آدم بهشتی
من آدم بهشتی ام اما در این سفر- حالی اسیر عشق جوانان مهوشم. عهدی بسته ام که تا جایی که توان دارم،خیرخواه مردمم باشم.
Show more- Subscribers
- Post coverage
- ER - engagement ratio
Data loading in progress...
Data loading in progress...
اینبار انتخابات در زمانی برگزار میشود که ایران هم بهلحاظ اقتصادی و هم سیاست خارجی بیشتر از گذشته در شکنندگی روزافزون قرار گرفته است. رشد اقتصادی ایران همراه با فروش نفت گزارش میشود و خبری از توسعه اقتصادی نیست. اگر دولت بایدن در آمریکا رئیسجمهور نبود و بهدلایلی بهدنبال عدم رودر رویی مستقیم با ایران […]
بسم الله الرحمن الرحیم با یاد و نام خدای بزرگ و با درود و سلام به پیشگاه حضرت امام امیرالمؤمنین علی ابن ابیطالب و تبریک عید سعید غدیر و آرزوی سربلندی ملت شریف ایران جامعه بحران زده ما بیش و پیش از هر زمان، نیازمند اصلاح، تغییر و تحول ساختار، رویکرد و رفتار در عرصه حکمروایی است. تغییر و تحولی مبتنی بر باور به کرامت انسان که در عرصه اجتماعی، در حق حاکمیت مردم بر سرنوشت بروز و ظهور میکند. تغییر و تحولی در جهت رفع نیازهای فزاینده مردم و بخش های مختلف جامعه، که هر کدام به نوبه خود از جهتی در تنگنا و رنج به سر…
دربارهی انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ۱۴۰۳ – ۴ روز مانده به روز رأیگیری.همچنانکه از مناظرههای کاندیداها برمیآید، مسئلهی مرکزی حکومت بهبود وضع مدیریت است. فکر میکنند با مدیریت بهتر میتوانند جامعه را بهتر کنترل کنند، و با اطمینان بیشتری با رخدادهای آینده مواجه شوند. همین مراسمی که برای انتخاب جانشین رئیسی برپا کردهاند، خود امری مدیریت شده است. به نظر میرسد تا کنون تا حدی موفق شدهاند که توجه جامعه را برانگیزند و بعید نیست مشارکت در انتخابات از دور قبل بیشتر باشد. اگر مسعود پزشکیان انتخاب شود دلیل خاصی برای خوشحالی ندارم، چون معیارم این نیست که "این بهتر از بقیه است". چنین انتخابی را به مثابه سطح پایین سلیقه در میان بخشی از جامعه میبینم، و نیز علامت غلبهی استراتژی بقا در میان بخشی محتملاً بزرگتر. فرودستان و بخش پایینی طبقهی میانی درگیر مسئلهی بقا هستند، و از میان آنان، کسانی که میروند و به پزشکیان رأی میدهند، لاید فکر میکنند که شاید این فرد اندکی از مشکلات کم کند. و ممکن است قالیباف انتخاب شود، که در این حال با یقین بیشتری فکر میکنم رژیم در برنامهریزیاش موفق بوده، و این طبعاً ناراحتکننده است. اصل ناراحتی به این برمیگردد که انرژی جنبش "زن، زندگی، آزادی" در تشکل و برنامه و زبان مشترک و امکان فراخواندن همدیگر برای مقاومت فعال ذخیره نشده است. اصل ناراحتی به این برمیگردد که چرا مسئله اجتماعی، با وجود حدت و شدتش، امکان بازنمایی برانگیزاننده نیافته است. در فراخوانها به شرکت در رأی دادن، خوشخیالی میبینیم، این که شاید وضع بهتر شود، چون فلانی آدم خوبی است. وقتی سیاست، محتوای اجتماعی نیافته و درسگیری از گذشته وجود ندارد، کسانی جرأت میکنند این گونه جامعه را مورد خطاب قرار دهند. چنین چیزهایی را که میبینیم، باید خودمان را سرزنش کنیم. اما فراخوانها به تحریم: عمدتا شکواییه هستند، افشاگریهای همیشگی. برحقاند، اما این کافی نیست. دقت کنیم که فراخوان به تحریم تا چه حد گره میخورد به توجه به فاجعه معدن شازند، به توجه به اعتصاب کارگران پیمانی نفت، به اعتراض به سمپاشی انتخاباتی علیه همشهریان افغانستانی، به اعتراض افزودن بر میزان حبس نرگس محمدی، به اعتراضهای معلولان، یا خبر بستن در گورستان خاوران به روی خانوادههای اعدام شدگان تابستان ۶۷، آن هم درست در زمانی که یکی از قاتلان آنان، پورمحمدی، در تلویزیون بلبلزبانی میکند. تلخ و صریح میگویم تا زمانی که وضع این گونه است، رژیم میتواند مدیریت کند و برنامهاش برای بهینهسازی شیوههای مدیریتی خود را پیش برد. زمانی شاید لازم باشد در انتخابات شرکت کرد، درست برای به هم زدن برنامهی ترمیم مدیریت. اما در حال حاضر، رأی دادن نیرو دادن به این برنامهی ترمیم است. ممکن است کار به دور دوم بکشد و فضا هیجانی شود و ظاهری دو قطبی یابد. باز چیز خاصی عوض نمیشود. در مناظرههای تلویزیونی، ترس از اعتراضات مردم محسوس است. هدفشان مدیریت بهتر است تا فقط بر سرکوب عریان تکیه نداشته باشند. در مناظرهها، آنچه به طور ویژه خوشحالکننده است، ترسی است که زنان در دل عوامل رژیم انداختهاند. فکر و ذکرشان مقابله با زنان است. امیدوارم همه از این ماجرای انتخابات درس بگیریم. راه رهایی، رویکرد به جامعه، درک مسئلهی اجتماعی، تشکلیابی، و تقویت جامعهی مدنی است. بقیهی راهها راههای نظام حاکم است، نظامی که ممکن است شکل عوض کند، بدون اینکه در ماهیت تبعیضگر و بهرهکش آن چیزی تغییر کند. در یوتوب ببینید متن کامل در رادیو زمانه فرهیختگان
محمدرضا نیکفر، نویسنده و پژوهشگر فلسفه، در پاسخ به پرسش زمانه درباره انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ۱۴۰۳ مسئلهی مرکزی حکومت در این انتخابات را «بهبود وضع مدیریت» و از این طریق «کنترل بهتر جامعه» میداند. به گفته او، در مناظرههای تلویزیونی، ترس از اعتراضات مردم، به ویژه ترس از زنان، محسوس بود : «هدفشان مدیریت بهتر است تا فقط بر سرکوب عریان تکیه نداشته باشند.» او ضمن تحلیل فضای انتخاباتی و تصریح اینکه فضای هیجانی و دو قطبی چیزی را عوض نمیکند، میگوید: «اگر مسعود پزشکیان انتخاب شود دلیل خاصی برای خوشحالی ندارم، چون معیارم این نیست که "این بهتر از بقیه است". چنین انتخابی را به مثابه سطح پایین سلیقه در میان بخشی از جامعه میبینم، و نیز علامت غلبهی استراتژی بقا در میان بخشی محتملاً بزرگتر. فرودستان و بخش پایینی طبقهی میانی درگیر مسئلهی بقا هستند، و از میان آنان، کسانی که میروند و به پزشکیان رأی میدهند، لابد فکر میکنند که شاید این فرد اندکی از مشکلات کم کند.» نیکفر علاوه برنقد «خوشخیالی» در فراخوانهای دعوت به شرکت درانتخابات، فراخوانهای تحریم را به دلیل عدم پیوند با امر اجتماعی ناکافی برمیشمارد. به نظر او، فراخوانهای تحریم، اگرچه برحق اند، «عمدتا شکواییه هستند». «دقت کنیم که فراخوان به تحریم تا چه حد گره میخورد به توجه به فاجعه معدن شازند، به توجه به اعتصاب کارگران پیمانی نفت، به اعتراض به سمپاشی انتخاباتی علیه همشهریان افغانستانی، به اعتراض افزودن بر میزان حبس نرگس محمدی، به اعتراضهای معلولان، یا خبر بستن در گورستان خاوران به روی خانوادههای اعدام شدگان تابستان ۶۷، آن هم درست در زمانی که یکی از قاتلان آنان، پورمحمدی، در تلویزیون بلبلزبانی میکند.» نیکفر میگوید آنچه امروز ناراحتکننده این است که « انرژی جنبش "زن، زندگی، آزادی" در تشکل و برنامه و زبان مشترک و امکان فراخواندن همدیگر برای مقاومت فعال ذخیره نشده است. اصل ناراحتی به این برمیگردد که چرا مسئله اجتماعی، با وجود حدت و شدتش، امکان بازنمایی برانگیزاننده نیافته است.» A Persian language media organization providing independent journalism, citizen reporting, blogging, e-learning, debate and knowledge to an audience in Iran and to Persian speaking community around the world Starts conversations about a wide range of issues that are considered public taboos in present-day Iran Focus on reports, analyses, commentaries, blogs, debates and films about social, economic, cultural and political topics, press and internet freedom, human rights and democracy A public media that gives a voice to the unheard: ethnic and sexual minorities, young Iranians, experts, writers, bloggers and independent academic thinkers Hosts Zamaneh Tribune, a secure online platform where Iranian citizen reporters and human rights activists can upload, share and discuss multimedia reports on human rights and democracy and enter into debate with each other Has provided more than 3000 Iranians with online education in Persian on independent journalism, multimedia reporting and digital security Based in Amsterdam, the Netherlands, it tries to build bridges between Iran and the Iranian diaspora Informs a large audience in other Persian speaking areas of the world, such as Afghanistan and Central Asia
Your current plan allows analytics for only 5 channels. To get more, please choose a different plan.