود نجاتی حسینی
(خراسانی)
📝مدیر گروه دین -
انجمن انسان شناسی ایران
📝مدیرگروه مطالعات فرهنگی دین -
انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات
🔹برگزار کننده
🔻گروه ماد
(مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان)
انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی
🔻۴شنبه۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳
ساعت ۲۱ تا ۲۲۱۵ دقیقه
(یادبودروزمعلم )
🔹مدت فایل
۷۳ دقیقه
🔻از دقیقه ۱ تا دقیقه ۸
(بحث دبیر وبینار: حسین حجت پناه )
🔻از دقیقه ۹ تا ۴۹
( بحث نجاتی حسینی )
🔻از دقیقه ۵۰ تا ۷۳
( پرسش و پاسخ )
Tehran
13 02 1403
@smnejatihosseini
🔹آرشیوها👇
https://t.me/irancsca/3215
🔻
https://t.me/smnejatihosseini/8531
🔻
https://t.me/CASRA_NGO/188
🔻
https://t.me/CASRA_NGO/189
🔹وبینار در گوگل میت👇
https://meet.google.com/qoc-psqa-tuq
❇️ روابط عمومی انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی
🆔 https://t.me/CASRA_NGO
https://t.me/CASRA_NGO/185
🔹گروه مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان *انجمن ترویج فرهنگ مسوولیت اجتماعی* برگزار می کند:
نشست مجازی:
(( *تاملی در رسالت معلمی استاد* ))
📌سخنران:
*دکتر سید محمود نجاتی حسینی*
مدیر گروه دین" انجمن انسان شناسی "
انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات
📌دبیر نشست :
*حسین حجت پناه*
(دبیر گروه جامعه شناسی کشورهای اسلامی)
زمان : *چهارشنبه* ۱۲ اردیبهشت
ساعت *۲۱:۰۰*
در لینک زیر در گوگل میت:
https://meet.google.com/qoc-psqa-tuq
❇️ روابط عمومی انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی
🆔 https://t.me/CASRA_NGO
@sociologyofislamiccountries20
تفاوت سریال عربی و ترکی در چیست؟
امشب توانستم فیلم«مست عشق» محصول مشترک ایران و ترکیه دربارهی مولانا و شمس را ببینم.
همین امسال مسئول روابط عمومی ریاست جمهوری ترکیه اعلام کرد:تقریبا یکمیلیاردنفر در ۱۴۶کشور سریالهای ترکیه را دنبال میکنند و ترکیه پس از آمریکا دومین منبع تولید سریال است که در سه سال گذشته با افزایش ۱۸۳درصدی تقاضا روبرو بوده؛
کیست که نداند از مهمترین بازارهای هدف این تولیدات سینمایی در درجه اول کشورهای عربی خلیج به ویژه خود شبکههای ماهوارهای عربستان سعودی است.
پرسش اینجاست که چرا عربستان سعودی با وجود قدرت اقتصادی نتوانسته این هجمهی سینمایی را را در همان نوع و سطح دفع کند یا دستکم توازن بخشد؟
تردیدی نیست که دولت سعودی، امکانات لازم و توان اقتصادی چنین مقابلهای را دارد اما به سریالهای رمضانی همین امسال سعودی وقتی نگاه کنید( چنانکه در تحلیل خیوط معازیب نوشتم) میبینید که سیاستهای فرهنگی سعودی دغدغههایش چیزی غیر از صنعت دراماتیک در عرصهی فیلمسازی است،هنوز در تولیدات سینمایی و تلویزیونی عربستان تصویری که از مرد سعودی رسوب کرده و نمایش داده میشود هماره و همچنان مردی سختگیر و با تفکر مردسالار و نامنعطف است که نسبت به زن و فرزندان خود سخت میگیرد و خشونت میورزد و به طور خلاصه کاراکتری است که از کمترین سطح مدنیت و تمدنی بهره برده و همچنین تصویری که از زنان عرب در این تولیدات میبینیم زنانی به شدت سطحی و ناآگاه به زمانه است که عمدهی دغدغهشان حرص و زیادهروی در لوازم آرایشی و زرق و برق و مد است.
این رویکرد تهیهکنندگان فیلم در جامعهی عرب بیچیزی نیست؛ سیاست تحول فرهنگی در این کشور از سویی نمایش و بازنمایی سنتهای متصلب و قشری جامعه سلفی است که از موانع مدرنیزاسیون هر جامعهای به شمار میروند و از سویی وارادات بیحد و حصر درامهای ترکیهای که اغلب در کارِ جعل واقعیت و تاریخاند و تسخیر بازار و بیزینس فرهنگی. آری ترکیه موفق شده از معبر تولیدات هنری خود، مثلا با سریال سلطان محمد فاتح، منبعی عظیم برای تشویق گردشگری و جذب میلیونها طرفداری که شیفتهی شیوهی تمدن عثمانی هستند فراهم و تدارک کند.
اما جامعهی عرب هنوز درگیر واقعیت رئالیستیک صلبی است که تا آن را در هاضمهی فرهنگی شهروندان خود به تحلیل نبَرد، نمیتواند بر تولیدات دراماتیک خود غلبه کند، به طور مثال ترکیه در سریال رشادتهای سلطان فاتح، متهم به جعل و دستبرد تاریخی نمیشود، در حالی که هر نوع نگاه تاریخی به میراث عرب با مرجعیتی نامنعطف و تکفیری مواجه است که التزامات عرصهی روایت و هنر نمایشی را نمیشناسند، برای همین بود که سال گذشته تولید سریال معاویه چنان جنجالبرانگیز شد که دامنهاش از شیوخ سلفی قطر و سعودی شروع شد و تا شیوخ الازهر امتداد یافت؛
به همین دلایل است که دولتهای عرب هنوز اعتماد به نفس لازم را برای عرضهی صفحات شگفتانگیز تاریخشان به بازار جهانی پیدا نکردهاند چون مهمترین پروژهی عربی-اسلامی آنها دچار خود- متناقضترین تأویلهای درونی است.
از همین روست که ترکیه به راحتی شخصیت مولانا و شمس را زیر بمبارانی از کلیشه و تحریف تاریخ و جلوههای ویژه و اغراق نور و نُت و آکوستیک میگیرد اما روایت عنترة بن شداد از جهان سعودی هنوز با استانداردهای جهانیاش فرسنگها فاصله دارد.
پارادوکسی که با پمپاژ پول و سرمایه حل نمیشود.
مسعود باب الحوائجی
@sociologyofislamiccountries20
تفاوت سریال عربی و ترکی در چیست؟
امشب توانستم فیلم«مست عشق» محصول مشترک ایران و ترکیه دربارهی مولانا و شمس را ببینم.
همین امسال مسئول روابط عمومی ریاست جمهوری ترکیه اعلام کرد:تقریبا یکمیلیاردنفر در ۱۴۶کشور سریالهای ترکیه را دنبال میکنند و ترکیه پس از آمریکا دومین منبع تولید سریال است که در سه سال گذشته با افزایش ۱۸۳درصدی تقاضا روبرو بوده؛
کیست که نداند از مهمترین بازارهای هدف این تولیدات سینمایی در درجه اول کشورهای عربی خلیج به ویژه خود شبکههای ماهوارهای عربستان سعودی است.
پرسش اینجاست که چرا عربستان سعودی با وجود قدرت اقتصادی نتوانسته این هجمهی سینمایی را را در همان نوع و سطح دفع کند یا دستکم توازن بخشد؟
تردیدی نیست که دولت سعودی، امکانات لازم و توان اقتصادی چنین مقابلهای را دارد اما به سریالهای رمضانی همین امسال سعودی وقتی نگاه کنید( چنانکه در تحلیل خیوط معازیب نوشتم) میبینید که سیاستهای فرهنگی سعودی دغدغههایش چیزی غیر از صنعت دراماتیک در عرصهی فیلمسازی است،هنوز در تولیدات سینمایی و تلویزیونی عربستان تصویری که از مرد سعودی رسوب کرده و نمایش داده میشود هماره و همچنان مردی سختگیر و با تفکر مردسالار و نامنعطف است که نسبت به زن و فرزندان خود سخت میگیرد و خشونت میورزد و به طور خلاصه کاراکتری است که از کمترین سطح مدنیت و تمدنی بهره برده و همچنین تصویری که از زنان عرب در این تولیدات میبینیم زنانی به شدت سطحی و ناآگاه به زمانه است که عمدهی دغدغهشان حرص و زیادهروی در لوازم آرایشی و زرق و برق و مد است.
این رویکرد تهیهکنندگان فیلم در جامعهی عرب بیچیزی نیست؛ سیاست تحول فرهنگی در این کشور از سویی نمایش و بازنمایی سنتهای متصلب و قشری جامعه سلفی است که از موانع مدرنیزاسیون هر جامعهای به شمار میروند و از سویی وارادات بیحد و حصر درامهای ترکیهای که اغلب در کارِ جعل واقعیت و تاریخاند و تسخیر بازار و بیزینس فرهنگی. آری ترکیه موفق شده از معبر تولیدات هنری خود، مثلا با سریال سلطان محمد فاتح، منبعی عظیم برای تشویق گردشگری و جذب میلیونها طرفداری که شیفتهی شیوهی تمدن عثمانی هستند فراهم و تدارک کند.
اما جامعهی عرب هنوز درگیر واقعیت رئالیستیک صلبی است که تا آن را در هاضمهی فرهنگی شهروندان خود به تحلیل نبَرد، نمیتواند بر تولیدات دراماتیک خود غلبه کند، به طور مثال ترکیه در سریال رشادتهای سلطان فاتح، متهم به جعل و دستبرد تاریخی نمیشود، در حالی که هر نوع نگاه تاریخی به میراث عرب با مرجعیتی نامنعطف و تکفیری مواجه است که التزامات عرصهی روایت و هنر نمایشی را نمیشناسند، برای همین بود که سال گذشته تولید سریال معاویه چنان جنجالبرانگیز شد که دامنهاش از شیوخ سلفی قطر و سعودی شروع شد و تا شیوخ الازهر امتداد یافت؛
به همین دلایل است که دولتهای عرب هنوز اعتماد به نفس لازم را برای عرضهی صفحات شگفتانگیز تاریخشان به بازار جهانی پیدا نکردهاند چون مهمترین پروژهی عربی-اسلامی آنها دچار خود- متناقضترین تأویلهای درونی است.
از همین روست که ترکیه به راحتی شخصیت مولانا و شمس را زیر بمبارانی از کلیشه و تحریف تاریخ و جلوههای ویژه و اغراق نور و نُت و آکوستیک میگیرد اما روایت عنترة بن شداد از جهان سعودی هنوز با استانداردهای جهانیاش فرسنگها فاصله دارد.
پارادوکسی که با پمپاژ پول و سرمایه حل نمیشود.
@sociologyofislamiccountries20
نام این گروه موسیقی((فرقة الصبايات)) است كه کلیپهای آن توسط این دختران لبنانی اجرا میشود؛
"فرقة الصبايات"يعني «گروه دخترانه» که آهنگهای شعبی= محلی و فولکلور نواحی مختلف لبنان را اجرا و در شبکههای مجازی منتشر میکنند، که به تازگی هواداران زیادی چه داخل لبنان و چه سایر کشورهای عربی-خلیجی پیدا کرده؛ اما جالب است بدانید که این نام پیشینهای دیگر دارد چرا که سه دهه پیش گروهی از زنان اسلامگرا در لبنان شعاری انتخاب کردند به نام «إقامة الأفراح دون معصية الله» یعنی مراسم عروسی و شادی را بدون نافرمانی خدا به ما بسپارید و نامش را هم گذاشتند
”فرقة صبايا الإسلام للأفراح الإسلامية”،
یعنی دخترانی که با حجابهای رنگی و صورتی در مراسم عروسی شرکت میکردند دیجی و دف و تنبور هم داشتند فقط حجاب از سر برنمیداشتند.
اما حتا همان میزان هم مورد انتقاد شیوخ اخوانی مصر قرار گرفت
اما صفیه ممدوح بنیانگذار این فرقه، مقاومت میکرد و گفت: امیدوار است که جشنواره بزرگ هنری این گروه را در میدان التحریر برگزار کنیم.
اما با گذشت زمان حساسیتها به این گروه فروکش کرد تا امروز که این دختران لبنانی پسوند اسلامی را از نام آن گروه اولیه صفیه ممدوح حذف کردهاند و همان ملودیها را با آمیزهای از طنز و کنایه اجرا میکنند.
ترانهای که در بالا میخوانند:
عالبساطه یعنی مثلاً ساده زیستی را تبلیغ میکند.
یا عيني عالبساطة
چقدر لطیف است زندگی ساده و بیپیرایه و بی هرگونه پیچیدگی!
بعد به شوهر فقیرش میگوید:
و قديش مستحلية أعيش
جنبك يا أبو الداراويش
چقدر زندگی فقیرانه کنار تو برای من خوشایند است که تنها در کنار مردی چون تو باشم.
که:
تغديني جبنة و زيتونة
و تعشيني باطاطه
که تو برای ناهار فقط تکهای پنیر با زیتون و برای شام مقداری سیبزمینی به من بدهی!
در ادامه:
عم بحلم قلبي برجال
طفران و درويش الحال
يعيشني باودة صغيرة
ما فيها غير حصيرة
یعنی دلم در آرزوی مردی فقیر و زاهد و فروتن است که با او در اتاقی بی اثاثیه و کوچک و ساده که جز حصیر چیز دیگری ندارد زندگی کنم.
و لا بدي فراطة و لا مال
خللي لغيري الفراطة "
یعنی پول زیادی نمیخواهم پول زیاد ارزانی دیگران باشد.
°• مشخص است که این دختران امروزی این کلمات را از روی طنز، بدون هیچ باوری به محتوای آن اجرا میکنند ، اما گروه زنان اسلامگرای پیشین به واقع در حال تبلیغ چنین سبکی از زندگی بودند.
که فرجامش را شاهدیم.
@sociologyofislamiccountries20
attach 📎
نام این گروه موسیقی((فرقة الصبايات)) است كه کلیپهای آن توسط این دختران لبنانی اجرا میشود؛
"فرقة الصبايات"يعني «گروه دخترانه» که آهنگهای شعبی= محلی و فولکلور نواحی مختلف لبنان را اجرا و در شبکههای مجازی منتشر میکنند، که به تازگی هواداران زیادی چه داخل لبنان و چه سایر کشورهای عربی-خلیجی پیدا کرده؛ اما جالب است بدانید که این نام پیشینهای دیگر دارد چرا که سه دهه پیش گروهی از زنان اسلامگرا در لبنان شعاری انتخاب کردند به نام «إقامة الأفراح دون معصية الله» یعنی مراسم عروسی و شادی را بدون نافرمانی خدا به ما بسپارید و نامش را هم گذاشتند
”فرقة صبايا الإسلام للأفراح الإسلامية”،
یعنی دخترانی که با حجابهای رنگی و صورتی در مراسم عروسی شرکت میکردند دیجی و دف و تنبور هم داشتند فقط حجاب از سر برنمیداشتند.
اما حتا همان میزان هم مورد انتقاد شیوخ اخوانی مصر قرار گرفت
اما صفیه ممدوح بنیانگذار این فرقه، مقاومت میکرد و گفت: امیدوار است که جشنواره بزرگ هنری این گروه را در میدان التحریر برگزار کنیم.
اما با گذشت زمان حساسیتها به این گروه فروکش کرد تا امروز که این دختران لبنانی پسوند اسلامی را از نام آن گروه اولیه صفیه ممدوح حذف کردهاند و همان ملودیها را با آمیزهای از طنز و کنایه اجرا میکنند.
ترانهای که در بالا میخوانند:
عالبساطه یعنی مثلاً ساده زیستی را تبلیغ میکند.
یا عيني عالبساطة
چقدر لطیف است زندگی ساده و بیپیرایه و بی هرگونه پیچیدگی!
بعد به شوهر فقیرش میگوید:
و قديش مستحلية أعيش
جنبك يا أبو الداراويش
چقدر زندگی فقیرانه کنار تو برای من خوشایند است که تنها در کنار مردی چون تو باشم.
که:
تغديني جبنة و زيتونة
و تعشيني باطاطه
که تو برای ناهار فقط تکهای پنیر با زیتون و برای شام مقداری سیبزمینی به من بدهی!
در ادامه:
عم بحلم قلبي برجال
طفران و درويش الحال
يعيشني باودة صغيرة
ما فيها غير حصيرة
یعنی دلم در آرزوی مردی فقیر و زاهد و فروتن است که با او در اتاقی بی اثاثیه و کوچک و ساده که جز حصیر چیز دیگری ندارد زندگی کنم.
و لا بدي فراطة و لا مال
خللي لغيري الفراطة "
یعنی پول زیادی نمیخواهم پول زیاد ارزانی دیگران باشد.
°• مشخص است که این دختران امروزی این کلمات را از روی طنز، بدون هیچ باوری به محتوای آن اجرا میکنند ، اما گروه زنان اسلامگرای پیشین به واقع در حال تبلیغ چنین سبکی از زندگی بودند.
که فرجامش را شاهدیم.
@sociologyofislamiccountries20
attach 📎
نام این گروه موسیقی((فرقة الصبايات)) است كه کلیپهای آن توسط این دختران لبنانی اجرا میشود؛
"فرقة الصبايات"يعني «گروه دخترانه» که آهنگهای شعبی= محلی و فولکلور نواحی مختلف لبنان را اجرا و در شبکههای مجازی منتشر میکنند، که به تازگی هواداران زیادی چه داخل لبنان و چه سایر کشورهای عربی-خلیجی پیدا کرده؛ اما جالب است بدانید که این نام پیشینهای دیگر دارد چرا که سه دهه پیش گروهی از زنان اسلامگرا در لبنان شعاری انتخاب کردند به نام «إقامة الأفراح دون معصية الله» یعنی مراسم عروسی و شادی را بدون نافرمانی خدا به ما بسپارید و نامش را هم گذاشتند
”فرقة صبايا الإسلام للأفراح الإسلامية”،
یعنی دخترانی که با حجابهای رنگی و صورتی در مراسم عروسی شرکت میکردند دیجی و دف و تنبور هم داشتند فقط حجاب از سر برنمیداشتند.
اما حتا همان میزان هم مورد انتقاد شیوخ اخوانی مصر قرار گرفت
اما صفیه ممدوح بنیانگذار این فرقه، مقاومت میکرد و گفت: امیدوار است که جشنواره بزرگ هنری این گروه را در میدان التحریر برگزار کنیم.
اما با گذشت زمان حساسیتها به این گروه فروکش کرد تا امروز که این دختران لبنانی پسوند اسلامی را از نام آن گروه اولیه صفیه ممدوح حذف کردهاند و همان ملودیها را با آمیزهای از طنز و کنایه اجرا میکنند.
ترانهای که در بالا میخوانند:
عالبساطه یعنی مثلاً ساده زیستی را تبلیغ میکند.
یا عيني عالبساطة
چقدر لطیف است زندگی ساده و بیپیرایه و بی هرگونه پیچیدگی!
بعد به شوهر فقیرش میگوید:
و قديش مستحلية أعيش
جنبك يا أبو الداراويش
چقدر زندگی فقیرانه کنار تو برای من خوشایند است که تنها در کنار مردی چون تو باشم.
که:
تغديني جبنة و زيتونة
و تعشيني باطاطه
که تو برای ناهار فقط تکهای پنیر با زیتون و برای شام مقداری سیبزمینی به من بدهی!
در ادامه:
عم بحلم قلبي برجال
طفران و درويش الحال
يعيشني باودة صغيرة
ما فيها غير حصيرة
یعنی دلم در آرزوی مردی فقیر و زاهد و فروتن است که با او در اتاقی بی اثاثیه و کوچک و ساده که جز حصیر چیز دیگری ندارد زندگی کنم.
و لا بدي فراطة و لا مال
خللي لغيري الفراطة "
یعنی پول زیادی نمیخواهم پول زیاد ارزانی دیگران باشد.
°• مشخص است که این دختران امروزی این کلمات را از روی طنز، بدون هیچ باوری به محتوای آن اجرا میکنند ، اما گروه زنان اسلامگرای پیشین به واقع در حال تبلیغ چنین سبکی از زندگی بودند.
که فرجامش را شاهدیم.
@sociologyofislamiccountries20
attach 📎