G'UNCHA jurnali_1958

#filword

СИЗ УЧУН ЭНГ ДАҲШАТЛИСИ НИМА? АҚШ аэропортларининг бирида журналист сўровнома ўтказмоқда. - Сиз учун энг даҳшатлиси бу нима? . .... деб қўйилган саволга ҳамма турлича жавоб бераяпти. Кимдир уруш деса, яна кимлардир зино, қиёмат, касаллик деб жавоб беришар эди. Шу вақт аэропортнинг кутиш залига оқ яктакда бир мўйсафид кириб келди. Буни кўрган журналист унга юзланди ва дарҳол бояги саволини берди: - Сиз учун энг даҳшатлиси бу нима? Мўйсафид саволга савол билан жавоб берди: - Сен кимсан? - Анжелика Уилямс. - Йўқ, бу исм. Сен кимсан? - Журналист. - Йўқ, бу касб. Сен кимсан? - Инглиз. - Йўқ, бу миллат. Сен кимсан? - Одамман, - деди журналист. Мўйсафидни жилмайганидан қувониб, тўғри жавоб бердим, деб мамнун бўлиб турган журналистга Мўйсафид деди: - Энг даҳшатлиси, бу ўзингни ким эканлигингни ва нима учун яралганингни билмаслигингдир!

Хуршид ТОЖИБОЕВ МЕҲРИБОН ҚАРҚАРА Парвоз қилишни ўрганаётган чумчуқча чарчаб, кўл бўйига йиқилиб тушди. Бекорчиликдан чивин овлаб ўтирган икки бақа шовқиндан чўчиб, шоша-пиша сувга сакрашди. Бироздан кейин сувдан аста бош чиқарган бақалар ўтлар орасида довдираб турган чумчуқчани кўришди-да: — Ҳой, нега осмондан тап этиб тушиб, биз тушлик қилмоқчи бўлаётган чивинларни чўчитиб юбординг? Шу қилганингга энди ўзингни еймиз! — деб вақиллашди. Бақалар сувни шалоплатиб босиб, чумчуқча томон кела бошлашди. Чумчуқча қўрққанидан йиғлаб юборди. Сал нарироқда қарқара балиқ овлаётган эди. Бақалар чумчуқчани қўрқитишаётганини кўриб, қарқаранинг жаҳли чиқди ва улар томон юрди. Қарқаранинг узун-узун, қилтириқ оёқларига кўзи тушган бақалар икки томонга отилиб, қамиш ва рўваклар орасида ғойиб бўлишди. Меҳрибон қарқара чумчуқчани елкасига ўтқазиб, инига элтиб қўйди.

Вақт — нўноқ табиб. Эски жароҳатларнинг оғриғини унутишга мажбур қилади, аммо тобора янгиларини ҳам яратиб туради. Шундай қилиб, биз ҳаётнинг ярадор аскарлари каби судралиб юрамиз. Йилдан йилга қалбимдаги чандиқлар сони ортиб бормоқда. Эрих Мария Ремарк

ТУЙҒУ   Шайх Али Тантовий айтадилар: "Қизимни озроқ ловия ва гуручни бир патнисга солиб устига бақлажон, бодринг ва бир-иккита ўрик солиб чиқиб кетаётганини кўрдим. -Кимга элтаяпсан?- деб сўрадим. У:-Қоровулга, бувим айтдилар, деди. Мен:-Буёққа кел, дедим. Унга:-Бир-иккита ликопча олиб кел. Ҳар бир таомни алоҳида ликобчага сол. Патнисни тартибга сол. Бир қадаҳда сув, қошиқ ва санчқи қўй, дедим. У айтганимдай қилиб патнисни қоровулга бериб келди. Қайтишда олдимга келиб сўради: -Нега ундай қилдингиз? Мен: -Таом бериш мол билан садақа қилишдир. Тартиб эса туйғу билан садақа қилишдир. Биринчиси қоринни тўлдирса, иккинчиси қалбни тўлдиради.   Биринчисидан қоровул ўзини биздан ортган таомга муҳтож тиланчидай ҳис қилади. Иккинчисидан эса ўзини яқин дўст, азиз меҳмонимиз ҳис қилади. Мол бериш билан руҳ бериш ўртасида катта фарқ бор. Ана шу иккинчиси Аллоҳнинг наздида ҳам, фақирнинг наздида ҳам буюкроқдир. Шунинг учун яхшилигингизни олийжаноблик ва муҳаббатга ўранг, сарфлаш ва хорлашга эмас.

Муҳаббат Йўлдошева ЛАПАШАНГ МУШУК Дангаса мушук фақат бекаси ликопчага қуйган сутни ичишни ёқтирар, омборда эса ҳар куни сичқонлар байрам қилишарди. — Ҳой, Тарғил, ҳаммаёқни сичқон босиб кетди. Агар уларни овламасанг, ўрнингга бошқа мушук олиб келаман, — деб дағдаға қилди бир куни бекаси. Тарғил эринибгина ўрнидан турди, бироқ сичқонларнинг ортидан югуриб юриш унга сираям ёқмади. Шунда у бекаси телевизорда кўриб ўтирадиган мультфильмлардаги мушукка ўхшаб сичқонларга қопқон қўймоқчи бўлди. Тарғил қопқон олиб келиб, унга бир бўлак пишлоқ бўлагини қистирди. — Тентак мушук! Пишлоқ ўрнига қанд ёки ширин шафтоли бўлагини қўйганида, балки қопқонга илинармидик? — деб кулишди сичқонлар. Тарғил сичқонлар қопқонга илинишини кутар, улар эса қуриб, қовжираб ётган пишлоқни айланиб ўтиб, омборхонада бемалол юраверишарди. Болалар, биласизларми, сичқонлар пишлоқдан кўра қанд ёки ширин меваларни кўпроқ афзал кўришади.

Бу дунё: Бировга шукурдир бошқасига заҳир. Бировга лутфдир, бошқасига қаҳир. Жалолиддин Румий

Gulnoz TOJIBOYEVA ENG KATTA HAYVON Bir kuni Sher maqtanib qolibdi. — Men savannada yashovchi hayvonlarning podshosiman. Demak men hammadan kattaman, — deb o‘kiribdi u. — Men esa hammadan balandroqman, — xotirjamgina debdi sal nariroqdagi daraxtlar uchidagi yam-yashil barglarini uzib yeyayotgan Jirafa. — Sen o‘zingni katta deb hisoblashing mumkin. Lekin har qancha sakraganingda ham mening boshimdan balandroqqa yeta olmaysan. Shu payt ularning oldiga fillar to‘dasi kelib to‘xtabdi. Fillar to‘dasining sardori bo‘lgan Dono Fil sherga qarab: — Biz fillar Afrikadagi eng katta jonivor ekanligimizni bilamiz, lekin bu bilan maqtanmaymiz. Gavda katta bo‘lishi emas, balki aql katta bo‘lishi muhimroq! — debdi. Sher uyalganidan qizarib ketganini yashirish uchun bitta sakrab, baland-baland o‘tlarning orasiga kirib ketibdi. MuhabbatYoldosheva