انجمن علمی سیاست‌گذاری اجتماعی دانشگاه تهران

🔺صورت‌جلسهٔ اولین جلسهٔ رسمی انجمن علمی سیاست‌گذاری اجتماعی سال تحصیلی (۰۳-۰۴) ارائه می‌شود. @socialplanning_ut

🔺نتایج انتخابات انجمن علمی 03_04 1-ملیکا قنبری _ ۳۰رأی ۲-عباس نجاتی_ ۳۰رأی ۳-ملیکا زمانی اصفهانی_۲۸رأی ۴-لیلا منتظری‌مقدم_۲۵رأی ۵-پرستو محمدسلیمانی_۲۲رأی ۶-فاطمه تاجیک_۱۹رأی ۷-روشا جعفری_۱۹رأی ۸-سیده عطیه حسینی معصوم_۹ رأی @socialplanning_ut

🔹برابری و سیاست‌گذاری اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ به میزبانی انجمن علمی دانشجویان سیاست‌گذاری اجتماعی دانشگاه تهران، سه جلسه نشست با موضوع «فقر و نابرابری؛ رویکردهای نظری و تجربی» برگزار شد. در جلسۀ اول از سه منظر به اهمیت نابرابری در سیاست‌گذاری اجتماعی پرداخته شد. در ادامه مختصری از بحث این جلسه را می‌خوانید. 🔸برابری به‌عنوان مفهوم مرکزی سیاست: جیسون میرز در آخرین پاراگراف کتاب «سیاست برابری» توضیح می‌دهد که همۀ تلاش من این بود که نشان دهم سیاست برابری نه در دولت‌های آرمان‌شهری، بلکه در ارزش‌هایی ریشه دارد که از زندگی روزمرۀ ما جدا نیست، زیرا سیاست به‌معنای کنش معنادار همگانی است و بدون برابری این نوع کنش و اساساً سیاست محقق نمی‌شود [هانا آرنت در کتاب «وضع بشر» به تفصیل در این باره بحث کرده است]. این ارزش‌ها در هر مدرسۀ عمومی، در پیاده‌روها و پارک‌های عمومی، در قوانین دستمزد و روابط کار، و در مقررات محیط‌زیستی نمود دارد و بیان می شود. در این معنا، نابرابری اساساً سیاست و کنش جمعی را ناممکن می‌کند. از این منظر، تحولات میانۀ قرن نوزدهم در فرانسه که با فاصلۀ کوتاهی به آلمان و ایتالیا هم کشیده شد، یک مقطع مهم تاریخی است، که به تعبیر دونزولو به «ابداع امر اجتماعی»، و شاید درست‌تر «برآمدن سیاست‌گذاری اجتماعی» منجر شد. 🔸برابری در جامعۀ وصله‌ای: مفهوم «جامعۀ وصله‌ای» مفهومی است که توماس مارشال در توضیح وضعیت جوامع سرمایه‌داری به‌کار می‌برد. مارشال به‌ویژه با کارهایش در زمینۀ شهروندی و طبقه شناخته می‌شود [ترجمۀ مقالۀ «شهروندی و طبقۀ اجتماعی» مارشال در کتاب بازخوانی و بازاندیشی دولت رفاه منتشر شده است]. او در تحلیل روند تاریخی شهروندی (مدنی، سیاسی، اجتماعی) در فاصلۀ قرن هیجدهم تا بیستم میلادی و نوع متفاوت نابرابری‌ها در هر دوره، توضیح می‌دهد که در جوامع مدرن دولت رفاه مانند چسبی بین سرمایه‌داری و دموکراسی عمل کرده است. به نظر او سرمایه‌داری و دموکراسی ذاتاً با هم ناسازگارند چراکه بنیان سرمایه‌داری بر میل به انحصار و نابرابری است و بنیان دموکراسی بر برابری و شهروندان برابر. آنچه این دو را در کنار هم نشانده، دولت رفاه است. در دو دهۀ اخیر پژوهش‌های زیادی انجام شده که نشان می‌دهد چگونه تضعیف یا عقب‌نشاندن دولت رفاه موجب تضعیف دموکراسی و گسترش جریان پوپولیست راستگرا در اروپا و آمریکا شده است. مانوئل کاستلز در کتاب «گسست» نشان می‌دهد که چگونه سیاست‌های ریاضتی و مسئولیت‌زدایی از دولت در حوزه‌هایی نظیر سلامت و آموزش و اشتغال به تشدید احساس بی‌عدالتی در بین شهروندان و گسست رابطۀ آن‌ها با نظام سیاسی منجر می‌شود. او تأکید می‌کند که اگر این روند با جهت‌دادن منابع به‌سوی منافع گروه‌های صاحب ثروت و قدرت از طریق تسخیر سیاست‌گذاری همراه باشد، موجب می‌شود تا فرایندهای سیاسی به سازوکارهای خودنابودگر مشروعیت نهادی تبدیل شوند و فضیلت مورد ادعای سیاست، در خدمت پنهان‌کردن کاستی‌های آن درآید. 🔸همبستگی اجتماعی مفهوم کانونی سیاست‌گذاری اجتماعی: به‌ویژه از اوایل دهۀ ۱۹۹۰ میلادی همبستگی اجتماعی در ادبیات سیاست‌گذاری رشد کرد. در این دوره، اندیشمندان حوزه سیاست‌گذاری اجتماعی همبستگی اجتماعی را فراتر از انسجام اجتماعی معرفی کردند که برابری را بهتر پوشش می‌دهد. به باور این‌ها همبستگی اجتماعی ترکیبی است از عدالت اجتماعی و انسجام اجتماعی، و مفهوم کانونی سیاست‌گذاری اجتماعی. پل برنارد در مدل دیالکتیکی که از رابطۀ آزادی، برابری، و انسجام اجتماعی ارائه می‌کند، تأکید دارد که این عناصر در عین ارتباط کلی با هم، با یکدیگر ناسازگارند. برای مثال، وی آزادی اقتصادی و به‌ویژه شکل نئولیبرال آن‌را تهدیدی جدی برای برابری و موجب تضعیف همبستگی اجتماعی می‌داند. او با بهره‌گیری از مفهوم شهروندی وصله‌ای مارشال، دموکراسی فراگیر را مطرح می‌کند که براساس آن برابری عنصری ضروری برای تحقق شهروندی و دمکراسی اجتماعی است. در ادامه هربرت نول این الگو را به‌عنوان ابزار سیاست‌گذاری اجتماعی ذیل سه سیاست جای می‌دهد: ۱. بهبود شرایط و کیفیت زندگی، ۲. تقویت همبستگی اجتماعی شامل کاهش نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی و تقویت روابط و پیوندهای اجتماعی، و ۳. تداوم‌پذیری و حفظ سرمایه‌های جامعه. [این بحث با تفصیل در فصل سوم کتاب «کیفیت زندگی؛ شاخص توسعۀ اجتماعی» توضیح داده شده است]. @omidi_reza @socialpolicy_tu

🔹برابری و سیاست‌گذاری اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ به میزبانی انجمن علمی دانشجویان سیاست‌گذاری اجتماعی دانشگاه تهران، سه جلسه نشست با موضوع «فقر و نابرابری؛ رویکردهای نظری و تجربی» برگزار شد. در جلسۀ اول از سه منظر به اهمیت نابرابری در سیاست‌گذاری اجتماعی پرداخته شد. در ادامه مختصری از بحث این جلسه را می‌خوانید. 🔸برابری به‌عنوان مفهوم مرکزی سیاست: جیسون میرز در آخرین پاراگراف کتاب «سیاست برابری» توضیح می‌دهد که همۀ تلاش من این بود که نشان دهم سیاست برابری نه در دولت‌های آرمان‌شهری، بلکه در ارزش‌هایی ریشه دارد که از زندگی روزمرۀ ما جدا نیست، زیرا سیاست به‌معنای کنش معنادار همگانی است و بدون برابری این نوع کنش و اساساً سیاست محقق نمی‌شود [هانا آرنت در کتاب «وضع بشر» به تفصیل در این باره بحث کرده است]. این ارزش‌ها در هر مدرسۀ عمومی، در پیاده‌روها و پارک‌های عمومی، در قوانین دستمزد و روابط کار، و در مقررات محیط‌زیستی نمود دارد و بیان می شود. در این معنا، نابرابری اساساً سیاست و کنش جمعی را ناممکن می‌کند. از این منظر، تحولات میانۀ قرن نوزدهم در فرانسه که با فاصلۀ کوتاهی به آلمان و ایتالیا هم کشیده شد، یک مقطع مهم تاریخی است، که به تعبیر دونزولو به «ابداع امر اجتماعی»، و شاید درست‌تر «برآمدن سیاست‌گذاری اجتماعی» منجر شد. 🔸برابری در جامعۀ وصله‌ای: مفهوم «جامعۀ وصله‌ای» مفهومی است که توماس مارشال در توضیح وضعیت جوامع سرمایه‌داری به‌کار می‌برد. مارشال به‌ویژه با کارهایش در زمینۀ شهروندی و طبقه شناخته می‌شود [ترجمۀ مقالۀ «شهروندی و طبقۀ اجتماعی» مارشال در کتاب بازخوانی و بازاندیشی دولت رفاه منتشر شده است]. او در تحلیل روند تاریخی شهروندی (مدنی، سیاسی، اجتماعی) در فاصلۀ قرن هیجدهم تا بیستم میلادی و نوع متفاوت نابرابری‌ها در هر دوره، توضیح می‌دهد که در جوامع مدرن دولت رفاه مانند چسبی بین سرمایه‌داری و دموکراسی عمل کرده است. به نظر او سرمایه‌داری و دموکراسی ذاتاً با هم ناسازگارند چراکه بنیان سرمایه‌داری بر میل به انحصار و نابرابری است و بنیان دموکراسی بر برابری و شهروندان برابر. آنچه این دو را در کنار هم نشانده، دولت رفاه است. در دو دهۀ اخیر پژوهش‌های زیادی انجام شده که نشان می‌دهد چگونه تضعیف یا عقب‌نشاندن دولت رفاه موجب تضعیف دموکراسی و گسترش جریان پوپولیست راستگرا در اروپا و آمریکا شده است. مانوئل کاستلز در کتاب «گسست» نشان می‌دهد که چگونه سیاست‌های ریاضتی و مسئولیت‌زدایی از دولت در حوزه‌هایی نظیر سلامت و آموزش و اشتغال به تشدید احساس بی‌عدالتی در بین شهروندان و گسست رابطۀ آن‌ها با نظام سیاسی منجر می‌شود. او تأکید می‌کند که اگر این روند با جهت‌دادن منابع به‌سوی منافع گروه‌های صاحب ثروت و قدرت از طریق تسخیر سیاست‌گذاری همراه باشد، موجب می‌شود تا فرایندهای سیاسی به سازوکارهای خودنابودگر مشروعیت نهادی تبدیل شوند و فضیلت مورد ادعای سیاست، در خدمت پنهان‌کردن کاستی‌های آن درآید. 🔸همبستگی اجتماعی مفهوم کانونی سیاست‌گذاری اجتماعی: به‌ویژه از اوایل دهۀ ۱۹۹۰ میلادی همبستگی اجتماعی در ادبیات سیاست‌گذاری رشد کرد. در این دوره، اندیشمندان حوزه سیاست‌گذاری اجتماعی همبستگی اجتماعی را فراتر از انسجام اجتماعی معرفی کردند که برابری را بهتر پوشش می‌دهد. به باور این‌ها همبستگی اجتماعی ترکیبی است از عدالت اجتماعی و انسجام اجتماعی، و مفهوم کانونی سیاست‌گذاری اجتماعی. پل برنارد در مدل دیالکتیکی که از رابطۀ آزادی، برابری، و انسجام اجتماعی ارائه می‌کند، تأکید دارد که این عناصر در عین ارتباط کلی با هم، با یکدیگر ناسازگارند. برای مثال، وی آزادی اقتصادی و به‌ویژه شکل نئولیبرال آن‌را تهدیدی جدی برای برابری و موجب تضعیف همبستگی اجتماعی می‌داند. او با بهره‌گیری از مفهوم شهروندی وصله‌ای مارشال، دموکراسی فراگیر را مطرح می‌کند که براساس آن برابری عنصری ضروری برای تحقق شهروندی و دمکراسی اجتماعی است. در ادامه هربرت نول این الگو را به‌عنوان ابزار سیاست‌گذاری اجتماعی ذیل سه سیاست جای می‌دهد: ۱. بهبود شرایط و کیفیت زندگی، ۲. تقویت همبستگی اجتماعی شامل کاهش نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی و تقویت روابط و پیوندهای اجتماعی، و ۳. تداوم‌پذیری و حفظ سرمایه‌های جامعه. [این بحث با تفصیل در فصل سوم کتاب «کیفیت زندگی؛ شاخص توسعۀ اجتماعی» توضیح داده شده است]. @omidi_reza

❗️پیرو مشکلات سامانۀ نگارستان، انتخابات تا ساعت ۱۲ امشب ۱۰ خرداد تمدید شد. علاقه‌مندان می‌توانند نسبت‌به رأی‌دهی اقدام کنند.

🔻 مراحل شرکت در انتخابات انجمن علمی دانشجویی سیاستگذاری اجتماعی ۱. ورود به سامانه‌ی جامع فرهنگی و اجتماعی نگارستان ۲. انتخاب بخش "انجمن‌های علمی" از فهرست بخش‌ها ۳. عضویت در بخش "انجمن علمی دانشجویی سیاست‌گذاری اجتماعی دانشکده‌ی علوم اجتماعی" ۴. شرکت در رای‌گیری بخش "انجمن علمی دانشجویی سیاست‌گذاری اجتماعی دانشکده‌ی علوم اجتماعی" ۵. انتخاب کاندیدهای مورد نظر

🔺 لیست کاندید‌های انتخابات انجمن علمی سیاست‌گذاری اجتماعی 🔻 انتخابات انجمن‌های علمی چهارشنبه ۹ خردادماه در سامانهٔ نگارستان برگزار خواهد شد. 🔻 برای شرکت در انتخابات به سامانهٔ نگارستان، بخش انجمن‌های علمی مراجعه کنید: http://cultural.ut.ac.ir @socialplanning_ut

شماره جدید ماهنامه گفت‌وگوی اجتماعی با موضوع «نوسازی نظام آموزشی برای ایران فردا (مدرسه‌ای دیگر بباید ساخت)» منتشر شد. 🛑همراه با مطالبی از: غلامعلی حداد عادل ( راهی بسوی عاقبت خیر) ، نعمت‌الله فاضلی ( نامدرسه ها) و محسن رنانی ( آینده آموزش ) و یادداشت‌هایی از: 🔴علی‌اصغر فانی، محمد شریعتمداری، هادی خانیکی، محسن حاجی میرزایی، سید کاظم اکرمی، فخرالدین احمدی دانش آشتیانی، سید محمد بطحایی، سید جواد حسینی، محمود مهر محمدی، حیدر تورانی، عبدالرسول عمادی، حمیدرضا کفاش، محمد حسین جهرمی، رحیم آصفی املشی، مرتضی نظری، رضا مددی، محرم نقی‌زاده، خلیل‌الله بابالو، زهرا افتخاری و مهناز احمدی دستجردی، رخساره فضلی، مرضیه گرد، مجید طهرانیان، حبیب الله کردونی و غزاله چیت‌ساز. 🔴در این شماره همچنین گزارش مسائل آموزش و پرورش و گزیده‌ای از نشریه دانشجویی برنا منتشر شده است. جهت سفارش به لینک زیر مراجعه بفرمایید. B2n.ir/k62999 https://t.me/rkardooni99

📄 #نشریه_برنا 📌تک ‌برگ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ 🔹موضوع: گزارش نشست «فقر و نابرابری اجتماعی» با حضور دکتر رضا امیدی جلسهٔ سوم 🔸نویسنده: ملیکا زمانی اصفهانی 🔸سردبیر: لیلا منتظری‌مقدم 🔸مدیرمسئول: علی ناجی‌پور @socialplanning_ut

🔰 انتخابات الكترونيك انجمن‌هاي علمي دانشجويي دانشگاه تهران 📆 چهارشنبه 9 خرداد ماه سال ۱۴۰۳ 🕘 ساعت 9:00 تا 22:00 🔻 در سامانه جامع فرهنگي و اجتماعي 🌐 به آدرس cultural.ut.ac.ir ✅ عضويت در تشكل‌هاي دانشجويي با مراجعه به سامانه جامع فرهنگي و اجتماعي دانشگاه تهران https://cultural.ut.ac.ir/ 🔰باشگاه دانشجویان دانشگاه تهران @UTstudentsunion