بهمنی قاجار

فردوسی و ایران و ایرانی اهمیت فردوسی در تثبیت همیشگی ایران به عنوان هویت میهنی ماست ، از پس صدها سال مبارزات مستمر ایرانیان برای ماندگاری خود در برابر دشمنان و انیرانیان و پس از پیروزی ها و شکست ها و فراز و فرودهای بسیار ، فهم یک  ایرانی از خود ایرانی و چیستی این هویت به یاری فردوسی ممکن شد . ایرانی که روح و روان آن با اسطوره های پیشدادی و کیانی شکل گرفته بود و در ژرفای حافظه تاریخی خود هم  عظمت خیره کننده عصر هخامنشی و هم غم شکست در برابر اسکندر را داشت و در هزار سال عصر اشکانی و ساسانی مفهوم ایران را در برابر انیران و به ویژه دو مصداق بزرگ انیران یعنی روم و توران پابرجا و متمایز و نیرومند نگه داشته بود،  پس از نابودی شاهنشاهی ساسانی در یک نبرد مرگ و زندگی قرار گرفت ، پاسخ ایران به این نبرد تاریخی و تعیین کننده جنبش شعوبیه بود که نهضتی سیاسی و فرهنگی و تمدنی بود ، بار اصلی جنبه مدنی این جنبش بر عهده  نهضت شاهنامه نویسی بود که هم زبان و ادب فارسی دری  را به عنوان زبان پیوند و فرهنگ مشترک ایرانیان تثبیت می کرد و هم از  روح اسطوره ای و ذهنیت تاریخی ایرانی نمایندگی می کرد ، این نهضت با فردوسی به انجام رسید ، در حقیقت فردوسی تکمیل کننده و پیوند دهنده ماهیت اسطوره ای و تاریخی ایران از سویی و جایگاه شامخ زبان و ادب پارسی و جنبش سیاسی مشروعیت زدایی از خلافت بود . به گونه ای که می توان گفت : فردوسی دریایی بزرگ  بود که از پیوند چهار رودخانه خروشان اساطیر ایرانی ، تاریخ ایران ، زبان فارسی و مبارزه با  خلافت اسلامی پدیدار گردیده بود. ‌فردوسی با شامخ ترین و رساترین گونه زبان فارسی اساطیر ایرانی را به مثابه نمادهای پایدار فرهنگ و تمدن ایرانی زنده کرد ، نمادهایی چون دانش هوشنگ و عظمت جمشید و دادخواهی کاوه و دادگری فریدون و پیروز مندی و شکست ناپذیری رستم دستان،  پاکی و صلح طلبی سیاوش و ایرانمداری کیخسرو برای همیشه الگوی انسان ایرانی را ترسیم کردند و  اینان در کنار احیا حافظه تاریخی ایران ساسانی و تکیه بر تشیع به عنوان نفی کننده مشروعیت خلافت ، روح و روان و حتی پیکره ایران و ایرانی ساختند . بر این اساس ایرانی انسانی است با هویتی اسطوره ای و تاریخی و مشرب فرهنگی و مدنی مشخص که خود را متمایز از رومی و تورانی و تازی تعریف می کند ، ایرانی به میهن خود ایران که سرحدات تاریخی و فرهنگی و سیاسی آن از خون شهدای ایران رنگین شده است عشق می ورزد و دار و ندار و اساس و هویت و افتخار و زندگی او و همه چیزش در این جهان در یک کلام مقدس تعبیر می گردد: ایران. https://t.me/bahmanighajar