کلکتیو ۹۸

🚩 اعتصاب غذای وریشه مرادی و پخشان عزیزی، دو فعال کورد، در زندان اوین به گزارش شبکه حقوق بشر کردستان، روز سه‌شنبه ۲۵ اردیبهشت، وریشه مرادی ( جوانا سنه)، عضو جامعه زنان آزاد شرق کردستان (کژار) که از تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ در بازداشت به سر می‌برد با دستور قاضی صلواتی از بند زنان زندان اوین به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات در این زندان منتقل شد. وی از ظهر امروز در اعتراض به انتقال خود به بند ۲۰۹ دست به اعتصاب غذا زد. همچنین پخشان عزیزی، فعال زن کُرد و ‌هم‌بندی این زندانی سیاسی از روز گذشته در اعتراض به انتقال وریشه مرادی به بند ۲۰۹ در اعتصاب غذا به سر می‌برد. وریشه مرادی، عضو جامعه زنان آزاد شرق کردستان (کژار) با اتهام «بغی» از سوی بازپرس شعبه پنج دادسرای عمومی و انقلاب تهران مورد تفهیم اتهام قرار گرفته است. اتهامی که نگرانی‌ها از احتمال صدور حکم سنگین برای او را افزایش داده است. وریشه مرادی بیش از پنج ماه در سلول‌های انفرادی بازداشتگاه‌های اداره اطلاعات سنندج و ۲۰۹ زندان اوین در تهران تحت فشار برای انجام اعترافات اجباری بود. هم‌چنین به گزارش شبکه حقوق بشر کردستان، او از زمان بازداشت تا پایان مراحل بازپرسی از حق داشتن وکیل محروم بوده و تنها پس از صدور کیفرخواست موفق به تماس با وکیل شده است. پخشان عزیزی، فعال زن کُرد و زندانی سیاسی سابق یکی دیگر از زندانیان سیاسی زن است که با وجود گذشت حدود هشت ماه از زمان دستگیری هم‌چنان در بند زنان زندان اوین به صورت بلاتکلیف به‌سر می‌برد. پرونده این زندانی سیاسی کُرد با صدور کیفرخواست از بابت اتهام «عضویت در جمعیت‌های معارض کشور» به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی افشاری ارجاع شده است، اما تاکنون هیچ دادگاهی برای او تشکیل نشده است. @collective98

🇵🇸 مقاومت فلسطین زیر سایه نکبت 🚩 به مناسبت هفتاد و ششمین سالگرد نکبت کلکتیو ۹۸ @collective98

قضیه فلسطین از منظر مبارزه طبقات و قتل‌عام فعلی غزه و بحران جهانی‌شدگی سرمایه‌داری مصاحبهٔ حبیب ساعی با رادیو همبستگی @idounsite

‏🇵🇸 مقاومت فلسطین زیر سایه نکبت 🚩 به مناسبت هفتاد و ششمین سالگرد نکبت کلکتیو ۹۸ هفتم اکتبر ٢٠٢۳ تنها لحظه‌ای از تاریخ طولانی سلطه استعماری و آپارتاید صهیونیستی بر سرزمین فلسطین است. این تاریخ نه ریشه در مظلومیت قربانیان هولوکاست در اردوگاه های آلمان نازی دارد؛ نه در منفعت‌طلبی و ساده‌اندیشی اعراب این سرزمین که به ادعای صهیونیست‌ها و حامیان‌شان اراضی خود را «داوطلبانه» به مهاجران یهودی فروختند و بنابراین «به لحاظ قانونی و اخلاقی» حق‌شان را به صاحب‌خانه‌های جدید واگذار کردند. این تاریخ با ترور، تخریب روستاها، قتل‌عام و اخراج از زاد و بوم و تکه‌تکه کردن و آوارگی یک ملت کلید خورده است. ١٥ ماه مه ١٩٤٨ که فلسطینیان آن را «روز نکبه» (نکبت یا فاجعه) نامیده‌اند نمادی از آغاز یک جنایت و نسل‌کشی ادامه‌دار است. در تقویم، نکبت درست یک روز بعد از ١٤ مه/25 اردیبهشت است که دولت اسرائیل رسماً تاسیس شد. اجازه دهید تا با هم برگ‌های خونین این تاریخ را ورق بزنیم. ادامه متن را در اینجا بخوانید:https://bit.ly/4aghIXe

🚩 خسرو بشارت پس از 15 سال زندان اعدام شد خسرو بشارت، زندانی سیاسی عقیدتی کُرد، ۳۹ ساله و اهل مهاباد، امروز صبح در زندان قزل‌حصار کرج اعدام شد. بشارت یکشنبه ۱۶ اردیبهشت توانسته بود تا برای آخرین بار با خانواده خود، که از مهاباد به قزل‌حصار فراخوانده شده بودند، حدود ۲۰ دقیقه دیدار کند. حکم اعدام شش هم‌پرونده‌ای او، قاسم آبسته، ایوب کریمی، داوود عبداللهی و فرهاد سلیمی (پس از ۱۴ سال حبس) را به ترتیب در ۱۴ آبان، ۸ آذر، ١٢ دی و ٣ بهمن ۱۴۰۲ در زندان قزلحصار کرج اجرا کرد. أنور خضری، پسرعمه و یکی دیگر از هم‌پرونده‌ای های او، ۲ اردیبهشت امسال در زندان قزل‌حصار اعدام شد. مزدوران جمهوری اسلامی خسرو را در طول دوران بازداشت‌اش‌ مورد شکنجه‌های سخت جسمی و روحی قرار دادند. در رنج‌نامه‌ای که 1389 منتشر شده، او نوشت:

مدت یک ماه کامل در سلول انفرادی انواع شکنجه های مختلف را روی من پیاده کردند. خیلی مواقع از ۱۲ شب به بعد تا صبح با ایجاد صداهای وحشتناک و صدای ناله و فریاد کسی که دارد شکنجه می‌شد ترس و لرز را به تمام بدنم وارد می‌کردند و تا صبح از ترس نمی‌توانستم بخوابم و با اینکار به‌شدت من را آزار و شکنجه روحی می‌دادند. برای مدتهای طولانی از پشت دست‌هایم را با دست بند می‌بستند طوریکه از درد دست‌هایم به خود مینالیدم. بارها من را ساعت‌ها با دست بند به سقف آویزان می کردن و بارها من را به تختی بسته و با کابل‌های برق فشار قوی زخیم و سه رشته محکم به کف پاهایم ضربه می‌زدند طوریکه نزدیک بود مغزم از دهانم بیرون بیاید و چشمهایم از حدقه جدا شود و قلبم داشت می‌ترکید. این‌ شکنجه‌ها سه هفته ادامه داشت و بعد از آن من را به دستگیری اعضای خانواده‌ام تهدید می‌کردند و در آن هنگام زیر این شکنجه‌ها و تهدید‌ها، بازجوی پرونده اتهامات دیکته شده به من را خودش می‌نوشت و از من به زور پای همان برگه امضا و اثر انگشت می‌گرفت در حالیکه درآن حال اصلا انگار در این دنیا نبودم و نمی دانستم چی را دارم امضا می‌کنم.

با تعمیق بحران‌های ژئوپولیتیک و خطر سایه جنگ ماشین کشتار جهوری اسلامی نیز تقویت شده است و با هزینه کمتری برای طناب دارشان گردن می‌یابند. @collective98

🚩 روزانه ۳۷ مادر توسط استعمار-آپارتاید اسرائیل در غزه کشته میشوند آه ببخشید! شما از شنیدن اخبار فاجعه در فلسطین خسته شده اید! مردم غزه اما از زندگی کردن این فاجعه ها خسته اند و به تنگ آمده اند... فمینیست های فلسطینی در تحقیقاتی مفصل نشان داده اند که چطور استعمار اسرائیل به شکل مشخص و هدفمند "مادران" در غزه را نشانه گرفته زیرا در صدد است با کشتن آنها، باروری و تولید مثل فلسطینیان را به کنترل خود درآورده و تداوم نسلی در این منطقه را متوقف کند. در واقع با قتل عام مادران، اسرائیل در حال جلوگیری از بازتولید جمعیتی است که می‌تواند بالقوه به نیروی مبارزاتی مخالف او بدل شود. این قبیل سیاست های جنسیت زده و فاشیستی اسرائیل تنها گوشه ای از برنامه ای مفصل است که او برای نسل‌کشی کامل فلسطینیان در نظر گرفته است. سوال این است: چطور میتوان خود را فمینیست نامید و امروز در کنار فلسطین نایستاد یا از جنایتکار نظامی ضدزنی بنام اسرائیل حمایت کرد که با هر شکلی از یکسانی در تضاد است!؟ سکوت در برابر کشتار فلسطین، تنها به رشد فاشیسم جهانی و متطقه ای فضا میدهد؛ فلسطین اسم رمز مردمان تحت استعمار و تحت ستم جهان است! @collective98

جنگ علیه زنان ادامه دارد: تعطیلی پنج مرکز حمایت از زنان آسیب‌دیده تهران طی ۳۲ ماه قتل دست‌کم ۲۳ زن توسط مردان خانواده در کمتر از دو ماه به گزارش روزنامه اعتماد، از ابتدای فروردین تا ۱۵ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ دست‌کم ۲۳ زن و دختر توسط همسر، پدر، برادر یا خواستگار سابق خود به قتل رسیده‌اند. همچنین این روزنامه گزارش داده که شهرداری منطقه ۱۰ چهارم اردیبهشت سال جاری برای «سرای غزل»، که یکی از مراکزی است که به مؤسسه خیریه «طلوع بی‌نشان‌ها» تعلق دارد، حکم تخلیه صادر کرده. «سرای غزل» از چند سال پیش تاکنون به زنان آسیب‌دیده یا در معرض آسیب خدمات حمایتی و بهداشتی و درمانی ارائه می‌کرد.   در مرکز «سرای غزل» در تهران هشتاد زن تحت پوشش قرار داشتند. با تعطیلی مرکز «سرای غزل» که از سوی شهرداری منطقه ۱۰ به‌طور نامحدود در اختیار خیریه «طلوع بی‌نشان‌ها» قرار داشت پنج مرکز خیریه‌ای که از سوی مردم و انجمن‌های دولتی برای پناه‌دادن به زنان خشونت‌دیده راه‌اندازی شده و اداره می‌شدند تعطیل می‌شوند. با صدور حکم تخلیه برای یکی از ساختمان‌های خیریه «طلوع بی‌نشان‌ها» پنجمین مرکز حمایت از زنان آسیب‌دیده و بی‌خانمان در شهر تهران طی ۳۲ ماه گذشته تعطیل شد.  اکنون مرکز «سرای غزل» پس از «خانه خورشید» (موسسه حمایت از زنان آسیب‌دیده و معتاد و بی‌خانمان در محدود دروازه غار، موسسه «نور سپيد هدايت» (مركز اقامت و خدمات كاهش آسيب برای زنان‌آسيب‌ديده و معتاد بی‌خانمان واقع در ميدان شوش) سرپناه شبانه زنان (مركز اقامت برای زنان آسيب  ديده و معتاد بی‌خانمان واقع در محدوده دروازه غار) و سازمان «پزشكان بدون مرز» (موسسه ارائه خدمات حمایتی و درمانی به زنان و مردان و كودكان بی‌خانمان و معتاد و آسيب ديده واقع در محدوده خيابان  مولوی) پنجمین مرکز خدمات‌رسانی به زنان آسیب‌دیده یا در معرض آسیب بود که بسته می‌شود. طبق آمارها، ۵۷ مركز برای نگهداری و حمایت از زنان آسیب دیده اجتماعی و دختران در معرض آسیب در كشور ایجاد شده که ۲۶ مركز از این تعداد مربوط به نگهداری از زنان آسیب دیده اجتماعی است كه از طریق نیروی انتظامی و دستگاه قضایی به بهزیستی معرفی و وارد این مراكز می شوند و ۳۱ مركز را خانه های سلامت تشكیل می دهند كه در راستای حمایت و نگهداری از دختران در معرض آسیب در مناطق مختلف كشور راه اندازی شده است. اکنون ۵ مرکز بسته شده اند و سایر مراکز نیز موجودیت شان در خطر است. #رهایی_زنان_رهایی_جامعه @collective98