ملجا.

https://t.me/+Vqn3FV7ZqVMzY2Y0 اینجا مینویسم چون اون اکانتم که باهاش اینجا owner بودم رو خیلی وقت پیش دیلیت اکانت زدم. 🥺

لطفا جواب بدید. 🤍

من گردنی کلفت و دلی نازک دارم. می‌شکنم ولی کوتاه نمیام و سعی می‌کنم و سعی می‌کنم تا اونی بشه که باید. اگه در‌ کنار گردنم دلم هم چند لایه بود، خیلی بهتر می‌شد. نباید دیگه اهمیت بدم، نباید اهمیت بدم، باید به فکر دلم باشم، باید رها کنم، اونی که باید بشه بالاخره اتفاق می‌افته. باید زندگیم رو بکنم، یه سری اتفاقات با زور یه نفر نمی‌افته. باید رها کنم. دلم نازکه ولی گردنم کلفته؛ باید رها کنم. کاش دلم هم چند لایه بود. کاش دلم هم چند لایه بود. نباید بشکنم.

انگار همیشه کم باشم. ناکافی. خودم رو تیکه تیکه میکنم و باز کم‌ام و ناکافی. هرکاری میکنم، هرچیزی که بگم، هرچیزی که نگم، هرکاری که انجام نمیدم همه و همه‌اش ختم میشه به کافی نبودن من. از این حس خسته‌ام.

من از سارا حقیقت خوشم میاد. تو اینستاگرام و یوتوب دارم‌ش و حس جالبی بهم انتقال میده. این ویدئو رو امشب گذاشت، تقریبا در مورد هدف گذاشتن و اینکه چجوری تو راه رسیدن به هدف‌مون بهتر باشیم. اگه تایم داشتید و دوست داشتید ببینید: https://youtu.be/Z09a-TFcsTE

به امید این روز، به شرطی که ایران نباشم.

جز اینجا، من هیچ‌ سوشال مدیایی فعال نیستم. اینجام حتی میام مینویسم و می‌رم و چندتا کانال می‌خونم. گاهی احساس میکنم این مقدار از کم‌رنگ بودن خوب نیست شاید. کسی منو یادش می‌مونه؟ شاید انقدر اون گوشه‌های آرومِ خودمم و مشغول کارهای خودم، هیچکی منو یادش نمونه.

من آدم‌ِ نشون دادن کارها نیستم. آدم پابلیک نشون دادن کارهایی که میکنم، جایی که هستم، کنار کسی که هستم. خیلی وقتا عکس‌هارو نگاه می‌کنم و کیف می‌کنم، ولی دلم نمی‌خواد پابلیک کردن رو. دوست دارم کارها در ساکتی و خفای خودشون انجام بشن‌. و مرز باریکی هم بین شوآف کردن و نکردن هست. ما خودمون متوجه می‌شیم شوآف میکنیم یا نه، ولی می‌گیم این مرز باریکه، بقیه متوجه نمیشن. ولی میشن. اگر آدمی موفقه، اگر زندگی‌ای خوبه، اگر رابطه‌ای خوب جلو میره، میره. فکر می‌کنم این نشون دادن‌ها هیچ تغییری تو مسیر ایجاد نمی‌کنن. به خاطر همین همیشه سعی کردم در ساکت و آروم‌ترین لاین حرکت کنم، من اون گوشه‌ها بودم، ساکت، آروم، بدون چراغ‌های اضافیِ روشن کننده. جایی که فکر میکنم آرامش بیشتری داره. سعی کردم اگه چیزی خوب نیست همونجا خودم حل‌ش کنم و اگه چیزی خوبه همونجا کیف کنم.

از استوری زیتا ملکی.