Amuziyosi.uz | rasmiy kanal

Ночор маданият нима? Ночор маданият - инсонлар ўртасидаги зўрма зўраки, мажбуран ва чорасизликдан амалга ошириладиган маданий мулоқотлар мажмуасидир. Масалан, кимдир менга ҳадия берса, мен ҳам унга ҳадия қайтараман. Менга сим қоқса, мен ҳам унга сим қоқаман. Даъватимга келса, мен ҳам унинг даъватга бораман. Ҳатто, таъзиямга келгани учун таъзиясига бораман. Ҳеч қачон одамларга олди-соттидек муомала қилманг. Айниқса, меҳр-мурувват, хайру саховат ишларида фойда ва зарар ўлчамида иш тутманг. Балки, одамларга нисбатан карамли бўлинг. Сизни ман қилганни ҳадия билан сийланг. Ҳаётга бир марта келасиз. Шундай экан, хато қилдингизми, узр айтишни ҳам билинг. Жим турманг. Сизни кўрган одам сиздай бўлишни орзу қилсин. Сизни таниган одам сизни ҳаққингизга дуо қиладиган бўлсин. Сизни гапингизни эшитган одам, СИЗ билан яна суҳбатлашишга ошиқсин. Расулуллоҳнинг ахлоқларидан хушбўйланган кишининг атри вафотидан кейин қабридан ҳам уфуриб туради. (Али Тантовий) https://t.me/Amuziyosiuz

Намозга бепарво бўлдингизми, Қуръон ўқимай қўйдингизми, Аллоҳни зикридан ғофилмисиз, ундай бўлса ғам, ташвиш, маҳзунлик ва беҳаловатликни кутаверинг. Чунки, Аллоҳнинг зикри омонлик келтиради, ғафлат эса, ғам-ташвиш. Дунёда иккита ҳақиқат бор. Бири: اَلَا بِذِكۡرِ اللّٰهِ تَطۡمَٮِٕنُّ الۡقُلُوۡبُ "Аллоҳнинг зикри ила қалблар ором олур" (Раъд сураси, 28-оят). Иккинчиси: وَمَنۡ اَعۡرَضَ عَنۡ ذِكۡرِىۡ فَاِنَّ لَـهٗ مَعِيۡشَةً ضَنۡكًا "Ким Менинг зикримдан юз ўгирса, албатта, унга торчилик ҳаёти бўлур" (Тоҳо сураси, 124-оят). Аллоҳим бизларга Ўзингни зикр қилишимизга, неъматларинга шукр қилишимизга ва Ўзинга чиройли ибодат қилишимизга Ўзинг ёрдам бергин. https://t.me/Amuziyosiuz

Баъзи одамлар уйларининг торлиги ва унда хайру барака озлигидан шикоят қиладилар. Бунинг жавоби шундай: Абу Ҳурайра разияллоҳу анҳудан ривоят қилинади, у киши айтганлар: уйлар ўз аҳлига кенг бўлади, фаришталар ҳозир бўлади, шайтонлар қочади ва унда хайру барака бўлади, қачонки у ерда Қуръон ўқилса. Қуръон ўқилмаган уй эгасига ҳам торлик қилади, фаришталар қочади, шайтонлар ҳозир бўлади ва унда хайру барака бўлмайди. https://t.me/Amuziyosiuz

#Ашуро 🌙 1 КУНЛИК КЕНГЛИК - 1 ЙИЛЛИК БАРАКАГА ТЕНГ 🎙 Шайх Нуриддин Холиқназар ҳазратлари 🌐 https://t.me/+ZgkOZopwJwc3ZWEy Ўзбекистон мусулмонлари идораси Фатво маркази. 🔗 Улашинг: @diniysavollar

​​ДИНИЙ КИТОБЛАРНИ ТАҲОРАТ БИЛАН УШЛАШ КЕРАКМИ? #таҳорат ❓1323-CАВОЛ: Ҳозирги кунда Алихонтўра Соғунийнинг "Тарихи Муҳаммадий" китобини ўқияпман. Ўқиётган вақтимда таҳоратли бўлишим керакми? Умуман Қуръондан бошқа шунақа динга оид китобларни ёки Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуфнинг китобларини мутолаа қилганда таҳоратли бўлиш керакми? 💬 ЖАВОБ: Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳим. Қуръони карим китоби – мусҳафни таҳоратсиз ушлаш жоиз эмас. Қуръони карим ва тафсир китоблардан бошқа барча диний китобларни таҳоратсиз ушлаш жоиз.    Аслида ушбу масала катта уламолар ўртасида ихтилофли масала бўлиб, Имом Абу Ҳанифа диний китобларни таҳоратсиз ушлашни жоиз десалар, у зотнинг икки шогирдлари – Имом Абу Юсуф ва Имом Муҳаммадлар макруҳ амал дейишган. Аллома Ҳалабий Имом Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳнинг сўзларини қуйидагича изоҳлаганлар: “Фиқҳ, ҳадис каби диний китобларни ушлаган киши Қуръон оятларини ушлаган ҳисобланмайди, чунки китобда келтирилган оятлар ундаги маълумотларга қўшилиб, унга манусуб бўлиб қолади” (“Шарҳул-муня” китоби). Мазҳабимизнинг кейинги давр фуқаҳолари ушбу масалада уч хил қарашни келтириб ўтганлар:    1. Диний китобларни таҳоратсиз ушлаш макруҳ.    Аллома Камол Ибн Ҳумумон фуқаҳоларни сўзларини нақл қилиб, шундай дейдилар: قالوا: يكره مس كتب التفسير والفقه والسنن لأنها لا تخلو عن آيات القرآن، وهذا التعليل يمنع من شروح النحو.    “Фуқаҳолар: “Тафсир, фиқҳ, ҳадис китобларни таҳоратсиз ушлаш макруҳ, чунки ушбу китоблар Қуръон оятларидан холи эмас”, дейишган. Бундай сабаб келтириш наҳв китобларининг шарҳларини таҳоратсиз ушлашни ҳам ман қилади” (“Фатҳул Қодир” китоби).    2. Диний китоблардаги Қуръон оятлари ўрнини таҳоратсиз ушлаш макруҳ.    Яна бир тоифа фуқаҳолар барча диний китобларни ушлаш жоиз, фақат оят ўринларини ушлаш ножоиз, дейишган. Масалан, “Мухтасарул Қудурий”нинг шориҳи Аллома Ҳаддодий шундай деганлар: أن كتب التفسير لا يجوز مس موضع القرآن، وله أن يمس غيره، وكذا كتب الفقه إذا كان فيها شئ من القرآن، بخلاف المصحف، فإن الكل فيه تبع للقرآن ا ه.    яъни: “Тафсир китобларнинг Қуръон оятлари ўрнини таҳоратсиз ушлаш жоизмас. Китобдаги оятлардан бошқа жойларини таҳоратсиз ушлаш жоиз. Шунингдек, фиқҳ китобларида Қуръон оятлари бўлса, оят ўрнидан бошқа жойларини таҳоратсиз ушлаш жоиз. Лекин мусҳафнинг ҳукми ундай эмас. Чунки мусҳафнинг ҳаммаси Қуръон оятларига мансуб ҳисобланади” (“Ас-Сирожул-ваҳҳож” китоби).    3. Тафсирдан бошқа барча диний китобларни таҳоратсиз ушлаш жоиз.    Бу ҳақда машҳур фақиҳ Муҳаммад Мулла Хисрав шундай деганлар: ورخص المس باليد في الكتب الشرعية إلا التفسير    яъни: “Тафсир китобларидан бошқа диний китобларни таҳоратсиз ҳолда қўл билан ушлашга рухсат этилган” (“Дурарул ҳуккам” китоби).    Мазҳабимизнинг мўътабар манбаларида келтирилган ушбу уч хил қарашни синчковлик билан таҳлил қилган Аллома Ибн Обидийн тафсирдан бошқа барча диний китобларни таҳоратсиз ушлаш жоиз эканини мазҳабимиз қоидаларига мувофиқ экани ва далил жиҳатдан асосли эканини таъкидлаб, жумладан шундай хулоса қилганлар: الأظهر والأحوط القول الثالث : أي كراهته في التفسير دون غيره لظهور الفرق ، فإن القرآن في التفسير أكثر منه فيغيره، وذكره فيه مقصود استقلالا لا تبعا ، فشبهه بالمصحف أقرب من شبهه ببقية الكتب.    яъни: “Бу масалада далили кучлиси ва эҳиётроғи – учунчи тоифа фуқаҳоларнинг қарашидир. Яъни, таҳоратсиз ҳолда тафсир китобларини ушлаш макруҳ, ундан бошқа диний китобларни ушлаш жоиз эканидир. Чунки диний китоблар билан бошқа диний китоблар ўртасидаги фарқ очиқ маълум. Зеро, тафсирдаги Қуръон оятлари бошқа китобларга нисбатан кўпроқ бўлиб, шу жиҳатдан фарқи катта. Қолаверса, тафсир китобларда Қуръон оятлари мустақил зикр қилинган, тобеъ шаклда эмас. Шунинг учун тафсирни мусҳафга ўхшашлиги бошқа китобларга нисбатан кўпроқ” (“Раддул муҳтор” китоби).    Юқоридагилардан келиб чиқиб, таҳоратсиз ҳолда тафсирдан бошқа диний китобларни ушлаш ва мутолаа қилиш жоиз экани келиб чиқади. Шундай бўлсада, имкони бор киши диний китобларни таҳорат билан ушлаши – тақвога ва шариатни улуғлашга яқин экани жиҳатидан мустаҳаб амал саналади. Валлоҳу аълам. Ўзбекистон мусулмонлари идораси Фатво маркази. t.me/Amuziyosiuz

Умар разияллоҳу анҳунинг ўғли узук сотиб олиб, унга минг дирҳамга кўз қўйдирибди. Бу хабар Умар разияллоҳу анҳуга етиб боргач, ўғлига шундай деб хат ёзди: менга маълум бўлдики, сен узугингга минг дирҳамлик кўз қўйдирибсан. Шу узукни сотиб, пулига мингта очни қорнини тўйғизгин ва ўзингга темирдан ясалган узук олиб, унга "ўз қадрини билганга Аллоҳнинг раҳмати бўлсин" деб ёзиб қўйгин. (Мавсуатул ахлоқ ваззуҳд варрақоиқ) https://t.me/Amuziyosiuz

Ким ўзини дунёга бағишласа, дунё унга дафн қилиниши учун бир парча ер беради. Ким ўзини Аллоҳга бағишласа, Аллоҳ унга кенглиги осмонлару ерчалик бўлган жаннат ато этади. Имом Шаъровий. https://t.me/Amuziyosiuz

Гуноҳлар осий банданинг бўйнига боғланган занжирдир. Бу занжирдан фақат истиғфор ва тавбагина халос этади. Ибн Жавзий - Аттазкира https://t.me/Amuziyosiuz

Умар ибн Хаттоб разияллоҳу анҳунинг вафоти Умар ибн Хаттоб разияллоҳу анҳуга суиқасд қилиниб, пичоқланганларида у кишига сут ичиришди. Сут биқинларидан оқиб чиқиб кетди. Шунда табиб: Эй, амирул муъминийн, васиятингизни қилиб қолинг, умрингиз оз қолди, деди. Умар ибн Хаттоб ўғиллари Абдуллоҳни чақирдилар ва: ҳузуримга Ҳузайфа ибнул Ямонни олиб кел, дедилар. Ҳузайфа ибнул Ямонга Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам мунофиқларнинг исмлари ёзилган рўйхатни берган эдилар. Рўйхатдагиларни фақат Аллоҳ, Расулуллоҳ ва Ҳузайфадан бошқа ҳеч ким билмас эди. Ҳузайфа Умар ибн Хаттобнинг ҳузурига келганда: Эй, Ҳузайфа ибнул Ямон! Аллоҳнинг номи билан сўрайман, Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам мени исмимни ҳам мунофиқларнинг рўйхатида зикр қилганмидилар7-деб сўрадилар. Ҳузайфа индамай кўзидан ёш тўкди ва: Расулуллоҳ буни менга омонат қилганлар, сизга айтолмайман, ё Умар, деди. Умар яна: Худо ҳаққи сўраяпман, Расулуллоҳ мени исмимни ҳам ўшаларни орасида айтмаганмилар?? Ҳузайфа қаттиқ йиғлади ва: Фақат сизга айтаман ва бошқа ҳеч кимга айтмайман. Сизни исмингизни айтмаганлар, деди. Шундан кейин Умар ибн Хаттоб ўғиллари Абдуллоҳни чақирдилар ва: бу дунёда яна битта ишим қолди, дедилар. Абдуллоҳ: у нима иш эди отажон, деди. Расулуллоҳнинг ёнларига дафн этилсам эди, дедилар ва: эй, ўғлим: Мўминларнинг онаси Оиша розияллоҳу анҳонинг олдиларига боргинда: амирул муъминийн демагин, балки Умар сиздан изн сўраяпти. Сиз уйнинг эгасисиз, агар изн берсангиз икки биродаримнинг оёқлари остига дафн этилсам, деяптилар дегин. Оиша розияллоҳу анҳо: Ҳа, бу жойни ўзим учун олиб қўйган эдим, майли Умарга бераман, дедилар. Абдуллоҳ хурсанд бўлиб келди ва: отажон, Оиша рухсат бердилар, деди. Абдуллоҳ қарасаки Умар юзларини тупроққа босиб ётибдилар. Дарҳол бошларини кўтариб тиззасига қўйди. Умар ўғилларига қараб: нима учун юзимни тупроқдан олдинг? Отангни юзини тупроққа қўй, юзи тупроққа белансин. Эртага Раббиси Умарни мағфират қилмаса ҳолига вой бўлади, дедилар.  Умар ибн Хаттоб ўғли Абдуллоҳга васият қилиб вафот этдилар. Васият шу эдики, мени ювиб, Расулуллоҳнинг масжидларида жанозамни ўқиганингдан кейин Ҳузайфага қарагин. Балки у мендан истиҳола қилиб айтмагандир. Агар жанозамни ўқиса мени Расулуллоҳнинг ҳужраларига олиб боргин. Эшикни олдига борганда тўхтагин ва: Эй, она ўғлингиз Умар келди, дегин. Амирул муъминийн келди демагин. Балки, мендан ҳаё қилиб изн бергандир. Агар изн бермаса мусулмонларнинг қабристонига олиб бориб кўминглар. Абдуллоҳ отасининг жасадини Расулуллоҳнинг масжидларига олиб бориб жаноза ўқиди. Қараб турса Хузайфа ҳам келиб жаноза ўқидилар. Абдуллоҳ бундан хурсанд бўлди ва маййитни кўтариб Оишанинг уйига олиб борди. Эй, она! Ўғлингиз Умар келди, изн берасизми?-деди. Оиша: олиб киринглар, дедилар. Умар разияллоҳу анҳу икки биродарларининг ёнига дафн қилиндилар. Аллоҳ таоло Умар ибн Хаттобдан рози бўлсин. https://t.me/Amuziyosiuz

Рост гапинг учун никоҳландинг Расулуллоҳнинг муаззинлари Билол ибн Рабоҳ ал-Ҳабашийнинг бир укалари бор эди. У Махзум қабиласидан бўлган бир аёлни яхши кўриб қолиб унга уйланмоқчи бўлди. Махзум қабиласи ўзини насл насабда юқори деб биладиган, Билол каби қуллардан куёв қилишга умуман рози бўлмас эди. Укаси шу аёлдан бошқасига уйланмайман, деб туриб олгани учун Билол разияллоҳу анҳу совчиликка боришга мажбур бўлдилар. Махзум қабиласининг катталарига бориб мақсадларини шундай баён қилдилар: Эй, қавм! Биз ўзингиз билганингиздек қул эдик, Аллоҳ таоло бизни қулликдан озод қилди. Залолатда эдик, ҳидоятига бошлади. Камбағал эдик, Аллоҳ бизни бой қилди. Мен мана шу укамга қизларингизни сўраб келдим. Агар никоҳланишларига рози бўлсангиз Аллоҳга ҳамд бўлсин, агар таклифимизни рад этсангиз Аллоҳ таолонинг ўзи бизга кифоя қилади. Махзум қабиласи Билолнинг совчилигини қабул қилдилар ва меҳмонларни иззат-икром қилиб: Расулуллоҳнинг муаззинларини хуш кўрдик, дедилар. Сўнгра қизларини никоҳлаб бердилар. Ака-ука меҳмондорчиликдан қайтаётганларида  ука акасини маломат қилиб: Эй, Билол! Нима учун уларга ислом динидаги мавқемизни, Расулуллоҳ билан бирга бошимиздан кечирганларимизни айтиб бермадингиз, деб таъна қилди. Шунда Билол разияллоҳу анҳу: Эй, бола, овозингни ўчир. Сени никоҳлаган нарса шу рост гапимиз бўлди, дедилар.  (Мавсуатул ахлоқ ваззуҳд варрақоиқ). https://t.me/Amuziyosiuz